رواية ترويض الشرس فرح وجاسر كاملة جميع الفصول بقلم وردة النرجس

رواية ترويض الشرس فرح وجاسر كاملة جميع الفصول هى رواية من تأليف المؤلفة المميزة وردة النرجس رواية ترويض الشرس فرح وجاسر كاملة جميع الفصول صدرت لاول مرة على فيسبوك الشهير رواية ترويض الشرس فرح وجاسر كاملة جميع الفصول حققت نجاحا كبيرا في موقع فيسبوك وايضا زاد البحث عنها في محرك البحث جوجل لذلك سنعرض لكم رواية ترويض الشرس فرح وجاسر كاملة جميع الفصول

رواية ترويض الشرس فرح وجاسر كاملة جميع الفصول

اليوم هو حفل زفاف رجل الاعمال جاسر عاصم البحيرى رجل من اقوى رجال الاعمال فى مصر يدير شركات والده عاصم البحيرى بعدما انهكه المرض عندما تراه لن ترى غير رجل يصعب عليك تحديد شخصيته اهى غرور ثقة كبرياء ام كل هذا بآن واحد

بداخل هذا الصرح العظيم كانت البداية انها شركات البحيرى للمقاولات والتعمير

يدخل مكتب جاسر صديقه الذى لايفراقه حتى فى اعماله

{اكمل رشدى} الصديق الصدوق لجاسر وهنا ترى هدى سكرتيرة جاسر

اكمل:مساء الخير ياهدى جاسر مشى ولا لسه

هدى:مساء الخير يامستر اكمل لا مستر جاسر لسه جوه

اكمل باستنكرار:نعم انا داخله

يفتح باب غرفة جاسر يجده يقوم برسم احد التصميمات لاحد المشاريع الجديدة

اكمل:جاسر انت بتعمل ايه هنا

لم يلتفت اليه جاسر:بلعب ماتش ماتيجى تلعب معايا

اكمل:انت ياض مش فرحك النهاردة قاعد هنا ليه مفيش وراك حاجات كتير تعملها ولا ايه النظام

هنا يلتف اليه جاسر فتجده رجل فارع الطول بجسد رياضى والشعر الاسود الذى يتعدى رقبته بقليل وبشرته القمحية وشارب ولحية تضفى على ملامحه وسامة اكثر

جاسر:يعنى هعمل ايه اطبل ولاارقص

اكمل:انت هتشلنى مش خلاص خلصنا من الموضوع ده ووافقت وطاوعت ابوك يبقى فى ايه

تنهد جاسر:ولا حاجة مش هو عايز كده خلاص انا هعمل اللى هو عايزه

اكمل:جاسر البنت مش وحشة بالعكس حلوة واخلاقها ممتازة بشهادة الكل ولا يعنى قصدك عشان بتشتغل عندك

جاسر:لالا انا لالحقت اعرفها ولااتكلم معاها عشان اقدر اقول رايى فيها مع اننا نعتبر ولاد عم بس مفيش مشكلة كل باوانه

نخرج من هنا ونذهب الى الفندق الذى سيتم فيه اقامة حفل الزفاف وبالتحديد الى غرفة العروس تم حجزها حتى تنتهى من تجهيزاتها ليوم عرسها

العروس هى{ فرح احمد البحيرى} مهلا هم ليسوا ابناء عم ولكن الوالدين هم ابناء عم واكثر من الاخوة

تدخل هنا سمر صديقة فرح التى لا يفترقان ابدا فى كل شئ

ماتزوقينى ياماما اوام ياماما ده عريسى هياخدنى بالسلامة ياماما

فاتن والدة فرح:حبيبتى يا سوسو يارب نفرح بيكى قريب

سمر:اميييين يافوفو معندكش عريس حلو كده وابن ناس

فاتن:ههههه ادورلك مش النهاردة الفرح اشبكى فى اى واحد ورزقك على الله

سمر:انا بقول كده برضه

انتهت فرح من مكياجها والتفت لسمر:بت ياسمر ايه رايك

سمر:ياخراشى على الحلاوة ده الاستاذ جاسر هيعيش فى النعيم ياقمر

فرح بحزن:ممكن برضه

نعرفكم على فرح :هى فرح احمد البحيرى مهندسة ديكور فى شركات البحيرى من مدة تتعدى خمس سنوات منذ ان كانت طالبة

فهى الفتاة الجميلة الرقيقة بيضاء البشرة بعيون عسلية والشعر الاسود الذى يتعدى ظهرها بقليل

ارتدت فرح فستان زفافها الجميل وجاء جاسر بصحبة والدته واخواته مريم وريم لياخذها الى القاعة التى سيقام بها حفل الزفاف

انتهى الحفل سريعا ورحلوا الى المنزل بعدما رفض جاسر قضاء ليلة الدخلة فى الفندق

يدخلون جميعا الى فيلا عاصم البحيرى ويصعدالعروسين بالتحديد الى جناح جاسر الذى تم اعداده خصيصا له ولفرح

صعد بها الى وهو لا يهتم بها كاى عريس فى ليلة زفافه فتح الباب واشار لها بالدخول

جاسر :اتفضلى

دخلت فرح غرفتهم وهى تشعر بالحياء الشديد فلاول مرة يجمعهما مكان واحد

جاسر:فرح ممكن اتكلم معاكى شوية

فرح بخجل :اتفضل

جاسر ممكن تقعدى عشان اعرف اتكلم

جلست بجواره بخجل واضح

جاسر بصى يافرح انا مش هكذب عليكى وهكلمك بصراحة وانتى تحددى مصيرى انا وانتى

فرح:مش فاهمة تقصد ايه

قام جاسر ووقف امامها:بصى يافرح انا راجل رافض فكرة الجواز دى عموما بس لولا رغبة بابا انى اتجوز مكنتش هفكر اصلا انى اتجوز الموضوع مش فارق معايا اصلا

فرح:تقصد ايه

حاول جاسر انتقاء كلماته بعناية:فرح انا مكنتش عايز اتجوز ومازالت رافض الموضوع ده بس انتى عارفة ان بابا جتله جلطة فى القلب وعمل عملية ومينفعش ان احنا نتعبه وبالذات فى الفترة دى فعشان كده انا بطلب منك ان جوازنا يبقى فترة اربع خمس شهور وبعد كده كل واحد يروح لحاله

فرح:ههههه انت بتهزر ياجاسر

جاسر:لا يافرح مش بهزر ولا حاجة انا عمرى ما هتجوز ولاهعاشر واحدة مهما كانت

فرح بدموع :طيب ليه ليه عملت فيا كده حرام عليك اماانت مش عايز تتجوز اتجوزتنى ليه

جاسر:غصب عنى ابويا كان ممكن يموت من انفعاله عليا لما رفضت اتجوز ومكنش ينفع انى ارفض طلبه

فرح تبكى بهيستريا:اه وانا بقى الوسيلة اللى انت استخدمتها عشان ترضى ابوك طب مفكرتش فيا ولا فى اهلى لما ارجعلهم بعد كام شهر مطلقة

وضع يده فى جيبه وبكل غرور:لا متخافيش الموخر هيخليهم ميقولوش حاجة

فرح:موخر ايه

جاسر:موخرك انا كتبتلك مليون جنيه موخر عشان لما نتطلق متبقيش خسرتى حاجة مبلغ كويس تعملى بيه اى حاجة

فرح:اه مليون جنيه وهى ده بقى تمن اقامتى معاك الكام شهر دول مش كده

جاسر ببرود:اعتبريه زى ما تعتبريه المهم ان محدش فينا خسران حاجة

فرح:لا ياجاسر بيه انا الخسرانة فلوس ايه اللى بتتكلم عنها الفلوس دى تبلها وتشرب ميتها كل ده ميسواش كسرة قلبى فى يوم اى واحدة فى الدنيا كانت بتستناه

جاسر بتهكم:بلاش الشويتين دول ملهمش لزمة ده اتفاق ولوسمحتى توافقى عليه على الاقل عشان ابويا وانا عارف هو بيحبك ازاى

ظلت فرح صامتة مجروحة لاتدرى ماذا تقول كيف ترد له اهانته لها ماذا تفعل توافق وبعد عدة اشهر تصبح مطلقة ام تخرج الان ولكن الناس لن ترحمها عروسة تعود ليلة زفافها بيت اهلها

التفت اليه وقد مسحت دموعها :انا موافقة

احس جاسر بارتياح وظن ان المال اغراها لتوافق

فرح:بس بشرط

جاسر باستغراب:شرط ايه

فرح:ملكش دعوة بيا كل واحد فينا فى حاله انا هنام فى اوضة وانت فى اوضة انسى ان احنا اتنين متجوزين

جاسر:يعنى ايه مش فاهم

فرح بخجل:يعنى كل واحد ملوش دعوة بالتانى ملكش دعوة بيا اروح ارجع ميخصكش تنسى اننا متجوزين

اقترب منها بجراة:طيب ويعنى انتى مراتى شرعا يعنى لو قربت منك عادى

ابتعدت فرح سريعا:ده شرطى التانى اياك تلمسنى يااما اعتبر كل شئ منتهى

جاسر بصدمة:يعنى هتمنعينى من حقى

فرح:حقك حق ايه ملكش عندى حقوق ياباشمهندس ده شرطى توافق عليه تمام مش هتوافق هخرج من هنا ودلوقتى

جاسر:بقى كده ماشى بس انتى كده بتخالفى شرع ربنا

فرح:ربنا وانت مفتكترش ربنا غير دلوقتى نسيته ليه وانت بتكسرنى ولا هو ربنا فى حقوقك انت وبس لاياباشمهندس انسى جوازنا هيكون جواز على ورق وبس

ظلت ليلها تفكر فيما حدث ايمكن ان يكون حلم ام هى مزحة منه ام هى الحقيقة نعم هى الحقيقة تركها جاسر وذهب الى غرفة اخرى يفكر هل قراره صحيحا فالنساء فى وجهة نظره جميعهم واحد تسرى الخيانة وحب المال فى دمائهم

اطلت شمس يوم جديد على ابطالنا استيقظ جاسر على صوت دقات الباب نظر للساعة وجدها الثانية عشر ظهرا قام من مكانه ليفتح الباب ليجد والدته ناهد

ناهد:حبيبى صباح الفل ياعريس

جاسر:صباح الخير ياماما

ناهد:ايه ياحبيبى الناموسية كحلى ولا ايه فرح نايمة

ارتبك جاسر فهو لايعلم اذاكانت نائمة او لا:اه ياماما نايمة ادخلى واقفة كده ليه

ناهد:لاياحبيبى انا جبت الفطار عشان تفطروا

جاسر:طيب مااحنا ننزل نفطر معاكم

ناهد:نعم ازاى انت ناسى انك عريس ولا ايه لسه بدرى على النزول

جاسر:يعنى ايه هفضل محبوس هنا

ضحكت ناهد:وهو فى احلى من كده حبس ربنا يهينك ياحبيبى يلا ادخل لفرح صحيها وفطرها يلا ياحبيبى

جاسر:حاضر ياامى

تردد كثيرا هل يدخل عليها ليوقظها ام يتركها ولكنه فضل ان يوقظها

دق على الباب لم تستيقظ فتح الباب بهدوء وجدها نائمة بفستان زفافها

اقترب منها وظل ينظر اليها للحظات ثم نادى عليها

فرح فرح قومى

تململت فرح فى فراشها:سيبنى ياماما شوية

ابتسم جاسر:بس انا مش ماما

انتهبت على الصوت قامت مفزوعة من مكانها:ايه فى ايه

جاسر:مالك شوفتى عفريت يلا يلا عشان تفطرى

فرح:مش عاوزة

جاسر :مينفعش ايه هتصومى ولاايه

فرح:قولتلك مش عاوزة مش جعانة

جاسر بغضب:انتى حرة انا اللى غلطان

خرج وتركها تبكى على حالها قامت من سريرها اتجهت الى الحمام لتستحم فتحت الماء وظلت تبكى على حالها فهاهى احلامها ضاعت هباء فى يوم المفترض انه اسعد يوم فى حياة اى بنت

انتهى جاسر من افطاره غيرعابئا بها اتجه الى الغرفة دق الباب لم ترد مرة بعد مرة اعتقد ان يكون اصابها مكروه بحث عنها فى الغرفة لم يجدها وجدها تخرج امامه من الحمام وهى تلف منشفة حول جسدها شهقت عندما وجدته امامها

جاسر :ايه هو انتى كل اما تشوفينى هتتخضى ولاايه اسرعت الى الحمام مرة اخرى لكنه امسك بيدها والصقها بالحائط وهو ينظر اليها

جاسر:تعرفى ان انا ممكن اخد حقى منك دلوقتى

فرح:احنا بينا اتفاق ولو راجل خليك اد كلمتك

ضغط على يدها :انا راجل غصب عنك ولو عايز اخد حاجة منك هخدها وغصب عنك ومحدش له عندى حاجة بس بصراحة مليش مزاج

تركها وغادر وجلست هى على الارض تبكى حتى قامت وتوضات واقامت صلاتها وهى تبكى وتتضرع الى الله ان يزيح همها عنها

اما هو فكان فى غرفته يفكر فى امر هذه الفتاة امن الممكن ان يكون ظلمها بزواجهم ولماذا بكت عندمااقترب منها

انتهى يومهم وهى لاتخرج من غرفتها ولاتاكل حتى خاف ان يصيها شئ ويبقى هو المسئول عنها دق على بابها مرة اخرى فتحت له باعين دامعة

جاسر:انتى لسه بتعيطى

فرح بكبرياء :واعيط ليه مفيش حاجة تستاهل

اغتاظ جاسر من حديثها:طب اتفضلى اتعشى انتى مكلتيش حاجة ليجرالك حاجة وابقى انا المسئول

فرح:لا متخافش مش هشيلك مسئولية حاجة

جاسر:يبقى تاكلى خدى الاكل عندك وانتى حرة تاكلى اومتاكليش

فرح:شكرا واغلقت الباب فى وجهه

جاسرفى سره:اه يابنت….. طولى بالك عليا والله لااذلك

انتهى حوالى اسبوع وهم على نفس الوضع لاجديد

فى صباح يوم جديد ارتدى جاسر حلته الانيقة ذاهبا الى عمله دق بابها:انا نازل رايح الشغل عشان لو حد سالك

فتحت الباب:وانا هنزل الشغل امتى

جاسر:وتنزلى الشغل ليه انسى انتى خلاص بقيتى مراتى مينفعش تنزلى الناس تقول ايه مش عارف اصرف عليكى

فرح:وانت مطلبتش منك تصرف عليا انا اقدر اصرف على نفسى ثم ان الشغل عندى ملوش دعوة بفلوس وهرجع الشركة يعنى هرجع

امسكها من ذراعها بقوة:بتقولى ايه ياماما انتى فاكرة نفسك هتمشى كلامك عليا ولا ايه انسى ثم ايه اللى انتى لبساه ده مغطية شعرك على ايه انتى ناسية انى جوزك

جذبت ذراعها من يده:موقتا بس ياجاسر بيه وانا قلتلك هرجع الشغل عشان ده اتفاق مع عمى ولا نسيت ولا انت مكنتش موجود وهم بتفقوا انى هفضل اشتغل لحد ما احب اقعد بمزاجى سامعنى بمزاجى

جاسر:ده تحدى بقى

فرح:سميه زى ماتحب بس شغلى عندى اهم من اى حاجة وهارجع يعنى هرجع ولو مش عايز نحكم عمى بينا

جاسر:ماشى ماشى يافرح اشوف انا ولاانتى

نزل درجات السلم غاضبا اوقفته ناهد

جاسر انت رايح فين

جاسر بنفاذ صبر:رايح الشغل هكون رايح فين ياماما

ناهد:شغل ايه ان انت عريس يعنى مفيش شغل قبل شهر ولاحاجة ومش المفروض تاخد مراتك تقضوا شهر العسل زى العرايس ولا ايه

جاسر:ماما كبرى دماغك لا شهر عسل ولا شهر بصل انا خارج معنديش وقت اضيعه

اندهشت ناهد من اسلوب جاسر كانت تريد ان تصعد لفرح تفهم منها ماذا حدث ولكنها تراجعت

رن هاتف فرح فوجدت سمر :الوو سمر انتى فين

سمر:فروحتى حبيبتى عروستى اخبار الجواز ايه ياسكر

لم ترد فرح ولكن دموعها ردت بدلا منها

سمر:فرح فى ايه بتعيطى ليه طمنينى عليكى

فرح:سمر ممكن تيجلى محتاجة اتكلم معاكى اوى

سمر:حاضر هستاذن ماما واجيلك على طول

بعد حوالى ساعتين حضرت سمر الى الفيلا قابلتها ناهد

ناهد:هو انا شفتك قبل كده

سمر ايوه ياطنط انا سمر صاحبة فرح

ناهد:ايوه ايوه اتفضلى ياحبيبتى فرح فوق

واشارت الى سناء مديرة المنزل :معاها ياسناء

فتحت فرح الباب وجدت سمر امامها ارتمت فى احضانها

انزعجت سمر على صديقتها”ايه يافرح مالك فى ايه خضتينى

فرح :هقولك على كل حاجة

قصت عليها كل شئ من البداية وسمر مذهولة من حديث فرح

سمر:معقول وفرح وتكاليف عشان فى الاخر يقولك كام شهر ونتطلق

فرح:واللى حارق دمى يقولى حقى انتى مراتى شرعا

سمر:ههههه اما الرجالة دى عليها حاجات ياجدع

فرح:بت انتى انا جايبكى عشان تضحكى عليا

فكرت سمر قليلا:انا هحلهالك ولا يهمك

فرح:ازاى يااخر صبرى

سمر:بصى ياستى البت سهر بنت عمى اول مااتجوزت كانت ديما فى مشاكل لحد ماواحدة صاحبتها دلتلها على دكتورة فى العلاقات الزوجية ممتازة ايه رايك تروحيلها

فرح بتفكير :ودى كويسة يعنى

سمر :ممتازة ايه رايك هاخد العنوان من سهر ونروحلها وباذن الله هنجيبه راكع تحت رجيلكى ياقمر

فرح :هنشوف ياجاسر بيه انا ولا انت

↚

بعد يومان اتصلت سمر بفرح تخبرها بموعدها عند الطبيبة فكرت فرح كثيرا اتذهب ام لا واستقرت على الذهاب ترددت كثيرا ان تخبر جاسر ولكنها فضلت ان لاتصطدم به كالعادة ذهبت اليه غرفته ودقت الباب

فرح:صباح الخير

جاسر:صباح النور خير

فرح :كنت جاية اقولك ان ورايا مشوارالنهاردة بعد الضهر عشان بس لو حد سالك

جاسربسخرية:لاوالله وجاية على نفسك ليه ماتخرجى وانا مالى مش انتى قلتى كل واحد براحته

فرح بعند:اه بس برضه قلت احنا اودام الناس متجوزين يعنى لو حد سالك مراتك فين تعرف ترد سلام

اغلق جاسر بغضب:ماشى يافرح ماشى

نزلوا سويا ليتناولون الافطار وسط العائلة رحب بهم الجميع

فعاصم والد جاسر يتراس السفرة وبجواره ناهد زوجته ثم تامر الاخ الاصغر من جاسر ويعمل فى الشركة ايضا ثم نجد ريم طالبة فى كلية الاداب ويليها رامى ثانية ثانوى

جاسر:صباح الخير

الجميع :صباح الخير

عاصم:ايه نازل الشغل بدرى كده ليه

نظر جاسر فى ساعته :الساعة ثمانية ونص مش بدرى ولا حاجة

عاصم:انا اقصد انك عريس يعنى المفروض تاخد مدة عشان تنزل الشغل ولاايه

نظرات ما بين جاسر وفرح وناهد التى لاحظت وجود شئ خفى بينهم

جاسر:الشغل كتير ياحاج ومتنساش القرية بتاعت الغردقة كمان شهر ولاحاجة وهسافر اعد هناك لحد ما اظبط كل حاجة التشطيبات وكله

عاصم:فرح لازم هتكون معاك

جاسرنظر الى فرح :ليه ياحاج انا رايح شغل مش اتفسح

عاصم بصرامة:ماهو شغل برضه فرح المسئولة عن الديكورات فى القرية يعنى لازم هتكون معاك

جاسر بغيظ وهو ينظر لفرح :ان شاء الله ياحاج كله باوانه عن اذنكم انا ورايا شغل

خرج جاسر وناهد تنظر لفرح كانت تنتظر ان تقوم خلف زوجها ولكنها راتها غير مهتمة

ناهد:فرح ممكن بعد الفطار عايزكى فى حاجة

ارتبكت فرح قليلا :حاضر ياطنط

انتهوا من وجبة الافطار وذهبت فرح الى ناهد فى غرفتها دقت بابها

ناهد:ادخلى يافرح

فرح:حضرتك كنتى عاوزانى

ناهد:ايوه يافرح تعالى

جلست فرح امامها كانها فى امتحان:خير ياطنط

ناهد:فرح ممكن نتكلم بصراحة ولا هتخبى عليا

فرح:اه طبعا بس اعرف فى ايه

ناهد:انا ملاحظة ان فى حاجة بينك وبين جاسر مش طبيعية دى مش تصرفات عرايس يعنى لا خروج وهزار ولا هو طايق يقعد فى البيت وانتى مش مهتمة بيه زى اى واحدة وجوزها مش غريبة دى …. فرح متنسيش انا اللى مربيكى وعارفكى كويس وعارفة انتى بتعزى جاسر ازاى يبقى فى ايه

ترددت فرح قليلا :انا هقولك على كل حاجة وانتى احكمى وانتى عارفة انا عمرى بحبك ازاى انا كنت بنام فى حضنك اكتر من امى

ناهد بحنان:وعشان كده سالتك عشان عارفة معزتى عندك بس قبل ما تكملى بطلى ياطنط دى قوليلى ياماما زى زمان ممكن

ابتسمت فرح:حاضر ياماما انا هقولك على كل حاجة

قصت عليها فرح كل شئ من البداية حتى هذه اللحظة

انفعلت ناهد جدا:ايه انتى بتقولى ايه ازاى يعمل كده

↚

فرح:انا حكتلك عشان عايزكى تساعدينى انا مش عارفة اعمل ايه اتطلق دلوقتى وامشى من هنا واستنى المدة اللى حددها مش عارفة

ناهد:لالا طلاق طلاق ايه يافرح اوعى يابنتى اوعى منك لله منك لله يااروى

استغربت فرح:اروى ارؤى مين

ناهد”:فاكرة من كام سنة جاسر مش كان خاطب

فرح:ايوه وبعد كده سابها

ناهد:ايوه كان بيحبها اوى كان متعلق بيهاكان ناسى الدنيا ومش شايف غيرها وفى يوم كان عيد ميلاد محمود واحد صاحبهم قالوا يعملوا مفاجاة ويروحله شقته وكان معاهم مفتاح لانهم كانوا بيذاكروا معاه فى شقته دخلوا الشقة سمعوا حس جاى من اوضة النوم خافوا ليكون حرامى دخل جاسر لقاهم…… لقاها معاه فى اوضة النوم وفى سريره

فرح:معقول معقول فى حد كده

ناهد باسف:ايوه يابنتى واللى زود الحكاية انه عرف انها واحدة استغفر الله ماشية على كيفها ومحمود ده جابها عشان تنصب على جاسر وتاخد منه فلوس وتاديله

فرح:عشان كده معاملته ليه

ناهد ايوه يافرح عشان كده خليكى معاه اوعى تسيبه يافرح اوعى تسيبه اوعدينى يافرح اوعدينى

فرح :اوعدك ياماما اودعك

ذهبت فرح بصحبة سمر الى دكتور شيرين منصور طبيبة متخصصة فى العلاقات الزوجية وبعد التعارف طلبت الطبيبة من سمر تركها بمفردها مع فرح

قصت فرح كل شئ على الطبيبة من البداية للنهايةوحتى كلام ناهد

شيرين:شوفى يافرح اولا انتى غلطتى فى حاجة

فرح:غلطت فى ايه اوعى تقوليلى عشان منعت نفسى عنه

شيرين:لالا ابدا انا قصدك عندك معاه اى راجل فى الدنيا مش هيبقل ان مراته تتحداه الا اذاكان راجل ضعيف الشخصية وده مش مع جاسر جاسر محتاج معاملة من نوع خاص على اد ما بيرفض التحدى برضه بيكره الطاعة العمياء يعنى لازم يكون ليكى شخصية معاه بس من غير عند ولا تحدى جاسر محتاج حنية محتاج حاجة ترجعه للحب من تانى وانتى تقدرى اولا بلاش تحدى حاولى تتفاهمى معاه اهتمى بنفسك

فرح:ايوه بس انا مهتمة بنفسى يعنى كويس

شيرين:كويس بس مش ممتاز بامارة ما قالك ايه اللى على راسك مش كده

فرح:ايوه طيب اعمل ايه

شيرين:اولا استايل لبسك ده لازم يتغير وبالذات فى البيت اودامه بس مش لانجرى لانك لولبستيه هيعرف انك موافقة عليه وده احنا مش عاوزينه دلوقتى

ثانيا شغلك اوعى تتنازلى عنه انا عايزكى اودامه على طول ديما شايفك انتى بتقولى انه راجع قريب من الامارات بعدما

قفل فرع الشركة هناك

فرح:ايوه كان قاعد هناك حوالى خمس سنين

شيرين:عشان كده لازم يحبك كفرح قبل ما يتعامل معاكى ان مراته

فرح :حاضر ربنا يقوينى بقى

رجعت للمنزل مساءا فلم تجد غير ناهد موجودة:السلام عليكم ورحمة الله

ناهد:وعليكم السلام ايه ياحبيبتى ايه اللى اخرك كده

فرح:معلش ياماما سمر كان بتشترى شوية حاجات وانا كمان عجبتنى حاجات وجبتها

ناهد:طيب ياحبيبتى اطلعى فوق جاسر فوق

فرح:حاضر ادعيلى

ناهد :ربنا يهديكم لبعض

صعدت فرح غرفتها فتحت الباب وجدت جاسر يشاهد التلفاز

القت التحية عليه ودخلت غرفتها وهو يراقبها بطرف عينه خرجت بعد قليل وهى ترتدى قميص قطن قصير نوعاما بكم صغير

نظر لها جاسر نظرات متفحصة فاول مرة يراها كذلك تركته وذهبت لمطبخ صغير تم اعداده لاحتياجات بسيطة اعدت كوبا من الكابتشينو ثم خرجت اليه:تحب تشرب حاجة

↚

جاسر:ايه الرضى ده كله

رفعت كتفيها قليلا:انا قلت اسالك اعملك معايا

جاسر:اوكيه اعميلى شاى بس ياريت بعد كده متتاخريش على معاد الغدا

فرح:حاضر وتركته وغادرت وهو مندهش من تصرفاتها

اعدت له الشاى وخرجت وجلست على كنبة اخرى تتابع التلفاز

جاسر :خير هو ايه اللى حصل

فرح:فى ايه

جاسر:يعنى عاملى شاى وصوتك واطى يعنى ومفيش اسلوب عند ولا حاجة

فرح:ولاحاجة انا قلت الفترة اللى هنقضيها مع بعض تمر بسلام وخلاص مش هنكسب حاجة لو فضلنا نعند مع بعض وتحص مشاكل بينا

جاسر ينظر لها بتمعن مستغرب من حالها:طيب والشغل

فرح:بص ياجاسر انا من الاول وقلت انا مش هسيب الشغل ولما نتطلق انا برضه هفضل اشتغل فملوش لازمة انى اقعد فى البيت وانا كده كده هفتح مكتب ليا خاص عشان مش هينفع اكمل معاك فى الشركة

جاسربسخرية:المليون جنيه برضه بيعملوا شغل حلومش كده ولا ايه

حاولت فرح كتم غيظها فردت ببرود شديد:جاسر لو دخلت اوضتك على المكتب اللى جوه هتلاقى ورقة

جاسر:ورقة ايه

فرح:ورقة بتنازل فيها عن كل حاجة موخرى ومهرى وشبكتى وكل حاجة المفروض انها ليا عندك

جاسر :انتى بتقولى ايه ازاى تعملى كده

فرح:عشان انا مش سلعة ولا اهلى يهمهم الفلوس ياجاسر الفترة دى مش جواز ولا هى حياة بينى وبينك دى مدة بنقضيها مع بعض باتفاق يعنى انا مليش حقوق عليك

جاسر:بس ده حقك مينفعش تتنازلى عنه

قامت فرح :حقى ومش عاوزاه عن اذنك

عادت فرح مرة اخرى لعملها بالشركة اما عند جاسر فبدا يخفف حدته معها وخصوصا بعد تغير اسلوبها العنيد كان يجلس فى مكتبه شاردا فى عالم اخر بعيدا دخل عليه صديقه اكمل

اكمل:السلام عليكم ورحمة الله صباح الخيرات

جاسر دون ان يلتف اليه:وعليكم السلام صباح النور

اكمل :ده اسمه ايه ايه هى فرح وحشتك ولا ايه

جاسر:وحياة ابوك لاتقصر احسنلك

اكمل :ايه ياعم انا قلت هتتجوز هتفكها شوية مش تفضل على حالك

جاسر:وايه اللى يخلينى افك بقى ان شاء الله

ضحك اكمل:ياعم جواز ودلع وكده يابختك

جاسر:قريت يااخويا لا فى جواز ولا غيره

اكمل:ايه ده هو انت بتقول ايه

قام جاسر من مكانه واستند الى المكتب بظهره:يعنى مفيش جواز جوزانا على ورق

اكمل:ازاى مش فاهم

جاسر:مش لازم تفهم

اكمل:يعنى ايه ما ترد عليا ياجدع ازاى مفيش جواز انت نفذت اللى فى دماغك قولتلها حاجة

تنهد جاسر:قولتلها كل حاجة

اكمل:ازاى يعنى وهو ده اللى خلاك متقربش منها

قص عليه جاسر حديثه مع فرح ليلة زفافهم وماان انتهى حتى انفجر اكمل فى الضحك بهيستريا

اغتاظ منه جاسر:انت اتهبلت انا قلت حاجة تضحك

اكمل:بصراحة تستهل كل اللى يجرالك احسن عشان قلتلك بلاش

جاسر:تصدق انا غلطان انى بحكيلك

قاطعهم صوت الباب دخلت هدى السكرتيرة تعلمه بوجود {ايمن منصور}احد اكبر عملاء الشركة فاذن له بالدخول

جاسر:اهلا اهلا ايمن باشا

ايمن:اهلا بيك يا باشمهندس ومبروك على الفرح

جاسر:الله يبارك فيك اتفضل

↚

جلسوا سويا مدة يراجعون اعمالا مشتركة بينهم وتوقفوا فى امر معين

ايمن :افضل انى اتكلم مع فرح هى ادرى بشغل الديكور

جاسر بصرامة:قصدك مدام فرح

ايمن بتوتر:انا اسف ايوه مدام فرح ممكن اقابلها ولا ايه

نظر اليه جاسر للحظات ثم طلب هدى”هدى اطلبى مدام فرح خليها تيجى ضرورى

بعد قليل حضرت فرح:السلام عليك ورحمة الله وبركاته

الجميع:وعليكم السلام ورحمة الله

وقف ايمن امامها:اهلا اهلا بالعروسة مبروك ياباشمهندسة

فرح:الله يبارك فيك يا مستر ايمن اتفضل

كان جاسر ينقل نظره بينهم :اتفضل ياايمن واقف ليه تتعب

تناقشوا جميعهم فى امر خاص بالديكورثم قال ايمن:ايه رايك ياجاسر بيه انا عازمكم النهاردة على العشا ومش هقبل اى اعذار

جاسر:ملوش لازمة متشكر اوى

ايمن:ابدا والله مش هقبل اى اعذار ولا ايه يا مدام فرح

فرح:اللى يقول عليه جاسر انا موافقة

نظر اليها جاسر للحظات ثم الى ايمن الذى لاحظ نظراته الغريبة لفرح

فرح:عن اذنكم ورايا شغل

ظل ايمن ينظر اليها وهى تغادر التفت وجد جاسر ينطر اليه ارتبك قليلا :ايه ياجاسر اوعى تكسفنى بقى

جاسر:لا ازاى وهو انا اقدر ان شاء الله هنكون عندك

خرج ايمن من مكتب جاسر وتركه يفكر كثيرا فى نظرات ايمن لفرح التى حاولت كثيرا التهرب من نظراته خرج من مكتبه وذهب لمكتب فرح وجدها تتحدث بالهاتف عندما راته انهت المكالمة

جاسر:ايه ماتكملى قفلتى ليه

فرح:لا خلاص ده رئيس العمال بتابع معاه الشغل

جاسر:اممم ممكن برضه متنسيش النهاردة العشا مع ايمن منصور

فرح:ايه انت مش رفضت

جاسر:لا الراجل اصر بصراحة ملقتش حاجة وفقت

فرح:ايوه بس انا مش عاوزة اروح

جاسر:احنا قلنا ايه احنا اودام الناس متجوزين يعنى المفروض نكون مع بعض ولاايه

فرح:اوكيه تمام امتى

جاسر:الساعة تمانية عن اذنك

تركها وغادر وهى تفكر فى عشاء اليوم

مر اليوم بكل تعبه وارهاقه وعادا سويا الى المنزل صعدوا الى غرفتهم دخلت فرح غرفتها وهو ينظر اليه لايدرى لماذا ترفض عشاء ايمن ولكنه اصر على الذهاب

ابدلا ملابسهم ونزلوا الى الاسفل ليتناولون الغذاء مع الجميع

رامى:ايه ده ايه ده الباشا وصل ومعه ست الحسن والجمال

جاسر:بطل ياواد عيب عليك تعاكس مراتى وانا واقف

رامى:لالاياابيه فرحتى حبيبتى ولا ايه يافرح

ناهد:ولد عيب مينفعش كده

ضحكت فرح:لالاياماما سيبه رامى بيهزر معانا ولا ايه ياجبنة رومى

رامى:اوبااا انتى لسه فاكرة انتى اللى طلعتى عليا الاسم ده

تامر:اه وكانت وهى صغيرة تقولى ياتمر كنت ديما اخاف حد ياكلنى فى رمضان ويحطونى فى اللبن

ضحك الجميع بشدة حتى قالت ريم:اه وانا بقى مليش فى الحب نايب

فرح:ده انتى الدلوعة انتى ياقمر

ريم:حبيبتى يافروحتى امواه

↚

كان جاسر يتابع فرح وعلاقتها بالجميع فى صامت انتهو ا من الطعام وجلسوا سويا يتسامرون حتى صعد جاسر وفرح يسترحون قليلا حتى موعد العشاء

ارتدت فرح فستان جميل بسيط ولفة حجاب مختلفة عن لفتها العادية والقليل من الزينة حتى سمعت صوت جاسر :فرح جاهزة ولالسه

فرح :ايوه ثوانى

اخذت حقيبتها وخرجت له وقف ينظر اليها:اول مرة اشوفك بفستان على طول بنطلون وبدلة وكده

فرح بثقة:ده فى الشغل انا دلوقتى خارجة ولاايه

جاسر:ماشى ياستى يلا عشان منتاخرش

استقلوا السيارة واتجهوا الى المطعم استقبلهم ايمن واخذهم الى مكان بعيد قليلا عن الموجدين

ايمن:اهلا اهلا نورتى يامدام فرح ….. احم احم نورت ياجاسر

كان جاسر يتفحصه جيدا:منورة بيك ياايمن

جلسوا يتحدثون وايمن لا يقطع نظراته لفرح وجاسر حتى قام جاسر

معلش ثوانى وراجع

خافت فرح حين قام جاسر:ايه هتروح فين

جاسر:متخافيش رايح الحمام متخافيش مش هتاخر

ايمن:لالا اتفضل احنا موجودين اهوو

تركهم جاسر وايمن مازال ينظر لفرح:ايه عايز اعرف جاسر احسن منى فى ايه عشان توافقى عليه وترفضينى انا

فرح:مستر ايمن اظن مينفعش نتكلم فى الموضوع ده ميصحش

ايمن:يعنى افهم فلوس عندى فلوس تعيشك ملكة وسامة اظنك شايفة يبقى ايه …وترجعى تقوليلى انا مش بفكر فى الجواز دلوقتى وبعدها بشهر واحد اعرف انك هتتجوزى جاسر ايه قصة حب ولا ايه

فرح:اظن مينفعش تتكلم معايا وجوزى مش موجود لو عندك الشجاعة انك تتكلم اودامه اتكلم غير كده لا مفيش بينا كلام

ايمن:فرح انا لسه عايزك ومستعد لاى حاجة تطلبيها

فرح:قولى ياايمن هو انا لو عملت كده وسيبت جاسر تائمن على نفسك معايا ايه مش ممكن زى مااعمل مع جاسر اعمل معاك

تردد ايمن قليلا: انا موافق على اى حاجة

فرح:وانا مش اللى تخون جوزها حتى بالكلام وانت متعرفش جاسر عندى ايه ولوسمحت تسكت ومتتكلمش معايا لحد جوزى ما يرجع

ايمن:هتندمى يافرح هتندمى اوى جاسر بكره يبعيك ومش هتلاقى غيرى اوادمك

فرح:ههههه لا متخافش وحتى لو افترقنا عمرى ماهكون ليك او لغيرك

راى ايمن جاسر قادما من بعيد فسكت :ايه اتاخرت ليه

جاسر:ابدا قابلت واحد صاحبى اتكلمنا شوية

فرح:جاسر ممكن نمشى

جاسر:حاضر بس ايه مالك

فرح:لا ابدا بس قايمة من بدرى والوقت اتاخر

جاسر:معلش بقى ياايمن ملحوقة

نظر ايمن لفرح:ان شاء الله ملحوقة

تركوا ايمن وذهبوا الى منزلهم

جاسر:مالك فى حاجة ضايقتك

فرح:لا ابدا بس منمتش كويس بس

جاسر:ليه مين اللى شغلك اوى كده

نظرت اليه قليلا :ابدا وايه اللى هيشغلنى

نظر اليها جاسر وصمت حتى وصلوا ذهب كل منهم لغرفتهم امسك جاسر هاتفه وفتح التسجيلات واستمع الى كل ما دار بين ايمن وفرح

↚

كان جاسر ترك هاتفه على المنضدة حين قام للحمام كان عنده شك من نظرات ايمن لفرح وها هو تاكد من ذلك ظل طوال الليل يفكر لماذا ترفض فرح رجل مثل ايمن لكنه لم يصل لحل مقنع ابدا

اليوم هو يوم الجمعة وجاسر معتاد ان يذهب الى جواده {الجاسر} الذى يقيم له مزرعة صغيرة فى حديقة الفيلا هو ووليفته

كان جاسر يمتطى جواده كالبرق يلف به فى حديقة الفيلا وفجاة نظر الى شرفة فرح وجدها تخرج مرتدية ملابس عبارة عن برمودا وبادى بكم قصير وتركت لشعرها الاسود العنان ووضعت سماعات اذن وجلست على كرسى فى الشرفة ومدت قدميها على كرسيااخر وكانت تقرا فى احد الكتب ولم تراه حتى هذه اللحظة

ظل ينظر اليها وهو يدور بفرسه حتى لاحظته وقفت تنظر اليه حتى وجدته ينزل من فوق الفرس وينظر اليها بغضب ويترك الفرس ويصعد اليها

ثوانى وسمعت دقات على باب غرفتها

فرح:ايه بتخبط كده ليه

دفعها جاسر للداخل وهو ممسك بيدها بقوة:انا عايز اعرف انتى متجوزة راجل ولا طرطور

فرح:ايه فى ايه انا عملت ايه

جاسر:انا عايز اعرف ازاى تخرجى البلكونة بلبسك ده انتى فاكرة نفسك فين انتى ناسية ان فى شباب فى البيت ايه اللى يحصل لو حد شافك كده يبقى انا راجل مليش لازمة ومش عارف احكم مراتى

فرح:ايه اللى حصل عشان ده كله انت ناسى ان البلكونة هنا محدش يقدر يشوفها لانها بتطل على الجنينة ومفيش بلكونات هنا يعنى محدش هيشوفنى وانا اصلا معرفش انك هنا والا مكنتش خرجت

خفف جاسر من ضغط يده قليلا:فرح انا محبش كلام ولا سلام بعد كده تاخدى بالك من تصرفاتك مش عايز حد يشوفك بلبسك ده سامعانى

همست بصوت هادى:حاضر

نظر اليه قليلا ينظر الى جمالها وشعرها وجسدها اقترب من شفتيها كاد ان يقترب الا انه تذكر انها رفضته قبل ذلك فتراجع فجاة وخرج من الغرفة وهى فى عالم اخر

ذهب لغرفته وهو لايدرى لماذا فعل ذلك كان متوترا بشكل كبير

اما فرح اجرت اتصالا بشيرين تعلمها بما حدث

شيرين:كويس جدا ده معناه انه بدا يحبك ويغير عليكى خليكى هادية وحاولى انك متعصيش امره فى الحكاية دى اودام حد لكن اودامه خليكى زى ماانتى وبالنسبة للى حاول يعمله دلوقتى لسه جواه خوف مش منك لا من الحب نفسه

انتهت المكالمة وجلست تعمل قليلا وتذكرت بعض الاوراق التى تحتاج امضاء من جاسر وطلب منها مسبقا تركها لوقت اخر

كان جاسرقد دخل حمامه ليخفف توتره وعندما خرج سمع دقات على باب غرفته علم انها فرح كان يلف منشفة حول جسده فتح الباب وجدها امامه وهى ماان راته عارى الجسد حتى انزلت نظرها للاسفل

جاسر بخبث:ايه عمرك ماشوفتى حد كده

فرح ولم ترفع نظرها:عن اذنك اجيلك وقت تانى

اوقفها جاسر:على فين وكنتى جاية ليه

فرح:لا خلاص مرة تانية عن اذنك

جذبها جاسر الى داخل الغرفة وهى مفزوعة مما فعله :فى ايه عايز ايه

جاسر بجراة:ايه جاية هنا ليه انا عارف انتى جاية ليه

دفعها للحائط وحاول تقبيلها وهى تصرخ حتى امسك شعرها بقوة:ايه انتى هتستعبطى عليا ما كلكم كده حاجة متسواش وانتى اهو اكبر دليل جاية ليه وانا كنت عندك فى اوضتك من شوية تبقى عايزة ايه

صفعته فرح على وجهه وهى تصرخ:انا مش رخيصة ياجاسر ولا انا جاية من الشارع انا جايبلك ورق تمضيه انت بنفسك قولتى سيبه امضيه فى البيت حصل ولا لا ثم ياباشمهندس لسه لحد دلوقتى مراتك وعلى ذمتك يعنى مش انا اللى تقولى كده

تركته وغادرت وهى تبكى بشدة وهو مازال واقفا مكانه من صدمته مما حدث ذهبت لغرفتها تبكى بشدة فهاهى خسرته من جديد ولكنه دائما ما يكون السبب

ظلت فترة وهى على نفس الحال اقترب جاسر من باب غرفتها سمعها تتحدث مع سمر

↚

فرح:لاياسمر لا مش هو ده اللى كنت بحبه مش هو ده اللى رفضت الناس كله عشان يعمل فيا كده ليه …. مش ذنبى انه عرف غيرى وخانته انا ذنبى ايه ليه اعيش فى العذاب ده وانا مش حمل كده سنين وانا بحلم باليوم اللى يرجع فيه واخرتها يقولى كده…… لاياسمر خلاص كل شئ انتهى انا هطلب الطلاق واللى يحصل يحصل

صدمة سيطرت على جاسر وهو يسمع حديثها عاد الى غرفته يفكر ويفكر اكانت تحبه طوال كل هذه السنين وهو لايعلم تذكرها فهى طفلته التى ولدت على يده كان لا يتركها ابدا كانت تحبه وحده عن ابيها وامها كان لها كل شئ وهى صغيرة كانت لاتعرف احد غيره كان لها العالم لم يكن لها اصدقاء غيره كان دائما معها فى كل شئ حتى ذهب للجامعة وبدا يبتعد عنها ومن ثم اروى التى جعلته يكره جميع بنات حواء

قام سريعا وذهب الى غرفتها دق بابها اكثر من مرة ولا مجيب

جاسر:فرح افتحى الباب لو مفتحتيش او رديتى عليا هكسر الباب

فرح:افندم فى اهانة تانية

جاسر:طيب افتحى نتكلم

فرح:لا كده كفاية مش ناقصة تجريح اكتر من كده عشان خاطرى ياجاسر طلقنى طلقنى وشوف حالك ودور يمكن تلاقى غيرى تسعدك بس بالله عليكى بلاش تعمل فيها زى ما عملت فيا

جاسر:لا يافرح مش هطلقك ومش هتجوز غيرك انا …. اناعايزك انتى عايزك مراتى وحبيبتى وام اولادى ومش هعمل كده غير لما نقرب من بعض بجد وتعرفينى اكتر

فرح:لايا جاسر حرام عليك انا مش حمل الاعيبك سيبنى وشوف حالك ياجاسر

جاسر:انا مش هضغط عليكى اكتر من كده هسيبك تتاكدى من كل كلمة وعايزاقولك انى اسف اسف على كل اللى عملته فيكى سامحينى يافرح سامحينى

مر اكثر من اسبوع واصبحت العلاقة بينهم فاترة للغاية لا كلام ولا حديث بينهم وفرح شاردة دائما لاتاكل الا القليل والحزن يملا قلب جاسر عليها وهو يراها تذبل يوم عن يوم

فى احد الايام كانوا يتناولون الغذاء حتى قال تامر

فرح خلصتى المقايسات بتاعت الغردقة

فرح:ايوه كله تمام حاجات بسيطة وهخلص انت عارف الاسعار بتزيد كل يوم

تامر:طبعا عارف اه صحيح ايمن منصور مبسوط اوى من الشغل بتاع المعارض وفى شغل جديد ومصر انك انتى اللى تعمليه

قاطعه جاسر:اشمعنى يعنى شوف اى حد تانى مش لازم فرح

نظر اليه تامر وفرح باندهاش حتى قال تامر:ليه ياجاسر الراجل معجب بشغل فرح جدا وبيقول انه بيرتاح فى الشغل معاها

قام جاسر سريعا وقال بغضب:وانا قلت لا شوف حد غير فرح

فرح:لسه شوية على الكلام ده ياتامر اخلص الشغل اللى فى ايدى وبعدين اشوف شغل ايمن

نظر اليها جاسر بغضب شديد:وانا قلت لا مفيش شغل مع ايمن سمعتى

قامت فرح سريعا :عن اذنكم

عاصم:ايه ياجاسر مالك فى ايه ده شغل وفرح انسانة ممتازة فى شغلها وايمن عميل مهم مينفعش نخسره عشان حضرتك غيران

جاسر:فى ستين داهية شغله

عاصم:ولد ايه ده ازاى تعلى صوتك عليا

جاسرباسف:انا اسف يابابا عن اذنكم

ناهد:تامر قوم شوف اخوك وهديه

قام تامر الى جاسر :ايه ياعم ايه كل دى غيرة وايه السجاير دى كلها

جاسر:وحياة ابوك سيبنى انا مش طايق نفسى سكت قليلا

تامرهو ايمن اتقدم لفرح قبل كده ولا انت متعرفش

تامر:اه افتكر الكلام ده من مدة كبيرة حتى وسطنى انى اسالها بس هى رفضت وقالت انها مش بتفكر فى الموضوع ده بتسال ليه

جاسر:ابدا نظراته ليه مش عاجبنى

تامر:بص ياجاسر فى رجالة كتير ديما عندهم حتة الطمع فى اللى فى ايد غيره يعنى ممكن كان عايزها وهى رفضت فعينه عليها عشان وافقت بيك انتى ورفضته مع انه اغنى منك لانك لحد دلوقتى متملكش حاجة كل حاجة باسم بابا يعنى شايف انه هو اولا بيها

جاسر:انسان معندوش دم

تامر:جاسر بلاش طريقتك مع فرح دى متنساش حديث الرسول عليه الصلاة والسلام{رفقا بالقوارير} انت جرحتها اودامنا كلنا مينفعش

جاسر:عليه الصلاة والسلام غصب عنى استفزتنى وهى بتقولك هشوف شغله بعدين بتعند معايا مثلا ولاايه

تامر:ههههه ياعم بتنكشك هما كده ديما ينكشوا الواحد لحد ما يطلع اللى جواه وخلاص

جاسر:على اساس ان المعلم مقطع السمكة وديلها

تامر:ياعم ده ان……

قاطعه صوت ريم وهى تصرخ:جاسر الحق فرح ياجاسر

↚

انطلق جاسر والجميع الى غرفة فرح وجدها مغشيا عليها واثار دماء بجانبها صرخ فيهم جاسر:دكتور بسرعة بسرعة ياتامر حملها سريعا ووضعها على سريرها وهو ينادى عليه بقلق”فرح فرح قومى ردى عليا يافرح

ناهد:جاسر اهدى ياحبيبى دلوقتى هنطمن عليها

جاسر:ليه يافرح ليه طب الدم ده من ايه

ريم:استنى استنى ونظرت الى ذراعها دى اتعورت فى دراعها عشان كده فى دم

بعد حوالى نصف ساعة حضرت الطبيبة خرج جاسر وظلت ناهد وريم بجوارها بعد قليل خرج الطبيبة لجاسر الذى سيطر عليه القلق بشكل كبير

جاسر:خير يادكتور

الطبيبة:لالامتخافش مفيش حاجة الانسة بخير

عاصم:انسة ايه يابنتى دى مدام

الطبيبة:لا ياحاج دى بنت بكر

نظرات غضب مابين عاصم وجاسر وتامر الذى يقف مذهولا لايفهم شئ

جاسر:طيب طمنينى فى ايه

الطبيبة:اللى عندها ده نتيجة ضعف مفيش اكل كويس وحالتها النفسية كمان ماثرة عليها حاولوا تريحوها لانها واضح انها تعبانة اوى عن اذنكم

عاصم:مع الدكتورة ياتامر

نظر عاصم لجاسر:تطمن على البنت وتجيلى سامعنى

دخل جاسر لفرح التى ماان راته حتى نظرت للجهة الاخرى فى حضن ناهد

جاسر:انا بس كنت عايز اطمن عليها مش اكتر

ناهد:متخافش ياحبيبى هى كويسة دلوقتى

نظرلها مرة اخرى:طيب انا نازل تحت لو احتجتونى

تردد كثيرا على الذهاب لوالده ولكنه وجد انه لامفر من المواجهة دق باب غرفة والده

عاصم:ادخل

جاسر:حضرتك عايزنى

وقف عاصم امامه:الكلام اللى الدكتورة قالته ده مظبوط

جاسر بتردد:ايوه مظبوط فرح لسه بنت

عاصم بترقب:ليه ياجاسر ازاى ممكن تفهمنى انت كويس

جاسر:انا كويس يابابا انا هقولك على كل حاجة

قص عليه ماحدث بينهم فى ليلة زفافهم وماان اتم كلامه حتى صفعه عاصم على وجهه

ازاى تعمل كده ليه هى بنات الناس لعبة فى ايدك اما تعمل كده ليه ياجاسرهى دى تربيتى فيك ليه ليه

جاسر:غلطة وانا معترف بيها وهصلحها

عاصم:مفيش كلام لازم تتطلقها سامعنى طلق البنت وسيبها لحد يقدرها ويعرف قيمتها البنت دى بنتى زيكم بالظبط وانا اللى يعمل كده فى بنتى اقتله سامعنى ياجاسر طلق فرح ودلوقتى

جاسر:لا يابابا انا مش هطلقها

عاصم:انت بتقول ايه مش هتطلقها عايز تعمل ايه اكترمن كده مش كفاية

جاسر:افهمنى يابابا انا…..

عاصم:انت ايه ماتنطق اتخرست ليه

جاسر:انا بحبها ومش عايز غيرها انا ظلمتها كتير وعذبتها بس انا دلوقتى مقدرش استغنى عنها

عاصم:انت بتضحك عليا ولا على نفسك

جاسر:ابدا والله انا كل كلمة بقولها صدق ايوه بحبها ومش هسيبها حتى لو اخر يوم فى عمرى

فكر عاصم قليلا:واذاحصل واذتها تانى

جاسر:ساعتها انا اللى هطلقها وارحمها منى بس عشان خاطرى يابابا انسى حكاية الطلاق دى

عاصم:ماشى ياجاسر بس وعزة جلال الله لو عملت حاجة تانية ماحد هيطلقها منك غيرى وساعتها لاانت ابنى ولااعرفك

مرت مدة وبدات فرح تتعافى ومع ذلك ترفض اى حديث مع جاسر برغم محاولاته الكثيرة

صباح يوم جديد دق بابها مرارا الى ان فتحت الباب

جاسر:صباح الخير

فرح:صباح النور فى حاجة

جاسر:وحشتينى

↚

ارتبكت فرح:لو سمحت كفاية كده

جاسر:ماشى ياستى بس انا عايز اعرف ايه اللى خلى الدكتورة تكشف عليكى وتعرف انك بنت

فرح:مش مهم

جاسر:لا مهم

فرح بخجل كبير:ماما ناهد اما شافت الدم على الارض طلبت منها تكشف عليا

ابتسم جاسر:ماشى ياستى امى دى عليها حركات فضحتنى

فرح:حاجة تانية

امسك يدها وقبلها :اشوفك على خير وتركها وغادر

امسكت يدها غير مصدقة لما فعله كانه شخص اخر ولكنها فضلت ان تبقى كما هى حتى تتاكد من مشاعره الحقيقة

مر اليوم سريعا خرجت فرح الى الحديقة سمعت صوتا قريبا اقتربت وجدت ريم تحادث شخص يدعى رامز وماان رات فرح حتى انهت اتصالها

فرح:ايه قفلتى ليه

ريم:لا ابدا دى دنيا صحبتى هروح اذاكر معاها يعنى الامتحانات قربت وكده

نظرت اليها فرح بنظرة شك :طيب ياحبيبتى ربنا يوفقك

قبلتها ريم فى خدها:تعيشلى يافرحتى بااى

دخلت الى الفيلا استاذنت والدتها فى الخروج لمقابلة دنيا ووافقت امها حتى هى كانت تستعد للخروج

فرح:على فين ياماما

ناهد:ابدا ياحبيبتى هروح اشوف مريم من زمان مرحتشلهاش وزعلانة منى

فرح:طيب ياماما سليملى عليها كتير وهبقى اروح ازوها

ناهد:الله يسلملك ياحبيبتى خدى بالك من نفسك

فرح:حاضر …. ماما هى ريم راحت فين

ناهد:راحت لدنيا صحبتها تذاكر معاها

فرح:طيب مش تتاكدى ياماما وتتطمنى عليها

ناهد:لالا متخافيش انا عارفة ريم كويس ميتخافش عليها سلام ياحبيبتى

مرت حوالى ساعة وفرح فى غرفتها وحيدة حتى سمعت دقات على باب الجناح الخارجى وفتحت وجدت سناء مديرة المنزل

سناء :مدام فرح دنيا صحبة ريم تحت وعايزة اى حد بس مفيش حد هنا كلهم خرجوا

اندهشت فرح:ايه دنيا ازاى…. طيب انا نازلة

نزلت فرح للاسفل وقابلت دنيا التى وجدتها متوترة بشدة

فرح:ايوه ياحبيبتى انتى دنيا مش كده

دنيا:ايوه لوسمحتى انا عايزة طنط ناهد او اى حد

فرح:مفيش حد هنا كلهم خرجوا ومش هيجوا دلوقتى فى ايه يادنيا

كانت تفرك يدها بشكل يدل على التوتر الشديد:مصيبة مصيبة

فرح:مصيبة ايه فى ايه ريم جرالها حاجة

دنيا:ريم هتتجوز عرفى من رامز صاحبها

فرح:ايه انتى بتقولى ايه

دنيا:احمد زميلى صاحب رامز قاله انهم بره فى النادى دلوقتى وهياخدها على البيت وهيتجوزها هناك

فرح:دنيا انتى واعية لكلامك

دنيا وهى تبكى:ايوه والله حد يلحقها ده مفهمها ان مامته تعبانة ورايحين يشوفها

فرح:تعرفى العنوان

دنيا:ايوه اعرفه

امسكت فرح هاتفها بتردد وطلبت جاسر وتامر وجدت هواتفهم خارج نطاق الخدمة

مرارا وتكرارا دون فائدة اتخذت قرارها صعدت غرفتها وارتدت ملابسها حاولت ان تعثر على اى شئ تحاول ان تدافع بها عن ريم وجدت مسدسا لجاسر اخذته دون تفكير وهى لاتعلم ماذا ستفعل به

انطلقت مع دنيا بسيارتها وهى مازالت تحاول الاتصال بجاسر وتامر

بعد مدة وجدت اتصالا من جاسر

جاسر:فرح انتى كويسة ايه المكالمات دى

↚

فرح:جاسر الحق ريم واقعة فى مصيبة

جاسر:ايه فى ايه مالها ريم

قصت عليه كلام دنيا سريعا وهى تركب السيارة

جاسر:انتى فين ايه الدوشة دى

فرح:انا هاروحلها مش هستنى

جاسر بخوف:لالايافرح متروحيش قوليلى العنوان متروحيش

فرح:مش هينفع ياجاسر انا ممكن الحقها حتى بس بمجرد وصولى خد العنوان وحاول تحصلنى انا مش عارفة اللى ممكن يحصل

املته العنوان ثم قال بقلق شديد:فرح عشان خاطرى بلاش

فرح:مفيش وقت ياجاسر حصلنى بسرعة

وصلت فرح ودنيا الى العنوان :هو ده

دنيا ايوه بس مش هقدر اطلع معاكى اخاف

فرح بخوف :طيب خليكى هنا ممكن جاسر او تامر يجوا هنا

دنيا:حاضر بس خلى بالك ممكن يكون شارب حاجة

فرح:شارب ايه

دنيا:يعنى مخدرات او حاجة

فرح:بقى كده ماشى

صعدت فرح الى شقة رامز وكلها خوف وقلق اقتربت من الباب وترددت كثيرا حتى سمعت صوت ريم تصرخ من الداخل

ضربت بكفيها على الباب حتى فتح رامز:ايه ده ايه ده مين القمر وعايز مين

دفعته فرح بيدها:عايزة ريم ياريم

خرجت ريم من الغرفة وهى تبكى وملابسها تكاد تكون ممزقة

ريم:فرح الحقينى يافرح الحقينى شوفى الكلب ده عايز منى ايه

فرح:عملك حاجة انتى كويسة

ريم:انا كويسة مشينى من هنا يافرح

اغلق رامز الباب:على فين ياقطة انتى وهيا هو دخول الحمام زى خروجه

فرح”:احسنلك افتح الباب وسيبنا نمشى بالذوق اخوها جاى دلوقتى وبلاش تدخل نفسك فى حاجة انت مش ادها

رامز:هههههه خفت انا مش كده مفيش حد فيكم هيخرج من هنا غير على جثتى

رفعت فرح المسدس فى وجهه:افتح الباب احسنلك

اندهش رامز مما فعلت ولكنه وجد يدها ترتعش وهى تمسكه

رامز :بالراحة على نفسك ايدك الحلوة مينفعش تمسك مسدس

فرح:قلتلك افتح الباب

هم رامز بفتح الباب وفجاة انقض على فرح وريم تصرخ “فرح

نزع من يدها المسدس والقاها ارضا حاولت ان تدافع عن نفسها لكنها كانت اضعف منه وريم تحاول ان تجذبه بعيدا ولكنه ضربها بشدة لتسقط على الارض نزع ملابسه وحاول الاعتداء على فرح وريم تصرخ وتبكى بشدة وهى تضربه وهو كالثور الهائج

فرح تضرب فيه بكل قوتها حتى نجحت فى ابعاده عنها ولكنه ظل ورائها نزع حجابها وهو يحاول تقبيلها وهى تصرخ

فجاة فتح باب الشقة فوجد جاسر وتامر يهجمان عليه

انقض عليه جاسر بكل غضب الدنيا وهو يراه يحاول الاعتداء على فرح اما تامر فاخذ ريم بعيدا وفرح تصرخ بجاسر وهو يضرب فى رامز بكل غضب وشراسة

جاسر:والله لاقتلك ياكلب

تامر:خلاص ياجاسر سيبه كلب ولا يسوى قام جاسر وهو يلهث امسك فرح:فرح انتى كويسة

كانت تبكى بشدة :ايوه ايوه

احتضنها بيده “:يلا

فجاة وجدت رامز يمسك مسدس جاسر ويصوبه اليه صرخت بجاسر”:حاسب ياجاسر ولكن الرصاصة انطلقت فى ذراعها وسقطت مغشيا عليه وهى تسمع جاسر يصرخ بها:فرررح

↚

انطلق تامر بالسيارة وجاسر يحتضن فرح ويصرخ به:بسرعة ياتامر بسرعة

تامر:حاضر بس مش هنروح مستشفى

جاسر:ايه بتقول ايه انت اتجننت

تامر:افهمنى ياجاسر لو روحنا مستشفى هيبقى فى سين وجيم واسم الست ريم هيدخل فى القضية وهتبقى مشكلة

جاسربانفعال:اه وانت عايزنى اسيب مراتى تروح منى عشان خاطر الست ريم

ريم تبكى بشدة:انا اسفة والله مكنتش اعرف ان ده هيحصل

جاسر:اخرسى انتى خالص مش طايق حتى اسمع صوتك كفاية اللى حصل

تامر:متخافش ياجاسر هوديها لدكتور جراحة اعرفه وباذن الله خير

احتضنها جاسر بقوة فلاول مرة يقترب منها كذلك

وصلوا لطبيب صديق تامروقام باسعاف فرح التى افاقت بعد مدة بدات تفتح عينيها وتبحث عنه اقترب منها وامسك كفها:

فرح انتى كويسة

فرح بصوت ضعيف:ايوه انت كويس وريم كويس

نظر جاسر لريم:احنا كويسين المهم انتى تقومى بخير

تامر:احم احم طيب ياجماعة احنا هنروح ازاى كده وفرح متعورة

جاسر:مش عارف ومينفعش نبات بره احنا نروح ويحصل اللى يحصل

وصلوا الى الفيلا دخلوا سريعا اشار جاسر لريم بدخول غرفتها وتامر ايضا امسك بيد فرح وهو يهمس لها:بصى هندخل بالراحة اوى

فرح:ماشى

عندما اقترب من السلم حملها فجاة:عشان انتى تعبانة بس

لفت ذراعيها على رقبته وفجاة صاح عاصم:جاسر فى ايه

انتفض جاسر من مكانه وكادت فرح ان تسقط

جاسر:ايه يابابا خضتنا

عاصم:خضيتك ايه داخل تتسحب كده وشايل فرح ليه

نظر جاسر لفرح:ابدا ياحاج بهزر معاها عادى يعنى

عاصم:طيب لبسة جاكت البدلة ليه هزار برضه

فرح:لاابدا يابابا اصل جاسر حس الجو برد فقلعه وانا لبسته

عاصم:طيب يلا يلا اطلعوا غيروا وتعالوا عشان تتعشوا

جاسر:حاضرياحاج

صعدا سويا وابدلت فرح ملابسها بصعوبة ونزلوا سويا وتناولوا العشاء وصعدوا بعد فترة

احست فرح ببعض الدواروحرارة بسيطة

جاسر:ايه مالك انتى كويسة

فرح:ايوه الحمد لله

جاسر:طيب تصبحى على خير لو احتجتى حاجة اندهى عليا ممكن

فرح:حاضر تصبح على خير

نام الجميع ولكن جاسر ظل مستقيظا يفكر فى اشياء كثيرة فكر ان يذهب لفرح يطمئن عليها اتجه الى غرفتها ودق بابها مرارا ولم تستجيب

جاسر:فرح انتى صاحية فرح

تردد ان يفتح الباب عليها ليطمئن نظر اليها وجدها نائمة تهمهم بكلمات غير مفهمومة

جاسر:فرح مالك فرح سمعانى

↚

وضع يدها على راسها وجد حرارتها عالية جدا امسك هاتفه وطلب الطبيب صديق تامرواخبره عن حالتها طلب منه الطبيب ان يضعها تحت الماء حتى تنخفض درجة حرارتها ثم يعيطها الدواء

ظل جاسر مترددا ماذا يفعل ناهد لاتعلم شئ وهو لا يتحدث مع ريم

فجاة سمعها تنادى باسمه اقترب منها:فرح فرح انتى سمعانى

فرح بصوت ضعيف :جاسر جاسر تعالى

ابتسم جاسر واقترب منها وظل ينظر اليها ثم قبل جبينها حملها وذهب بها الى الحمام فتح الماءووضعها تحت الماء بملابسها كما هى كان يسندهاحتى ان ملابسه ابتلت بدات فرح تشهق من اندفاع الماء على راسها وجدت نفسها فى احضان جاسر وملابسهم مبتلة

فرح:جاسر فى ايه

جاسر:اعملك ايه قاعدة تندهى عليا ياجاسر ياجاسر لما الشارع سمع صوتك

فرح:انا لالاهو فى ايه

جاسر:انتى كده فوقتى تعالى بقى غيرى هدومك انا هغير هدومى واجيلك اخرجها من الحمام وتركها تبدل ملابسها وعاد اليها بعدما بدل ملابسه

جاسر:هاه فرح انتى كويسة

فرح:ايوه متشكرة اوى

جاسر:على ايه انا المفروض اشكرك على اللى عملتيه مع ريم واتاسفلك برضه على اللى جرالك

فرح:اى واحدة فى مكانى كانت هتعمل كده

جاسر:لالا مش كل الناس زيك يافرح…… هه ممكن بقى تاخدى العلاج وتنامى

فرح:حاضر

جلس امامها على السرير:فرح ممكن اتكلم معاكى شوية

فرح:اتفضل

جاسر:فرح انا عارف انى ظلمتك فى الاول بس دلوقتى انا عايز….

فرح:عايز ايه ياجاسر

جاسر:عايز اكمل حياتى معاكى مش عايز نفترق يافرح

اندهش فرح:جاسر انت بتقول ايه

جاسر:بقول انا ….. انا بحبك يافرح بحبك

اتسعت عينها بشدة:جاسر انت بتقول ايه

امسك كفيها:بقول انى بحبك بحبك اوى كمان وانا اهو اودامك بطلب ايدك

فرح:تطلب ايدى ازاى واحنا متجوزين

جاسر:بصى احنا نعتبر نفسنا مخطوبين مكتوب كتابنا لحد ما تحسى انك عايزانى واوعدك انى مش هقرب منك غير لو حسيت انك عاوزانى فهمانى يافرح

فرح:يعنى مش هتقرب منى غصب عنى

جاسر:ابدا مش هيحصل ان شاء الله سنة انا موافق بس نبتدى حياة جديدة مع بعض كاننا لسه بنعرف بعض ايه رايك

فرح بعد تفكير:انا موافقة

جاسر:خلاص نقرا الفاتحة دلوقتى بينى وبينك وبس ممكن

ابتسمت فرح:ممكن

قراوا سويا الفاتحة

جاسر:ممكن بقى تاخدى علاجك وتنامى

فرح:حاضر اقترب منها وقبل جبينها

تصبحى على خير

فرح:وانت من اهله ياجاسر

بدا جاسر يعود لسابق عهده عاد لشبابه الذى تركه يذبل يوما بعد يوم وكان يرى فرح انها فرحته التى اضاءت حياته من جديد

استقيظت فرح من نومها توضاءت وصلت صلاة الصبح ارتدت ملابسها وذهبت لغرفة جاسرفتح لها بابتسامة عشقتها دوما

جاسر:صباح الخير يا حبيبى

ابتسمت فرح:صباح النور جاهز

جاسر:ولو مكنتش جاهز اجهز عشان خاطر العيون الحلوة

فرح:اممم شكلك بتعاكس ياباشمهندس

جاسر:الصراحة اه اوعى تبلغى عنى

فرح:ههههه لا هبلغ يلا بقى اتاخرنا

ثم عادت مرة اخرى:جاسر ممكن اطلب منك طلب

جاسر:اطلبى ياقلبى

↚

فرح:ريم مش هتكلمها برضه انت داخل على شهر من ساعة اللى حصل مش بتكلمها

جاسر:فرح ريم غلطت صح

فرح:صح بس برضه انتم غلطتم مينفعش ادى الحرية لحد واطلب منه انه ميغلطش بالذات فى سنها ده ….. عشان خاطرى ياجاسر عشان خاطرى

جاسر:ماشى ياستى خلاص عشان خاطرك انتى بس

امسك يدها ونزلوا سويا لتناول الافطار

جاسر:السلام عليكم ورحمة الله صباح الخيرات

الجميع:صباح النور

جاسر لريم:ها ياريم وراكى محاضرات النهاردة

نظرت اليه ولفرح بدهشة:ايوه محاضرتين

جاسر:طيب حاولى متتاخريش عايزك انتى وفرح النهاردة نخرج شوية نروح المول

فرح:ليه

اقترب منها:هو مش احنا مخطوبين يعنى نخرج نتفسح يعنى وكده واجيب لحبيبتى حاجات ممكن

فرح بدلع:توتو ابدا معندناش خروج

جاسر:اهون عليكى

فرح:الصراحة متهونش

ناهد:ايه انا كده هغير

جاسر:اللى غيران مننا يعمل زينا ولا ايه يافرحتى

ضحكت فرح:كده

ناهد:طيب اعملوا حسابكم بكره خالتكم حنان هتيجى تتغدى معانا هى ومريم وشهاب جوزها وندا وشريف

جاسر:هو لازم يعنى

عاصم:ايه يا استاذ ده واجب ابن خالتك رجع من السفر والمفروض نعزمه ولا ايه

قام جاسر:وانت ابو الواجب ياحاج …. يلا يافرح …حد عايز نوصله

رامى:انا انا ياابيه…… ريم :وانا كمان

جاسر:طيب يلا خمس دقايق وهفلسع واسيبكم

خرجوا جميعا سويا فالتفت عاصم لناهد:ايه رايك مش شايفة ان جاسر اتغير

ناهد:بصراحة شايفة ياعاصم ومبسوطة اوى ربنا يسعده

عاصم:اظن لسه مدخلش مش كده

ناهد:لا سالت فرح قالتى كل شئ بااوانه قلت خلاص بقى هما احرار

عاصم:عندك حق كل شئ بااوانه

انتهى اليوم وجاء يوم الجمعة وكعادة جاسر ان يذهب لمزرعته الصغيرة يمتطى جواده{ الجاسر}كان راكبا للجوادوجد فرح تقف فى شرفتها تنظر اليه

جاسر:تيجى تجربى

فرح:لالا اخاف

جاسر:تعالى بس متخافيش

ترددت فرح قليلا:طيب نازلة اهو

نزلت سريعا وذهبت اليه نزل من فوق الجواد :ايه رايك تركبى

فرح:اخاف ياجاسر

جاسر :حبيبتى انا معاكى هتخافى ليه استنى هجيب كرسى تطلعى

احضر كرسى صغير تصعد فوقه ركبت وجلس هو خلفهاامسكت بالحصان وهى خائفة

جاسر:حبيبتى متخافيش ده طيب اوى بس خليكى ماسكة الحزام ده ممكن

فرح:جاسرلا نزلنى انا خايفة

↚

جاسر:لالا حبيبتى تخافى وانا معاكى ثم انا عايز اوديكى مكان حلواوى

فرح:مكان ايه

جاسر:اما نروح

انطلق جاسر وفرح امامه بدات تشعربالراحة وتستمع بوجود جاسر بجانبها اما هو شعر كانه ملك يملك كل شئ حبيبته بجواره فماذا يريد غير ذلك

وصلا الى غرفة صغيرة بعيدة عن الفيلا نزل جاسر وامسكها من خصرها لتهبط

دخلا الغرفة فوجدت لوح كثيرة جميلة اندهشت من الغرفة التى يقال انها مرسم

فرح:ايه ده ياجاسر

جاسر:دى بقى ياستى المكان الوحيد اللى اما كنت احب اهرب من كل حاجة اجى هنا ارسم وانسئ الدنيا وانسى كل حاجة

فرح:حتى انا

اقترب منها:انتى الوحيدة اللى مش مستعد انساها ولا اهرب منها

نظرت اليها فى عينيه كانها فى حلم اهو جاسر الذى كان يرفضها ينهرها اصبح الان حبيبها لم تفيق الا على قبلته التى انستها العالم ومايدور به

جاسر:غصب عنى مقدرتش امنع نفسى

احمر وجهها بشدة:هو احنا هنطول هنا حاولت ان تخرج وقف امامها جاسر:فرح انتى زعلتى انا انا غصب عنى صدقينى

امسكت يده:جاسرانا مش زعلانة

جاسر:بحبك يافرح بحبك

فرح:وانا كمان بحبك اوى

جاسر:انتى قولتى ايه سمعينى

احمر وجهها بشدة فكيف تجرات وقالتها

جاسر:فرح انتى سمعانى

فرح:ايوه ياجاسر يلا بقى اتاخرنا زمان الجماعة وصلوا

ابتسم جاسر:ماشى ياستى اهربى اهربى

خرجا وركبا الجاسر فى طريقهم للعودة

نادت ناهد لريم:ريم شوفى جاسر فين هو وفرح راحو فين

تحدثت ندا ابنة الخالة التى ماكانت دائما تحب جاسر وتكره فرح من صغرها وزاد الكره بزواجهم ولكنها بدات تستعيد املها بعدما علمت من مريم شقيقة جاسر انهم مازلا فى حكم المخطوبين

يمكن ياخالتو خرجوا ولا حاجة

ناهد”لالا تلاقيها بيلف بالفرس بتاعه بس فرح فين

شريف شقيق ندا:كبرت فرح مش كده ياخالتو اصل مشفتهاش من سنين

ناهد:الله اكبر عليها ربنا يحميها هتشوفها دلوقتى

اشارت ريم:اهم ياستى جايين مع بعض

اتجهت انظارهم جميعا لجاسر وهو يمتطى جواده وفرح امامه

توقف جاسر ونزل وامسك فرح من خصرهاوهمس لها:فرقة المرح وصلت

ضحكت فرح بشدة:حرام عليك ياجاسر ماما تزعل

جاسر:لالا متخافيش هى عارفة رايى كويس

نادا على مصطفى سايس الخيل

مصطفى خد الجاسر عشان ياكل

وضع يده على خصر فرح وهو ممسك الهاتف:ايه رايك نهرب ونسيبهم

فرح:لالا عيب انت ابو الواجب ياحاج

جاسر:انتى بتردهالى بقى

فرح:الصراحة اه

ذاهبا الى حيث الجميع والعيون تراقبهم اما فرحة بهم او حسد او غيرة

ندا:حمد لله على السلامة يا جاسورة

جاسر:هو انا غيرت اسمى ولا ايه نسيتى اسمى ولاايه

شريف:ايه ياعمنا من لقى احبابه نسى اصحابه ولاايه

↚

سلم جاسرعلى شريف:حبيبى وحشنى والله فينك من يوم ما رجعت انت فين

نظر شريف الى فرح:انا موجود اهو مش انتى فرح مش كده مد يده يسلم عليها

سلم عليه جاسر:فرح مش بتسلم ياشريف

ندا :ليه يعنى اشمعنى متوضية

نظرت فرح لجاسر الذى رد على ندا:لا عشان هو ده الصح ومحبش حد يمسك ايد مراتى

امسك بيد فرح وجلسا بجانب بعضهم وعيون ندا تريد الفتك بفرح اما شريف كان ينظر لفرح باندهاش فهذه فرح الطفلة الصغيرة كبرت واصبحت جميلة بكلل معنى الكلمة ويالا حظ جاسر ان تكون زوجته

هذه الجميلة لاحظ جاسر نظرات شريف المسلطة على فرح شعر بغضب يعصف بكيانه ولكنه هدا قليلا عندما تاكد ان فرح لم تعيره اهتمام وتتحدث مع الموجودين تناولوا جميعا الغذاء حتى تحدث شهاب زوج مريم:البشاميل دى تجنن حلوة اوى

نظرت ناهد لفرح بابتسامة :عمايل مرات ابنى شوفتوا حلوة ازاى

همس جاسر لفرح:انتى اللى عملتيها

همست له :اه والفراخ البانية كمان عارفة انك بتحبها دوقها كده ووضعت قطعة امامه تناولها جاسر:تسلم ايدك حلوة اوى بصراحة احلى من بتاعة ناهد

مريم:ايه الوشوشة دى هتتحسدوا كده ونظرت الى ندا التى تكاد ان تفتك بفرح

انتهى الغذاء وحل المساء وجدت فرح الكل منشغل باحاديث جانبية وجاسر مع والده يتحدث فى العمل خرجت الى الحديقة تنتقل بينها

سمعت صوت خلفها:انا لو منه مبعدش عنك لحظة واحدة

فرح:شريف فى حاجة

شريف:لا ابدا بقول يعنى جاسر سابك لوحدك كده ليه

فرح:جاسر مع بابا عندهم شغل

شريف:بس مش حرام يسيبك لوحدك ده انتى لو مراتى مبعدش عنك لحظة

فرح:ده على اساس اللى يعمل كده مراته تبقى مبسوطة بيه اوى

دار حديث بينهم وجاسر انتهى من امضاء والده لبعض الاوراق وخرج اليهم لم يجد فرح بينهم:هى فرح فين

ندا :بره خرجت بره مع شريف

انطلق جاسر وجدهم يتحدثون ولكنه لم يسمع ما يدور بينهم

نادا على فرح بصوت عالى :فرح تعالى هنا

↚

امسك جاسر بيد فرح ودخل الفيلا

بعد اذنكم ياجماعة انا تعبان وعاوز استريح

ناهد باندهاش:مالك ياحبيبى انت كويس

جاسر:ايوه ياماما بس ورانا شغل بدرى تصبحوا على خير

صعد برفقة فرح وترك الجميع يتساءلون ماذا حدث خرج شريف بعدهم بقليل

ندا:ايه ياشريف ايه اللى حصل

شريف:مفيش حاجة شافنى بكلمها شخط فيها وخدها ومشى

ناهد:معلش ياحبيبى انت عارف جاسر عصبى ازاى يمكن حاجة ضايقته ولا حاجة

انتهى اللقاء ورحلوا جميعا الى منزلهم اما عند جاسر وفرح فكان الامرمختلف

ظل يدور فى غرفته بشكل عصبى لايدرى ماذا يفعل ايذهب اليها ام يترك كل شئ باوانه ولكنه فتح الباب فجاة وذهب اليها

جاسر:فرح افتحى

فتحت فرح الباب ووقفت امامه ورات على وجهه علامات الغضب والعصبية كاد ان يتحدث سبقته فرح بالكلام

قبل ما تقول حاجة انا غلطانة مكنش ينفع اقف معاه وانت مش موجود حقك عليا

لايدرى جاسر ماذا حدث اين ذهبت ثورته وغضبه فقط بهذه الكلمات اطفئت نار بداخله ليحل عليها الراحة والسكينة

جاسر:يعنى انتى عارفة انك غلطانة

فرح:اه والله بس والله انا مقصدش انا لاقيته واقف ورايا فجاة وبيكلمنى

اقترب منها اكثر:عارفة لو حصلت تانى هعمل فيكى ايه

فرح:توتو مش عارفة

ظل ينظر اليها بحب وماكان منه الاان اقترب منها وضمها اليه بشوق رفع وجهها اليه وقبل شفتيها وهى ساكنة لاتسطيع حتى مقاومته

جاسر:ده عقاب ليكى عشان معدتش يحصل تانى

وتركها وذهب وهى كالحالمة فى عالم اخر افاقت عليه وهو يغلق باب حجرته

القت بجسدها على سريرها كانها فى حلم جميل نامت ليلها وهى تحلم بما حدث بينهم

اضاء الصباح بضياوه عليهم التقوا كما كل يوم للذهاب الى عملهم

كانت فرح فى مكتبها تتابع عملها مع المهندسين الذين يعملون معاها

فرح :اظن كده مفهوم كل حاجة

الجميع:تمام ياباشمهندسة

فرح:اتفضلوا

خرجوا جميعا وانهمكت فى عملها لاحظت وجود احد رفعت وجهها وجدته شريف

شريف:ازيك يافرح

فرح:اهلا ازيك ياشريف اتفضل

جلس على كرسى امامها وهو يمحلق النظر بها:اخبارك ايه

فرح بتوتر واضح:الحمد لله تمام تشرب ايه

شريف:لاابدا انا بس جيت اطمن عليكى اومال جاسر فين

قامت فرح من مكتبها:جاسرفى مكتبه ممكن تروحله

احس بالاحراج من تصرفها فاستاذن منها وخرج الى مكتب جاسر

شريف:صباح الخير ياابن خالتى

رفع جاسر راسه وجد شريف:صباح النور ياشريف تعالى

شريف:ازيك انا لسه بسال عليك فرح

↚

جاسر:وانت شوفتها فين

شريف:فى مكتبها كنت معدى قلت اسلم عليها

جاسر بسخرية:لا والله فيك الخير

مر يومهم كغيره وحان موعد العشاء جلسوا سويا وجاسر يخطف النظر لفرح منتظر ان تحدثه عن زيارة شريف ولكنها لم تنتطق بشئ

خرج جاسر للحديقة يشم الهواء العليل خرجت فرح ورائه

جاسر مالك فى حاجة مضايقاك

نظر لها بتمعن :انتى شايفة ايه

فرح:انا حاسة ان فى حاجة مضايقك بس مش عارفة ايه هى

جاسر:فرح هو مش احنا المفروض منخبيش على بعض حاجة

فرح:اكيد طبعا بس ليه

جاسر:ليه مقولتش ان شريف كان عندك فى المكتب

فرح:لانها حاجة عادية متستهلش

جاسر:بعصبية :يعنى ايه متستهلش اما اعرف انه كان عند فى المكتب وشغالين رغى مع بعض تبقى حاجة متستهلش

فرح:ايه مين قالك كده هو دخل سالنى عليك قولتله فى مكتبه وسبته وخرجت

جاسر:لا والله عليا انا الكلام ده

فرح:جاسر فى ايه انت مش هتبطل الشك اللى عندك ده

جاسر:والله اما تبقى صريحة معايا هبطل شكى وعصبيتى اللى مزعلينك اوى دول

فرح:تصدق انا غلطانة انى اصدق انك هتتغير

جاسر:فرح الزمى حدودك معايا انتى فاهمة

نظرت اليه بحزن:فاهمة ياجاسر بيه

كادت ان تغادرامسك يدها:انتى رايحة فين هتكلمى مين

فرح:هتكلم هكلم مين جاسر كده مش هينفع شك وعصبية مفيش عندك ثقة فيا ليه

جاسر:مش فيكى لوحدك فى اى واحدة ست ولا نسيتى كلامك مع ايمن منصور فكرانى نايم على ودانى لااصحى مش جاسر البحيرى اللى عيلة زيك تضحك عليه وتركها وغادر

ظنت انها تعيش فى كابوس بعدما احست بحبه عاد لطباعه مرة اخرى ولكن مين اين علم بحديث ايمن ايكون ايمن ولكن هذا مستحيل ولكنها لم تخطى لتدافع عن نفسها

ظلت تمشى فى الحديقة وحيدة تبكى وعينا جاسر تراقبها ينتظر ان تتحدث مع احد ولكنها لم تفعل وظلت تمشى حتى وصلت لاسطبل الخيول دخلت للجاسر كانت تلاعب شعره وتتحدث معهاكانه يفهمها وفجاةسمعت صوت احد اعتقدت انه جاسر لكنها وجدت امامها رجل ملثم صرخت بشدة

الرجل:لالا ياحلوة متخافيش ده انتى جيتى برجليكى

ظلت تصرخ وتبكى حتى افلتت منه وجرت بعيدا وهو خلفها

كانت تصرخ:جاسر جاسر

سمع جاسر صوتهاتصرخ خرج من الشرفة ينظر وجدها تجرى ورجل خلفها نزل بسرعة البرق جرى عليه وهى ماان راته حتى ارتمت فى حضنه سمع صراخها الجميع

اقترب منه الملثم:والله لاقتلك ياسى جاسر

كانت فرح ممسكة بجاسر وهو يضمها بذراعيه صرخ بتامر:خد فرح جوه

فرح:لالا مش هسيبك

جاسربغضب :قلت جوه

ظلت مكانها لم تتحرك جاء رجال الامن على الفيلا وامسكوا بالرجل الملثم فما كان الا رامز عاد لينتقم من جاسر بعد ضربه فى شقته

جاسر:انت انت ياحيوان وانقض عليه يضربه بعنف وغضب وتامر يحاول منعه عنه

تامر:خلاص ياجاسر دلوقتى البوليس ياخده يربيه

صرخ جاسر بالحراس:انتوا حسابكم بعدين خدوه لحد ماالبوليس يجى

ناهد:مين ده ياجاسر

↚

نظرات ما بين جاسر وتامر وفرح وريم

تامر:مفيش ياماما حرامى وخلاص

ناهد:لاشكله يعرفكم

جاسر:بعدين ياماما بعدين

اتجه الى فرح ضمها بذراعيه:تعالى استريحى

اخذها وصعد الى غرفتها وهى مازالت خائفة وتبكى

جاسر:فرح خلاص عشان خاطرى كفاية

فرح وهى تبكى:خايفة اوى ياجاسر

جاسر:ايه ايه انا مش قلت مفيش خوف وانا موجود

ظلت تنظر اليه وارتمت فى حضنه فجاة حتى انه اندهش من فعلتها وضمها اليه اكثر

جاسر:فرح ممكن تفضلى فى حضنى شوية

رفعت نظرها اليه:جاسر متسبنيش

ضمها اليه بشدة:مقدرش اسيبك

فرح:جاسر

جاسر:عيون جاسر يا حبيبتى

فرح :انا بحبك اوى

قاطعهم دقات الباب جاسر يضغط على اسنانه بغيظ:وهو ده وقته ياعالم

وجد تامر امامه متوترا:جاسر هات فرح وانزل بسرعة

جاسر:فى ايه ياتامر

تامر:بابا عايزنا كلنا تحت مش عارف ليه هات فرح وحصلنى

جاسر بحيرة:طيب جايين اهو

فرح تعالى بابا عايزنا تحت

فرح:ليه

جاسر:مش عارف ربنا يستر

دخلوا جميعا حجرة المكتب كان عاصم وناهد بالداخل بانتظارهم

جاسر:خير ياحاج فى حاجة

عاصم:فيه ان ابنى الكبير العاقل اللى هيبقى راجل البيت من بعدى فاكرنى مت وبيتصرف من نفسه

جاسر:ليه كده ايه بس اللى حصل

عاصم:تقدر تقولى مين الحرامى اللى كان هنا

جاسر:بتوتر :حرامى يابابا عادى يعنى

عاصم بعصبية:جاسر ان لسه عايش ممتش فاكرنى نايم على ودانى مش عارف ايه اللى بيجرى اختك المحترمة تروح لواحد شقته ومراتك تروح مع صحبتها عشان تخرجها وانت واخوك تحصلهم وفى الاخر مراتك تاخد رصاصة فى دراعها واسالها لبسة الجاكت بتاعك ليه تقولى خايف عليا من البرد عبيط انا ياجاسر

نظر جميعهم الى بعض بتوتر بالغ

جاسر:يابابا دى حاجة وحصلت وربنا ستر

عاصم:طيب اما هو حصل متقوليش ليه انا مليش لازمة

تدخلت فرح:عمو جاسر خبا عليك وعلى ماما عشان خايفين عليكم مش اكتر ولو حضرتك كان حصل معاك نفس الموقف وانت فى جاسر كنت اكيد هتعمل كده خوف على اللى يهموك مش تقليل منك ماعاذ الله

نظر اليهاعاصم لحظات:طيب وانتى اتعورتى ومحدش عرف وبنتى المحترمة تروح لواحد شقته ليه

ونزل بكف يده على وجه ريم اسرعت فرح واحتضنتها

ناهد:خلاص ياعاصم اللى حصل حصل المهم ان ربناستر

عاصم:بعد كده مفيش كلام معايا ولا تعدى معايا على سفرة واحدة لانى يظهر انى معرفتش اربى كويس

خرجوا جميعا وجدوا سناء قادمة اليهم:مدام فرح الاستاذ شريف عايز حضرتك

دخل شريف ووجدهم جميعا

شريف:السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

الجميع:وعليكم السلام ورحمة الله

شريف:ايه ياجماعة متجمعين عند النبى

تامر:قول يارب ونكون صحبة

جاسر:خير ياشريف عايز فرح ليه

نقل شريف نظره بين جاسر وفرح:ابدا انت عارف انى هفتح مكتب وهاستقر هنا وعشان كده قلت فرح مهندسة شاطرة هى اللى تعملى الديكورات

جاسر:بس مش هينفع ياشريف احنا مسافرين الغردقة كمان كام يوم وفرح عندها شغل هناك كتير

شريف:ممكن بعد ماترجعوا ولا ايه يافرح

↚

فرح:الموضوع ممكن يطول ياشريف مفيش ميعاد محدد وانا هجيبلك مهندس شاطر اوى هيعملك شغل ممتاز

جاسر:اظن كده ملكش حجة ياشريف

بدا شريف يتوتر:خلاص اوكيه مدام انتوا متاكدين منه

صباح اليوم التالى يدخل اكمل على جاسر فى مكتبه

اكمل:جاسورة حبيبى

جاسر:استر ياللى بتستر خير يااكمل

اكمل يغنى:هتجوز هتجوز

جاسر:ايه ياابنى اتهبلت ولا ايه

اكمل:وافقت وافقت

جاسر:هى مين ياض ماتنطق

اكمل:سمروافقت خلاص على الجواز

جاسر:ههههه من دلوقتى واتهلبت اومال اما تتجوز هتعمل ايه هتمشى تلق الناس فى الشارع

اكمل:ياعم انت سيبك فرحان ياجاسر فرحان اوى

جاسر:الف مبروك يا اكمل قولى هتروح البيت امتى

اكمل :يوم الخميس اخدت ميعاد وهروحلهم باذن الله

جاسر:ربنا يتمم على خير عقبالى

اكمل:نعم عقبال مين وفرح

جاسر:هههه ماهى فرح برضه هتكون مين يعنى بس لسه يااكمل لسه

اكمل:ربنا يهديوكم لبعض

جاسر:امين يارب العالمين

التقا اكمل بوالد سمر واتفقوا على كل التفاصيل وحددوا موعد الخطوبة وكانت فرح معها باستمرار وكانت تذهب اليها بصحبة ريم وقبل الخطوبة بيوم واحد كانوا متجمعين عند سمر فى بيتها كل الاصدقاء يحتفلون بالعروس

سمر:فرح قومى ارقصى

فرح:بس يابت اتلمى انا معرفش اصلا

ريم:ايه ده ايه ده فرح بترقص

سمر:دى ولا فيفى عبده

فرح:اوعى تصدقى ياريم سمر بتكبر الحكاية اوى

سمر:طيب قومها يا بنات

جذبها اصدقاؤئها للرقص معهم مالت سمرعلى ريم

:صورى ياريم وابعتى لجاسر بس من غير ماتاخد بالها

ريم:ده انتى طلعتى سوسة

اليوم التالى كانت موعد الخطوبة كانت فرح ترتدى فستان بلون فوشيا جميل زادها جمالا

دق جاسر على باب فرح:فرح جاهزة

فرح:ثوانى ياجاسر

بعد قليل خرجت من غرفتها وماان راها حتى اعطا صفيرا قويا وامسك يدها ولف بها

ايه الجمال ده كده مينفعش مفيش خروج

فرح بخوف:ايه ليه

جاسر:عشان الجمال ده محدش يشوفه ولا يقرب منه

فرح:ههههه خضتنى ياجاسر

ذهبوا جميعا الى حفل الخطوبة وكانا العروسين فى منتهى السعادة والفرح

كان جاسر يخطف النظر الى فرح بين الحين والاخر وهو منشغل مع بعض رجال الاعمال

اما عند فرح فكانت تنظر اليه بخفية وتبتسم له حين يغمز لها بعينه

فاتن:تصدقى انتى وحشة كده تنسينى يافرح

فرح:ابدا والله ياماما انتى عارفة الشغل وكده

فاتن:قوليلى جاسر عامل معاكى ايه وحماتك وحماكى

فرح:كلهم كويسين ياماما كلهم بيحبونى وبحبهم

فاتن:طيب قوليلى مفيش حاجة فى السكة

فرح:حاجة ايه ياماما

فاتن:ايه يافرح نونو يعنى

فرح بخجل :لسه ياماما كل شئ باوانه

دخل القاعة شريف واتجه الى اكمل وعروسه يهنئهم بالخطوبة بحث بنظره عنها وجدها تجلس مع اهلها واهل جاسر اقترب منهم:ازيكم ياجماعة

الجميع:ازيك ياشريف

ناهد:عقبالك ياشريف يارب

شريف:ان شاء الله ياخالتى قولى يارب

جلس بجوار فرح :ازيك يافرح

فرح:الحمد لله ازيك ياشريف عقبالك

شريف :قولى يارب

↚

كان جاسر منشغل مع ضيوف الحفل ونظر بعينه وجد شريف يجلس بجوار فرح غضب عصف بكيانه وهو ينظر اليهم ولا يجد من فرح اى رفض لشريف

استاذنت منهم فرح وخرجت من القاعة كانت تجرى مكالمة مع شقيقها على انتهت من المكالمة وعندما عادت وجدت شريف امامها

شريف:ايه قومتى ليه

فرح:لا مفيش كنت بكلم على اخويا

شريف:فرح هو انا ممكن اسالك سوال؟

فرح :اتفضل خير

شريف:انتى اتجوزتى جاسر ليه

فرح باندهاش:يعنى ايه اتجوزته ليه

شريف:سؤالى واضح

فرح:اه بس ملوش اجابة او بمعنى اصح اجابته تخصنى

شريف:يعنى مش عشان فلوسه

فرح:فلوس ايه ياشريف انا لو كنت عايزة فلوس كنت وافقت على اى حد ودول كانوا كتير

شريف:يعنى بتحبيه

فرح:اظن دى حاجة تخصنى انا

شريف:ايوه بس انا عايز اعرف

فرح:ليه

شريف بتوتر:يعنى مجرد سوال

فرح:ايوه بحبه ومش عايزة حاجة من الدنيا غيره

شريف بحزن:ربنا يهنيكى يافرح وتركها وغادر وهى لاتفهم شئ من حديثه

دخل شريف القاعة لاحظه جاسر وراى فرح تدخل بعده بلحظات وتجلس كما كانت

شك بدا يتسلل اليه ويسيطر عليه بشدة اتجه اليها وجلس بجواره ووضع ذراعه على كتفيها

كنتى فين

فرح:كنت بكلم على بيسلم عليك كتير اوى

جاسر:الله يسلمه

فرح:مالك

جاسر:ابدا مفيش

قاطعه صوت الدى جى وهو يطلب العروسين لرقصة سلو مع اصدقاءهم

كان كل مخطوبين اومتزوجين يرقصون سويا وفرح تنظر اليهم وتتذكر يوم زفافها وهى تشعر ان جاسر لايريدها ولم تشعر يومها بفرحته ولا حبه لها تفاجات من يد جاسر تلمس يدها

ممكن ترقصى معايا

فرح:ممكن

قاما سويا يرقصان وعيون شريف تتابعهم بحزن وغيرة

جاسر:فرح ممكن اطلب منك طلب

فرح:عينا

نظر اليها قليلا:ممكن تفضلى جنبى مش عايزك تبعدى عنى

فرح:ومين قالك انى ممكن ابعد عنك الا لو انت عايز تسبنى

جاسر:ده يبقى اخر يوم فى عمرى

فرح:بعد الشر عنك

احتضنها وهم يرقصون ونظر باتجاه شريف الذى وجده حزينا وهو ينظر اليهم

انتهت الرقصة وبدا اصدقاء العروسة بالرقص معها كانت سمر ترقص بفرحة كبيرة ثم اتجهت لفرح لترقص معها

كانت عيون جاسر ترافقها اين ذهبت حتى جاءت اليه ريم

جاسر شوفت الفيديو ده

جاسر:ايه ده

ريم:اتفرج صورته لفرح واحنا عند سمر امبارح

راى جاسر فرح وهى ترقص مع مجموعة البنات بشعرها لا يعرف لماذا غضب عندما راها هكذا مع انهم بنات

نظر اليها وجدها سعيدة مع سمر وهى تراقصها

انتهى الحفل وذهب الجميع الى بيوتهم ظل جاسر يرى الفيديو مرارا وتكرارا

فتح باب غرفته وذهب لفرح وهو متوتر للغاية

دق بابها اكثر من مرة لم تستجيب فتح الباب وجدها نائمة مغمضة العينين ولكن سماعات الهاتف فى اذنها حتى انها لم تشعربه وهو يدق بابها كانت نائمة بفستان قصير لم تشعربجاسر الا عندما وضع يده عليها

انتفضت من مكانها:جاسر انت دخلت ازاى

جاسر:اعملك ايه خبطت كتير وانتى حاطة السماعات فى ودانك هتسمعينى ازاى

فرح:معلش مسمعتش والله

مد يده بالهاتف:ممكن اعرف ايه ده

امسكت الفيديو ورات نفسها بالامس وهى ترقص

فرح:ايه ده مين صورنى كده

جاسر:يعنى مش عارفة

فرح بخوف:لا والله ازاى اتصور

جاسر:متخافيش كده دى ريم صورتك وانا شوفته

فرح قامت من مكانها:بس مكنش ينفع تصورنى كده افرض حد شافه

جاسر:لا متخافيش انا بس اللى شوفته وانا بس اللى من حقى اشوفه وانا مسحته من جهاز ريم متخافيش

وقف امامها متوترا:فرح انا

فرح:انت ايه ياجاسر

جاسر:انا …. انا بحبك اوى

نظرت اليه للحظات ضمها اليه بحب ونظر فى عينها

لو عايزانى اخرج ….هخرج

لم ترد عليه ولكنها ظلت تنظر اليه

جاسر:فرح انا بحبك حتى اوفضلنا كده

اخرج ؟

لم يجد رد منها شعر بحزن شديد هم بالخروج

فرح:جاسر

التف اليها :نعم

فرح:خليك معايا

نظر اليه وهو لايصدق اذنه وقفت امامه:جاسر انا بخاف ممكن تفضل معايا

امسك يدها يقبلها واغلق الباب ولم يتركها الا وهى زوجته 😁😁😁

↚

ايها القاسى كفا ظلما

كان شريف يجلس حائراحزينا راته ندا وهو على هذه الحالة

ندا:ايه ياشريف مالك قاعد كده ليه

شريف:لاابدا مفيش

ندا:بس اناعارفة فرح صح

شريف بتوتر:ايه ياندا مالك فرح ايه بس

ندا:متحاولش تخبى بس انا هساعدك مع انى مش عارفة عجبك فيها ايه

شريف:يعنى ايه تساعدينى

ندا:هخليك تتجوزها

ضحك شريف بشدة:انتى اتجننتى فرح مرات جاسر ولا نسيتى

ندا بخبث:على الورق بس شريف

ضم شريف عينه:يعنى ايه على الورق

ندا:يعنى جواز غصب عنه واتفق انهم هيعيشوا مع بعض كام شهر وبعدين يتطلقوا

شريف:مين قالك كده فرح

ندا:لا طبعا مريم قالت لشهاب وهو قال لماما وماما قالتى

شريف:بس ليه

ندا:جاسر كان رافض الجواز اصلا بس عمو عاصم اجبره على الجوازة دى وفرح عرفت فاتفق معاها ان جوازهم يبقى كام شهر وبعد كده كل واحد يروح لحاله

شريف:ايوه بس اللى انا شفته عكس كده

ندا:يعنى ايه

شريف:يعنى غيرة وخوف من جاسر على فرح محدش يعمل كده غير لو كان بيحب وفرح كمان قالت انها بتحبه

ندا:ماطبعا لازم تقول كده عشان اودام الناس بس بينهم وبين بعض كل واحد فى اوضة

فكر شريف قليلا:يعنى فرح لسه زى ماهى

ندا :ايوه وشطارتك بقى تخليها تطلب الطلاق وتتجوزها انت وتسافر بيها بعيد عن هنا

شريف:وانتى طبعا تتجوزى جاسر مش هو ده اللى انتى عوزاه

ندا :بالظبط كده

افاقت فرح على ضوء الشمس وجدت نفسها نائمة فى حضن جاسر تذكرت ليلة امس وتذكرت انها الان زوجته امام الله

ظلت تنظراليه حتى افاق وجدها تنظر اليه:صباح الهنا ياست العرايس

فرح :صباح النور ياحبيبى

قبل راسها:حبيبتى معلش انا لازم اروح الشغل النهاردة عشان ورايا شغل قبل مانسافر

فرح:يعنى لازم تروح النهاردة خليك معايا

امسك بكفها:لو عليا افضل جنبك على طول ياروح قلبى بس اوعدك اول ما نخلص شغل الغردقة هتزهقى منى ماشى

فرح:ماشى اقوم انا كمان اروح الشغل

جاسر:طيب ليه ماتخليكى ده انتى عروسة ياحبى

فرح:ههههه ماانا برضه عندى شغل اخلصه قبل مااسافر

نزلا سويا الى الافطار

جاسر:صباح الخير يابشر

تامر:ايه الازعاج ده

جاسر:وانت مالك انت ياباى

تامر:ماشى ماشى

عاصم:يلا الفطار

تناولوا جميعا الافطار وذهب كل منهم الى عمله ومرت عدت ايام وجهزوا انفسهم للسفر للغردقة وكان معهم ريم ورامى بعدما انهوا امتحانتهم ولكن تامر ظل مع اكمل فى الشركة

وصلوا الى الغردقة كان لديهم شاليه دائما ما يغلق لقلة الزيارات

جاسر:حمدلله على السلامة ياجماعة

الجميع:الله يسلمك

تركتهم فرح وذهبت لترى البحر الذى شدها اليه من اول نظرة

وقف جاسر خلفها يحيطها بيده:حبيبتى عارفك بتحبى البحر مش كده

فرح:وفى حد ميحبش البحر سبحان الله شوفت الجمال

جاسر:جمال بعيونك انتى يا حبيبتى

ريم:احم احم هنقضيها تسبيل بقى ولا ايه احنا عايزين ننزل البحر

رامى:انا نازل حد جاى معايا

↚

ريم:انا انا فرح مش هتيجى

جاسر:فرح بالليل وانتى كمان بالليل مينفعش دلوقتى

ريم:ليه ياجاسر هو انا هلبس مايوه

جاسر:نعم مايوه ايه ده كان يبقى اخر يوم فى عمرك

ريم:خلاص بقى عشان خاطرى شفت بلوزة طويلة وبنطلون جينز

فرح:خلاص ياجاسر سيبهم

جاسر:ماشى اتفضلوا انا هستريح عشان ورايا مشوار بالليل

خرجا رامى وريم وظلت فرح مع جاسر الذى امسك يدها:تعالى بقى اما اقولك كلمة سر

فرح:لالا ياجاسر كلامك كتر اوى

حملها جاسر:هو فى احلى من الكلام

مر حوالى اسبوع وهم منشغولان بعملهم وجاء يوم وخرجوا جميعا ليلا

كان جاسر يمسك بفرح كانه يخاف ان تبتعد عنه وهى كانت تقدر خوفه ولكنها كثيراماتمنت ان يثق بها

كان يقفون امام احد المحلات حتى سمعت صوت من خلفها

فرح

التفوا جميعا لمصدر الصوت فماكانوا الا مجموعة شباب

فرح:لالا شلة الجامعة الفنية

كانوا مجموعة شباب زملاء فرح فى الجامعة وفرقتهم الايام

فرح:معقول اخباركم ايه

فتاة تدعى حنين:حبيبتى وحشتينى اوى

فرح:وانتى يا حبيبتى وحشتينى اوى ومارى وحشتينى اوى ياقمر

اه معلش نسيت اعرفكم بشمهندس جاسر:جوزى

الجميع:اهلا يابشمهندس الف مبروك مع انها متاخرة

فرح:دول بقى فرقة الجامعة الفنية

حنين وعمر ومارى وميكو وسعد وسارة

جاسر:اهلا وسهلا

ميكو:بس ايه يافرح كده تتجوزى من غير ماتقولنا

فرح:معلش بقى ياميكو كل حاجة حصلت بسرعة

كان جاسر يشعر بغضب وهو يرى فرح مع هولاء وبالذات ميكو الذى يبدو عليه انه معتاد عليه جدا

جاسر:اتفضلوا ياجماعة نتعشى سوا

عمر:لامعلش مرة تانية

فرح:لالا جاسر قال يبقى خلاص اوعوا تزعلوه

ميكو:انا عن نفسى مش هزعل حد

سعد:ياطفس همك على بطنك كده على طول

جلسوا جميعا فى احد المطاعم يتسامرون ويتذكرون ذكريات الجامعة

ميكو:فاكرة يافرح ايام ماكنتى بتغنى معانا

فرح:يااه خلاص دى كانت ايام

جاسر:كنتى بتغنى

فرح:ايوه كنا عاملين فرقة فى الجامعة وكنا بنغنى فيها

عمر:كانت هى وميكو عاملين كابل ممتاز

جاسر وهو يحاول يسيطر على افعاله:اه ماهو واضح

سعد:ايه رايك يابشمهندس احنا عندنا حفلة هنا بكره ياريت لو تيجى

جاسر:اسف والله ياريت بس عندى بكره ميعاد مهم جدا بالليل

رامى:احنا بقى فاضين هنجى متخافوش

انتهى اللقاء على موعد بالحفلة غدا

جاسرفى غرفته مع فرح:بس يعنى عمرك ماقولتى على شلة الجامعة دى

فرح:ابدا مجاش وقتها بس انا فرحت اوى لما شوفتهم

جاسر:اه ماهو باين

فرح:مالك حبيبى

جاسر:لاابدا ولا حاجة تصبحى على خير

تركها لا تفهم شئ من اسلوبه الليلة

↚

جاء موعد الحفل وجاسر على موعد باحد رجال الاعمال

جاسر:سيبك من الهبل ده وتعالى معايا

فرح:حبيبى انت رايح شغل وبصراحة زهقانة من الشغل وكمان عايزة احضر الحفلة اشوفهم عاملين ايه

جاسر:براحتك سلام

حضروا الحفل ثلاثتهم وكانت حفلة رائعة

ميكو:فرح ايه رايك تحضروا بكره البروفة

رامى:بجد فين

ميكو:احنا بصراحة معندناش مكان معين ممكن على البحر فى اى حتة

رامى خلاص ايه رايكم تعملوها عندنا الشاليه بتاعنا على البحر على طول ايه رايكم

استشاروا بعضهم حتى قال عمر:خلاص بكره ان شاء الله هنكون عندكم

رجعوا الى الشالية واصوات ضحكهم تتعالى

جاسر:حمد لله على السلامة

فرح:الله يسلمك ايه انت جيت امتى

جاسر:من ساعة وحضراتكم لسه واصلين

فرح:معلش والله بس الحفلة كانت حلوة اوى

ريم:اه والله ياجاسر تحفة صوتهم حلو اوى

جاسر:طيب تصبحوا على خير

نظروا لبعضهم ودخلت ورائه فرح

جاسرمالك ياحبيبى

جاسر:هيكون فى ايه واحدة قاعدة بره من غير جوزها لحد دلوقتى واطلب حضرتك موبيلك مقفول

فرح:اسفة والله الشحن خلص حقك عليا بقى

نظر اليها قليلا:وبعدين

فرح:ولا قابلين اه على فكرة رامى عزم الجماعة بكره عندنا هنا

جاسر:جماعة مين

فرح: الجماعة ميكووحنين وكده

انتفض جاسر بعصبية:ده على اساس ان مفيش راجل للبيت

فرح:حبيبى مفيش حاجة والله هو رامى اللى عزمهم مش انا

جاسر:وانتى بقى ماصدقتى يظهران فى حاجة مستخبية عنى معرفهاش

فرح:حاجة ايه مش فاهمة

جاسر:مش مهم تفهمى تصبحى على خير

ظلت فرح مصدومة لاتفهم شئ من جاسر وحالته التى تبدلت فى يوم وليلة

جاء موعد اللقاء وكان جاسر متواجد معهم يخطف النظرات بين فرح وميكو

حتى قالت سارة:فرح غنى الاغنية بتاعتك يلا

فرح: اغنية ايه

سارة:الاغنية اللى كنتى بتغينها مع ميكو

كل مابقدر يوم انساك فاكراها

مارى:ايوه ايوه يلا يافرح

فرح:لالا ياجماعة مينفعش

سعد:ليه بس ايه يااستاذ جاسر خليها تغنى معانا

جاسربغصب شديد:وانا عايز اسمع

الجميع:هييييه

ميكو :خلاص يلا يافرح

وبدوا بالغناء سويا

كل ما بقدر يوم أنساك

برجع أدور وأستناك

حابب تعبي لأنه عشانك

راضيه بغلبي لأنه معاك

لأنك حبيبي وحلمي اللي غاب

قلبي بيرفض يبطل عذاب

وكل اللي غايب تملي بينساه

ودايماً يفكرني بيك الغياب

بشوفك معايا ولو مش معايا

وادور وادور وعمري يفوت

تعبنا ولا مره قلنا كفايه

ولا حتى يقدر يفرقنا موت

↚

كانت تنظر الى جاسر وهى تغنى معهم وجاسريزيد غضب فوق غضب منها انتهى اللقاء وذهب كل منهم الى غرفته وماان اغلق جاسرباب الغرفة حتى وقف امام فرح

هو انتى شايفانى ايه يافرح

لفت ذراعيها حول رقبته:شايف حبيبى وروحى

انزل يدها بعنف :ولا شايفانى راجل ملوش لازمة ولا عنده دم

فرح:ايه ليه ياجاسر ليه بتقول كده

امسك يدها بعنف:ماهوانتى مش عاملى قيمة ولا كرامة وجايبلى حبيب القلب لحد هنا

فرح:ايه بتقول ايه قصدك ايه

اقالها على السرير:ايه مش عارفة ميكو حبيب القلب اللى اعدة تغنى معاه طيب استنى اما تتطلقى واعملى اللى انتى عاوزاه

بدات فرح تبكى:انت بتقول ايه انا مش فاهمة حاجة

جاسر:ليه غبية ولا فكرانى انا اللى غبى انا يافرح تضحكى عليا وانا اللى قلت انتى عوضى وفرحتى بتضحكى عليا ده لاعاش ولا كان واحدة زيك انتى تضحك عليا

صفعها على وجهها بغضب

صرخت فرح:انت مجنون مش فاهم حاجةانت ايه

جاسر:انا مجنون طيب انا هوريكى الجنان يافرح

خلع ملابسه ونزع ملابسها وهى تصرخ :لا ياجاسر لا حرام عليك

جاسر:حرام عليا ليه مراتى وحقى

فرح ببكاء شديد:لاياجاسر لا انا معملتش حاجة

جاسر:انتى لسه شوفتى حاجة تعالى بقى جذبها من شعرها:بصيلى كويس شايفانى مش انا اللى حد يستغفله يافرح انا هسيبك يافرح وابقى اتجوزى سى ميكو براحتك

نزعت شعرها من يده:انا اللى مش هعيش معاك تانى بس لازم تعرف حاجة مهمة اوى يا جاسر بيه

تعرف ميكو ده اسمه الحقيقى ايه

مايكل …. مايكل حبيب حنا يعنى مسيحى ومارى تبقى مراته فهمت ولا لسه انت اللى دماغك ديما بتفكر فى الخيانة والشك وانا مش هقدر استحمل اكتر من كده طلقنى ياجاسر طلقنى وارحمنى منك ومن عذابك

وقف جاسر مذهولا مما سمع منها اهى على حق فعلا ايمكن ان يكون اخطى فى حقها مرة اخرى اقترب منها وقال بحزن :فرح بجد كلامك ده صح

فرح:معدتش يهمنى تصدق او لا المهم انك تتطلقنى انا خلاص مش عايزاك ياجاسر خلاص طلقنى

امسك جاسر بيدها :فرح انا غلطان حقك عليا اعملى فيا اى حاجة بس بلاش كلمة الطلاق

فرح بصرامة”وانا مش عاوزة منك غير الطلاق طلقنى ياجاسر ابعد عنى

جاسر:مش هقدر اطلبى منى اى حاجة بس بلاش الكلمة دى ابوس ايدك

فرح :خلاص ياجاسر كل حاجة راحت وانتهت

تركته وخرجت الى غرفة اخرى ظل خلفها اغلقت الباب وظل هويحاول مرارا ان تتفاهم معه ولكن دون جدوى تركها عسى ان تتراجع عن فكرة الطلاق

ظلت فى غرفتها تبكى وتندم على حبها له الذى اهدره بشكه وعصبيته

كانت تجلس معهم على المائدة شاردة ساكنة وجاسر ينظر اليها بين الحين و الاخر وهى لاترفع عينها اليه ابدا كان اكلها ضعيف لايكفى لسد الجوع مرت عدة ايام وهى على نفس الوضع تذهب لعملها وتعود تجلس على البحر لاتتكلم الا قليلا كان يلاحظها ريم ورامى ويشعرون بالحزن عليها وهم لا يعلمون سبب الحزن

فى يوم ظلت ساهرة ليلها لم تستطيع النوم نظرت من شرفتها الى البحر لم تجد احد ارتدت ملابسها ونزلت اليه كان الفجر يطل بنوره على الدنيا وقفت امامه تراه غاضبا امواجه تتلاطم بعضها بشدة كانها تشعر بغضب قلبها

اتمدت قدمها الى البحر كانت تستمر فى المشى داخل البحر لاتشعر بشئ كان عقلها وقلبها غاضبا من حبيبها الذى لم يثق فيها بعد كل الحب الذى تكنه له فى قلبها

خرج رامى الى الشرفة كعادته ينزل البحر صباحا نظر من شرفته راى فرح فى البحر وفجاة سقطت فى الماء وكانت تحاول ان تخرج ولكن قوة الماء كانت تجذبها للداخل وهى لاتعرف العوم جرى سريعا على جاسر الذى ايضا لم يذق طعم النوم افاق على دقات الباب السريعة

جاسر:ايه يارامى فى ايه

رامى :الحق فرح بتغرق

جرى سريعا الى البحر والقا بجسده فى الماء حتى وصل اليها وبدات الناس تتجمع وهم يروا جاسر يصارع حتى وصل لفرح

وصل اليها اخيرا حملها وخرج بها من الماء وريم تبكى بشدة

وضعها على الرمال وظل يضغط على قلبها حتى تفيق

جاسر:فرح فرح قومى فرح قومى حبيبتى فوقى

ظل يضغط ويضغط حتى سعلت بشدة رفع راسها

فرح حبيبتى

نظرت اليه والى الناس المتجمعة حولهم حملها الى الداخل ثم الى غرفتها وضعها على السرير وصرخ بريم

ريم هاتى هدوم لفرح

حاول ان يبدل ملابسها امسكت يده:لا شكرا انا ….. هعرف اغير لوحدى

جاسر:مينفعش مش هتقدرى

فرح بضعف:لا هقدرسيبنى لوحدى

دخلت ريم فخرج جاسر بغضب حتى انه اصطدم بها ولم ينظر اليها

ريم:ايه يافرح كويسة دلوقتى

فرح:الحمد لله ياريم

ريم:طيب قومى بقى عشان تغيرى

ظل تحت الماء يفكر ويفكر كيف تعود اليه مرة اخرى كيف يكفر عن ذنبه

اما عند فرح فكانت ريم تتحدث معها:فرح هو انا ممكن اسالك سوال

فرح:قولى ياريم

ريم:هو انتى وجاسر زعلانين مع بعض

تنهدت فرح وارجعت راسها للخلف:فى حاجات صعب اوى تتقال ياريم صعب اوى لما تحسى انك ديما متهمة ومهما تدافعى عن نفسك محدش يصدقك ساعتها الدنيا هتقفل فى وشك هتكرهى كل حاجة حلوة حستيها

ريم:عشان كده رميتى نفسك فى الميه انتى اصلا مش بتعرفى تعومى

فرح:لالا ياريم انا مش كافرة عشان اعمل كده كل الحكاية انى دوخت ووقعت فى المية حاولت اطلع معرفتش

ريم:المهم حمد لله على سلامتك

دق جاسر الباب فتحت ريم نظر الى فرح:انتى كويسة

فرح:الحمد لله

↚

جاسر :محتاجة دكتور ولا حاجة

فرح:لا شكرا

تركها بنفاذ صبر وغادر

ظلت ليلها تفكر فى كل ماحدث امن الممكن ان تتركه وهو كل شئ لها نعم مازالت تحبه برغم كل شئ بل تعشقه ولكن لابد له ان يعرف قيمتها

اصبح الصباح ارتدت ملابسها واكملت زينتها نظرت الى نفسها فى المرآة بثقة خرجت اليهم بمرح :صباح الخير

الجميع:صباح النور

جاسر:على فين

فرح:عندى مشوار خير فى حاجة

جاسر:مشوار ايه

فرح:مشوار يخصنى سلام وتركتهم وغادرت وريم ورامى ينظران الى بعضهم والى جاسر الذى ترك الطعام وذهب لغرفته يفكر ويفكر اين ذهبت ظل هكذا حتى خرج هو الاخر لايعلم الى اين ولكنه توقف عندما سمع صوت شريف خلفه

جاسر التف اليه :شريف انت جيت امتى

شريف:لسه حالا وعرفت انكم هنا جيت

جاسر:اه هلا وسهلا اتفضل

شريف:اص انا كنت جاى مع اصحابى بس حصلت عندهم مشكلة ومحدش جه

جاسر:اه وقاعد فين

شريف يشير الى حقيبته:يعنى لسه هشوف اوضة كده اليومين دول

دخل رامى وريم وجدوا شريف مع جاسر سلموا عليه وبعد مدة عادت فرح نظر اليها جاسر بغضب وجدت شريف القت عليه السلام وجلست معهم

صعدت تبدل ملابسها صعد جاسر خلفها فتح باب غرفتها فجاة وجدها تبدل ملابسها صرخت به:ايه ده جاى هنا ليه

تجاهل حديثها ووقف امامها:كنتى فين

فرح بعند:بتسال ليه

جاسر:يعنى ايه بسال ليه انتى ناسيةانك مراتى ولازم اعرف روحتى فين وجيتى منين

فرح:توتو ملكش عندى حقوق كان زمان وخلص احنا خلاص هنتطلق يبقى كل واحد حر فى نفسه

جاسر بغضب شديد:طول ماانتى على ذمتى يبقى لازم اعرف كل حاجة

فرح :خلاص يبقى نتطلق ودلوقتى وساعتها كل واحد حرفى حياته

جاسر:ده بعينك مش هطلقك هسيبك كده اهو متعلقة

فرح:ههههه ليه نسيت فى حاجة اسمها خلع مجرد مانرجع مصر يانتطلق بالذوق يااما الخلع

جاسر بغيظ:برضه مش هطلقك هعمل اى حاجة ومش هخليكى تتطلقى برضه

فرح:براحتك عن اذنك عايزة اغير هدومى

جاسر:وايه المشكلة ماانتى مراتى

فرح بصرامة:لالالا مش مراتك انسى بقى وابعد عنى

خرج جاسر بعصبية شديدة وتركهم وغادر وهم ينظرون لبعضهم

اليوم التالى كان ريم ورامى فى البحر وفرح جالسة امامهم حضر شريف وجلس بجوارها:صباح الخير

فرح:صباح النور نمت كويس

شريف:كويس اوى اومال جاسر فين

فرح:فى الشغل زمانه جاى

ظلوا يتحدثون مدة وجاء جاسر وجدهم يضحكون جميعا وفرح مستمتعة بالحديث مع شريف مما اثار غيرته بشكل كبير ولكنه حاول السيطرة على نفسه اكثر

جاسر:السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

الجميع:وعليكم السلام ورحمة الله

شريف:ايه ياجاسر اتاخرت ليه

جاسر:شغل بقى اعمل لازم اخلص القرية واسلمها اليومين الجايين

قامت فرح سريعا:اناهعمل كابتشينو اعمل لحد معايا

شريف:اه ممكن يافرح

فرح:سكرك ايه

شريف:زى ماتحبى

ضحكت فرح:اوكيه ماشى

كل هذا وجاسر يشتعل بنار الغيرة ولكنه لن يتدخل

احضرت الكابتشينو وجلست معهم كان شريف مستمع بالحديث معها واعتقد انه يوجد امل ان تشعر به وخصوصا عندما تاكد انها وجاسر كل منهم فى غرفة منفصلة تاكد له الان حديث ندا انها مجرد زواج على ورق

↚

ظل الوضع كما هو فرح تتجاهل جاسر وعلاقتها بالكل جيدة الا انه كثيرا ما يجد شريف ينظر لها خفية حاول كثيرا ان يصلح ماحدث ولكنه فشل

رن هاتف فرح وهى معهم:الوو ميكو ازيك بخير انت عامل ايه ….. انا الحمد لله تمام….. والله امتى ….. طيب ما تيجوا هنا اودام الشاليه ….. لالا متخافش….. اوكيه هستناك

انهت المكالمة وجدت جاسر خلفها:بتكلمى مين

فرح:ميكو فى حاجة

جاسر:فى حاجات انتى ملكيش راجل تستاذنئى منه وانتى بتكلمى راجل غريب

فرح:اظن انا قلت معدش حاجة تربط بينا ثم ده شغل

جاسر:شغل شغل ايه

فرح:ابدا هيعملوا حفلة وانا هعمل الديكورات بتاعة المسرح

جاسر:ومين وافق على كده قولتيلى انك هتعملى كده

فرح:مش مهم تعرف انا حرة بااى

امسك ذراعها:فرح بلاش تحدى انتى مش ادى

نظرت اليه بتحدى:انا اد اى حد ومفيش حد هيقف فى طريقى وانا مدام قلت هعمل الديكورات يبقى هعملها وموضوع وانتهينا منه انا خلاص مبقتش مراتك انسى بقى

تركته وغادرت وهولايصدق اذنه اهذه فرح الطفلة البريئة تتحداه ترفضه

كان شريف يتحدث مع ندا :ندا متعرفيش انا فرحان ازاى اتاكدت ان فعلا جوازهم على ورق…… ايوه كل واحد لواحده فى اوضة وفرح ديما بتتجاهله….. انا هحاول اكلمهاتانى عشان اتاكد اكتر…. اوكيه سلام

كان هناك شخص يستمع اليه دون ان يشعر به انه رامى سمع كل حديثه ذهب الى غرفة جاسر

جاسر:ادخل …. تعالى يارامى

رامى:ابيه عايز اقولك حاجة

جاسر:قول ياحبيبى فى ايه

تردد قليلاثم قص عليه حديث شريف وندا وما ان اكمل حديثه حتى قام من مكانه بغضب

رامى انت متاكد من الكلام ده

رامى:ايوه والله انا سمعته بودنى

جاسر:بقى كده ياشريف الكلب انا كنت حاسس

رامى :طيب هتقول لفرح

جاسر:ها اه بس بقولك ايه اوعى تقول لحد ولاحتى ريم سمعنى يارامى

رامى:حاضر بس ممكن اقولك على حاجة

جاسر:قول

رامى:بلاش تسيب فرح دى بتحبك اوى

ابتسم جاسرلاخيه الصغير وقبله :متخافش مش هسيبها حتى لو اخر يوم فى عمرى

انتهت فرح من ديكورات الحفل الخاص باصدقاؤها حضر عمر

غاضبا التف الجميع اليه

سعد:فى ايه ياعمر

عمر:مشكلة كبيرة رجل الاعمال اللى كان هيبقى راعى الحفلة اعتذر يعنى كل حاجة هتوقف لحد مانلاقى غيره

فرح:ازاى ده مفيش عقد بينكم

عمر:لا قال هيشوف شغلنا اول وبعدين يقرر وبعد ماوافق رجع تانى وعايز ياجل الحفلة

فرح:طيب ايه المطلوب دلوقتى

سعد :المطلوب ان فى حد يراعنا عشان الاعلانات ومصاريف الحفلة

فكرت فرح قليلا:سيبوها على ربنا وهو هيحلها

عادت الى البيت وجدت شريف وحده:ايه فين الجماعة

↚

شريف:رامى وريم بيتمشوا وجاسر بره

همت ان تخرج:ايه رايحة فين يافرح

فرح:معلش هستنا بره

شريف:ليه خايفة منى

فرح:واخاف ليه بس مينفعش نقعد لوحدنا

شريف:ايوه بس احنا ناس كبيرة وناضجة مش صغيرين ولا ايه

فرح:برضه ميصحش عن اذنك

وقفت تنظر للبحرشاردة حتى سمعت صوت خلفها:مش خايفة من البحر

التفت وجدت جاسر خلفها:واخاف ليه مفيش احسن من البحر

جاسر:ايه اخبار اصحابك ايه

فرح:كويسين…. جاسر ممكن اطلب منك طلب

ابتسم جاسر:تحت امرك

فرح:هو انت ممكن تيقى راعى للفرقة دى

جاسر:يعنى ايه مش فاهم

شرحت له كل شئ بخصوص الامر

جاسر:هو ممكن بس برضه لازم اتاكد منهم

فرح:يعنى ايه…… جاسر:يعنى اسمع صوتهم اتاكد انهم ملتزمين مفيش بينهم مشاكل

فرح:لالاانا اضمنهم

اقترب منها:طيب والمقابل ايه

تراجعت للخلف:قصدك ايه

جاسر:قصدى مش هترضى عنى بقى

فرح:جاسراظن اتكلمنا كتير قبل كده

جاسر:خلاص دورى على حد غيرى

فرح:على فكرة دى مش اخلاق

التف اليها فجاة:بتقولى ايه

فرح بثقة:ايوه لما ممكن تساعد حد بايدك مساعدته وترفض تبقى مش اخلاق واما تبقى عايز مقابل برضه مش اخلاق

جاسر:وانا هستفيد ايه من فرقة زى دى

فرح:كتير اولها الاعلانات ليك ولشركاتك وانت مش هتخسر كتير بس هما محتتاجين الفرصة دى عشان يبداو حياتهم وعلى فكرة انا ممكن اروح لاى حد من رجال الاعمال ومتاكدة انهم هيوافق

جاسر:اه عشان احبسك ومخلكيش تشوفى نور الشمس ابدا

فرح:ده على اساس ان احنا فى سجن ولا معتقل انا حرة وانت اللى بدات تركته ورحلت امسك يدها:خلاص انا اسف واللى انتى عاوزاه هعمله عشان خاطرك بس عايزاسالك سوال

فرح:خير

جاسر:انتى قولتى لشريف ان احنا مش متجوزين

فرح:يعنى ايه مش فاهمة

جاسر:يعنى اتكلمتى معاه فى حاجة تخص حياتنا قبل كده

فرح:لا طبعا وانا اتكلم مع راجل غريب فى حاجة تخصنى ليه

جاسر:ابدا مجرد سوال بس خدى بالك شريف بيحاول يلف عليكى عشان نتطلق وانا مش هسمحله بكده فاهمة

فرح:ومين قالك ان احنا مش هنتطلق

جاسر:فرح بلاش تجيبى سيرة الطلاق تانى لانه مش هيحص غير على جثتى وبكره خلى اصحابك يجوا عشان اتفق معاهم

تركها وغادر تشعر بسعادة وخوف فى نفس الوقت

سعادة وهى تتاكد انه مازال يحبها ومتمسك بها وخوف من شريف

اليوم التالى اتى اصدقاء فرح بعدما اعلمتهم ان جاسر سيكون الراعى لهم

جاسر:انا موافق على طلباتكم واللى انتم عاوزينه انا هعمله

ابتسم الجميع فرحا بحديث جاسر

اعدوا الحفلة وكان شئ جاهز ومعد لكل شئ وحضر الجميع وكانوا سعداء بالحفلة

اليوم التالى كان جاسر مع احد رجال الاعمال يتحدثون فى التشطيبات الخاصة بالقرية السياحية سمع صوتا من خلفه ينادى

جاسر

↚

التف وجدها امراة فى العقد الثالث من عمرهاعندما راها شعر بخنجر يجرح قلبه انها{ اروى} حبيبته السابقة

اروى:جاسر معقول مش مصدقة

جاسر:اهلا وسهلا ازيك

اروى:كويسة انت عامل ايه

جاسر:الحمد لله تمام بعد اذنك

اروى:جاسر استنى شوية عايزة اتكلم معاك

جاسر:خير

اروى:جاسر انا عارفة انى غلطت فى حقك كتير ونفسى تسامحنى ونرجع زى بعض انا بقالى اكتر من شهر بشوفك ونفسى اكلمك ومش قادرة

جاسر بنفاذ صبر:والمطلوب

اروى:ولا حاجة عايزة اقعد معاك ممكن

اعتقد انها وسيلة جيدة لاثارة غيرة فرح وان تعود اليه مرة اخرى

جاسر:اوكيه

اروى:طيب اتفضل نقعد هنا

دقت الساعة الثانية صباحا ولم يعود جاسر الى الان كانت تشعر فرح بالقلق عليه فهذه ليست عادته

راته قادما مع فتاة يتحدثان سوياويضحكون وراته يودعها فى الشاليه المجاور لهم كانت الغيرة تاكل قلبها عندما راتهم سويا ولكنها حاولت ان تتماسك رفع جاسر راسه وجدها تنظر اليه

ابتسم وودع اروى التى وبالصدفة تسكن فى شاليه مجاور لهم

دخل البيت وهو يغنى وصوته عالى كانه يحاول يثبت لفرح انها لاتهمه

حاولت فرح التحكم فى اعصابها حتى لايظهر عليها شئ من الغيرة

اتى عليهم الصباح واردات فرح ان تثير غيرته مثلما فعل كان

شريف يجلس امامها ينظر اليها خلسة وهو لايدرى ان جاسر يراقبه هو الاخر

شريف:ايه يافرح اخبار الفرقة ايه

فرح:كويسين اوى ماشاء الله عملوا شغل هايل الفترة اللى فاتت

ريم:فعلا صوتهم حلو اوى وحركتهم كمان كانهم شخص واحد

ظل جاسر صامتا حتى رن هاتفه

الوو…. ايوه ياجميل بخير انتى فين…. طيب تعالى افطرى معانا….. لالامفيش ازعاج تعالى

ريم:مين ياجاسر

جاسر:ابدا واحدة كانت معرفة وقابلتها امبارح بالصدفة

بعد قليل حضرت اروى بكامل زينتها التى حاولت اظهارها لتثيرجاسر

جاسر:اهلا يااروى اتفضلى

تذكرت فرح هذا الاسم عندما نطقته ناهد وهى تحدثها عن سبب عصبية جاسر

شريف:اهلا اهلا اتفضلى مش تعرفنا ياجاسر

جاسر:اروى معرفة قديمة ونظر لفرح يستفزها

فرح:اه قديمة اوى

اروى:مش تعرفنا ياجاسر انا عارفة ريم ورامى طبعا

جاسر:وده شريف ابن خالتى ودى….

قاطعته فرح:بنت عمه

نظر اليها جاسر ولم يتحدث :اتفضلى

جلست معهم بملابس ضيقة جدا كانت ريم ورامى وفرح يشعرون بالغضب من وجودها

حتى قامت فرح من مكانها:عن اذنكم

خرجت الى البحر حاولت ان تتماسك وان لاتعلق على شئ وجدت شريف خلفها:مالك يافرح

فرح:ابدا مفيش

شريف:بس ان شايفك مضايقة مين مزعلك

رات جاسر ينظر اليهم فابتسمت لشريف:لالامتخافش عليا محدش يقدر يزعلنى

ظلوا هكذا وجاسر ينظر اليهم حتى قاطعته اروى:جاسر هى بنت عمك بتحب ابن خالتك

ظلت فرح مع شريف يتحدثون وعيون جاسر تراقبهم بغيرة شديدة نادت عليه اروى:

جاسر

ها ايوه فى ايه يااروى

اروى:ابدا شايفاك مهتم اوى ببنت عمك دى

جاسربسخرية:حقى

اروى:يعنى ايه مش فاهمة

جاسر:يعنى مهتم بيهالانه…… مراتى

اروى:ايه مراتك

↚

جاسر:ايوه مراتى وحبيبتى واغلى الناس عندى

اروى:ازاى ازاى مراتك

جاسر:ايه هو اللى ازاى مراتى غريبة ولا ايه

اروى:ايوه بس انا كنت فاكرة انك…..

جاسربسخرية:انى ايه لسه بحبك

اروى بتردد:ايوه

ضحك جاسر بشدة:انتى مجنونة انا احبك انتى طب ازاى اتجننت عشان افكر مع واحدة خاينة زيك

اروى:انا خاينة اومال الست هانم دى تبقى وهى سيباك ووافقة مع ابن خالتك

صفعها على وجهها وامسك شعرها العارى بيده

دى اسمها ميجيش على لسانك انا مراتى اشرف منك ومن مليون واحدة زيك متجبيش سيرتها على لسانك والا بشرفى هوديكى وراء الشمس يااروى

نظرت اليه بغضب:ماشى ياجاسر ماشى

تركته ورحلت وهى مليئة بالغضب

صرخ جاسر باعلى صوته:فرررح

ارتعشت من صوته وراته قادم نحوهاوعيناه تشتعل بنار الغضب

شريف:فى ايه ياجاسر

امسك يدها:تعالى معايا

فرح:ايه على فين

جاسر:قلت تعالى معايا

شريف:ايه ياجاسر ايه اللى حصل مش عندك ضيوف مالك بقى

رفع اصبعه فى وجه شريف محذرا:ملكش دعوة بيا ولا بمراتى سامعنى ياشريف ملكش دعوة بفرح

اخذها من يدها وهى تحاول الافلات:سيب ايدى فى ايه

اتجه بها الى غرفتهم وادخلها عنوة والقاها فوق السرير واغلق الباب بالمفتاح

تراجعت فرح:ايه ياجاسر عايز ايه

جاسر:انا لو عايز محدش هيمنعى

فرح:طيب فى ايه

جاسر:فى ان اللعبة معدتش تنفع انتى عايزة ايه يافرح انا عارف ومتاكد انك بتحبينى عايزة تعلمينى الادب اه انا غلطت بشكى وعصبيتى لكن انتى كمان غلطتى اما اخدتى شريف وسيلة انك تخلينى اغير عليكى وانتى عارفة كويس غيرتى عليكى ازاى

فرح:انت السبب مفيش عندك تفاهم كل حاجة عصبية وشك من غير سبب كان هيحصل ايه لو تتفاهم معايا لوحسيت انى غلطت تفهمنى تعرفنى غلطى مش تشك فيا وخلاص بس خلاص انا مش هستحمل تانى

جاسر:يعنى ايه

فرح:يعنى كل واحد يروح لحاله

جاسر:ده بعينك طلاق مش هطلق والبيت ده مش هتخرجى منه غير معايا وملكيش دعوة بشريف قسما بالله لو شوفتك واقفة معاه ما هيحصل طيب

فرح:ايه ده انت هتحبسنى ولاايه

جاسر:اعتبريه حبس بس والله لو عصيتى كلامك هخليكى تشوفى ايام عمرك ماشوفتيها

فرح:شوفت شوفت بتكلم ازاى ومش عايزنى اخاف منك

لاوجايبلى الست اروى الحب القديم هنا جايبها ليه بقى بتغظنى يعنى ولاايه بالظبط

ابتسم جاسر:ايه ده بقى بتغيرى ولاايه

فرح بخجل :وانا اغير ليه عشان ايه يعنى

اقترب منها وجلس بجوارها:عشان اللى بيحب بيغير وانتى بتحبينى وعارف ومتاكد من كده

فرح:متبقاش مغرور اوى كده

جاسر:توتو انا متاكد انك بتعشقينى زى ماانا بموت فيكى وبعشقك

وضع يده على خدها برفق:فرح انا غلطت وعارف انى غلطت بس ربنا بيسامح واحنا ايه جنب ربنا عشان نسامح بعض

فرح بصوت هامس ضعيف:بقيت اخاف منك ياجاسر

امسك وجهها بكفيه واقترب منها:حقك عليا غلطت وغلطتى كانت كبيرة بس انا عارف انك هتسامحينى صح يافرح

لم تسطع الرد عليه عندما اقترب من شفتيها يقبلها بحب واشتياق

جاسر:وحشتينى اوى

القت نفسها بين احضانه تشتم رائحة انفاسه التى غابت عنها منذ ان ابتعدوا ظلوا هكذا حتى دق باب غرفتهم

جاسر:مين

ريم:انا ياجاسر ماما عاوزاك هى فرح فين

غمز لها:فرح نايمة شوية

ريم:طيب كلم ماما ضرورى

جاسر:هكلم ماما وارجعلك البسى القميص ده والقى اليها بقميص باللون القرمزى

خرج الى ريم:ايه فى ايه

ريم:ماما عاوزاك

جاسر:ايوه ياماما ايوه ياحبيبتى …. وانتوا كمان وحشتونى….. ان شاء الله قريب ممكن كمان عشرة ايام ولا حاجة

….. بجد خلاص تامر هيخطب رضوى مش كده ربنا يهينهم يارب

…. لالامتخافيش لازم نكون موجودين متخافيش ياست الكل ماشى ياحبيبتى مع السلامة

اعطى الهاتف لريم:بقولك ايه مش عايز ازعاج

ريم:ليه ياجاسر ليه

امسك ذقنها:وانتى مالك انتى

دخل شريف فى نفس اللحظة:عن اذنكم انا ماشى

ريم:على فين

شريف:ابدا اصحابى وصلوا هروح اقعد معاهم كفاية عليكم كده

جاسر بسخرية:ابقى اسال علينا عن اذنكم انا داخل انام

كانت اروى فى عز غضبها تريد الانتقام ولكن كيف كيف وجدت شريف يخرج من شاليه جاسر وهو يحمل حقيبته

شريف استاذ شريف ممكن لحظة

شريف:افندم خير

اروى :عايزاك فى مصلحة تهمك وتهمنى

↚

( انتقام الافاعى )

استيقظت فرح وجدت جاسرنائما بجوارها ظلت تنظر اليه وداعبت شعره باصابعها حتى استيقظ

جاسر:صباح الهنا يا قلبى

فرح:صباح الخير ياحبيبى قوم يلا انا جعانة

جاسر:حااااضر انا هجهز الفطار

فرح:ههههه جاسر بيه بنفسه يجهزلى الفطار

جاسر:وهو انا عندى اغلى من حبيبى

رن هاتفه اعلن عن وصول رسالة

امسك هاتفه وسرعان ما تغيرت ملامح وجهه لاحظتها فرح

فرح:ايه ياحبيبى مالك

جاسر:ها لايا حبيبتى رسالة من اكمل فى حاجات اتسرقت من المخازن

فرح:ياساتر يارب طيب عمل ايه

جاسر شاردا:ها اه هيمسكوه الحرامى

فرح:جاسر مالك

جاسر :لا ولا حاجة يلا قومى عشان نفطر

تناولوا الافطار وجاسر مازال شادرا حتى خرج يقف امام البحر يتحدث فى هاتفه

جاسر:انتى عاوزة ايه

اروى:جاسر باشا ايه نسيت الصور دى ولاا��ه

جاسر:اروى الصور دى قديمة عايزة منها ايه

اروى:هههه عايزاك انت ياحبيبى

جاسر:انسى الصور دى قديمة قبل حتى ما اعرف فرح

اروى:ايوه بس لو الهانم بتاعتك شافتها الوضع هيختلف

جاسر بنفاذ صبر:والمطلوب

اروى:تجيلى نتفاهم

جاسر:مش هينفع مش عايزمشاكل

اروى:لو مجتش الصور هتوصل للمدام وتشوف حبيب القلب وهو فى حضنى

جاسر :طيب طيب خلاص كمان ساعة وهكون عندك

اروى:فى انتظارك ياحبيبى

فرح:حبيبى انت فين

التف اليها:انا هنا يا فرح

فرح:مالك حبيبى

جاسر:مفيش حبيبتى ….. فرح مش عايزك تزعلى منى ابدا

فرح:خلاص بقى ربنا ما يجيب زعل

جاسر:فرح كل انسان ممكن يغلط وبيندم بعد كده فمش عايزك تزعلى منى على اى حاجة حصلت قبل مااشوفك او اقابلك

فرح:مالك ياجاسرفى ايه

جاسر:ولا حاجة ياحبيبتى عايزك بس تعرفى انى بحبك اوى يافرح بحبك اوى

فرح:وانا بموت فيك ياروح قلبى

جاسر:انا هروح اتابع العمال وهرجع تانى مش هاتاخر خلى بالك من نفسك ريم ورامى هيبقوا فى البحر اقعدى على البحر

فرح:حاضر ياحبيبى تروح وترجع بالسلامة

ظل ينظر اليها وهو يغادر وهى لاتعى شئ من نظراته وكلماته

وصل امام شاليه اروى كان متردد فى الدخول حتى انه رجع كما كان سمع صوت اروى:اهلا اهلا جاسر بيه

جاسر:عايزة ايه

اروى :هنتكلم هنا اتفضل ادخل

دخل جاسر وهو متوترا للغاية:ها فين الصور

اروى:طيب اشرب حاجة اول

جاسر:مش عايز حاجة هاتى الصور وشوفى طلباتك ايه

↚

ذهب رامى مع ريم الى البحر وظلت فرح وحدها تحادث سمر فى الهاتف

فرح:الحمد لله ياسمر متعرفيش انا كنت تعبانة ازاى واحنا زعلانين مع بعض

سمر:ربنا يهنى سعيد بسعيدة ياستى طيب ودلوقتى

فرح:لالا الحمد لله ربنا يخيلوهولى انا بحبه اوى ياسمر بجد بحبه اوى

سمر:ههههه ايه يابت اتهبلتى ولا ايه

فرح:من زمان يااختى

سمر:طيب شريف عمل ايه اما جاسرعامله كده

فرح:هيعمل ايه مشا على طول اصلا مكنتش واخدة حريتى وهو موجود

سمر:بس انتى غلطتى لما حاولتى تخلى جاسر يغير عن طريق شريف

فرح:والله هى جت كده ثم انا اصلا مش عارفة ماله ومالى ورايا فى كل حتة مع انى قولتله انى بحب جاسر بس جاسر مرة سالنى ان ممكن اكون حكيت لحد عن علاقتنا فى الاول

سمر:وانتى حكيتى لحد

فرح:كلهم كانوا عارفين يوم ماتعبت ثم ازاى احكى لشريف ده عن حاجة تخصنى

سمر:طيب قوليلى الفرق بينه وبين جاسر

فرح:ههههه مفيش مقارنة اصلا انا مش بركز مع اى حد كفاية عليا جاسر

جاء صوت من خلفها:انتى تلعبى بيا انا يافرح

صرخت فرح:شريف

سمر:الوو فرح فى ايه

شريف:وانا قلت انك هتعرفى انا بحبك ازاى طلعت انا وسيلة عشان تخلى جاسر باشا يغير عليكى مش كده

فرح:شريف اطلع بره بلاش تعمل مشاكل

اقترب منها بعيون شرسة:المشاكل كده كده هتحصل عارفة حبيب القلب فين دلوقتى عند اروى هانم خطيبته القديمة وبيرجعوا ذكريات الحب القديم

فرح:اخرس خالص متجبش سيرته

شريف:ههههه بتحبيه اوى كده لدرجة انك مش هتصدقى انه بيخونك

فرح:ملكش دعوة احنا احرار مع بعض

هجم عليها:وانا كمان حر

سمر:فرح فرح فى ايه

كانت تسمع فرح تصرخ بشدة

اغلقت الهاتف وطلبت جاسر راى الرقم اغلقه ظل هكذا حتى بعثت له برسالة

الحق فرح امسك الهاتف:سمر فى ايه

سمر :فرح ياجاسر كانت بتكلمنى وفجاة شريف هجم عليها الحقها بالله عليك

اسرع يخرج من شاليه اروى التى وقفت امامه تمنعه من الخروج

مش هتخرج من هنا غير لما نتفق

جاسر:”ابعدى من اودامى

اروى :مستحيل قبل ما نتفق

جذبها من شعرها والقاها على الارض:قلت ابعدى

اسرع يجرى كالبرق سمع صوت صراخ فرح من الداخل حاول كسر الباب لم يستطيع صرخ باعلى صوته:”شررررريف

دخل رامى وريم وجدوا جاسر على نفس الحالة

خرج متجه الى نافذة الغرفة وجد شريف وهو يحاول الاعتداء على فرح كسر زجاج النافذة وهجم على شريف بكل غضب الدنيا يكيل له باللكمات القوية فى وجهه وبطنه وشريف يصرخ من الالم

جاسر:والله فى سماه لااخليك تكره اليوم اللى اتولدت فيه

ظل يضربه بكل قوة وعنف وفرح تبكى بشدة دخل رامى من النافذة ايضا وفتح الباب واخرج فرح وهى تبكى احتضنتها ريم

وجاسر مازال يضرب شريف حتى امسكه رامى

خلاص ياابيه خلاص

جاسر:اطلع بره ياكلب هتقلك ياشريف هقتلك

خرج شريف غاضبا متجها الى شاليه اروى

جاسر:رامى شوفه راح فين

رامى:ليه

جاسربغضب :قلت شوفه راح فين

امسك فرح يحتضنها بقوة:حبيبتى خلاص ربنا ستر

امسكت به وهى تشعر بخوف شديد:جاسر انا خايفة اوى

جاسر:لالا ياحبيبتى متخافيش انا معاكى اهو ….. ريم اعمليها ليمون

ادخلها الى الغرفة واخذ يفرك يدها بكفيه

حبيبتى خلاص والله ما حد هيقرب منك تانى

فرح ببكاء شديد:جاسر متسبنيش عشان خاطرى

ضمها بقوة:طول ماانا جنبك اوعى تخافى

ريم:الليمون اهو اشربى وهدى نفسك الحمد لله ربنا ستر

جاسر:ايوه الحمد لله

↚

دخل رامى اليهم جاسر:ها يارامى راح فين

رامى الشاليه اللى جنبنا

جاسر:كنت متاكد خدوا بالكم من فرح ثوانى وراجع

فرح بجزع:لا ياجاسر خليك معايا

جاسر:حبيبتى انا معاكى ثوانى وراجع

امسك هاتفه وطلب احد الارقام

جاسر:زياد باشا حبيبى فينك ياراجل

زياد:حبيبى ياجسورةموجود يامعلم اخبارك ايه

جاسر:الحمد لله بس عايزك فى خدمة

زياد:امرنى ياباشا

دقات سريعة وكثيرة على باب شاليه اروى التى كانت مع شريف فى سرير واحد

شريف:انتى مستنية حد

اروى:لا طبعا قبل ان تكمل الجملة هجم عليه رجال كثيرة

اروى:انتوا مين

اجاب احدهم:مباحث الاداب يا حلوة

قوم اقف يااض نطقها احد الظباط لشريف فى قسم الشرطة

وجد شريف صديقه سامح قادما اليه:شريف ايه اللى حصل

شريف:مش وقته ياسامح جبت المحامى

اشار لرجل معه:ايوه الاستاذ

استطاع المحامى اخراج شريف بكفالة مالية كبيرة وذهب مع صديقه سامح الى بيته

سامح:ممكن تحكيلى ايه بقى اللى حصل

قص عليه شريف كل شئ من البداية حتى لحظة القبض عليه

سامح:اقل حاجة يعملها معاك انا لو مكانه كنت قتلتك

شريف: ليه

سامح:ليه تصدق انك بجح يعنى تقولى بحبها ووراها فى كل حتة وببقى مبسوط وهى معايا وبتغير عليها منه لاوفى الاخر تسمع كلام واحدة حقيرة زى دى وتحاول تعتدى على واحدة ملهاش ذنب فى حاجة انت اللى غلطان اما تبص لمرات ابن خالتك اللى انت بنفسك كنت بتقولى انه اغلى عليك من شهاب اخوك تبقى ايه ياشريف غير خاين

شريف:كفاية ياسامح كفاية ان تعبان وعايز انام

سامح:اهرب اهرب بس خد بالك لو اذيت جاسر او مراته تانى انا بنفسى هضربك عشان تفوق

ظل شريف ليله يفكر فى الذى فعله كيف استسلم لسم الافعى اروى كيف طاوع الشيطان واحب فرح وهى متزوجة ومن من اقرب الناس اليه جاسر الذى يعتبره شقيقه الاكبرفيارب التوبة يارب اعنى

انتهت القرية السياحية وعاد الجميع الى القاهرة

ناهد:حبايبى حمد لله على السلامة

سلم عليها جاسر وقبل يدها:حبيبتى وحشتينى اوى

ناهد:وانتوا كمان وحشتونى اوى ازيك يافرحتى وحشتينى

فرح:وانتى كمان ياماما وحشتينى اوى

ناهد:طيب يلا يلا بسرعة غيرم هدومكم وتعالوا نتغدى

اليوم هو موعد خطوبة تامرعلى رضوى حبيبته الذى طالما تاجل موعد خطوبتهم بسبب عدم زواج جاسر اقيم الحفل فى احد الفنادق الكبيرة جاءت ندا واقتربت من جاسر:جاسرحبيبى وحشتنى ونظرت لفرح فى تحدى

جاسر:اظن عيب تقولى كده لراجل غريب

ندا:ايه ده هو انت غريب ده انت ابن خالتى عادى يعنى

فرح:لا مش عادى واتفضلى بقى عند مامتك اصل تلاقيها قلقت عليكى يلا ياقطة

ندا :ايه ده وانتى مالك ابن خالتى وانا حرة معاها

فرح:وجوزى محبش اى واحدة زيك تقرب منه

ندا:ههههه جوزك جوزك ازاى على ورق مش كده ههههه بااى

فرح:ايه ده هو الكل عارف ان جوازنا كان على ورق مخدتش بالى انها نزلت فى الجرايد

قبل جاسريدها:حبيبتى احنا احرار سيبى اللى يقول يقول محدش له عندنا حاجة

شعرت بدوخة خفيفة فامسكت راسها

جاسر:ايه ياحبيبتى مالك فى ايه

فرح:مش عارفة ياجاسر دايخة شوية

جاسر:انتى بقالك كام يوم اكلك مش مظبوط اكيد ده السبب

فرح:اه اكيد

↚

مريومان وكان موعد عزومة اهل رضوى خطيبة تامر فى البيت كانت رضوى وريم يجلسان مع فرح فى غرفتها يضحكون ويتسامرون فى اشياء كثيرة

ريم:بصراحة يارضوى كلنا قلنا مفيش واحدة هتستحمل جاسر بس فرح عملت المستحيل

رضوى:طب قوليلى يافرح عملتى ايه مع جاسر

فرح:ايه يابنات عملت ايه كل الحكاية انه كان محتاج حب محتاج حنان جاسر طيب اوى صدقونى بس ممكن حاجات تحصل تخليكى تشك فى كل اللى حواليكى

رضوى:امممم ياعينى على الحب ياولاد

غمزت فرح لريم:ايه رايك نقيم عليها الحد

ريم:موافقة كده

فجاة هجموا على رضوى بضرب خفيف

شعرت فرح بدوار يسيطر عليها وفجاة سقطت

ريم:فرح فرح قومى

رضوى:ايه اللى حصل

ريم:مش عارفة رضوى معلش اندهى لماما وانا هطلب جاسر

رضوى:حاضر

ريم:الوو جاسر

جاسر:ايوه ياريم عارف معاد الغداء والضيوف جاى اهوو

ريم:لا ياجاسر فرح تعبانة

جاسر:تعبانة مالها فى ايه

ريم:مش عارفة كانت قاعدة معانا وفجاة اغمى عليها

جاسربقلق:طيب طيب انا جاى اهو مش هتاخر اطلبى الدكتور ياريم

ريم:حاضر حاضر

بعد وقت ليس بكثير حضر الطبيب وكشف على فرح وخرج للجميع:مبروك ياعاصم بيه جايلك اول حفيد فى عيلة البحيرى

صدمة لحقت بالجميع فكيف تكون حامل ومازال زواجهم على ورق

الطبيب:خير ياعاصم بيه فى حاجة

عاصم:ها لالا يادكتور متشكرين اوى….. مع الدكتور ياتامر

كانت ندا ووالدتها حنان حاضرين فى الفيلا وقت الكشف على فرح

حنان:معقول كده لالاجاسر ميستهلش كده ابدا حتة عيلة تضحك عليه

عاصم:كفاية ياحنان احنا مش لوحدنا اهل رضوى بره مش عاوزين مشاكل وكلام وسلام

ناهد وهى تبكى:ليه يافرح ليه طيب ازاى دول مسافرين محصلش حاجة

حنان:اه وشريف كمان كان مستغرب ان كل واحد نايم فى اوضة لوحده

ندا :معلش بقى ياطنط هى اصلا مش من مستواكم الله اعلم اللى فى بطنها ابن مين

فى نفس اللحظة حضر جاسر وجد الحزن يخيم عليهم ظن ان فرح اصيبت بمكروه

جاسر:فى ايه فرح مالها

لم يتحدث احد وظلوا صامتين حتى تكلمت ندا

الست فرح المحترمة حطيت راسك فى الوحل ياجاسر الست فرح طلعت حامل ياجاسر قولى بقى حامل منين

جاسر:ايه حامل

ناهد:ايوه ياجاسر احنااتاكدنا لازم نعرف ابن مين ياجاسر

نظر اليهم جميعا بغضب وتركهم وصعد لغرفة فرح

جاسر:حبيبتى انتى حامل

فرح:ايوه ياحبيبى مش كان نفسك فى نونو

جاسر:انا فرحان اوى يافرح ربنا مايحرمنى منك ابدا

فرح:بس فين ماما محدش جه ولا حاجة

جاسر:دلوقتى كلهم هيطلعوا ياحبيبتى بس انا هنزل واجى على طول

فرح:خليك جنبى

جاسر:متخافيش ياقلبى راجعلك تانى

نزل جاسرالى الاسفل وجدهم جميعا يجلسون بعدما غادر اهل رضوى

ندا:جاسر لازم تتطلقها دى جابتلك العار

حنان:ايوه ياحبيبى لازم تتطلقها

↚

ندا:طبعا دى واحدة استغفر الله محدش عارف العيل ده ابن مين

عاصم:كفاية كفاية جاسرهتعمل ايه

وقف جاسر امامهم خلع سترته وشمر ذراعيه ووقف امام ندا

وفجاة صفعها على وجهها

صرخ به الجميع:جاسر

عاصم:انت اتجننت ازاى تعمل كده

جاسر:عشان محدش فى الدنيادى يجيب سيرة مراتى على لسانه بربع كلمة

ندا وهى تبكى:مراتك شوف مراتك اللى جبتلك العار

جاسر:شكلك محتاجة قلم تانى

حنان:هى حصلت ياجاسر روح لم مراتك الاول

جاسر:انا مراتى مفيش زيها بنتك دى متجيش فيها حاجة

واحب اقول للجميع والكل سامعنى فرح حامل فى ابنى

دهشة اصابت الجميع

عاصم:انت بتقول ايه

جاسر:بقول الحقيقة فرح حامل منى ابنى من صلبى يعنى فرح مراتى اودام ربنا واودام الناس واى حد يتكلم فى شرفى هقطع لسانه

ناهد:يعنى دخلتم

جاسر :ايوه ياماما من يوم خطوبةاكمل

ناهد تبكى بفرحة :طيب مقولتش ليه ياحبيبى

جاسر:عشان دى حاجة تخصنى انا وفرح مش لازم الناس تعرف وانتى يااللى اسمك ندا لو جبتى سيرة فرح تانى هقطعهولك فاهمة

عاصم بفرح:خلاص خلاص ياجاسر اطلع لمراتك وخد بالك منها انا عايز حفيدى يطلع شديد لجده

جاسر:حاضر ياحاج

احتضنه عاصم:الف مبروك ياجاسر ايوه كده بيتنا يبقى فيه عيال

جاسر:اوعدك ياحاج كل سنة اسلمك عيل خرجت ندا وحنان من البيت بعصبية

جاسر بسخرية :ابقوه تعالوا

↚

صعد جاسر لفرح وجدها امامه تبكى بعد ان سمعت كل شئ

جاسر:فرح انتى هنا من امتى

فرح:من زمان اوى

جاسر:حبيبتى دول اغبي…….

وضعت اصبعها على شفتيه:كفاية اللى انت قلته مش هعوز حاجة تانية

قبل اصابعها بابتسامة:طيب يلا يلا على السرير

ضمها بذراعيه:شوفى ياستى انا نفسى فى بنوتة حلوة كده زيك واسميها فرح

فرح:ههههه كل اللى يجيبه ربناكويس ياحبيبى

بدات تظهر علامات الحمل على فرح كانت تنظر لنفسها فى المرآة باستنكرار:ايه ده شكلى بقى صعب اوى

اتاها جاسر من خلفهايضمها بذراعيه:اومال يعنى هتخلفى ازاى مالازم بطنك تكبر يلا بقى هنتاخر عايزين نلبس عشان الناس اللى جاية

فرح:بس تصدق حلوة فكرة رضوى انها تعمل الفرح فى الجنينة

جاسر:بس انتى بصراحة عاملة شغل تحفة اضاءة وورد وزينة جميل اوى

فرح:اعمل ايه مش حبيبى منعنى من الشغل اعمل ايه بقى

جاسر:انتى اتجنتنى ازاى تروحى الشغل بمنظر بطنك دى افرضى اتخبطى ولاحاجة ولا العمال يمشوا يتفرجوا عليكى وانتى عاملة كده اهوو…… وقلد مشية الحوامل

فرح:تصدق شكلك حلو ولاانت بتعمل كده…… بس انا مش بعمل كده

جاسر:طيب يلا بقى هنتاخر

اقيم فرح تامر فى حديقة الفيلا وكانت حفلة جميلة فرغم بساطتها الا انها كانت مميزة بالعروسين المتحابين

سافر تامر ورضوى لقضاء شهر العسل وترك جاسر وحده فى الشركة بصبحة اكمل

كانت ندا تجلس مع صديقتها روزى فى النادى وهى فى منتهى العصبية

روزى:ممكن تهدى بقى يعنى هتعملى ايه خلاص اتجوزوا وخلاص

ندا:ابدا ياانا ياهى بقى دى تاخد جاسر منى انا لازم اعمل اى حاجة واتجوزوا حتى لوبقيت زوجة تانية

روزى:امممم واللى يخليه يتجوزك تعملى ايه

ندا بلهفة:اعمل اى حاجة بس ازاى

روزى:هقولك

دخلت ندا لمريم فى غرفتها وهى تبكى

مريم:ندا فى ايه

ندا :مريم انا فى مصيبة يامريم

مريم:ياساتر يارب مصيبة ايه

ندا:انا كنت بحب واحد اتعرفت عليه فى النادى وفضلنا مدة مع بعض قالى انه بيحبى وهنتجوز لحد ما…….

مريم بترقب:لحد ايه …… حصل بينكم حاجة انطقى

ندا بخوف:ايوه يامريم قوليلى اعمل ايه

مريم:انتى اتجنتى وازاى تعملى كده …. هو مين وبيته فين

ندا:طلع نصاب ضحك عليا اسمه مغيره واتقابلنا كذا مرة فى شقة وطلعت مفروشة وعرفت انه كان ماجرها

مريم:يادى المصيبة يادى المصيبة وهتعملى ايه دلوقتى

ندا ببكاء:مش عارفة يامريم مش عارفة

مريم:شهاب لازم يعرف

ندا:لالا مينفعش هيقتلنى

مريم:اومال هتسكتى روحى انتى اوضتك واما يرجع ربنا يحلها

عاد شهاب من عمله وجد مريم متوترة :مالك يامريم فى ايه

مريم:شهاب عايزة اقولك على حاجة بس عشان خاطرى امسك اعصابك

شهاب:فى ايه يامريم اتكلمى انا كده قلقت فى ايه

قصت عليه حديث نداما ان انتهت حتى خرج سريعا الى غرفة ندا التى اغلقتها خوفا منه

شهاب:افتحى ياندا افتحى يافاجرة ليه كده حرام عليكى ليه

حنان:ايه ده فى ايه

شهاب:فى ان بنتك جابتلنا العار يامى بنتك المحترمة تربيتك غلطت مع واحد من غير جواز

حنان:اخرس بنتى مستحيل تعمل كده

شهاب:لا عملت واساليها

حنان:لالا ندا افتحى ردى علينا

ندا:من خلف الباب :لا مش هفتح عايزين تموتونى

شهاب:ده انا هشرب من دمك هقتلك

مريم:خلاص ياشهاب اهدى بس

شهاب:اهدا….. اهد ازاى لازم نشوف حل فى المصيبة دى

بعد عدة ايام من فعلتها هذه جلست مع امها

↚

حنان ببكاء:كده كده يانداتعملى كده طيب نعمل ايه دلوقتى مش حرام عليكى

ندا:غصب عنى ياماما اصله….. اه ادانى منوم وانا معاه فى العربية وحصل اللى حصل

حنان:طيب اسمه ايه

ندا بتوتر:وهيفيد بايه اسمه

حنان:يعنى مش نسال عنه يمكن يكون موجود

ندا:اسمه …. عزت …. عزت احمد هو ده كل اللى اعرفه

حنان:وده هيفيد بايه ….. طيب عنوانه

ندا معرفش انا قابلته فى النادى وبعد كده عرفت انه مش عضو يعنى محدش يعرفه

حنان:طيب هنتصرف ازاى فى المصيبة دى

ندا:مش عارفة ياماما ماانا لو الاقى حد يتجوزنى شهرين تلاتة وبعدين نتطلق هيبقى عادى

حنان:ايه البجاحة بتاعتك دى ومين ان شاء الله اللى هيرضى يتجوزك بعد مصيبتك دى

ندا:ايه رايك فى…… جاسر

حنان بصرخة:مين جاسر انتى اتجننتى

ندا:ليه بس ابن خالتى وهنتجوز شهرين تلاتة وبعد كده نتطلق

حنان:بعد اللى عملتيه فى مراته هيرضى ازاى

ندا:يا ماما دول شهرين تلاتة عشان لو حد اتقدملى يبقى عارف انى كنت متجوزة

حنان بشك:ندا لتكونى بتعملى كده عشان تتجوزى جاسر

ندا:لالا ابدا يعنى اضحى بسمعتى عشان اتجوزه مستحيل ….. بس انتى خدى راى شهاب

حنان:اشوف وربنا يستر

شهاب:لالالا ياامى ازاى انتى عايزانا نتفضح

حنان:واحنا كده مش هنتفضح اهو يتجوزها شهرين تلاتة وبعد كده يطلقها لو جالها عريس يبقى عارف انها مطلقة

شهاب بتفكير:وافرضى رفض يبقى ايه الحل

حنان:انا هكلم خالتك وهى هتقنعه انا عارفة

شهاب:انتى حرة اعملى اللى انتى عاوزاه

ذهبت حنان الى ناهد فى الفيلا وجلست معها وتحدثوا كثيرا وتركتها وذهبت وناهد ظلت فى حيرة شديدة كيف تواجه جاسر بذلك

اخبرت عاصم بكل شئ

عاصم:انتى بتقولى ايه مستحيل يحصل جاسر مش هيتجوزها مش ابنى اللى يشيل مصيبة غيره

ناهد:طيب هنعمل ايه كام شهر بس ياعاصم ويطلقها وتبقى اودام الناس كانت متجوزة

عاصم:عندك ابنك قوليله وهو حر

اتى جاسر فى المساء وجد امه فى انتظاره

جاسر:ست الكل ازيك ياحبيبتى

ناهد:الحمد لله ياجاسر….. جاسر كنت عايزاك فى حاجة

جاسر:خير ياست الكل

ناهد بتوتر:طيب غير هدومك اول وتعالى

جاسر:ماشى هشوف فرح واجيلك على طول

ناهد:طيب ياحبيبى

دخل جاسر غرفته وجد فرح تشاهد التلفاز

جاسر:السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

فرح:وعليكم السلام ورحمة الله حمد لله على السلامة حبيبى

جاسر:حبيبتى عاملةايه ….. وضع يده على بطنها….. وحبيب بابا عامل ايه

فرح:زعلان من بابا مشغول عننا الايام دى

جاسر:انتى عارفةياقلبى الشغل والله اقوم اغير بقى عايز اتعشى واشوف ناهد عايزانى ليه

فرح:خير

جاسر:مش عارف يافرح بس شكلها ميطمنش

فرح:طيب يلا غير هدومك عشان ننزل نتعشى

انتهوا من العشاء ومازالت ناهد متوترة تنقل نظرها ما بين جاسر وعاصم …..وعاصم ينظر اليها والى جاسر وفرح ويراقب حبهم لبعض وتعلقهم ببعض

ناهد:جاسر خلص وتعالى عايزاك

نظر اليها عاصم بغضب وترك طعامه وذهب لغرفته

جاسر:ايه ياماما بابا ماله

ناهد:ابدا مفيش خلص وحصلنى

رضوى .فى ايه ماما شكلها زعلانة من حاجة

تامر :مش عارف فى ايه ياجاسر

جاسر:علمى علمك هقوم اشوف عايزة ايه

فرح:طيب كمل اكلك

جاسر:الحمد لله حبيبتى كده تمام

اتجه جاسر الى ناهد:ست الكل مالك

ناهد:ادخل ياجاسر

↚

جلست متوترة الى جاءتها الجراة وتحدثت وقصت عليه كل شئ

جاسر:طيب وبعدين والمطلوب

ناهد:جاسر لازم تتجوز ندا

جاسر:انتى بتقولى مستحيل ده يحصل

ناهد:ليه بس ياجاسر ياابنى انت هتستر عليها شهرين ولا حاجة وبعد كده تطلقها

جاسر:لا قلت لا

ناهد:ياابنى حط نفسك مكانهم

جاسر:لا ياامى حرام عليكى خليهم يشوفوا الواد اللى ضحك عليها ويتجوزها انا لا…… دى فرح ممكن يجرالها حاجة

ناهد:ومين بس اللى هيقولها دول كام شهر ومش هتدخل عليها ولا حاجة

جاسر:بصوت عالى:قلت لالا سمعتينى لاياماما لا

تركها وغادر بعصبية شديدة راته فرح وهو يخرج

فرح:ايه ياجاسر مالك فى ايه

نظر اليها للحظات ونظر الى ناهد التى خرجت وراءه والى عاصم الذى خرج على صوتهم هو الاخر

جاسر:مفيش حاجة انا خارج

فرح:طيب اجى معاك

صرخ فيها :لالا مش عايز حد

اقتربت منها رضوى وريم:حبيبتى متزعليش يمكن حاجة مضايقه

فرح ببكاء:لا والله كان كويس من شوية

تامر:طيب خلاص يافرح اطلعى اوضتك وانا هروح اشوفه

ذهب جاسر الى مرسمه الخاص ليبتعد عن الجميع اخذ يفكر ويفكر ماذا يفعل يتزوجها ويستر عليها ام يوافق ولكنه سيخسر فرح…… فرح حبيبته وزوجته وام ابنه ايخسرها من اجل انسانة باعت شرفها

قاطع تفكيره صوت دقات على الباب فتح ليجد تامر امامه

جاسر:فى ايه ياتامر

تامر:فى ايه انت ايه اللى حصل فى ايه

جاسر:وحياة ابوك تسيبنى ياتامر

تامر:اسيبك ايه انت مشفتش نفسك ولا فرح اللى مبطلش عياط من عصبيتك عليها

جاسر:بتعيط

تامر:اه بتعيط ياحنين ماترد ياجدع فى ايه

جاسر:هقولك

قص عليه حديث ناهد كاملا

تامر:يخرب بيتها البت دى ايه معقول تعمل كده دى لفة ودايرة يعنى مش من السهل حد يضحك عليها….. ليكون شريف هو اللى مسطلها تعمل كده

جاسر: لالا شريف ما ساعة ماسافرمحدش يعرف عنه حاجةثم ازاى يضحى بشرف اخته عشان اتجوزها لالا مش معقول

تامر:طيب هتعمل ايه

جاسر:لو انت مكانى تعمل ايه

تامر:مش عارف والله انت فى موقف لاتحسد عليه

تنهد جاسر وارجع راسه للخلف :طيب فرح فرح هتعمل ايه لو عرفت مش بعيد تطلب الطلاق

تامر:لالا فرح عاقلة

جاسر:عقل ايه انت متعرفش فرح مفيش واحدة ممكن تقبل ان جوزها يتجوز عليها فما بالك بفرح

تامر:مش عارف اقولك ياجاسر فكر كويس وربك يدبرها

جاسر:يارب

عادا الى الفيلا وجدوا الكل موجود ماعدا فرح صعد الى غرفتها وجدهانائمة ولكنه كان يعرف انها لاتنام بدونه نظر اليها وجد رموشها تتحرك ودموعها على خدها اقترب منها:طيب انا عارف انك صاحية هتسيبنى انام زعلان

قامت من مكانها:لا انت تزعلنى واودام الكل وتسيبنى وانا مش فاهمة ليه

احتضنها بقوة:فرح متزعليش منى غصب عنى والله

ثم نظر الى عينيها :فرح مش عايزك تزعلى منى مهما حصل وعايزك تعرفى انى بحبك اوى ومستحيل ابعد عنك

فرح :ايه مالك ياحبيبى

جاسر:لا ياحبيبتى مفيش بس مضايق شوية

فرح:مين زعلك

جاسر:ولا حاجة ياقلبى ممكن ننام بقى ان تعبان طول النهار وعايزاستريح

↚

نامت فى حضنه وهو يضمها اليه بشدة كانه سيفقدها

مرت مدة وهم مازالوا يحاولون اقناع جاسر بالزواج ما بين توسلات من حنان وشهاب ورجاء من ناهد

وافق جاسر بشرط ان لايراها طول الفترة التى سوف تظل فيها على ذمته واتفقوا ان يقام كتب الكتاب فى بيتها يوم الخميس بحضوراهلها فقط فلا احد يعرف من بيت جاسر الا ناهد وعاصم وتامر الذين رفضوا حضور كتب الكتاب

كانت فرح تشعر بشئ غريب فى البيت وخصوصا الذى كثيرا ما يكون شاردا صامتا

يوم الخميس كانت جاسر يقف امام المرآة يرتدى ملابسه وهويقف حزينا شاردا

فرح:حبيبى مالك

جاسر:ها لاياحبيبتى ولا حاجة مفيش

فرح:لالا شكلك زعلان لو المشوار ده مزعلك بلاش منه

ظل ينظر اليها:ياريت يافرح ياريت غصب عنى والله

فرح باندهاش :واما هو غصب عنك تروح ليه مش لازم

جاسر:للاسف ممكن مصايب تحصل لو مرحتش

فرح:ياساتر يارب مصايب ايه

ارتدى سترته:بعدين يافرح بعدين انا كده ممكن اتاخر

تركها وذهب وحيدا فناهد تنتظره هناك وعاصم وتامر رفضوا وجودهم هناك

كانت فرح جالسة فى الحديقة مغمضة العيون حتى رن هاتفها

:الوو مين

ندا:هاى فرح ازيك

فرح بكراهية:نعم خير ياندا فى حاجة

ندا:ايه مش حقى اطمئن على ضرتى ولا ايه

فرح:انتى فاكرة دمك خفيف ولا حاجة

ندا:ههههه دمى خفيف فعلا بس احب اقولك ان النهاردة كتب كتابى انا وجاسر حبيبى ودلوقتى كمان مش كنتى تيجى

فرح بصرخة:انتى بتقولى ايه انتى مجنونة

ندا:ههههه دلوقتى حالا هبعتلك صورتنا مع بعض سلام ياقطة

لحظات وجاءت اليها رسالة فتحتها وجدتها صورة لجاسر وندا تجلس بجواره وماذون يجلس معهم

صرخت صرخة مكتومة وجرت على حجرة تامر

تامر:خير يافرح فى ايه

اعطته الهاتف ليرى الصورة

فرح:الصورة دى غلط صح ياتامر

صمت تامر فلم يستطيع الكلام

فرح بصراخ:تامر قولى انها غلط صح جاسر مش هيتجوزها صح جاسر بيحبى انا صح

تامر:فرح اهدى غصب عنه والله

فرح ببكاء شديد:غصب عنه غصب عنه ايه ولا ايه اتجوزنى غصب عنه واتجوزها غصب عنه لاياتامر لا

جرت على غرفتها ورضوى خلفها:فرح اهدى يمكن صحيح فى حاجة خليته يعمل كده

فرح ببكاء شديد:ليه ليه يارضوى ده انا مليش غيره يعمل فيا كده ليه حرام والله حرام

جلس جاسرامام شهاب وبجانبهم الماذون يكتب الكتاب وجاسر شاردا فى عالم اخر يتذكر فرح كيف يفعل ذلك كيف يخونها كيف نظر وجد ندا تنظر اليه بنظرة فرح و انتصار افاق من شروده على صوت الماذون :قول يااستاذ جاسر:قبلت زواجها

ظل ينظر الى الجميع والى ندا وفرحتها التى المفروض ان تكون الان حزينةعلى فعلتها ولكنه يرى العكس

استاذ جاسر قول قبلت زواجها

نظر الى الماذون ثم سحب يده مرة اخرى من يد شهاب ووقف سريعا:لالالا مش هتجوزها مش هقدر

صدمة سيطرت على الجميع صرخت به ندا:جاسر انت بتقول ايه ازاى لازم تتجوزنى

جاسر:لالامش هقدر ارحمونى فرح هيجرالها حاجة مش هقدر مستحيل يحصل

عندك حق مينفعش تكسر قلب فرح

اتاهم صوت من خلفهم دهشة عارمة اجتاحت الجميع انه شريف لقد عاد مرة اخرى

ندا:شريف ايه اللى جابك

شريف:لالامش عيب محضرش كتب كتاب اختى جاسر فرح متستهلش انك تعمل فيها كده فرح بتحبك اوعى تكسر قلبها

حنان:انت اتجننت

شريف:لا ياامى دى الحقيقة بنتك المصونة عملت عليكم كلكم لعبة عشان تخلى جاسر يتجوزها وتحرق قلب فرح

ندا :اسكت خالص اسكت

شريف:لا مش هسكت سامحنى ياجاسر انا غلطت فى حقك و حق فرح غلطتى انى مشيت وراء كلام ندا اللى كان عامل زى السم بينهش فى عقلى لحد ماسيطر عليا روح روح ياجاسر لمراتك دى متستهلش انك تكسر قلبها

قاطعهم هاتف جاسر:الوو تامر خلاص ياتامر مفيش جواز انا راجع لفرح

تامر:جاسر….. فرح هربت …

↚

( وعدنا حبيبى )

بحثوا عنها فى كل مكان لم يجدوها اكثر من عشرة ايام ولم يصلوا الى شئ مفيد

كان جاسر يجلس فى غرفته حزينا شاردا بعيون دامعة وذقنه التى المهملة ينظر الى صورهم معا ويتذكر كل شئ ضحكتها شقاوتها فرحته دموعها وفى لحظة بكت عيونه

دخلت عليه ناهد:جاسر حبيبى مينفعش كده بكره ربنا يدلك على مكانها ياحبيبى قوم ياابنى احلق دقنك دى وغير هدومك

جاسر:مش عامل حاجة سيبونى لوحدى مش عايز حد

ناهد:كده مش هينفع

جاسر:وايه هو اللى ينفع مراتى وابنى اللى معرفش مكانهم ياترى عاملة ايه كويسة ولا جرى لها ايه ده شريف كان عارف انى موجود واتهجم عليها اومال لو كانت لوحدها هيجرالها ايه وظل يبكى بحرقة احتضنته ناهد وهو تبكى هى الاخرى

حبيبى ربنا يحفظها ان شاء الله هنلاقيها والله

فى مكان اخر كانت تجلس امام البحر الغاضب ففى هذا التوقيت من السنة يقل الناس فى الغردقة وضعت يدها على بطنها تبكى بحرقة على حبيبها الذى تركها وذهب لاخرى

كانت عيون تراقبها من بعيد لايعرفون من هى كل يوم تجلس فى نفس المكان ولاتعود الى منزلها الا وقت النوم فقط

ماما ياماما

ايوه ياهالة فى ايه

مين اللى فاتح شاليه طنط ناهد

الام كوثر:ايه مفتوح

هالة:ايوه بصى شايفة البنت اللى قاعدة هناك دى خرجت من الشاليه وقاعدة مكانها من بدرى

كوثر:طيب تطلع مين

هالة:مش عارفة ليكونوا باعوه

كوثر:باعوه لالا ده انا قلتلها لو بعتيه هشتريه لحازم اخوكى كده ياناهد ماشى

هالة:ايه هتعملى ايه

كوثر:هطلبه اشوف الكلام ده بجد ولا ايه

رن هاتف ناهد فوجدت اسم كوثر على الهاتف

ريم:مين ياماما

ناهد:كوثر مش عارفة عايزة ايه

ريم:طيب ردى عليها دى مصممة ترن

ناهد:الوو ازيك ياكوثر

كوثر:ازيك ياناهد اخبارك ايه وبعد المزيد من الاحاديث المعروفة

كوثر:انا زعلانة منك اوى ياناهد كده تبيعى الشاليه من غيرمااعرف

ناهد:ابيع شاليه شاليه ايه

كوثر:الشاليه بتاعكم مش انتوا بعتوه

ناهد:لا طبعا مبعناش حاجة مين قالك كده

كوثر:محدش قالى اصل فى واحدة قاعدة هنا احنا جينا امبارح وهى قاعدة فى الشاليه

ناهد:واحدة مين دى

كوثر:مش عارفة هى مش طويلة اوى وشكلها كده حامل

ناهد:ايه لتكون فرح

كوثر:فرح مين

ناهد:بصى ياكوثر خلى بالك منها بالله عليكى اوعى تغيب عنك

كوثر:فى ايه ياناهد مين دى

ناهد:بعدين ياكوثر بعدين

ذهبت ريم الى مرسم جاسر فهو يجلس به ولايتركه ابدا

جاسر جاسر فتح لها الباب:نعم عاوزة ايه قلت مش عايز حد

ريم بفرحة:لقينا فرح

امسك ذراعيها:ايه بتقولى ايه

ريم:بقولك لقينا فرح فى الشاليه بتاع الغردقة

جاسر:ايه معقول ياريم ازاى مفكرتش فيه ….. مين قالك

قصت عليه مكالمة كوثر اسرع الى الفيلا دخل غرفته ابدل ملابسه بعدما رجع لجاسر مرة اخرى بزينته ووسامته

كانت تقف امام البحر وتتذكره بكل شئ عصبيته حنانه حبه كانت تبكى بحرقة

مش خايفة من البحر

التفت ببطء فهى تعرف الصوت جيدا انه هوانه جاسر

جاسر:دوختينى عليكى يافرح

القت بنفسها بين احضانه تبكى بشدة

ادمعت عينه :حبيبتى حقك عليا سامحينى يافرح سامحينى

ابتعدت عنه فجاة:اه نسيت اقولك مبروك ياجاسر بيه

جاسر:ههههه يامجنونة هو انا اقدر اتجوز غيرك ابقى اتجننت

فرح:لا والله الصور عندك اهى

قص عليها كل شئ من البداية حتى لحظة كتب الكتاب وما فعله معها

فرح:يعنى متجوزتش ياجاسر

↚

جاسر:مقدرتش يافرح والله ماقدرت كنت مخنوق كنت حاسس انى هموت

ضمها بذراعيه بقوة وحشتينى اوى كده تعملى فيا كده كده تحرمينى منك

فرح:غصب عنى كنت بموت ساعة ماشوفت الصورة غصب عنى

رفع وجهها بيده

ان شاء الله هيا بعد الشر عنك ياعمرى بس ايه رايك احنا لوحدنا هنا اهوو نقضى شهر العسل هنا

فرح:ههههه بعد ايه

جاسر:احنا فيها اهو نقفل الموبيلات وناخد اجازة من العالم واللى فيه موافقة

فرح:طبعا احتضنتها وذهب بها الى الشالية وبدوا شهر عسل جديد وحدهم بعيد عن الناس

بعد اربع سنوات

عاصم ياعاصم تعالى هنا

جرى طفل صغير وراء جاسر

لا ياماما لا

جاسر هات عاصم مش راضى ياكل

جاسر:عاصم تعالى يلا عشان ناكل

عاصم الصغير:لايابابا مس جعان

فرح:تعالى هنا

عاصم:لالا

ناهد:اسمع الكلام شوف حل فى ابنك ياجاسر صعب اوى

جاسر:ابنى طالع لابوه ولا ايه ياعاصم باشا

فرح:اه طبعا هيطلع لحد غريب

اقترب منها:انتى اد الكلام ده

وضعت يده فى خصرها:اه طبعا

حملها فجاة وااركبها الجاسر

ناهد:جاسر مينفعش كده انت ناسى انها حامل

جاسر:لالا متخافيش اعتلى الجاسروامامه فرح

فرح:انت هتودينى فين

جاسر:مكان حلو اوى بس اصبرى

فرح:ههههه ماشى بس بالراحة عشان جاسر الصغير

جاسر عينى يانور عينى

تامر:ايه ياجماعة ازيكم

الجميع:الحمد لله

ناهد:ايه ياتامر متعرفش ندا عملت ايه

تامر:اطلقت بعد مااتنازلت عن كل حاجة تستاهل ماهى راحت اتجوزت نصاب ضحك عليها وخد كل حاجة

رضوى:ذنب فرح

ناهد:يلا ربنا يهديها ويعوضها

جاسر:وصلنا ياقطة

امسك خصرها ودخلا سويا الى المرسم واغلقه بالمفتاح

فرح:ايه بتقفل ليه

جاسر:اعمل ايه عايز اقولك كلمة سر وابنك طابق على نفسى

فرح:ههههه هو ابنى لوحدى

اقترب منها:احلى حاجة انه ابننا احنا الاتنين وغابا معا فى قبلة انستهم العالم وما يدوربه

تمت بحمدلله

تعديل المقال