روايات حصرية
1

رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول بقلم ملك صلاح

ahmed
اخر تحديث :

رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول بقلم ملك صلاح

رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول هى رواية من تأليف المؤلفة المميزة ملك صلاح رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول  صدرت لاول مرة على فيسبوك الشهير رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول حققت نجاحا كبيرا في موقع فيسبوك وايضا زاد البحث عنها في محرك البحث جوجل لذلك سنعرض لكم رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول

رواية فتاة تحت عيون الاسد بقلم ملك صلاح

رواية فتاة تحت عيون الاسد كاملة جميع الفصول

انهارده اول يوم ليا فى الجامعه . انا صحيح فرقه رابعه لكن محوله من جامعه حكومي لجامعه خاصه بسبب ظروف حصلت اتطريت بابا يحولنى.. انا نورهان . نورهان محمد السيد ثابت القاضي .. من عيله القاضي عيله كبيره جدا في الصعيد تحديدا المنيا .. بابا مش وحيد جدى .فى عمي الكبير اسمه ثابت القاضي . بس بابا كان مُقرب لبابا . وعمي كان دايما يقول لبابا . يادلوعة ابوك . عشان بابا أصر أنه يكمل تعليمه الجامعي ويتجوز البنت اللى بيحبها اللى هي ماما .جدي كان عارف ان عمي قاسي وهيحرم بابا من حقه . عشان كده جدى كتب لبابا حقه بيع وشراء . وده طبعا معجبش عمي …. وفضل سنين طويله يضايق بابا لحد ما بابا قرر أنه يسيب القاهره ويروح اسكندريه من غير ماحد يعرف … لكن بعد ما جدى اتوفي . ابتدت المشاكل . رغم أن بابا له حق فى ورث جدى ومكتوب لبابا . بس عمي رفض يديلوا اي حاجه وقالوا محدش هيشترى منك ربع متر من ارض القاضي . وأصبح حق بابا كأنه وقف لصالح عمي وأولاده …. بابا عنده أمل ان عمي يتغير ويلم شمل العيله بس يظهر من غير فايده ….
اول يوم فالجامعه نورهان ماشيه بتستكشف الجامعه ومبهوره وماشيه سرحانه وفجأه خبطت فى شاب كان واقف ماسك موبايله ومركز اوى فيه … تليفون الشاب وقع على الأرض .الشاب بعصبيه شديده وهو بيوطى ياخد تليفونه . مش تفتحي انتى ماشيه مش شايفه قدامك .. فجأه بيبص لعينيها انغرم بلون عنيها الساحر عنييها كانت عسلي فاتح ورسمتهم تخبل …
رددت نورهان بأرتباك .. انا اسفه جدا والله مخدتش بالى . لو تليفونك حصله حاجه مستعده اصلحه .
الشاب بدء يهدى لما سمع صوتها الرقيق وملامحها الجميله وشكلها وهيئتها وكل حاجه فيها حلوه لا ديه مش بس حلوه .ديه فاتنه وجميله فضل باصص ثوانى كده مركز فى عنيها … وبعد كده بدء يحتد وملامح وشه تتغير وتتغطي عليهم القسوه وبنره غضب
ابقي خدى بالك بعد كده وفتحيي وانتى ماشيه . ماتمشيش تخطبي فى الناس كده ..
نورهان اتضايقت من طريقته وقالت بثقه وثبات . انا اعتذرت لحضرتك على فكره وقولتلك لو تليفونك حصله حاجه مستعده اصلحه أو حتى اجبيلك غيره . مافيش داعي لقله الذوق والغلط … بصلها حمزه بغضب وسابها ومشى ( حمزه وده بطالنا . حمزه الجارحي وشهرته حمزه الأسد عنده ٣٢ سنه والده هو اللى لقبه بكده . حمزه كبار البلد بيعملوله الف حساب . برغم من سنه الصغير إلا أنه معيد بالجامعه وعنده اكبر شركه مقاولات وعقارات فى الشرق الأوسط كله .. رياضي جدا وسيم جدا جدا) بدئت المحاضره والطلاب بدئوا يدخلوا القاعه . ونورهان دخلت بتجري شاورتلها صديقتها ساره . وقعدت جنبها فى أول بينچ . واتعرفت على بنت تانيه اسمها ياسمين . ودخل الدكتور حمزه الشاب الوسيم بشيكاته ومظهره وأناقته اللى بتخطف عيون البنات …. نورهان شافته وهو داخل وتقريبا كان اخر واحد داخل القاعه وقفل الباب . بقت تقول يارب ميكنش اللى فى بالى . دخل وقعد على مكتبه وحط شنطته وكتب على الصبوره . دكتور حمزه الجارحي دكتور مادة إدارة الأعمال … هنا نورهان اتصدمت واتنهدت بخوف وقالت فى نفسها مبروك عليا شيلت الماده … حمزه لسه بيلف اتفاجئ مين اللى قعده وراه فى أول بينچ .هي نفس البنت الساحره الجميله الفاتنه الشريره . بصلها حمزه وابتسم بسخريه . فهمت نورهان نظرته وتوعده . بدء كلامه بهدوء وبترحيب للطلاب بتوعه .. اهلا بيكم يا شباب أنا دكتور حمزه الجارحي وان شاء الله هدرسلكم ماده إدارة الأعمال. في منكم كتير يعرفنى وعارف نظامى . اما اللى لسه اول مره يعرفني . عشان منرجعش نزعل من بعض . انا بمجرد دخولي للقاعه والباب يتقفل مافيش طالب او طالبه يدخل ورايا .. وتابع بتحذير . وبمجرد ما ابدء شرح . عايز لو رميت الابره على الأرض ترن . لا سمع رنة تليفون . ولا المح حد بيتكلم مع حد . عشان وقتي ووقتكم . نورهان بتقول فى نفسها يخربيت الغرور اللى فيك . وبصاله وبتتظاهر أنها بتسمع كلامه بأهتمام .وكل شويه عينه تيجي فى عنيها وهو بسرعه يهرب من عينيها وسحرهم . وفجأة شاورلها . وهي مخدتش بالها
حمزه: انتى يا انسه . حضرتك يلي لابسه جاكت ابيض وطرحه وردي
نورهان بتوتر : انا
حمزه : ايوه انتى . اسمك ايه
نورهان بتوتر وارتباك : نورهان القاضي
حمزه : شكلك جديده هنا
نورهان بأستغراب : ايوه انا محوله من جامعه اسكندريه
حمزه بأبتسامه توعد : طب ممكن متقعديش فى أول بينچ تاني أثناء المحاضره بتاعتى .
الطلاب مستغربين من رده فعله تجاه نورهان
نورهان ابتسمت برقه : حاضر (واستئذنت من صديقاتها عشان تعدى . بصلها حمزه اللى كان فاكر أنها هتعاند معاه وهترفض . وقالها .استني استني . ممكن من المحاضره الجايه .مش لازم انهارده ..
نورهان تبسمت بثقه : طالما المبدء موجود . يبقا مش هتفرق كتير انهارده من المحاضره الجايه أو حتى اخر السنه . ورجعت نورهان لآخر بينچ ..
عدا اكتر من اسبوعين ونورهان بتحضر محاضراته وهي فى البينچ الاخير . وكل مره بتغير مكانها ومش بتورى وشها لدكتور حمزه بعد ما احرجها قدام كل زمايلها. وهو كان هايتجنن ويشوفها بس مش بيشوفها خالص . خلصت المحاضره وخرجت نورهان مع ساره وياسمين ساحه الجامعه وقفت معاهم وبيتكلموا مع بعض لمحها حمزه من بعيد .بص عليها ونور الشمس منور وشها وظاهر جمال عيونها . وقف يشاهد جمالها من بعيد لبعيد من غير ماحد يحس . وبعد كده مشي فى صمت ..بس المؤكد أن نورهان شغلت تفكير الأسد . الأسد اللى مافيش حد قدر يشغله ولا يسيطر على تفكيره ولا حتى يرد عليه . زي ما نورهان عملت .
نورهان لسه مع ساره وياسمين .
نورهان بقلق . بقولكم ايه انا بفكر اروح . عشان بابا الصبح كان تعبان وانا قلقانه عليه .
ساره : طب ماتيجي نخرج شويه
نورهان : يابنتى بقولك بابا تعبان . بدل ما اروح اقعد معاه . تقوليلى نخرج . انا باين عليا اختارت غلط ولا ايه
ياسمين : بصي طالما محاضره دكتور حمزه خلصت . عايزه تروحي عايزه تزوغي . براحتك بقا اعملي اللى يريحك
نورهان : هو ليه صحيح كل محاضراته اول محاضره كده
ساره : يابنتى دكتور حمزه . بزنس مان كبير اوي . عنده اكبر شركه مقاولات وعقارات فى الشرق الأوسط كله…
نورهان بأستغراب :معقول معيد فى الجامعه ورجل أعمال وهو فى السن ده . ده باين عليه شاطر جدا .
ساره بتأكيد : جدا جدا
نورهان: بس برضو بلط جدا ومغرور جدا
ياسمين : طب خلي بالك يسمعك تتحرمي من دخول محاضرته السنه كلها .
نورهان : لا وعلى ايه . ربنا يجعل كلامنا خفيف عليه …
فى منزل نورهان . نورهان لسه بتفتح باب الشقه سمعت صوت مامتها بتنادي عليها . بخوف وذعر
وفاء : نورهان الحقينى تعالي بسرعه
جريت نورهان بسرعه شديده على غرفه والدتها واول ما وصلت وقفت بصدمه وخوف شديد والد نورهان واقع على الأرض وتعبان جدا
نورهان بخوف ودموع : ايه ده فى ايه . بابا ماله ياماما
محمد والد نورهان بتعب : نورهان اسمعينى كويس يابنتي . لو حصلي حاجه روحي للحاجه سلطانه .
نورهان بخوف وعدم فهم : مين ديه يا بابا . واروحلها ليه اصلا
محمد : ديه الوحيده اللى هاتحميكى من عمك ثابت . عمك لو جرالي حاجه هياخد منكم كل حاجه غصبا عنكم … اسمعي كلامي يانورهان اوعدينى يا بنتي
نورهان بدموع : اوعدك يا بابا . بس من فضلك متتعبش نفسك فالكلام .. وتابعت نورهان . ماما انتي كلمتي الدكتور
وفاء ببكاء : ايوه كلمته . وطلب الإسعاف وزمانهم على وصول ..
فى شركه الجارحي تحديدا فى مكتب حمزه … حمزه قاعد فاتح تليفونوا وجايب صفحة نورهان الشخصيه على الفيس بوك . وكان فاتح صورتها وعامل عليها زووم . وبينظر لها بحب.. نورهان كانت لابسه فستان وطرحه بامبه وقعده على صخره وخلفية الصوره سما صفيا وبحر بلون ازرق والصوره حرفيا كلها جمال فى جمال .حمزه بيتأملها بحب وشارد فى جمالها . قطع شروده اتصال من والدته …
حمزه بلكنه صعيدي : كيفك ياحجه .. انا كمان اتوحشتك يا امي . انا بخير ياحبيبتى . كله تمام التمام . والشغل ماشي زي الساعه . خلاص هانت اول الشهر . كتير ايه كلها كام يوم على اول الشهر . حاضر هاخد بالي على نفسي . فى رعايه الله يا امي …. وقفل حمزه التليفون . رجعت ظهرت صوره نورهان تاني . بصلها بحب وقال . وبعدين معاكي يا ست نورهان عايزه ايه من الأسد …
فى المستشفي مع والد نورهان . الدكتور واقف مع نورهان ووفاء بيكلمهم عن حالة محمد
نورهان بدموع : يعنى ايه يادكتور الكلام ده
الدكتور : يعنى يابنتى احنا بنعمل اللى علينا والباقي على ربنا . ادعلوا يعدى من مرحلة الخطر على خير .
نورهان بكت فى حضن وفاء . وبعد أن هدئت . سألت مامتها
نورهان : ماما مين الست اللى بابا كان بيتكلم عليها ديه . وليه ديه بالزات اللى قالي اروحلها لو لقدر الله حصله حاجه
وفاء : سلطانه . ديه تبقا بنت عمه . يعنى والدها وجدك الله يرحمه كانوا ولاد عم . وتبقا زوجه المرحوم الحج حسين الجارحي صاحب والدك الروح بالروح . وكمان عمك ثابت كان عايز يتجوزها . بس والدها رفض . بسبب طبعه الشديد . وقسوة قلبه
نورهان بغضب : هو الراجل ده طول عمره كده . محدش بيطيقه ولا بيحبه
وفاء : يابنتى الناس بتبعد عن الشخص عديم الرحمه . سليط اللسان . وده طبع عمك للاسف . ده ربنا سبحانه وتعالي . قال لسيدنا محمد . لو كنت فظا غليظ القلب لانفضوا من حولك … وده كان النبي صل الله عليه وسلم. .. فمابالك البشاعه ديه تبقا موجوده فى بني ادم وضيفي عليهم حبه الشديد للمال والسيطره والتحكم
نورهان : انا خايفه على بابا اوى يا ماما
وفاء اخدت نورهان فى حضنها وطبطبت عليها .وقالت . ربنا يسلمنا من اللى جاي
استمر مرض محمد لاكتر من اسبوع ونورهان ماكنتش بتروح الجامعه … واليوم اللى قررت تروح الجامعه عشان تاخد كل المحاضرات اللى فاتتها . كانت محاضره دكتور حمزه . اللى كان هو كمان هايتجنن عشان مش بيشوفها . وكان بيفضل قاعد فى القاعه لحد خروج اخر طالب . وبرضو مش بيشوفها . كان قلقان جدا . بس غرور الأسد مش هايسمحلوا يسأل عنها . دخل المحاضره . وهو فاقد الامل أنه يشوفها وبعد ماقفل الباب وبدء يشرح .باب القاعه خبط . ودخلت نورهان . بصلها حمزه بحب وفى عنيه مليون سؤال … دخلت نورهان وقفت مكانها متوتره ومرتبكه من نظراته ..
نورهان: انا اسفه على التأخير . لسه حمزه باصص من غير ولا كلمه نورهان بدئت تتوتر جدا وبتقطع فى الكلام .انا .كنت … بكل ثقه وغرور وهو لسه بيبصلها وقال . هو انا مش قولت قبل كده .محدش يدخل بعدي .حضرتك جايه ليه
نورهان بتغمض عينيها وبتتنهد بحزن . يادكتور حمزه انا بكرر اسفي.. انا عندى ظروف اخرتني
)حمزه بغرور : خلصتي كلامك
نورهان هزت راسها بأيوه. تابع حمزه. اتفضلي اطلعي بره ولو اتكررت تانى . من نفسك كده متحضريش لآخر السنه ..خرجت نورهان بخيبه أمل .حمزه عمل كده عشان مش قادر يقولها اد ايه هي وحشاه .هو نفسه مش عارف ليه هي بقت مسيطره على تفكيره . خرج بعدها بخمس دقايق . يبص عليها . بس للاسف ملقهاش . وهي كانت ناويه تستني ساره عشان تاخد كل المحاضرات . بس جالها تليفون .من مامتها خلاها جرررريت بسرعه على المستشفي . ولما وصلت لقت وفاء واقفه منهاره وبتبكى بحرقه شديده …..
يتبع…
لما وصلت المستشفي .لقت وفاء واقفه مع ثابت وعاصم ابنه وبتبكى بحرقه وبتترجاه .جريت عليها نورهان .اول ما شافها عاصم عينه مترفعتش من عليها مش مصدق أن صاحبه الجمال ده كله بنت عمه .
نورهان بخوف ولهفه : ماما في ايه بابا ماله انت بتعيطي كده ليه
وفاء بحزن ودموع : باباكي تعبان قوي يا نورهان
نورهان اتنهدت بحزن وغمضت عينيها بألم
ثابت بصلها بسخريه :هو انتى بقا نورهان . وانتي يانورهان متعرفيش انى ابجا عمك
نورهان بأرتباك : انا اسفه ياعمي.حضرتك على راسي .بس اتخضيت على بابا اوى …مدت ايديها عشان تسلم على عمها . مد أيده بضهر كف أيده عشان نورهان تبوس أيده .بصت نورهان لوفاء .أشارت لها . وفعلا نورهان باست أيده . ابتسم ثابت بأنتصار
عاصم اللى عقله راح مع نورهان بصلها بحب وقال . وانا ابقا ابن عمك . اسمي عاصم يانورهان . ومد أيده عشان يسلم عليها .سلمت عليه وهي مضايقه من نظراته ليها ..
ثابت بجمود : ها جولتى ايه يا مرت اخوي . موافقه ولا لاء
وفاء بترجي ودموع : حرام عليك يا ابو عاصم .ربنا مقلش كده
ثابت بنفس الجمود : هو ده اللي عندي . ومعنديش كلام غيره
نورهان بتساءل : في ايه ياماما .ايه اللي بيحصل فهميني
ثابت : امك عايزه تدفن ابوكي جنب جدك . وبتقول أن ديه وصيته ..
نورهان بعصبيه: انتى بتقولي ايه يا ماما .بابا لسه مامتش عشان تقولي كده.
وفاء ببكاء: باباكى هو اللى طلب مني كده يانورهان. هو اللي قالي اتصل بعمك .واطلب منه يجي يمكن قلبه يحن عليه
ثابت بتصنع : وانا مقولتش لاء. بس زي ما قولتلك ديه شروطي
نورهان بفضول: ممكن اعرف شروط حضرتك ايه ياعمي
ثابت بثبات وجمود: الأرض اللى فى البلد وحق ابوكي كل حاجه جدك كتبهاله . ترجعلي
نورهان : طب وحقنا . حقي انا واختي وماما
ثابت بأنفعال : انتو مالكمش حق عندى . ده تعبي وشقايا . وابوكي مالهوش قرش واحد فيه
نورهان بعفويه: بس ديه فلوس جدي . وبابا ليه اد حضرتك بالظبط
ثابت بصوت جهوري : اكتمي يابت واتحشمي . بتردي عليا الكلمه بكلمه .وبص لوفاء بسخريه . وتابع . شايفه تربيتك يا وفاء
نورهان لسه هترد . بسرعه شديده وقفتها وفاء بغمزه فى ايديها . سابتهم نورهان ومشيت لقدام شويه . مشي وراها عاصم لسه هايتكلم . خرج الدكتور بوش حزين .جريت عليه وفاء ونورهان بسرعه
وفاء بتردد : طمني يا دكتور من فضلك
الدكتور بصلهم بحزن : وقال البقاء لله . صرخت نورهان ووفاء وضلو يبكوا .فى أحضان بعض . بص ثابت لابنه عاصم وابتسم … قرب ثابت من وفاء ونورهان وبقلب حجر قال : ها ياوفاء قولتي ايه . اتصل بيهم فى البلد يجهزوا كل حاجه . ولا هتدفنوه فى مقابر الصدقه .بصتله وفاء ونورهان بغضب وحزن
وفاء بأستسلام ودموع : حاضر . حاضر يا ابو عاصم هعمل اللى انت عايزه
بص ثابت لنورهان : وانتى يا نورهان موافقه .. بصتله نورهان بغضب وامتنعت عن الاجابه
ثابت بأنتصار: يلا ياعاصم اتصل بسيد اخوك فى البلد وقولوا يجهز كل حاجه ويعمل اللازم . وتابع . وانتي يا وفاء خدي بنتك وروحي هاتوا حاجتكم من البيت . عشان تيجوا تحضروا الدفنه . ومتنسيش تجيبى كل الاوراق معاكي … هزت راسها وفاء بالموافقه . وقال لعاصم . وانت ياعاصم روح مع مرت عمك وبنتها
عاصم بطواعيه : امرك يا ابوي . يلا يا مرت عمي . يلا يا نورهان … عاصم مش فارق معاه عمه اللي مات ومركز على نورهان اللى من اول ثانيه خطفت قلبه وعينه . وحطها فى دماغه . طمع فى جمالها . زي ما أبوه طمع فى حقها . رغم أنه متجوز ومخلف بنتين . عاصم سنه مش كبير لسه شاب . فى التلاتينات من عمره . حاد الطباع . وقاسي القلب . وارث جبروت أبوه وقسوته . دراع أبوه اليمين فى كل حاجه … نورهان مرضيتش تمشي غير لما تودع باباها . وثابت كان بيستعجلها عشان قدامهم طريق سفر طويل …. دخلت وفاء و نورهان القو نظره الوداع الاخير لمحمد .وكانوا منهارين . خرجوا نزلوا مع عاصم ركبوا عربيته عشان يوصلهم البيت . طول الطريق عاصم عينه منزلتش من على نورهان . وفاء لاحظت ده واتضايقت جدا . واحرجته اكتر من مره . مره بسؤالها عن زوجته وبناته . ومره ياخد باله من الطريق عشان مش مركز . العربيه اخير وقف قدام البيت . ولسه عاصم هينزل معاهم . وفاء طلبت منه بالذوق يستناهم تحت . لحد ما يجيبوا الاوراق . وينزلوا . اتحرج عاصم . وقالهم بسرعه متتأخروش
طلعت نورهان مع وفاء الشقه . وفاء قالت لنورهان تغير هدومها وتلبس اسود . ودخلت وفاء جابت الورق
نورهان ببكاء : انا جاهزه يا ماما . وفاء بحزن . نورهان انا اسفه يا نور عينى . بس بابا اللى طلب مني اتصل بعمك . كان فاكر ياحبيبى . إنه عمك قلبه هيرق . مكنتش متخيله أنه ممكن يعمل فينا كده
.نورهان : مش وقته ياماما . اللى حصل حصل . طول عمري بسمع عن جبروته وظلمه وكرهته من غير ما اشوفه . دلوقتي انا بقيت بكرهه اكتر من الاول . وعمري ما هاسمحه . وهفضل فاكره الموقف ده لحد ما اموت .
وفاء بتوعد وغضب : مافيش قدامنا غير سلطانه الجارحي . هي اللى هتقف معانا . بس مش وقته لما نوصل البلد لازم نروحلها .
نزلت وفاء ونورهان . رجعوا المستشفي تاني مع عاصم . وكان خلاص ثابت خلص اجراءت الدفن وجهز كل حاجه . ومفروض هيتحركوا عشان يسافروا . نورهان أصرت تركب مع والدها فى سياره تكريم الانسان
عاصم : الطريق طويل وهيكون تعب عليكى
نورهان بغضب : مهما يكون طويل . مش هاسيب بابا لوحده
عاصم : وانتى يا مرت عمي
وفاء : مش هاسيب بنتي لوحدها
ثابت : سيبهم على راحتهم يا عاصم احنا وراهم بالعربيه . لو تعبوا يبقوا يركبوا معانا …
فى الجامعه . كانت ساره واقفه مع ياسيمين بيتكلموا فى الفون . بس باين على ملامحهم الحزن . حمزه كان مقرب ناحيتهم ولأنه عارف ان نورهان صديقتهم . وهو بيقرب فجأه سمع ساره . وهي بتقول لنورهان . البقاء لله يا نورهان . وقفلت معاها . حمزه بتساءل . فى ايه
ساره بحزن . والد نورهان صديقتنا اتوفي من شويه
حمزه بأستبعاط : نورهان ديه اللى جت متأخر وانا طاردتها من المحاضره
ساره : ايوه يا دكتور هي . نورهان مكنتش بتيجي الجامعه بقالها فتره عشان بابا كان تعبان فى المستشفي وانهارده كانت عنده قبل ما تيجي على هنا عشان كده اتأخرت .
حمزه اتضايق من نفسه . وزعل على نورهان
حمزه : البقاء لله . انتو متسيبوهاش . اكيد هي محتاجلكم معاها دلوقتي
ساره : للاسف . هي دلوقتي مسافره مع مامتها وعمها وابن عمها البلد عشان الدفنه
.سابهم حمزه ومشى . وركب عربيته . جاله تليفون من مروان اخوه الكبير . رد حمزه بكل حب . ايوه ياحبيبى . كيفك . انا هوصل الشركه هخلص شويه اوراق الاول . وهاجي على طول . مع السلامه ..
وصلوا البلد . نورهان ووفاء واتفاجئوا أن معمول صوان كبير جدا . عند فيلا القاضي . زادت نورهان ووفاء حزنا وبكاءا
نورهان ببكاء وتساءل لثابت : هو انا ممكن اجي مع حضرتك عند المقابر وبابا بيدفن
ثابت بقطع : لا طبعا مينفعش . مفيش حريم أهنا .بتروح المقابر يوم الدفن . انتى ادخلي مع امك جوا للحريم . واديكى شايفه اهو البلد كلها حاضره لتشييع الجنازه . ونده على ابنه سيد الكبير . سيد تعالي ياولدى. جه سيد . واول ما شاف نورهان حط وشه فى الارض . تحت امرك يا بوي
ثابت : خد مرت عمك وبنت عمك وصلهم جوا للحريم
سيد بطواعيه : حاضر يا ابوي . اتفضلى معايا يا بنت عمي ( سيد الابن الأكبر لثابت . لكن مختلف تماما عنه وعن عاصم . سيد واخد طيبه وقلب جده وعمه محمد . محبوب جدا من البلد . لانه حقاني ومحترم . عكس ثابت وعاصم تماما . )
سيد بأبداء حزنه .البقاء لله يا مرت عمي .
وفاء بدموع : ونعم بالله يا سيد
سيد باصص للأرض وبيكلم نورهان : انا أبقا سيد يا انسه نورهان ابن عمك … نورهان لحظت الفرق بينه وبين عاصم هناك فرق شاسع … واترجته بحزن . من فضلك عيزه اروح مع بابا المقابر … عايزه اقف على قبره ادعيلوا بعد دفنه . وانهالت الدموع رغما
سيد بحزن : للاسف مش هينفع يا انسه نورهان . تقاليدنا هنا مختلفه . محدش من حريم البلد بتروح الدفنه . ومتقلقيش . انا اوعدك بعد الدفنه هاقف وهاد عيلوا . انتو ادخلوا ارتاحوا دلوقتي. عشان هتلاقي كل اهل البلد جايين يعزوا . .. النا س كلها كانت تحب ابوكى الله يرحمه .
دخلت وفاء ونورهان عند الحريم . قامت استقبلتهم فتحيه زوجه ثابت . وبعد الترحيب قعدت نورهان ووفاء مع رجاء وصفيه اخوات محمد وثابت . يعنى عمات نورهان
صفيه بحزن وبكاء : بقا كده يا وفاء اخوي يدخل المستشفي ومتقوليش . انتى عارفه أنه احنا كنا بنحبه ازاي
وفاء ببكاء : حقكم عليا ياجماعه . غصبا عنى والله . محمد الله يرحمه ملحقش يتعب . مكنتش متخيله أنه هيدخل . المستشفي ويطلع منها ميت
رجاء بغضب : ايه اللى خلاكي تتصلي بثابت .
وفاء ببكاء : محمد الله يرحمه هو قالي . كان بيوصيه يدفنه جنب والدكم .
رجاء بكرهه : ثابت اخويه وانا عرفاه كويس . مهيعملش حاجه ببلاش .
رددت نورهان بحزن : كل اللى هو عمله ساومنا خد من ماما حقنا . مقابل أنه يقبل يدفن اخوه فى مقابر العيله
صفيه بحزن : ربنا ع الظالم يا بنتي
نورهان : الظالم هيفضل يظلم طول ما محدش بيوقفوا عند حده .
رجاء . انتي معرفاش حاجه يانورهان
صفيه بحزن : يا نورهان يابنتي . احنا محدش فينا يقدر يقف قصاده ولا يقوله لاء … قربت عليهم فتحيه زوجه ثابت . وقالت . يلا يا وفاء هاتي نورهان ويلا عشان الغدا جهز . انتوا جايين من وقت طويل
نورهان ووفاء رفضوا يشربوا حتي بق الميه فى بيت ثابت …. الرجال خلصوا مراسم الدفن ووقفوا لاستقبال المعزيين . وكان حاضر فى العزاء كل كبار ووجهات البلد . ومن ضمنهم اسود الجارحي ( مروان .. وحمزه)
وبعد ما العزاء خلص والناس مشيت . مكنش باقي فى فيلا ثابت غير أفراد العيله . رجاء صفيه . فتحيه . عفاف مراه عاصم . واحلام مراة سيد . ووفاء ونورهان .
نورهان بتعب بتكلم وفاء . ماما احنا مش هنروح
وفاء : حاضر ياحبيبتى عمك بس يجي . وهنمشى على طول
فتحيه : تمشوا تروحوا فين يا وفاء ده بيتكم . قولي لنورهان .وكمان العزا ٣ ايام
نورهان بسخريه : لا البركه فيكم انتم بقا . كتر خيركم
عفاف زوجه عاصم بسخريه : يظهر الانسه موخداش على چو الصعيد .
نورهان : لا مش واخده . انا هنا مجرد ضيفه . جيت ضيفه وهمشي ضيفه .
احلام زوجه سيد بحب : متقوليش أكده يانورهان البيت بيتكم انتو مش ضيوف . وان مشلتكمش الأرض نشيلكم فى عيونا
وفاء : شكرا يا بنت الاصول . كتر الف خيركم.
عفاف بصتلهم بسخريه … دخل ثابت ومعاه عاصم وسيد
ثابت بجمود لوفاء : خلاص ياوفاء انا عملت اللي عليا . الدور عليكي بقا .
وفاء بصتله بغضب وقالت : حاضر يا ابوعاصم . وانا جاهزه . الكل الموجودين مستغربين ايه اللي بيحصل ، طلعت وفاء الدوسيه اللى فيه الورق . ومدت ايديها لثابت واخده منها بسعاده . بص للورق بعد ما اتأكده منه اترسمت على وشه ابتسامه نصر . نورهان كانت بتراقبه بكره وحزن وقالت بدموع : لو سمحت ياعمي . حضرتك اخدت اللي انت عايزه ممكن تسمحلنا نروح بعد اذن حضرتك
ثابت بتأكيد : طبعا طبعا . عاصم أزعق على السواق خليه يوصلهم مكان مهما عيزين .
عاصم فى ارتباك : ايه اللى انت هاتقولوا ده يا ابوي هيمشوا فى الليل اجده
عفاف بغضب وغيره : سيبهم على راحتهم . يظهر أن السنيوره الصغيره جونا ملدش عليها
عاصم بنرفزه : اسكتى انتي . متدخليش . وتابع ، يابوي قول حاجه . ميصحش أكده
نورهان بغضب : هو مش سمحلنا نمشي . انت بقا عايزنا نقعد ليه . مش خلاص خدتوا كل حاجه مننا . ماسك فينا ليه سيبنا نمشي بقا .. ثابت بعصبيه شديده . رن عصايته على الأرض وبغضب وحده : ولا كلمه ..عاصم تعالي ورايا …. دخلوا مكان تاني . ثابت بيبص لعاصم بأستغراب من رد فعله
ثابت : فى ايه مالك . تقدر تقولي مال حالك اتلخبط ليه لما عرفت انهم عايزين يعاودا .. اوعاك تكون فاكر انى مش واخد بالي منك .. وتابع بسخريه.. ايه البت شقلبت كيانك ولا ايه
عاصم بخجل : ايه اللى عاتقولوا ده بس يابوي ،الموضوع مش أكده
ثابت : اللي هقولوا هو اللي باين على وشك وفاضحك والموضوع . انت خابره زين …. ديه بنت جامعات وبترد الكلمه بعشره
عاصم بجرئه : عايز اتجوزها يا بوي . ده بعد اذنك طبعا
ثابت : لا انا مش موافق . معيزش حاجه تربطنا بيهم . ده غير أن لا هي ولا امها هيفقوا من الأساس .. سيبهم يمشوا بسلام . زي ما جوم بسلام
عاصم بأصرار : لا يا بوي انا هاقولهم واللي يحصل يحصل … خرج عاصم بسرعه و وراه ثابت وكانت نورهان ووفاء خلاص هيمشوا وقفهم عاصم . ووقف قصاد نورهان . بصلها بحب
عاصم : على فين
نورهان بغضب : ماشين… خلاص مبقاش لينا حاجه هنا سلمنا الامانه وخلِصنا
عاصم بحب : خليكم . ماتمشوش .. لو عايزه يبقا ليكى حق هنا . خليكى متروحيش … الكل متفاجئ من كلام عاصم ونظرته لنورهان .
نورهان بعدم فهم : يعني ايه
عاصم : هاتجوزك . تبقي مراتي وحقي هيكون حقك . وكمان هرجعلكم حقكم اللي ابوي خده منكم … كلهم بصوا لعاصم مذهولين .
نورهان بصت حواليها مش مستوعبه . وبسخريه . لا كده كتير . كتير بجد . انت عايز تتجوزني انا
عاصم : اه . ليه لاء . انتي بنت عمي . وانا اولا بيكى من الغريب
وفاء بغضب : لا يمكن . مستحيل
نورهان وقفت بثقه وثبات . ربعت ايديها على بعضها . وبسخريه قالت : أولا بيا . هو انت فاكرني حتة ارض .. ولا جزء من البيت . تاخدني بدل الغريب
عاصم : متحسبهاش كده . انتى دخلتي دماغي وعجبتينى
نورهان بغضب وصوت عالي : ما هي ماتتحسبش غير كده . انت طمعت فيا . زي ما ابوك طمع فى ورثنا … كل اللى موجود اتفاجئ من كلام نورهان وجرئتها وشهقوا بهدوء وحطوا أيديهم على بوقهم . عاصم حس بالاهانه واتنهد بغضب واستجمع كل قوته ونزل على وش نورهان وصفعها بالقلم . من شده الصفعه . نورهان اتعورت جنب شفايفها … وفاء صرخت .وووو…
يتبع…
وفاء صرخت وتابعت بغضب : ابعد عن طريقنا يا عاصم وكفايه لحد كده
عاصم بعصبيه لا مش هبعد والبت دي مش هتخرج من هنا غير لما تتعلم الادب
سيد : عاصم دي مهما كان بنت عمك سيبها تمشي وتروح لحال سابيلها
عاصم بتصميم : ما حدش يتدخل والا مش هيحصل كويس… وانتى بص لنورهان وامسكها من دارعها بعنف وتابع … ابوكي ماكنش ليه حاجه هنا عشان نطمع فى ورثكم . ده شقانا وتعبنا . ابوكي حقه خده مصاريف لتعليمه ..وانتي هاتقعدي هنا غصبا عنك هعلمك الادب واربيكى . لان من الواضح أن ابوكي معرفش يربيكى
نورهان بغضب حج وشدت ايديها من قبضة عاصم وقالت: انا ابويا ربانى احسن تربيه . رباني ما اطمعش في حق حد ولا ابص لحاجه مش بتاعتي
عاصم بسخريه: هتجوزك غصب عنك وهقعد بس اعزب فيكى لحد لما تكرهي اليوم اللي اتولدت فيه
وفاء بصت لثابت وقالت له عاجبك عمايل ابنك دي هو ده اللي انت علمته له
ثابت بغضب :قال لعاصم كفايه كده وخليهم يمشوا
عاصم بغضب : بس يا بوي
ثابت بعصبيه : عاصم . ولا كلمه قولتلك خليهم يمشوا .
عاصم بص لنورهان بتوعد وغضب : اوعي تكوني فاكره انك كده خلصتي مني . وراكي والزمن طويل . أما خليتك تبوصي رجلي عشان ارحمك من اللى هاعمله فيكى .مبقاش عاصم ولِد ثابت …
نورهان بتوعد : وانا عمرى ما هانسي أن ليا حق عندكم . وانتو جورتوا عليه . وانت كمان متنساش أن الضربه هاتتردلك اتنين . وان كانت امي فرطت في حقنا انا مش هفرط فيه . وخرجت نورهان ووراها وفاء ….
عاصم بغضب : شفت البت بتتكلم كيف . ماكنش لازم تسيبها تمشي .. ديه خطر علينا … عاصم مش عايزها تمشي مش عشان هي بتشكل خطر عليه . عاصم طمع فيها لنفسه . وشكله فعلا وقع فى حبها من النظره الأولي . وكل اللى واقفين شايفين ده .بس مش هيقدروا يتكلموا
سيد : خطر ايه ياعاصم . دول ستات مكسورين . انت اللى زودتها معاها اوي . ماكنش ينفع تكلمها انهارده . مكنش ينفع يحصل كل اللى حصل ده من الأساس
عفاف بصت لعاصم بغضب وتوعد . وطلعت اوضتها . رجاء وصفيه شمتوا فى ثابت وابنه بعد اللى نورهان قالته …عاصم خرج ينفخ وكأنه هيولع فى الدنيا قعد فى الجنيه .مش مستوعب اللى حصل وهاين عليه يجرى وراء نورهان ويرجعها غصبا عنها
سيد خرج يجري ورا نورهان ووفاء . لمحهم لسه ماشيين مكنوش لحقوا يبعدوا . نده عليهم . وقفوا . قرب عليهم …. سيد بخجل وضيق من عمايل عاصم .انا بعتذرلكم عن اللى حصل جوا ده ..حقكم عليا انا
وفاء بحزن : انت مالكش ذنب ياسيد . كتر خيرك ياابني
سيد : طب انتو هتروحوا فين دلوقتي
نورهان : هنروح فين يعنى ايه هنروح بيتنا طبعا
سيد بيبصلهم بقلق وخوف وفى كلام عايزه يقولوا بس مش عارف ازاي . وفاء حست بحاجه غريبه سألته
وفاء بقلق :سيد انت عايز تقول حاجه .
سيد بقلق : مرات عمي ياريت متروحوش على البيت . عاصم مش هايسيب نورهان فى حالها . هو سكت بس دلوقتي عشان مايقدرش يكسر كلمة ابويا .
نورهان بثقه : ميقدرش يعمل حاجه . وبعدين انا مش خايفه منه ..
سيد : يا انسه نورهان عاصم انتي متعرفهوش . لما بيحط حاجه فى دماغه . لازم يعملها
وفاء بخوف : يادي المصيبه . اعمل ايه دلوقتى
نورهان بثبات : ايه يا ماما . قولتلك انا مش خايفه منه . روح أقوله اعمل اللى تعمله .
سيد: يابنت عمي . انتى اول واحده تقفي فى وش عاصم وتقولوا لاء . ومش بس أكده . ده انتي قولتيها قدام كل العيله . اخويه وانا عارفه كويس. مستحيل يسيبك فى حالك .
نورهان بثبات : ايه يعنى هايقتلني . يبقا ريحني والله
سيد بخجل : عاصم عايزك . حط عينه عليكي . وان ماخدكيش برضاكي . هايخدك غصب عنك …
وفاءبخوف : يانهار اسود .. يا نهار اسود . غصبا عنها يعني ايه … سيد حط وشه فى الارض بحزن…
نورهان بعدم فهم : يعني ايه غصبا عنى . هو الجواز بالعافيه . احنا فين هنا .احنا فى غابه …
سيد بزعل : للاسف عاصم يمكن فى قسوته وجبروته . اكتر من ابوي . وعنييد . لما بيحط حاجه فى دماغه بيعملها …
نورهان قلقت وبصت لوفاء . وقالت هنعمل ايه دلوقتي ياماما ….
وفاء : اطمني . هنعمل زي ما بابا قالك . وتابعت. سيد انا عايزه اروح عند فيلا الجارحي . للحاجه سلطانه …
سيد بتردد: انتي عارفه يامرات عمي اللي بين عيله الجارحي . وأبوي . ابوي كده هايفكرك بتعاديه شخصيا .
وفاء بتصميم : ابوك هيقدر يحمي بنتي . من اخوك
سيد بخجل : لا للاسف
وفاء : يبقا خلاص هاروح للي يقدروا يحموها . حتى لو هعادي ابوك …. ومشيت وفاء ومعاها نورهان لحد ما وصلوا فيلا الجارحي …
فى فيلا ثابت .. عاصم طلع اوضته لقي عفاف مراته مستنياه والغضب مسيطر عليها ….
عفاف بغضب : حمد لله على السلامه يا سيد الرجاله ولا اقول لك يا عريس احسن…
عاصم بعصبيه : معايزش اسمع منك ولا كلمه والا يمين بالله اسود عيشتك الليله دي…
عفاف بعصبيه : ما انت سودتها وسودت وشي قدام كل الناس بتطلب الجواز قدامي كده ومش عامل اي حساب لمشاعري.ولا كرامتي . خليتهم كلهم يشمتوا فيا . بس ربنا جاب لي حقي وانا واقفه والعيله الصغيره رفضتك قدامهم كلهم..
عاصم بغضب : انتي هاتسكتي ولا لاء
عفاف: طمعان في ايه يا عاصم مش خلاص خدتوا حقها ولا فعلا طمعت فيها زي ما هي قالت… نفسي اعرف عملت لك ايه ده انت يا دوب لسه شايفها النهارده لحقت تحبها …. عاصم بنرفزه : يوووووه انا فايتلك الدنيا كلها وماشي . ارتاحي بقا . واتحرك عشان يخرج من الاوضه .
عفاف بأستفزاز : انا مرتاحه يا عاصم انت اللي من النهارده مش هتذوق طعم الراحه…. وخرج وقفل الباب وراه بشده.. فى فيلا الجارحي . وفاء ونورهان قاعدين فى الريسيبشن . منتظرين سلطانه . سلطانه بترحيب وهي بتقرب منهم . يامرحب . يامرحب . وقربت من وفاء وحضنتها مطولا . وتابعت . البقاء لله يا وفاء
وفاء : ونعم بالله…. سلطانه .بصت لنورهان وسألت وفاء .. مين ديه ياوفاء …
وفاء . ديه نورهان بنتي . الصغيره . سلطانه بصت لنورهان بحب وانبهرت بجمالها . وقالت . ماشاء الله. تبارك الله . فلجة قمر ياوفاء وربتت على كتف نورهان . وبحب تابعت . ربنا يحميكي يا بنتي …
نورهان بحزن : شكرا يا طنط
سلطانه ندهت للعامله عشان تحضر واجب الضيافه
وفاءبحزن : سلطانه مش وقت ضيافه دلوقتي اسمعيني الاول واعرفي انا جيت لك ليه…
سلطانه : عارفه يا وفاء . ثابت خد منكم حقكم . عشان يرضي يدفن اخوه .. مش غريبه عليه . ده جاحد . وكل الناس عرفاه .
وفاء بحزن : يا ريت على كده وبس ابنه طمع في بنتي زي ما طمع في حقها.. وقال عايز يتجوزها . ولما رفضته ضربها … سلطانه : أخص عليه وعلى أصله .
وفاء: والمصيبه ان سيد جري ورانا يحذرنا منه وقال لي خلي بالك عاصم حطها في دماغه لو ما خدهاش برضاها هياخدها غصب عنها …
سلطانه : وثابت فين من ده كله . ولا خلاص كبر ومبقاش له كلمه على ولده .
وفاء : سيد بيقول ان عاصم اقوى من ثابت بكتير .. انا جيت لك انتى عشان انا عارفه ان انتى الوحيده اللي هتقدري تحمي بنتي وتقفي في وش عاصم وابوه .
سلطانه ابتسمت : ما تقلقيش يا وفاء بنتك هنا في الحفظ والصون ومن اللحظه دي بقت بنتي انا كمان ولو حصل ايه هنحميها بأروحنا ..
نورهان بأستغراب : ممكن اسال حضرتك سؤال ليه حضرتك عندك استعداد تحميني وتدخلي نفسك في مشاكل انت في غنى عنها…
سلطانه بحب : اولا عشان انت بنت الغالي ابوكي وعمك حسين الجارحي كانوا اكتر من اخوات .. يا ستي اعتبريها رد جميل.. ابوكى ليه جميل في رقبتنا لو عشنا العمر كله مش هنقدر نوافيه .. ويمكن يكون ده وقته عشان نرده …
نورهان بخجل : العفو يا طنط .
دخلت صالحه العامله في البيت : يا حجه البهوات وصلوا …. سلطانه : قولتلهم أن فى عندي ضيوف
صالحه : ايوه ياحجه . و وبيستاذنوا عشان يدخلوا…
سلطانه : قولي لهم يجوا ومشيت صالحه… وتابعت سلطانه . دول ولادي يا وفاء.. مروان . وحمزه . وعندي عمار . بس مسافر . .. مروان الكبير . وده ماسك شغل البلد هنا.. وحمزه ماسك الشركه فى مصر … والحمد لله أهل البلد من كبيرها لصغيرها . بيحبوا ولادي . وبيعملولهم الف حساب … نورهان ووفاء قاعدين وضهرهم للي جاي من بره . دخلوا اسود الجارحي . القوا السلام . قامت وفاء نورهان وقفوا . ولسه نورهان بتلف وشها فجأه عينيها اتسعت بصدمه . شافت مين . دكتور حمزه . اخر مكان ممكن تتوقع أن تشوفوا فيه ..وحمزه حاله مكنش احسن من حالها كتير هو كمان اتفاجئ . بس مفجأه فرحته جدا . وخلت عينه تلمع واتوتر .جدا . وقال فى نفسه . بقا انا بدور عليها فى الارض ….. تجيلي هي من السما ….. نورهان بمفجأه : دكتور حمزه …
حمزه لسه مش مصدق : نورهان … سلطانه ووفاء بعدم فهم .. مروان ابتسم . لان حمزه من دقائق كان بيحكيلوا . عن بنت شغلت تفكيره ومشدود لها جدا . وتقريبا . واقع فى حبها .مروان وحمزه بصوا لبعض وابتسموا
سلطانه : انتو تعرفوا بعض ياحمزه ..
حمزه بأرتباك : ايه . اه . الانسه نورهان تبجا طالبه عندي فى الچامعه يا چحه … نورهان بصت لحمزه ومستغربه أنه بيتكلم صعيدي بالشطاره ديه . لأن اللي يشوف حمزه ميقلش أنه صعيدى . لا شكله ولا هيئته توحي بكده . حمزه تابع . اتفضلوا . اتفضلوا . وفى لحظه إدراك من حمزه لقرأته للمشهد أن نورهان القاضي . تبقي بنت محمد القاضي صديق والده . اللى لسه كانوا بيعزوا فيه من شويه . حمزه لسه بيجمع : هو انتي والدك !
سلطانه : ايوه ياحمزه . بنت محمد القاضي . بنت اخو ثابت الضلالي . اللى مرضيش يدفن اخوه . غير لما اخد منهم حقهم .وياريت خلصت على كده . زي ما ثابت طمع فى حقها . ولده عاصم طمع فيها . حمزه هنا غمض عينه بغضب وغيرة الأسد على طول تملكته ….
حمزه : يعنى ايه الكلام ده
وفاء بحزن : قليل المروئه حط عينه على بنتي . وعايز يتجوزها غصبا عنها …. مروان بص لحمزه اللي كان مش طايق يسمع ولا جمله فيها نورهان واسم اي راجل تانى .
مروان بتساءل : يتجاوزها ازاي يعنى . هو انتو فى ايه ولا في ايه . ولا هو يعرفها من زمان يعني ..
وفاء : ولا عمره شافها . انهارده اول مره يشوفها . واول مره نورهان تيجي البلد كلها …
حمزه خد باله من وش نورهان . اللى صوابع عاصم معلمه عليه والجرح اللى فى جنب شفايفها
حمزه بغضب : هو اللى عمل فيكى كده ..
نورهان هزت راسها بأيوه وبسخريه : عشان رفضته وقولت لاء . ضربني قدام العيله كلها . ومحدش فيهم قدر يدافع عني
وفاء بحزن : احنا ملناش حد يدافع عننا . ولا يقف لعاصم ويرجعه عن اللى فى دماغه …. حمزه بيبص بعدم فهم وتابعت وفاء . عاصم حالف لو مخدهاش برضاها هياخدها غصبا عنها ..وفاء بدموع . انا اتنازلت عن كل حاجه بنمتلكها عشان انفذ وصية جوزي أنه يندفن جنب والده … لو اعرف ان بنتي هتتعرض للاذي مكنتش اتصلت بيه ولا جه ولا شفنا وشه هو وابنه ولا حصل اللى حصل …. حمزه قام بغضب دخل المكتب بيفرك ايديه فى بعضها . مروان دخل ورا بسرعه
مروان : ايه ياحمزه قومت ليه بس
حمزه بغضب : انت سامع يامروان اللى انا بسمعه
مروان بضيق : سمعت . مش غريب عن عاصم . ده ناقص ابن ناقص … حمزه هي ديه البنت اللى كنت بتحكيلي عنها……حمزه هز رأسه بأيوه ..مروان كنت حاسس …. دخلت سلطانه فى قلق وتساءل
سلطانه : ايه ياحمزه قومت ليه كده انت ومروان . وما لك اتضايقت اوي ليه من اللى سمعته بره
مروان بأرتباك : ما هو كلام يفور الدم . كلنا اتضايقنا منه
سلطانه : المهم وفاء عايزه تسيب بنتها عندنا امانه . عشان عارفه ان احنا اللي نقدر نحميها من شر عاصم . بس هي طلبت مني طلب تاني ..
حمزه بأستغراب : طلب . طلب ايه ده ياحجه
سلطانه بصت لحمزه وبغموض : عايزه واحد فيكم يتجوز نورهان …. حمزه ومروان بصوا لبعض بذهوووول ….
يتبع…
حمزه ومروان بصوا لبعض بذهووول
مروان بمراوغه للأسد : انا عن نفسي متجوز وبحب مراتي . شوفي حد غيري …
سلطانه بمكر :وحمزه رافض الجواز من أصله .ومقضيها كده عذابي ..طب اعمل ايه دلوقتي .
حمزه : ده كلامك انتي ياحجه . ولا كلام الست اللي بره
سلطانه بتأكيد: ده كلام وفاء . بس ده ميمنعش اني فكرت فيها الفكره ديه . والا البنت هاتقعد معانا بصفتها ايه . بس ده فعلا كلام وفاء ..
حمزه بتساءل : طب والبنت رائيها ايه
سلطانه : البنت لسه متعرفش حاجه . بس مش هاتعترض .انا متأكده أنها هتوافق
حمزه: ايه اللى مخليكى متأكده أنها هتوافق.
سلطانه : عشان ابوها قالها روحي لعيله الجارحي .واعملي كل اللي هيقولك عليه .وتابعت بمكر . ها قولتوا ايه . اخرج اقولها مين فيكم هايتجوزها
حمزه : طب افرضي رفضت
سلطانه بتأكيد : مش هاترفض هي خايفه من عاصم . ومش عيزاه يعترض طريقها تاني
مروان : اتجوزها انت ياحمزه . البنت ماشاء الله حلوه وشكلها محترم
سلطانه بمرواغه : ده جواز على الورق بس . لحد ما المشكله تتحل وكل واحد فيكم يروح لحال سبيله . ها يا ولدي قولت ايه موافق ولا لاء
حمزه مش بس موافق . ده طاير من السعاده . بس مش عايز يبين
حمزه : موافق … بس لازم هي كمان توافق . والا اقفلوا على السيره ديه
سلطانه بفرح : هاتوافق . وهخليها تقولك بلسانها أنها موافقه .( خرجت سلطانه ومروان وحمزه لمكان وفاء)
سلطانه بتساءل : اومال فين نورهان ..
وفاء : دخلت الحمام تغسل وشها
سلطانه : إنا جولت لولادي على طلبك . وهما موافقين . حمزه هو اللى هايتجوز نورهان ..
وفاء : وقفتكم معايا انا وبنتي . هيفضل جميل فى رقبتي عمرى ما هنساه . شكرا انك قبلت تتجوز بنتي يا دكتور حمزه ( نورهان كانت خرجت من الحمام وجت من وراهم ومحدش لاحظ وجودها )
نورهان بصدمه : ايه ياماما اللى انتي بتقوليه ده…
وفاء : يانورهان ده الحل الوحيد عشان تكوني فى امان . انا لوحدي مش هقدر احميكى من عاصم .
نورهان بدموع : يعني مافيش حل تاني اكرملي من كده .دكتور حمزه يقول علينا ايه دلوقتي هبقا رخيصه فى نظره .مجرد بنت امها اللى طلبت منه يتجوزها غصبا عنه
سلطانه : مافيش غصب ولا حاجه يانورهان . وبعدين ده انسب حل عشان ابن عمك ميأذكيش ..
نورهان بخجل : طب ودكتور حمزه ذنبه ايه . اقتحم حياته بالطريقه ديه . ويتفرض عليه أنه يتجوزني . اكيد حضرتك ضغطي عليه …
سلطانه : وهاضغط عليه ليه . وبصت لحمزه وقالت . ماتتكلم انا ضغطت عليك ..
حمزه بغرور: لو عندك حل تاني من غير جواز يخليكى قاعده هنا . اتفضلي . قوليه .
نورهان سكتت بكسوف وحزن …سلطانه ها يانورهان قولتي ايه
وفاء بتأكيد : نورهان موافقه اكيد …وبصتلها بترجي
حمزه بص لوفاء : اسمع منها … نورهان بصتله بغضب
حمزه بغرور : اسمع منك يا انسه . موافقه ولا مش موافقه .. نورهان بتوتر : موافقه
حمزه بأصرار: موافقه ايه بالظبط
نورهان بتقاوم الدموع فى عنييها : موافقه اتجوزك .
حمزه بأرتياح : تمام . مروان ابعت لشيخ عبد العزيز يجيلي حالا … مروان مستغرب : ليه ياحمزه .هاتبعت للشيخ عبد العزيز .
حمزه بشهامه : هامشي تبع الاصول . هابعت معاه خبر لثابت . عشان يطلب منه ايد بنت اخوه . وافق تمام . موافقش يبقا عملت اللى عليا ومحدش يغلطني لما اكتب عليها .
مروان : عداك العيب يااسد …. نده مروان لصالحه . جت صالحه . مروان : ابعتي حد من الرجاله اللى بره يجيب الشيخ عبد العزيز. يقولوا حمزه بيه عيزك ضرورى
سلطانه بصت لوفاء وابتسمتلها . ووفاء اخيرا ارتاحت واطمنت أن نورهان هتبقا فى حمايه الأسد
فى فيلا ثابت… سيد دخل على ثابت فى مكتبه
سيد : ياابوي.. الشيخ عبد العزيز. مستنيك فى المضيفه .
ثابت بأستغراب : دلوجتى . فى نص الليل اجده . ماجلكش عايز ايه ..
سيد : مقلش اكتر من أن الأمر ضروري ومشدد عليا من غير ما يدرى عاصم ..
ثابت : هم معايا يا ولدي نشوف عايز ايه . …دخل ثابت وسيد المضيفه للشيخ عبد العزيز
ثابت : خير يا عم الشيخ
الشيخ عبد العزيز بمزاح : لاول مره يجيي من وراك خير
ثابت :طب عال . جولي بقا عيزني فى ايه يا راجل ياعجوز
الشيخ عبد العزيز: الكلام اللي هقوله ده اسمعه زين يا ولدي .. انا عرفت بلي حصل فى دارك .مع ولدك عاصم . وبت اخوك الله يرحمه .وخابر كمان أن الموضوع مش على هواك . والا مكنتش سمحتلهم يعاودوا .
ثابت مستغرب : الخبر لحق يوصلك
الشيخ بتأكيد : ومش انا بس .. بكره كمان يوصل لكل اهل البلد
ثابت : طلباتك ياشيخ . جولي اعمل ايه . عشان محدش يمسخ الكلام على ولدى
الشيخ عبد العزيز : حمزه الجارحي باعتني ليك . يطلب منك ايد بنت اخوك على سُنة الله ورسوله
ثابت بذهوووول شديد . سيد بفرحه . ثابت : كيف ده
وبص لسيد . سيد : وافق يا ابوي . عشان خاطري وافق وشيلها للأسد چيميله .
ثابت : چيميله كيف …
سيد : ايوه يا بوي چيميله . الأسد كبرك . وقدرك . وباعت كبير البلد . يطلبها منك … كان ممكن يكتب عليها من غير ما علمك ولا موافقتك
ثابت بتفكير وخضوع : والمطلوب مني ايه يا شيخ عبد العزيز .
الشيخ عبد العزيز : اعرف رائيك الاول . يا ولدى
ثابت : رائي هيفيد بأيه لو وافقت ولا رفضت .
الشيخ عبد العزيز : لو رفضت . خلاص هو كده عمل اللى عليه وهايتجوزها برضو . ولو وافقت . العروسه عيزاك وكيلها .
ثابت بمفجأه : ايه . هي اللى طلبت أكده
الشيخ : ايوه . هي اللى عيزاك وكيلها . عشانها وعشانك
عشان لا حد يصغرك . ويقول بنت اخوه ثابت اتجوزت فى بلده من غير علمه . ولا حد يقول عليها اتجوزت من ورا اهلها …. ثابت بتفكير : عاصم لو عرف هيقلب الدنيا وهايشيل منى إنا
الشيخ عبد العزيز : انت ياثابت اللى تقدر تلجم عاصم وتلمه . وكمان تخليه ميقربش ناحها ولا ناح الأسد . بنت اخوك هتبقا مرات حمزه الجارحي . وانت عارف الأسد زين … ثابت فى حيره : عرفها امتا ولا شافها فين . ديه اول مره ليها فى البلد … سيد عارف أن وفاء و نورهان راحوا لعيله الجارحي بس ماتكلمش .
الشيخ عبد العزيز : مش مهم عرفها ولا عرفته امتا وفين . المهم انت جولت ايه .يا ولد السيد ….
ثابت بخضوع : مقدرش اقولك حاجه ياراجل يا عجوز
طبعا ثابت وافق بس عشان مش عايز بنت محمد فى حياته تانى . ومتخيل ان عاصم هيشلها من دماغه . ثابت كان بيفكر لو نورهان كانت طوعت عاصم ووافقت على جوازها منه . كانت فعلا هتخلي عاصم لعبه فى ايديها خصتا لما شاف ابنه هيموت عليها ومكنش كمل ٢٤ ساعه يعرفها . فا لو كانت وافقت فعلا كان مصيرهم هيبقا ايه . فا عشان كده وافق على جوازها من حمزه . عشان الخطر يبعد عنه …
الشيخ عبد العزيز: طبعا انت عارف ان حمزه مش هينفع يجي هنا عشان يكتب الكتاب .
ثابت بتصميم : وانا كمان مش هروح بيت الجارحي ….
الشيخ عبد العزيز: لا انت هتروح . ولا هو هايجى . كتب الكتاب عندى فى البيت
سيد : ارض محايده يعنى …
الشيخ عبد العزيز: بالظبط كده…. سيد : امتا
الشيخ : دلوقتي . خير البر عاجله . وكمان قبل ما المجنون اخوك ياخد خبر . ويعمل مشكله . يلا توكلنا على الله
وخرج ثابت وسيد مع الشيخ عبد العزيز. لبيته ..عشان يكتبوا الكتاب . حضر مع حمزه مروان ونورهان كانت معاهم . وسيد حضر مع ثابت …. والمأذون سأل مين وكيل العروسه . نورهان بصت لثابت بجمود . وقالت عمي .
المأذون . يلا على بركه الله … حط ايديك يا عريس فى ايد وكيل العروسه . وقول ورايا .ووو…………………..الخ بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكم فى خير
بص حمزه لنورهان اللى اتكسفت جدا . وبسرعه هربت من عيونه .. مروان بارك لحمزه بحب وحراره . نورهان كانت مستغربه.. هو بيبالغ كده ليه . ده مجرد جواز على الورق .. وسيد كمان بارك لحمزه . وثابت كمان باركله .بس حمزه حب يلفت نظره أنه نورهان بقت فى حمايته
ثابت : مبروك يا حمزه بيه .. بقينا نسايب
حمزه بغرور : الله يبارك فيك ياحج ثابت . نورهان من اللحظه ديه بقت مراتي . واللي يمسها يمسني . واللى يزعلها كأنه زعلني . وانت عارفنى كويس . زعلي وحش اوي ….
ثابت وفهم قصد حمزه : ان شاء الله ربنا ما يجبش زعل ..وبص لنورهان . مبروك ياعروسه . مبروك يا بنت اخوي
نورهان مش عايزه ترد . بس بسرعه حمزه قالها
حمزه : بوسى ايد عمك يا نورهان .. نورهان نفذت الأمر على طول . وحمزه انبسط أنها سمعت كلامه .
سيد بفرح : مبروك يا انسه نورهان ..
نورهان بخجل : الله يبارك فيك يا أبيه
سيد لحمزه : اكيد انا مش هوصيك . على بنت عمي . لاني عارف انك مش محتاج وصايا …. حمزه ربت على كتف سيد
حمزه بثقه وثبات : متقلقش نورهان فى عنيا …والكل بدء يمشي . وحمزه طلب من مروان يوصل المأذون . وشكر الشيخ عبد العزيز جدا وبعدين اخد نورهان معاه ومشيوا … فى العربيه مع حمزه ونورهان
حمزه بيبص لنورهان اللى كانت سانده راسها على الشباك وسرحانه ووشها حزين
حمزه : مالك سرحانه فى ايه
نورهان بحزن : مش مستوعبه كل اللى حصلي انهارده . كل ديه احداث عشتها وفى يوم واحد . احداث تتعاش فى سنه عشتها انا فى يوم واحد . حاسه اني كبرت ١٠ سنين . وتابعت بحزن … وفاة بابا . ومساومه عمي لماما وابن عمي اللى كان فاكرني من ضمن الميراث وعايز يستولي عليا . وكتب كتابي دلوقتى . كل ده حصلي انهارده . حضرتك متخيل ….
حمزه بحزن : البقاء الله . انا اسف اتلهيت . ومجتش فرصه اعزيكى … وبعدين ان شاء الله كل حاجه هاتتغير للاحسن . المهم انتي تتحملي ومتضعفيش . الدنيا عايزه القوى مش الضعيف …..
نورهان بحزن : انا حاسه اني ضعيفه لدرجه ان شويه هوا يكسروني . وخايف من الجاي اوى
حمزه بأطمئنان : متخافيش . طول ما أنا جنبك محدش يقدر يأذيكى .
نورهان : خايفه اكون حمل وعبئ عليك . واتسببلك فى مشاكل فى حياتك
حمزه بأستعباط : مشاكل ايه . لو تقصدي عاصم . فا متخافيش عاصم ده عيل تافه . آخره يمد أيده على واحده ست ويستقوى عليها . لكن لحد عندى انا وميقدرش يتنفس
نورهان بأرتباك : اكيد حضرتك عارف انا اقصد ايه
حمزه : اه قصدك يعنى اكون مرتبط . حتى لو مرتبط ده شيئ يخصنى وانا هاعرف اتصرف فيه
نورهان . عشان كده مش عايزه اسببلك مشكله او سوء تفاهم …
حمزه فاجئ نورهان . وانتي مرتبطه بحد
نورهان بصدق : انا لاء طبعا
حمزه : متأكده . ولا فى حد ممكن يزعل
نورهان بتأكيد : اكيد لاء . ولعلم حضرتك . مستحيل كنت وافقت اتجوز . لو كان في حد
حمزه اطمئن : تمام . فى حاجه تانى عايزه اطلبها منك .. مش عايز حد يعرف فى الجامعه على الأقل دلوقتي . عشان كتر الاسئله ومحدش فاهم حاجه ..
نورهان : حاضر يا دكتور حمزه
حمزه بأستغراب : دكتور حمزه . ماشي يا انسه نورهان
وصلوا فيلا الجارحي . وكان مروان منتظرهم . دخلت نورهان وحمزه فضل مع مروان . قرب عليه مروان وباركله تانى . حمزه طاير من الفرح والسعاده ومش مصدق نفسه. ان نورهان بالسرعه ديه بقت مراته
مروان بسعاده : الف مبروك يا حمزه مبروك يا اخوي
حمزه بفرحه :هو اللى حصل ده بجد يامروان مش بحلم يعني . البنت اللى كنت بكلمك عليها الصبح . دلوقتي بقت مراتي . انا مبحلمش مش كده …
مروان بيضحك وفرحان من قلبه لحمزه : لا مش بتحلم . بس انت ايه . اعترفتلها بحبك ولا ايه
حمزه : لا طبعا محدش يعرف اي حاجه عن الموضوع ده غيرك انت ..واوعي تقول لحد . ولا حتي شروق … وبالزات شرووووق .
مروان : ديه مصدقتش نفسها لما عرفت . وصممت تيجي بكره الصبح . لاء وكانت عيزاني اروح اجيبها دلوقتى من بيت اهلها . … ضحك حمزه مع مروان .وكانوا لسه هيدخلوا اتفاجئ حمزه بنورهان طالعه تاني . بصلها بأستفهام وسألها : فى ايه خارجه ليه
نورهان : اختي وجوزها جايين على هنا . قولت استناهم
حمزه مستغرب : اختك ازاي . وازاي محضرتش جنازه والدك
نورهان : فريده جايه من بره مصر . جوزها بيشتغل فى الخارجيه . وماما طلبت منها متجيش . بس برضو صممت . ولسه مكلمه ماما وبتقول هما فى أول البلد
حمزه: لو فى أول البلد يبقا لسه قدامهم شويه على ما يوصلوا . تعالي استنيهم جوا متقفيش هنا لوحدك
نورهان : حاضر …ودخلت قبل حمزه .. وهو اتبسط أنها بتسمع كلامه ..
فى فيلا ثابت … دخل ثابت ومعاه سيد . كان عاصم قاعد لوحده. متضايق من رفض نورهان ليه . وحاسس أنها إهانته قللت منه قدام كل الموجودين .
ثابت :انت لسه صاحي . مطلعتش تنام ليه .
عاصم بغضب وتوعد : بنت اخوك طيرت النوم من عيني .. وضلمت الدنيا فى وشي وصغرتني قدامكم كلكم ..
سيد : ليه كل ده ياعاصم عشان ايه ياخوي .
عاصم بأنفعال : عشان أنا عاصم القاضي .مافيش م*ره تقولي لاء . تيجي حتة العيله الصغيره اللى متسواش قرشين .تقولي لاء . وقدام كل العيله ..
ثابت بعصبيه : انت اللى غلطان . شوفت البت حلوه شويه دوغري ريلت عليها . هزيت قيمتك وهيبتك . وخلتنا لبانه فى بوق الناس كلها …
عاصم بتوعد : هزلها وهكسر مناخيرها اللى رافعالهي فى السما . كنت هكرمها واتجوزها . هاخدها سابيه. ولما ازهق منها هارميها لكلاب السكك . تنهش عضمها بعد ما اكون انا اكلت لحمها بأسناني …..
سيد بحزن : ربنا ميرضاش بالظلم ياعاصم . وانت عندك ولايه . عندك بنات ومتقبلش حد يعمل فيهم أكده .. عود لرشدك يااخوي . ولو عايز تتجوز . اهو الحريم كتيير . والحلوين اكتر …
عاصم بتصميم : كله كوم وديه بالزات كوم تانى . مش عاصم اللى يتقالوا لاء
ثابت بتحذير شديد : الموضوع ده متتكلمش فيه تاني .والبت ديه تنساها .وشيلها من دماغك خالص . البت خلاص اتجوزت . وبقت على ذمه راجل ..
عاصم بيتعدل فى قعدته وعينه اتسعت بصدمه وذهووووووول ..
يتبع…
عاصم بيتعدل فى قعده وعينه اتسعت بصدمه وذهووووووول: انت بتقول ايه ياابوي .اتجوزت . اتجوزت ازاي. ومين . وميتا . لاه .لا. انا مش مصدق . انت اكيد بتقولي كده عشان ميأذيهاش .هي لحقت . ده زمانها لسه موصلتش بيتهم فى مصر …
ثابت : طب قولوا انت ياسيد . احنا جايين من وين دلوك
سيد بيبص لثابت بتردد وخوف من رد فعل عاصم
ايوه ياعاصم ابوك بيقول الحقيقه . بنت عمك اتجوزت حمزه الجارحي
عاصم بصدمه وقام وقف فى مكانه ومسك فى هدوم سيد بغضب : انت بتقول ايه انت .. يعني ايه اتجوزت الأسد .كيف حصل ده . اتجوزته كده لوحدها من شور نفسها
ثابت بجموده : اتجوزت بعلمي . وموافقتي وكنت وكيلها كمان ياعاصم . حمزه طلبها مني وانا وافقت وكتبت كتابهم ..
عاصم مش مستوعب ومش مصدق اللي بيسمعه : انت يا ابوي . انت تعمل فيا أكده .
ثابت : انا عملت الصُح . وده لمصلحتك ومصلحتنا .
عاصم بحزن : لمصلحتي انا . ولا مصلحتك انت . انت خابر زين . ان وجودها هنا . هيقلب عليك المواجع . مش هاطيق تشوف اخوك عايش جواها . هاتفكرك بيه وبظلمك ليهم . مش أكده
ثابت بثقه : عشان أكده بالزات . انا مقتنع اني عملت الصح . البت شقلبت حالك . وقلبت كيانك . من يوم واحد . اومال لو كنت خدتها . كنت هاتعمل ايه . اتهبلت زي اللى كأنه مشفش حريم قبل أكده ..
سيد : مالوش عازه الكلام ده يا ابوي . عاصم بكره يروق ويهدى . ويخرج الأفكار ديه من دماغه ..
ثابت بتحذير : هي كلمه واحده ياولد ثابت . نورهان بقت مرت حمزه الأسد . اسمها متلفظهوش على لسانك . ولا تفكر تهوب ناحيتهم . والا هتدخلنا كلنا فى مشاكل ملهاش اخر . وتابع بلين . اطلع نام فى حضن مرتك واستهدى بالله .( وسابهم ثابت وطلع . كانت عفاف زوجه عاصم واقفه قدام اوضتها وسمعت كل حاجه . وطبعا فرحت أن نورهان انزاحت من طريق عاصم )
سيد بحزن : ياعاصم . اللي انت فيه ده اسمه فتنه وبمجرد ما هتزول الفتنه دي مش هاتحس انك كنت عايزها ولا حاجه . المهم ماتسيبش نفسك للشيطان يتملك منك . وحاول تشيلها من دماغك وتنسي ..
عاصم بوجع : مش بالسهوله ديه ياولد ابوي . انا اتهانت
سيد : محدش يقدر يهينك .ديه غريبه عنٍنا متعرفش يعني ايه ست ترد قدام راجل . وبعدين ديه عيله بالنسبالك . وانت عارف ان العيال بتغلط . وتابع سيد بتردد . كمان هي دلوقتى فى عصمة راجل . يعني مجرد التفكير فيها مش من حقك .
عاصم بحيره وتفكير : عرفته كيف . وحصل ميتا . كل ده انهارده فى يوم واحد بس .
سيد : ياعاصم . يااخوي اللي حصل حصل . وقبل ماتفكر تعمل حاجه .افتكر أن بنت عمك فى عصمة الأسد . وانت عارفه زين
عاصم بحزن وندم : غبيه . غبيه . فكرت اني ممكن اءذيها .بجد . جريت على الأسد عشان تتحامي فيه . معرفاش اني ممكن احرق الدنيا لو حد مسها بسوء . حتي ابوي كنت مستعد اقف فى وشه عشانها .
سيد بأستغراب : ياااه ياعاصم . كل ده لمجرد واحده عجبتك .
عاصم بحب : كأني كنت بدور عليها من زمان . اول ماعيني شافتها ملكت قلبي . ووقعت اسير فى جمالها ونوعمتها . طول ماهي قدامي عيني تلقائيا كانت عليها . وكأنها لعنة وصابتي …
سيد : يااخوي ماينفعش الكلام ده ابوس يدك .
عاصم : مش قادر ياسيد … وحاول يستجمع نفسه . انا هاروح للجارحي. وهقول له . هي اكيد اتجوزته عشان خافت مني . هخليه يطلقها . وهاتعهدلها اني مش قرب منها بشر . وهارجع لها حقها . ومش هاهوب نحيتها . غير لما تطمنلي وتأمنلي .
سيد بحزن : ياعاصم . ايه اللي بتقولوا ده .ده كلام ميطلعش من رجال . هاتروح تقولوا طلق مرتك . اعقلها ياعاصم . الجواز والطلاق مش لعبه عيال . اقولك قوم نام وارتاح . والصباح رباح .
في فيلا الجارحي . (وصلت فريده وزوجها هشام . وكان فى استقبالهم حمزه نورهان . نورهان اول ماشافت فريده جريت عليها وحضنتها حضن مطولا . وبكوا الاتنين بشده … خرجت نورهان من حضن فريده وسلمت على هشام . ورجعت لحضن فريده تاني ببكاء ).
نورهان بدموع : خلاص يافريده بابا مات وأمانا انتهي
فريده ببكاء : اه يابابا . راح من غير ما أودعه . ولا عرفت ابقا جنبه . ملحقتش انزل اشوفه . كنت فاكره زي كل مره . وهيرجع يخف ويبقا كويس .
حمزه سلم على هشام : اهلا ياهشام بيه اتفضل
هشام : اهلا دكتور حمزه . احنا متأسفين أنه جينا فى الوقت المتأخر ده .
حمزه : لا متقولش كده ده بيتك . حضرتك نورت اتفضل اتفضل .
حمزه لفريده : البقاء لله يامدام فريده .
فريده : ونعم بالله .. شكرا يادكتور حمزه على كل اللى عملته مع ماما ونورهان
حمزه : اتفضلوا ياجماعه وبعدين نتكلم جوا .
فريده اول ماشافت مامتها جريت عليها وحضنتها وبكت فى حضنها بشده . واستقبل مروان هشام وسلم عليه . ودخلوا كلهم . قعدوا . بعد السلام والبكاء والمواساه .
فريده بغضب : ازاي ياماما تتصلي بيه بعد كل حاجه عملها فى بابا . وظلمه ليه
وفاء : ديه رغبة باباكى يافريده . انا معملتش كده من دماغي . كان فاكر أن عمك قلبه هيحن .
فريده : ده مش بني ادم . ده قلبه حجر . فى حد فى الدنيا يعمل كده . حسبي الله ونعم الوكيل.
هشام : خلاص يافريده . اللى حصل حصل ومامتك اتصرفت صح . وريحت دماغها من المشاكل اللى جايه بعد كده . لانه كده كده كان هيطلب حقه فى ملك والدك . لعدم وجود ولد
وفاء بسخريه يعنى كده كده حقنا ضايع
سلطانه : مافيش حق بيضيع ياوفاء . ربك اسمه الحق . الا ما يجي يوم وكل واحد ياخد حقه فى الدنيا قبل الآخرة. والظالم له يوم . ويومه بيكون واعر .
فريده : ونعم بالله .. وانتي ياماما هتعملي ايه . هاتروحي فين بعد كده . مش معقول هاتقعدى لوحدك
سلطانه : وتقعد لوحدها ليه . ماهي قعده معانا اهيه.
وفاء : لا انا هرجع اسكندريه عند اخويه .. طول عمرى وانا هناك .
نورهان بحزن : ماما هاتسبينى لوحدى .
وفاء : حبيبتى انتى هنا مع جوزك . وانا هبقا ازورك من وقت لتاني
هشام : طب ماحضرتك تيجي معانا ياطنط .
وفاء : لا ياحبيبى انا مقدرش اسيب مصر . انا هرجع اسكندريه . كل قرايبى ومعارفي هناك . مش هبقا لوحدى هبقا فى وسطيهم .. وكل حاجه هتفضل زي ما هي . انا بس اللى هنقل اقامتى .
فريده : طب كده فى اي خوف عليكى .
وفاء : خوف عليا ليه ثابت وخد كل حاجه خلاص .وده اللى يهمه . لو كان فى خوف . فهو كان علي نورهان . وانا اطمنت عليها خلاص . ومتأكده أن دكتور حمزه هيحميها من عاصم .
حمزه : متقلقيش على نورهان . هعمل كل اللى اقدر عليه عشان اكون عند حسن ظنك .
وفاء بحب : انا متأكده من كده . المرحوم محمد كان بيثق فيكم وعارف أن انتو ونعم الرجال .
هشام : طب احنا لازم نمشي . يادوب هسلم على اهلي ونرجع على المطار
حمزه: معقول بالسرعه ديه . ده ميجيش على المشوار يا راجل .
هشام : غصبا عني. انت عارف بقا ظروف شغلنا . يلا يافريده
وفاء : وانا كمان هاجي معاكم ..
نورهان بصتلهم بحزن .خلاص كده كلهم ماشيين وهيسبوها لوحدها . كلهم قاموا وقفوا وبدئوا يودعوا بعض وسط . دموع وفاء فريده ونورهان . خرجت فريده ومعاها هشام . ووفاء كانت بتوصي حمزه وسلطانه على نورهان . وخلاص خرجوا كلهم ركبوا العربيه ومشيوا .. نورهان بدموع وحزن .دخلت غريبه وحيده فى بيت متعرفش فيه اي حاجه ولا اي حد .مروان استأذن عشان يطلع ينام . ومفضلش غير حمزه ونورهان .وسلطانه .
سلطانه بتعب : انا كمان هدخل انام يا ولاد . وانتي يا نورهان حمزه هيوريكى اوضتكم عشان تنامي .
(نورهان اتخضت من الكلمه وبصت لحمزه بخجل) (.واكملت سلطانه ) اطلعي ناميلك ساعتين النهار قرب يطلع . وبكره ربنا يدبرها . تصبحوا على خير . ياولاد
ردوا عليها ومشيت على اوضتها
حمزه بيبص لنورهان وبيطمنها : متخافيش كل حاجه هتبقا كويسه مش عيزك تقلقي
نورهان بتأكيد : لا انا مش قلقانه . عارفه اني مع حضرتك فى امان
هنا حمزه ود لو يقدر ياخدها فى حضنه بكلامها الناعم . وازاي هي وثقت فيه بالسرعه ديه
حمزه بأرتباك : طب ايه مش هتطلعي تنامي
نورهان بصتله فى خجل : انا هنام فين
حمزه شاور على نفسه .وقال فى اوضتي نورهان بصتله بقلق. وحضرتك هتنام فين
حمزه بهزار : فى اوضتي برضو
نورهان بتوتر : ازاي يعني انا هنام فى نفس الاوضه مع حضرتك
حمزه ضحك عليها وعلى توترها : لاء اطمني . انا هنام فى اوضه عمار اخويه . بس ده ميمنعش أنى اوريكى الاوضه .اتفضلي قدامي
نورهان بكسوف : لا اتفضل حضرتك الاول
طلع حمزه نورهان وراه . دخل الغرفه وفتح النور وندلها تدخل
نورهان .بصت للاوضه مش مصدقه أن كل ديه اوضه فيها كل حاجه . وكبيره جدا وفيها حمام خاص .
حمزه فتح الدولاب وطلع لنفسه ترنج . وقالها . انا فى الاوضه اللى جنبك بتاعة عمار اخويه . لو احتجتي حاجه . اندهي عليا .
نورهان بتردد: طب انا مش معايا هدوم انام فيها .
حمزه: معنديش فى الدولاب غير هدومي . تنفعك ولا اجبلك من هدوم شروق .
نورهان بأستغراب : مين شروق .
حمزه: مرات مروان اخويه . استني هجبلك حاجه من عندها .
خرج حمزه راح خبط على اوضة مروان . مروان فاتحله
مروان : خير يا حمزه فى ايه
حمزه : هات اي حاجه من هدوم شروق . لنورهان تنام فيها
مروان : اجيب ايه يعني
حمزه : وانا ايش عرفني . اي حاجه تنام فيها . هما الستات بتنام فى ايه
مروان بهزار: بيناموا بقمصان النوم
حمزه كور قبضه أيده وكان هيديلوا بوكس .بس ضحك ومروان كمان ضحك .
حمزه : اخلص هات اي بيچامه .
دخل مروان جبله البيچامه وطلع أداها لحمزه
مروان بسخريه : تصبح على خير ياعريس . وقفل الباب بسرعه .
حمزه رجع الاوضه عند نورهان..
حمزه : خدي ديه بيجامه شروق . انا فى الاوضه اللى جانبك . مش محتاجه حاجه تاني .
نورهان بخجل : شكرا يادكتور حمزه
حمزه ضحك : بقولك ايه . انتي ممكن تقوليلي حمزه من غير دكتور .خلي دكتور ديه فى الجامعه بس
نورهان: لاء طبعا ميصحش حضرتك ااا
حمزه قطع كلامها بسرعه . حضرتي ايه بس . حضرتي دلوقتى جوزك … نورهان قلبها اتنفضت من الكلمه ونظره حمزه اللى كلها حب .بصتله هي كمان بحب ..جري مقدرش يستحمل جمال عيونها اللى بيعشقهم . نورهان قفلت الباب وراه…
حمزه دخل اوضه عمار . وبعد أن غير ملابسه .قعد فتح التليفزيون .لقي قدامه اغنيه راغب علامه . وكان بيقول . (لو اقولك اني بحبك . الحب شويه عليك . لوثانيه انا ببعد عنك . برجع واشتاق لعنيك. ضمني خليك ويايا . دوبني ودوب فى هوايا .تعالي نعيش اجمل ايام ) حمزه بتنهيده وعيونه بتلمع من الحب . مش مصدق اللى هو فيه . حاسس أنه بيحلم . نورهان بقت بتاعته وبالسرعه ديه . مسك فونه لقاه فاصل شحن .قام دور على شاحن فى الغرفه اللى فيها ملقاش حاجه. راح اوضته خبط على نورهان . مردتش . خبط تانى برضو مردتش . فتح ودخل لقي الاوضه فاضيه. اخد الشاحن بتاعه .ولسه هيخرج سمع صوت نورهان بتعيط فى الحمام .ووو…..
يتبع….
حمزه راح خبط عليها وهي في الحمام
حمزه بقلق :نورهان . نورهان انتي كويسه
نورهان بصوت باكي : ايوه يا دكتور حمزه انا كويسه .
حمزه : طب اطلعي من الحمام . ولا لسه مخلصتيش
فتحت نورهان وخرجت لحمزه . كانت لابسه بيچامه ستان بكوم طويل . ولابسه الطرحه بعشوائيه . طرحتها كانت مش ثابته وبتتزحلق من نعومة شعرها . وكل شويه تحاول تعدل فيها . ولكن الطرحه مصممه تكشف لحمزه جمال شعر نورهان ولونه البني الفاتح وانسيابيته حمزه عيونه مش عارفه تستوعب جمال نورهان.بكل حالاتها جميله وبريئه . بس الجميله حزينه . وعيونها بسرعه دبلوا من البكاء .
حمزه بتأثر : مالك يانورهان بتعيطى ليه ..
نورهان بدموع : مش قادره اتخطي أن خلاص مش هشوف بابا .تاني . مش قادره استوعب أنه خلاص راح ومبقاش موجود .بابا كان صديقي اوى . وكنت بحكيلوا عن كل تفاصيل حياتى .فجأه كده .مبقاش موجود . وانا هنا بقيت لوحدى .
حمزه ربت على كتفها : أولا الله يرحمه. ثانيا انتي هنا مش لوحدك . انا جنبك . قصدى كلنا جنبك . مش عيزك تخافي … وثالثا بقا .انتى محتاجه تنامي شويه . انتى تعبتي اوى انهارده . وعشتي يوم شاق . حاولي تنامى وترتاحي شويه .
نورهان هزت راسها بخضوع . خرج الأسد من غرفتها وهي قفلت وراه الباب ….
صباح اليوم التالي .فى فيلا ثابت .(الكل مجتمع على سفرة الفطار معادا عاصم )
عفاف بخبث : الا قولى ياعمي . كنت فين انت وسيد بليل .
ثابت بثبات : عايزه ايه ياعفاف .اياك تكوني فكرانى .مشفتكيش وانتي واقفه تتسمعي عليا انا وولادى . يعني اكيد سمعتي وعرفتي كل حاجه .ايه اللى انتي ممصدقهوش . وبتتخابثي عايزه تعرفيه ..
فتحيه بسخريه : مش هاتبطلى عوايدك .ديه ياعفاف .تقفي من ورا الابواب وتتسمعي علينا ..
عفاف بتجاهل كلام فتحيه .بصت لثابت بسعاده
عفاف : يعنى صُح اللى سمعته ده ياعمي فرحنى الله يخليك
سيد : مرت اخوي . عاصم لو سمعك .مش هيخلي نهارك يفوت على خير .بلاش تبينى فرحتك قدامه .
فتحيه بفضول : ايه اللى حصل .ماتفهمونا . ولا هو سر علينا .
عفاف بفرح : البت اللى متتسماش اللى اسمها نورهان . اتجوزت
فتحيه واحلام اتسعت عينيهم بصدمه .تابعت عفاف
بسخريه . ولسه هاتتفجئوا اكتر لما تعرفوا اتجوزت مين
اتجوزت حمزه الأسد .
احلام : معقوله ديه .كيف . وامتى .
فتحيه بتساءل . صح الكلام ده يا ابو عاصم . وبغضب تابعت . ديه بت قويه . ازاي من غير علمك وشورك . هي جايه تصغرنا فى البلد
ثابت بعصبيه : مين قالك . إنه من غير علمي .وشورى .الأسد طلبها مني وانا وافقت .وحطيت يدى فى يده وكتبت كتابها عليه ..
فتحيه مش مصدقه : معقول . انت يا ابو عاصم عملت أكده .
ثابت بتأكيد : ايوه . ومحدش يفتح الموضوع ده تاني .وخصوصا قدام عاصم .
سيد لعفاف : احمدي ربك .أن ابوي حل الموضوع وبشكل نهائي . والا انتى اكتر واحده كنتي هتزعلي .
ثابت : عاصم من يوم وليله حاله اتبدل . مبقاش ابني اللى اعرفه . كان لازم يحصل أكده . والحمد لله أنه حصل قبل مانخسر كلنا .
عفاف بغضب : سحرته الساحره . وفى يوم وليله شغلت قلبه وعقله
سيد : خلاص خلصنا . قلنا محدش يجيب سيرتها تانى .
نزل عاصم فى غضب ومش طايق نفسه .
عفاف: ملحقتش تنام ياعاصم . انا مردتش اصحيك .
عاصم : انا منمتش من الأساس .
ثابت بسخريه : وايه اللى طير النوم من عينيك . مش خلصنا منه الموضوع اللاخبر ده .
عاصم بعصبيه : انت اللى خلصته يابوي . انت السبب . مكنش لازم توافق .كان لازم ترفض
ثابت بنرفزه : انت ايه اللى چرالك . مش عيب عليك تبقا راجل اد الحيط أكده .ومعرفش تتحكم فى نفسك . الموضوع انتهي . والبت اتجوزت .
عاصم بغضب وجنان : لا منتهاش . ومش هاينتهي بسهوله .قام عاصم مشي .وثابت بينادي عليه بس بدون جدوى
ثابت : روح وراه ياسيد ليعمل مشكله .
خرج سيد وراه .كان عاصم ركب عربيته وطلع بيها زي المجنون . سيد كمان ركب عربيته عشان يلحقه .
فى فيلا الجارحي . حمزه خبط على نورهان . واذنت له بالدخول . دخل لقاها قدام المرايا بتكمل لف طرحتها .
حمزه : ايه ده انا فكرك لسه نايمه .
نورهان : بصراحه منمتش . معرفتش انام .
حمزه : انتى كده هاتتعبي على فكره
نورهان : متقلقش انا تمام .
حمزه : طب لو مش عايزه تنزلي . هخليهم يحضرولك الفطار هنا .
نورهان : لاء انا هنزل أفطر تحت مع ماما سلطانه .
حمزه بأستغراب : ماما . .. نورهان ابتسمت عشان حمزه يكتشف حاجه جديده فى جمالها . الغمزتين اللى بيظهروا بيضيفوا جمال لجمالها .وتابعت : هي قالتي بلاش طنط ديه . وقوليلي ياماما . وبصراحه انا حبيتها اوى ومبسوطه اوى انى هقولها ياماما .
حمزه بصلها بحب .وبمغازله : وهي كمان بتحبك اووي
نورهان اتكسفت من نظرته وارتبكت جدا : طب انا هنزل بقا ..
حمزه بحب : لا استني هغير هدومي وننزل مابعض .
عند السفره . حمزه قرب لوالدته صبح عليها وقبل يديها
نورهان : صباح الخير ياماما .
سلطانه بأبتسامه وحب : صباح الخير ياست البنات . هانمتي كويس .
حمزه : لا منمتش خالص .
مروان كان جاي من خلفهم وبسخريه رد على حمزه
وانت عرفت ازاي أنها منمتش . وانت فى اوضه تانيه
حمزه ضيق عينه وبص لمروان بتوعد : صباح الخير يامروان .
مروان : صباح النور . ولا نقول صباحيه مباركه . حمزه ابتسم بتوعد : متزدش ها . ضحك مروان على زنقة حمزه
مروان بأبتسامه : صباح الخير ياعروسه .
نورهان : صباح النور يا أبيه .
مروان بمكايده فى حمزه : الله . احلى أبيه سمعتها فى حياتى .
حمزه : احم احم . فين شروق يا أبيه .
مروان بشمئزاز : أخص الله يكسفك . ده بق يقول يا أبيه . مش حلوه مش حلوه متقولهاش تاني
ضحكوا كلهم . وبدئوا تناول الفطار وسط مناقرة حمزه ومروان . ونورهان وسلطانه كانوا بيضحكوا عليهم .
جت صالحه عليهم .
صالحه : حمزه بيه .. الحرس بيقولوا لحضرتك .عاصم القاضي بره وعيزك … حمزه وشه قلب بغضب . ومروان وسلطانه اتفاجئوا . نورهان . كانت ماسكه كوبايه الشاي . وبمجرد ما سمعت اسمه اتوترت . والشاي وقع عليها …
سلطانه بفزع : اسم الله عليكى يا بنتى . حصلك حاجه
حمزه انفعل جدا .على نورهان وخوفها من عاصم . وقال بغضب لنورهان : فى ايه مالك خايفه كده ليه . اومال انا لزمتى ايه هنا .مش قولتلك متخافيش .
مروان مسك ايد حمزه عشان يهديه وقاله بهدوء : اهدي يااسد مش كده . البنت خافت .
حمزه لصالحه . افتحوا المضيفه . خليه يستني . وانا هكمل فطاري وابقي اطلعلوا … وبص لنورهان اللى كانت خايفه من انفعاله . كملي فطارك انتى كمان
نورهان بخوف : خلاص شبعت .
حمزه قام وقف مسح ايديه بالفوطه ورماها بغضب على السفره . وقال . الله يلع”نك ع الصبح . وخرج الأسد و وراه مروان .
فى مضيفه الجارحي . عاصم قاعد بغضب ومش على بعضه . دخل حمزه ومروان . عاصم شافهم قام وقف . قرب حمزه ووقف قدامه مباشره . بكل غرور . ثقه . وثبات .
عاصم بأرتباك : اسمع يا جارحي . انا مش جاي فى شر . انا جاي اقولك كلمتين . نورر…( حمزه عينه اتسعت وبتحذير وغضب ) اوعا تنطق اسمها على لسانك
عاصم بغضب : بنت عمي اللى انت اتجوزتها .عشان تحميها مني . طلقها . وانا ها تعهدلها قدامك . مش همسها بسوء. ومعايزش حاجه منها غصبا عنها . وحقها اللى ابوي خده هارجعهولها … ومش هغصبها على حاجه . وهسيبها براحتها لحد ما تطمنلي وتوافق برضاها ..
حمزه بيسمع كلامه وبركان غضب بيثور جواه . بص فى اللا شيء بسخريه . وقاله بمنتهي الثبات
_يعنى انت جاي تقولي أطلق مراتي . عشان انت تتجوزها . انت اتجننت مش أكده .
عاصم : هي خافت مني عشان اكده لجئتلك تتحامي فيك ،وانا بقولك اهو انا مستحيل اءذيها .وهرجعلهم حقهم اللى ابوي اخده منيهم
حمزه بثبات : حقهم حلال عليك انت وابوك ، هي ميعزاش منه حاجه .اللى عندى اكتر بكتير .واسمعني زين ياولد القاضي .بنت عمك بقت مراتي ومافيش قوه على وجه الارض تخلينى اطلقها .لا دلوقتى .ولا حتى بعدين .وانسي انك فى يوم شفتها وانسي انها بنت عمك ،اقولك انسي ان كان ليك عم من الاساس ومتفكرش تمشي من طريق هي مشيت قبلك فيه.واعتبر ان ده اخر كلام عندى ، والا قسما عظما .هتورط نفسك معايا فى مشاكل ليها اول ملهاش اخر
عاصم بص لحمزه وتبسم وبسخريه قال: عجبتك .مش اكده .دخلت دماغك .عشان اكده طمعت فيها ومعيزش تطلقها (حمزه هنا كان بيقرب عليه اكتر ومروان مسك حمزه بأحكام فى قبضتة) وتابع عاصم . سحرتك بعيونها وملكت قلبك بجمالها روضت الاسد . الاسد.اللى محدش قدر عليه . واتحرك عاصم من امامه
حمزه بعصبية الاسد وزئيره : عاصم يا ولد القاضي . هقت*لك . لو هوبت هنا تانى هقت*لك وملكش ديه (مروان لسه قابض على حمزه بأحكام وحاوط جسمه بذراعيه .لو افلت حمزه لألتهم عاصم كما يلتهم الاسد فريسته ) وتابع حمزه بغضب وعصبيه هاقت*له يامروان هاقت*له
مروان : اهدى ياحمزه .خلاص غار فى داهيه ومشي ،انسي بقا .كل ده من غيظه .عشان نورهان اختارتك انت ورفضته هو
حمزه بص لمروان بتفكير وهز رأسه بأستنكار : هي مااختارتنيش يامروان . ده امر واتفرض عليها عشان خافت منه
مروان : استهدى بالله .نورهان مراتك وعلى اسمك .تقدر تمم جوازك منها وميبقاش على ورق بس .صارحها ياحمزه .صارحها بحبك ياخوي .ومتكتمش جواك .***
فى فيلا ثابت &كلهم قاعدين على نار من خروج عاصم المفاجئ .حتى سيد مقدرش يحصله .دخل عاصم .قلقهم زال إلى حد ما ..
سيد بقلق : كنت فين ياعاصم .طلعت وراك ملحقتكش
عاصم بغضب : كنت عند الاسد (كلهم بصوا لبعض فى ذهوول )
سيد : ليه ياعاصم مش قولنا بلاها الروحه ديه .
عفاف بسخريه : روحتله ليه . لتكون مفكر ان الاسد شايلك امانتك وهيردهالك بروحتك عنديه
عاصم بغضب لعفاف: يمين بالله لو ما سكتى لطلقك
عفاف بعصبيه : سكتت اهه . (وحطت ايديها على فمها )
ثابت بهدوء : روحتله ليه ياعاصم . انت اكده ارتاحت . ايه قالك هيطلقها ويرجعهالك اياك .
عاصم بسخريه : كنت فاكر .انه اتجوزها عشان يحميها منى ، بس اللى شفته حاجه مختلفه ،حبها .سحرته .دخلت دماغه وعجبته .
سيد بسخريه : ليكون قالك أكده اياك
عاصم : ديه حاجه متتقالش بالكلام ياسيد .بتبان فى العين .وكان باين فى عينه اوى . وضحك عاصم بسخريه وتابع .بنت عمك روضت الاسد ياسيد حمزه الاسد اللى ميعرفش فى حياته غير الجد والشغل. العيله الصغيره ديه .قدرت عليه وظهرت المستخبي فى عنيه ”
فى فيلا الجارحي ** مروان وحمزه لسه فى المضيفه
حمزه لسه مضايق من كلام عاصم .ومروان حاول يهديه
مروان : قوم شوف مراتك . وطمنها . مش تتنرفز عليها .
وتخوفها منك . مش كده يا أسد .
حمزه : انت مشفتش كانت خايفه منه ازاي يامروان! .
مروان : ماهي لازم تكون خايفه . اومال حصل اللى حصل ليه لو ماكانتش خايفه .
حمزه : وتخاف ليه وانا جنبها .
مروان : لسه متعرفكش ومتعرفش مين هو حمزه الأسد . يلا قوم روحلها .طمنها . خليها تشوف حنية وطيبه الأسد . قبل نرفزته وعصبيته . فاهم يا أسد ..انا كمان هروح اجيب شرووق . مش مبطله زن من امبارح
حمزه ابتسم لمروان … فى غرفه نورهان . نورهان كانت قاعده على السرير وكانت خالعه طرحتها . حمزه فتح الباب بسرعه من غير ما يخبط . نورهان اتخضت واتفاجئت بوجوده قدامها
حمزه : انا اسف . خضيتك .نسيت اخبط
نورهان : عادى محصلش حاجه .(حمزه قرب قعد على طرف السرير وهو مرتبك . )
حمزه بتردد : انتى زعلانه مني عشان اتنرفزت عليكى من شويه .
نورهان : لا مزعلتش بس اتافجئت من رد فعل حضرتك
حمزه : مبلاش حضرتك ديه . جربي كده تقولي حمزه من غير حضرتك ولا دكتور .والله أسمى سهل على فكره.
نورهان بفضول : طب مش هاتقولي ايه اللى حصل . وعاصم كان عايز ايه .
حمزه بيغمض عينه بغضب . وبهدوء اتكلم : بصي يانورهان . اولا مش عيزك تنطقي اسمه على لسانك
تانى . ثانيا . اللى حصل مش مهم تعرفيه . ثالثا بقا فكي التكشيره ديه بقا . معئنها مخلياكى زي القمر .
نورهان ابتسمت بكسوف وسكتت ثواني كده .وبصت لحمزه فى عنييه وقالت : هو انا ممكن اسألك سؤال يادكتور حمزه . ملوش علاقه بالموضوع ده .
حمزه بنظره شقيه مليانه حب : ماتسألي عادى هو لازم دكتور ديه
نورهان : لا بجد عايزه اسألك سؤال مُلح عليا من اول ما شفتك .
حمزه : اسألي انا سمعك .
نورهان ضحكت : هو ليه حضرتك . قومتني من مكاني وخلتني ارجع لآخر بينج . رغم انى اعتذرتلك . انى خبط فيك غصبا عنى . يعنى ايه اللى خطر فى بالك وقتها .
حمزه بيتهرب من سؤال نورهان : مش فاكر .
نورهان : لا شكلك بيقول انك فاكر . ومش عايز تقولي
حمزه : ما بلاش .
نورهان بعفويه : لا عشان خاطري قولي .
حمزه بنظره مليانه حب بصدق . ونبره هادئه : ماكنش ينفع كل ما ابص اشوف عيونك الحلوين دول . بتوه فيهم . ومببقاش مركز انا بقول ايه .
نورهان وشها احمر من الكسوف واتوترت جدا من كلامه خصتا هي حست بصدق كلامه فعلا .
حمزه بحب : انتى اللى صممتي اجوبك
نورهان بكسوف : انا مكنتش متخيله الرد ده بصراحه .
حمزه : اومال كنتي فاكره ايه .
نورهان : انا كنت فاكره حضرتك متضايق منى عشان .اتكلمت معاك بطريقه مش لطيفه . والحقيقه .بعد الموقف ده . انا كنت مرتبه نفسي انى هيشل الماده بتاعتك .
حمزه ضحك جدا على كلام نورهان : مش لدرجه ديه
نورهان : لا بدليل . ان حضرتك طردتني من المحاضره . وهددتني . لو اتأخرت مش هحضر معاك لا خر السنه .
حمزه بحب وصدق : هاتصدقينى لو قولتلك . انى عملت كده بس. عشان كنت قعدت كام يوم مش بشوفك . ومش قادر اسأل عنك ( نورهان اتكسفت جدا واتوترت وهربت من عنيه بصت الناحيه التانيه )
حمزه : بتهربي مني ليه انا ماصدقت اتكلم .
نورهان بكسوف وصوت هامس : اتكلم انا بسمعك .
حمزه بحب : نورهان . انا من اول لحظه شفتك فيها وانا مشدودلك اوى .ومبطلتش تفكير فيكى . معرفش انتى سيطرتي على عقلي وتفكيري ازاي … نورهان انتي مصدقانى مش كده .
نورهان بأبتسامه : ايوه مصدقاك .
حمزه بحب : طب وانتي ايه .( نورهان اتكسفت من كلامه ونظراته واتوترت جدا ) وتابع حمزه .. يعنى اطمن ولا ايه ..
نورهان : يعنى افهم من كده انك وافقت تتجوزني . عشان جواك احساس ناحيتى . مش عشان طلبت مساعدتك . يعنى لو كانت اي واحده غيري اللى فى الموقف ده . كنت هاتتجوزها ؟
حمزه بتأكيد : اكيد لاء كنت هاساعدها . بأي طريقه تانيه . لكن مش بالجواز ….وأكمل بغموض .. طب انتى بقا وافقتى ليه تتجوزينى . وكان ممكن تقوليلي احمينى بأي طريقه تانيه من غير جواز
نورهان : مش عارفه . انا من قبل ماعرف مين هما عيلة الجارحي وقبل ما اجي هنا لحضرتك ول أبيه مروان . كان آخر كلام بابا ليا . انى اجيلكم عشان انتوا اللى تقدروا تحمونى . دايما كان بيكلمنى عن عمو حسين اللي يرحمه . واد ايه كانوا أصحاب . رغم انهم بعدوا وكل واحد فيهم فى بلد . بس علاقتهم فضلت مستمره . والغريبه انى ولا مره ربط بين اسمك واسم عمو حسين
بس كان عندى ثقه رهيبه فيك اخدتها من كلام بابا . وتابعت نورهان . كان ممكن اللى حصل امبارح ده كله ميحصلش . لو كنت قولتله اه . كان باين اوى فى عنيه أنه مستعد يعمل اي حاجه عشان اوافق . وانا كنت اقدر استغله واستغل ضعفه قدامى .عشان ارجع حق بابا من عمى كنت اقدر احارب عمي بأبنه . وسهل اوى أنه يبقا زي اللعبه فى ايديا واخد كل اللى اخده من بابا . بس انا اصلا مكنتش طايقه ابص فى وشه . ومستتقله دمه بطريقه بشعه . والكام ساعه اللى قضتهم فى بيتهم . كنت قرفانه من نظراته ليا .
حمزه بغيره : طب خلاص من فضلك متجبيش سيرته تانى .
نورهان بحب : اقصد اقولك جواز بجواز . كنت وافقت بيه هو . وكنت استفدت منه بوقوفوا ضد أبوه . لكن أنا مش عايزه اتجوز انهارده وأطلق بكره .
حمزه بفرح : يعنى افهم من كلامك . انا فكره جوازنا مش مؤقته .
نورهان بحب : انت شايف ايه
حمزه بحب : انا شايف انك طمنتينى جدا . بس ايه مافيش حاجه تانيه . تطمني اكتر .( ابتسمت نورهان )
نورهان بأبتسامه حب : لا فى . بص كده ( نورهان طلعت فونها وفتحته وكانت عامله صورة صفحته الشخصيه اسكرين ومحتفظه بيها ) حمزه ضحك جدا واعترفلها أنه هو كمان عامل كده فى صورتها .ضحكوا جدا هما الاتنين على تصرفاتهم اللى تقريبا شبه بعض . حمزه قام وقف . طب يلا ننزل عشان مروان زمانه جاي . راح يجيب شروق والعيال … نورهان متنسيش تلبسي طرحتك .وغمزلها بحب ..نورهان اتخضت وحطت ايديها على شعرها . واكتشفت أنها قعده كل ده ومش واخده بالها أنها من غير طرحه .
نزلوا سوا .وكان شكلهم مبسوط . وسلطانه فرحت لما لاقتهم بدئوا ينسجموا مع بعض .وحست أن الأسد بدء يُروض وكانت مبسوطه أنه ترويضه مع نورهان بالزات . حمزه مبسوط وعينيه كلها سعاده . قعد جنب والداته وقبل يديها . مروان وشروق دخلوا ومعاهم أطفالهم حمزه سبع سنين واياد سنتين . قامت نورهان وقفت لاستقبال شروق . وشروق سلمت على نورهان بحب وحفاوه شديده وأبدت لها سعادتها الشديده . وقعدوا كلهم بعد السلام . والتعارف .
حمزه الصغير لنورهان : انتى بقا العروسه .
نورهان بحب : ايوه انا
حمزه الصغير : انتى حلوه اوى اوي
الأسد الكبير : ابنك بيعاكس مراتى يامروان
حمزه الصغير : اسمك ايه بقا
نورهان : أسمى نورهان
حمزه الصغير بعفويه: الله اسمك كمان حلو اوى .
حمزه الكبير : مروان ابنك بيقطع عليا . بيقول اللى انا لسه مش عارف أقوله . ( كلهم ضحكوا )
نورهان : وانت بقا اسمك ايه ؟
حمزه الصغير: أسمى على اسم عمي
نورهان : اسمك حمزه .
حمزه الكبير : اه حمزه بس .شوفتى سهله ازاي .
الصغير : أسمى حمزه الأسد . عشان أنا أسد زي عمي
نورهان : يا لهوى على السكر . تعالى بقا احنا شكلنا هنبقا صُحاب اوى . ( جرى الأسد الصغير .على نورهان وحضنها بشده ) حمزه الصغير : بصي بقا انتى اول ماتخلفي . لازم تجيبى بنت حلوه زيك كده . عشان أنا هتجوزها … ( كلهم ضحكوا على كلام الأسد الصغير )
حمزه الكبير : الواد ده يرجع بيت جده تانى .
شروق بهزار : اخيرا عشت وشفتك متجوز . وشكلك واقع لشوشتك . (حمزه .بص لمروان بغموض وتوعد وبسخريه لطيفه قال)
حمزه وهو بيبتسم لمروان : مروان حبيبى بير اسرار . تسلم يا غالي .
شروق ضحكت على حمزه ونظرته لمروان .ومروان اللى عمل نفسه مش فاهم حمزه بيتكلم على ايه
سلطانه بحب : شوفتي بقا يانورهان .ديه شروق بنتى الكبيره . وانتى كمان بنتى الصغيره . الحمد لله أن ربنا رزقني بيكم .
نورهان : ربنا يخليكى لينا ياماما .
شروق بحب : سوسو ديه العشق .حبيبتى ياسوسو
نورهان : بس انا ملاحظه انك بتتكلمى مصري . مش بلكنه صعيدى
شروق : انا كمان عشت فى مصر وفترة دراستى كلها كانت فى مصر ..وبتكلم صعيدى .وبحب اتكلم صعيدى كمان .
نورهان : انا بقا اللى اتفاجئت بدكتور حمزه وهو بيتكلم صعيدى .
شروق بأستغراب : ايه .ايه .ايه .فى واحده تقول لجوزها يادكتور . خلاص بقا يامروان من هنا وجاي هقولك يا مروان بيه
مروان بهزار : لاء قوليلى يا أبيه
كلهم ضحكوا من قلبهم وكأن وجود نورهان زاد من سعاده البيت
شروق: قوليلى بقا صحيح اديتى عاصم على قفاه ورفضتيه قدام كل العيله .
نورهان .غمزت شروق .احتراما لوجود حمزه .
حمزه بص لشروق : شروق بلاش السيره ديه لو سمحتى
شروق : خلاص .خلاص كنت عايزه اعرف اللى حصل
حمزه : يعنى عايزه تفهمينى . ان مروان محكاش كل حاجه وكأنك كنتى .موجوده معانا .
مروان بهزار: انا . لا محصلش
نورهان : طب وفيها ايه يعنى ما هو الجواز كده مشاركه
بابا الله يرحمه كان بيحكى لماما كل حاجه . والمشاكل اللى مش بيكون عارف يحلها . بيحلوها مع بعض . وكان دايما يقول . مش برتاح غير لما بحكي كل حاجه فى البيت .
شروق : بس الست لما بتحكى حاجه للراجل . بيقول عليها رغايه
نورهان بتأكيد : صح . انا معاكي جدا . عشان كده الست الذكيه لازم تتجنب الثرثره .وبلاش تتكلم معاه فى التفاهات . ممكن الحاجات الجانبيه ديه تفضفض فيها مع اختها . مامتها . صديقتها . عشان الراجل بيمل بسرعه
شروق بسخريه : ايوه . هو يمل بسرعه . لكن هو يجي ويتكلم فى اي تفاهات عادى .مش كده …
نورهان بغمزه لشروق : ماهو لازم تسمعي التفاهات .قبل الحاجات المهمه .عشان لو مسمعتيش . انتى . هيروح لواحده تانيه تسمعها عادى جدا
مروان بأعجاب ومكايده لحمزه : شفت الذكاء . شكلنا داخلين على مرحله جديده لترويض الأسد ياولاد .
حمزه بتوعد وهزار: اصبر عليا يا ابو الاسد .
سلطانه بجديه : نورهان معاها حق . الست والراجل . فى مركب واحد .والمركب عشان تمشى محتاجه مجدافين … الرسول عليه الصلاة والسلام. كان بيقول للمسلمين امركم شورى بينكم … وهو سيد العالمين لكن لابد من المشاوره
مروان : يعنى انتى ياحجه ابوي الله يرحمه كان بياخد رائيك
سلطانه بتأكيد : طبعا كل كبيره وصغيره فى البيت ده حصلت بعلمي وبمشورتي . القوامه ياابني مش أن الراجل يتمرجل على الست بقوته . القوامه يعنى أن الراجل يحتوى الست بحبه ليها وحنيته ….
كلهم بيبصوا لسلطانه بحب واعجاب . دخلت صالحه تبلغ بوجود ضيوف لسلطانه .
سلطانه : مين ياصالحه
صالحه : الست رجاء والست صفيه . عمات الانسه نورهان. نورهان قامت وقفت فى مكانها بخوف ووو….
يتبع….
 نورهان قامت وقفت فى مكانها بخووف وحزن وقالت لسلطانه : انا مش عايزه اقابل حد ياماما ينفع 

سلطانه بتأكيد : ينفع يانورعينى .وتابعت سلطانه .شروق خدى نورهان واطلعي فوق 

شروق بطواعيه : حاضر ياماما .يلا يانورهان .(حمزه الصغير مسك ايد نورهان وطلع معاهم) 

سلطانه لصالحه : خليهم يفوتوا ..وانتوا ياولاد سيبوني معاهم لوحدنا .

قام مروان وحمزه دخلوا المكتب وقعدوا مع بعض ..مروان بمشاكسه لحمزه 

مروان : ايه كنت طالع زي التنين بتبوخ نار ..نازل حمل وديع (ورمقه بغمزه) ايه الحوار .اتكلمت معاها...

حمزه بأبتسامه حب هز رأسه بأيوه ...

مروان : ماتتكلم يابني ادم .وانا هسحب الكلام منك بالعافيه ...

حمزه بحب : ولا حاجه .قولتلها انى حاسس من ناحيتها بحاجه .واتأكد منها ان هي كمان فى جواها حاجه من ناحيتى .بس كده ..

مروان :هو ايه اللى بس كده ،وانا اللى كنت فاكرك عملت العمايل وسويت الهوايل ..

حمزه : لا مش وقته لما تطمنلي الاول .ويزول من جواها اي خوف . انا مش مستعجل ..

مروان بيبص لحمزه بعدم تصديق :بزمتك انت مش مستعجل (حمزه بصله وضحك) وتابع مروان ياجدع عايز افرح بعيال اخويه بقا 

حمزه: كل حاجه فى وقتها حلوه .وبعدين انا عايز افرحها ..عايز اعملها اكبر فرح اتعمل فى البلد كلها ..واعتقد مش هينفع دلوقتى...لما الظروف ديه تنتهي على خير 

مع سلطانه ....(سلطانه بترحيب لرجاء وصفيه ) سلطانه : نورتونا ياجماعه .وتابعت بسخريه .والله نورهان جت وجابت معاها الحبايب اللى كنا قربنا ننساهم 

صفيه بخجل :ليكى حق تقولي اكده .احنا مأثرين فى حقك...بس انتي عارفه انه غصبا عننا

سلطانه بغضب: انتو مش مأثرين فى حقى انا انتوا مأثرين فى حق نفسكم .واثرتوا فى حق محمد اخوكم وبنته 

رجاء بحزن :بتتكلمي اكده وكأنك معرفاش حاجه يا ام مروان ..ومعرفاش ثابت وظلمه 

سلطانه : كلمه الحق لازم تتقال لو حتى الواحد هيموت بعدها ..واللى مردش الظلم عن نفسه وغيروا يستاهل ما يجراله بقا البنت تنضرب وتنهان قدامكم كلكم ومحدش فيكم يحاول يمنعه

رجاء : عاصم قاسي وظالم واكتر من ابوه ومحدش فينا يقدر يتكلم 

صفيه : بس نورهان فشت قلوبنا .واهانته ورددت بوشه ومفتكرش حد اتجرء عليه زيها 

سلطانه : عشان اكده مد يده عليها .عشان العيله الصغيره هي عرفت توقفوا عند حده ..

رجاء : على العموم احنا جينا نبارك لنورهان ونقولها تطمن احنا معاها ..

سلطانه : الله يبارك فيكم ..متخافوش على نورهان .هي اهنا فى امانة الاسد وانا هنا مكان وفاء .ومش هاسمح لحد ابدا انه يضايقها (سلطانه ،قصدت بكلامها احراج رجاء وصفيه .وان نورهان مبقتش محتاجه منهم يقفوا معاها كان من باب اولى منع عاصم من اللى عمله معاها.)

مع شروق ونورهان فى غرفه شروق (نورهان حكت لشروق كل حاجه حصلت معاها من اول ماجت البلد ولحد ماعاصم جالهم الصبح )

نورهان : بس ياستى ده كل اللى حصل ..

شروق : يعنى حمزه لما طلعلك محكالكيش ايه اللى حصل مع عاصم.

نورهان : سألته طبعا ،بس للاسف مرضيش يقولي اي حاجه ..

شروق : انا عارفه .مروان حكالي 

نورهان : طب متقولي ياشروق ساكته ليه

شروق بغضب : الحيوان ابن عمك جه يقوله يطلقك . وهيرجعلك حقك وهايستنى لما ترتاحيلوا وتوفقى تتجوزيه بأرادتك

نورهان بغضب وتوتر : طب وحمزه متعرفيش قاله ايه .

شروق بصت لنورهان بغموض : ليه ماكنش باين على الاسد انه كان هياكله .لولا مروان حاش الاسد عنه كان زمان عاصم دلوقتى اش*لاء..(نورهان اتبسمت على كلام شروق)

نورهان : يعنى حمزه رفض مش كده .

شروق : شوف البت واستعباطها .اه ياختى رفض .بقولك كان هايكله عشان خاطرك 
نورهان بحب ابتسمت وسرحت فى كلام حمزه ليها 

شروق : انا شايفه كده فى قصه حب بتتولد وهايشهد عليها البيت ده ..

في فيلا ثابت *** فى غرفه عاصم وعفاف .عاصم قاعد ساند ضهره وبيدخن بغضب ونرفزه .عفاف بتراقبه بعنيها وشايفه انه بيحاول يخرج عصبيته فى الدخان

عفاف : وبعدين معاك ياعاصم هتفضل على حالك ده كتير 

عاصم : بلامبالاه : مالوا حالي .ماانا زين اكده .

عفاف بغضب : فوق لنفسك بقا ياعاصم وكفياك .تشمت الخلايق فينا ..

عاصم بعصبيه : هو انتى كل ماهاتشوفني قاعد لحالي هاتنقرزينى بالكلام .

عفاف : مش بنقرزك بالكلام .انا خايفه عليك وعلي شكلك قدام الناس .عيزاك تنسي اللى حصل .وترجع عاصم اللى اعرفه زي الاول 

عاصم : بس انا مانسيش ..ولو بالفرض نسيت ..ابن الجارحي مهينساش انه علم عليا 

عفاف : ده بالزات اكتر واحد عيزك تنسي .وعايز الناس كلها تنسي اللى حصل..

عاصم بغضب : عمري ماهانسي انه علم عليا ..ولازم اخد حقي منيه

عفاف بخبث : اتناسي . ايوه اتناسي لحد ما تصحلك الفرصه .وتاخد حقك منيه .ومن مرته ...

فى فيلا الجارحي **** نورهان دخلت اوضتها .ويدوب هتفك طرحتها .لقت حمزه خارج من الحمام اتفاجئت بيه 

نورهان : انا اسفه معرفش ان حضرتك هنا 

حمزه : انا لقيتك قعده مع شروق .مرضتش اقلقك .واضح انكم كنتوا منسجمين اوى مع بعض 

نورهان : اه فعلا .شروقتتحب بسرعه 
حمزه بلؤم : شروق بس اللى تتحب 
نورهان بعفويه : لا بصراحه من وقت مادخلت البيت وانا مش حاسه نفسي غريبه واتأقلمت بسرعه وحبيت كل اللى فالبيت 
حمزه بمغازله : وكل اللى في البيت حبك اوى 
شروق خبطت على الباب .فتح لها حمزه 
حمزه : شروق تعالى ادخلي 
شروق :فين نورهان 
نورهان : تعالي ياشروق انا هنا 
شروق : خدى جبتلك بيجامه عشان تنامى فيها 
نورهان : تعبتى نفسك ليه بس .انا عندى واحده من بتوعك دكتور حمزه جبهالى من ابيه مروان 
شروق : ياستى عادى يبقوا اتنين .لحد ماننزل مع بعض تشتري اللى انت عوزاه .يلا هسيبك ترتاحي .بعد اذنكم .(خدت نورهان البيجامه ودخلت الحمام .خدت حمامها وغيرت هدومها .وخرجت .لقت حمزه بيجهز شنطه صغيره فيها حاجته الشخصيه واوراق شغله .فهمت انه هيسافر مصر .اتفاجئت واتضايقت .وظهر القلق على ملامحها بسرعه )
نورهان : هو حضرتك نازل مصر 
حمزه : اه يانورهان ،بس متقلقيش كلها كام يوم وهارجع على طول 
نورهان بحزن : وانا هفضل هنا لوحدى .
حمزه : انتى هنا مش لوحدك .انتى هنا وسط العيله .ومتخافيش مروان موجود .هو مكانى وهيعرف يحميكى كويس .وانا مش هتأخر كام يوم وهرجع على طول 
نورهان بتساءل : ممكن اعرف الكام يوم .دول اد ايه 
حمزه : حسب الشغل .اسبوع .اتنين .وبصلها حمزه وبأداء بوشه كده انه ميعرفش 
نورهان تبسمت بحزن وهزت راسها : تروح وترجع بالسلامه . (قالتها ، وكأنها بتترجاه ميسبهاش لوحدها .هي وثقت فيه وحست بالامان معاه .ومش متخيله انه هيبعد عنها بالسرعه ديه )
حمزه حس انها اتضايقت بصلها بحب .بس حس ان خلاص هي مش عيزه تتكلم تانى قعدت على كنبه قدام التليفزيون واستعدت للهروب منه بالنوم 
حمزه : انتى هتنامي ولا ايه 
نورهان بحزن : اه تعبت جدا .بقالي يومين منمتش 
حمزه : طب خلاص هخليهم يصحوكي على العشا
نورهان : لا من فضلك .لو نمت مش عيزه حد يصحينى .انا تعبانه جدا ومحتاجه ارتاح 
حمزه شاف ان نورهان اتضايقت محبش يضغط عليها .خرج وقفل الباب 
على العشا الكل متجمع وحمزه قاعد متضايق 
سلطانه بتساءل : اومال فين نورهان .هي منزلتش تتعشي ليه 
حمزه وشه مكشر : نايمه 
شروق : هي مش هاتتعشي معانا ياحمزه 
حمزه : لا سيبوها نايمه .بقالها يومين منمتش 
مروان بأستعباط : اومال انت مالك شكلك متصايق ليه .
حمزه : لا مافيش حاجه 
حمزه الصغير : انت زعلان ياعمي عشان نورهان مش قاعده معانا (كلهم ابتسموا على عفويه الصغير وانه عرف سبب تكشيره الاسد )
حمزه : اسكت انت يالمض .. وتابع حمزه . انا مسافر بكره ان شاء الله .
سلطانه : ملحقتش ياحمزه .مش تستني شويه . لحد ما نورهان تتعود على البيت 
حمزه : عندى شغل ياامي .وهي لازم تتعود انى مش موجود هنا باستمرار 
مروان بسخريه : عشان كده انت ضارب بوذ .انت اللى زعلان انك مسافر وهتسيب نورهان .مش هي اللى زعلانه 
حمزه : لازم تحط التاتش بتاعك مش كده .. وقام حمزه وقف ومكملش عشا 
سلطانه : على فين ياحمزه .كمل اكلك .انت مكلتش حاجه ..
حمزه : شبعت الحمد لله . هطلع انام عشان مسافر الفجر . 
مروان ضحك على حاله : والله عشنا وشفنا الاسد بيتروض ...
حمزه طلع بص على نورهان .لقاها نايمه زي الملاك وشعرها مغطي وشها .قفل الباب وراح نام فى اوضة عمار ..بعد كام ساعه وتقريبا بعد نص الليل .جه عمار من سفره ملقاش حد فى استقباله .تقريبا البيت كله نايم . طلع اوضته وقال يفاجئهم الصبح .لكن هو اللى اتفاجئ من وجود حمزه فى اوضته وعلى سريره ..ستوووب . عمار الجارحي الاخ الاصغر لحمزه .عمار طبيب بشري اتخرج من كليه الطب .واخد السنه التكليف بتاعته فى محافظه تانيه ... عمار دخل اوضته لقي حمزه نايم فى سريره همهم بغضب وسخريه : الناس ديه ايه ماصدقوا سافرت استولوا على اوضتى وسريرى ..حمزه بيه انت ايه اللى منيمك هنا .(حمزه بقلق بيبص بنص عين مفتوحه شاف عمار .قام اتعدل )
حمزه : ايه ده انت جيت امتى .
عمار : حالا (عمار سلم على حمزه.وقعد جنبه على طرف السرير) وتابع ..انت ايه اللى منيمك هنا .مش نايم فى اوضتك ليه 
حمزه لسه نايم على نفسه : عندى ضيوف فى الاوضه .
عمار : ضيوف ايه يابنى اللى بيناموا هنا . الضيوف ليهم مكان بيناموا فيه 
حمزه : بقولك ايه اقفل النور .والصبح هاتعرف كل حاجه . انا منمتش بقالي يومين وفاصل 
عمار : هو ايه الرخامه ديه .انا عايز استحمى واحلق .واقعد براحتى انا مصدقت .جيت اوضتى 
حمزه : انت ممكن تعمل كل ده فالحمام ومن غيرما ترخم يعنى .
عمار : انا اللى رخم . ياعم شوفلك حته تانيه نام فيها . انا مبعرفش انام جنب حد 
حمزه : يا بني ادم يارخم . .فى واحده نايمه جوا . مش هينفع انام فى اوضتى 
عمار بمفجأه : واحده .واحده مين ديه .حلوه ولا 
حمزه بسرعه شديده وبتحذير : اوعا تكمل حسك عينك. البنت اللى نايمه جوا ديه تبقا مراتي .
عمار بذهووول : مراتك . مراتك اللى هو ازاي يعنى . حصل امتا الكلام ده 
حمزه : قولتلك الصبح هاتعرف كل حاجه ..
عمار : وانا لسه هاستني للصبح . انا نازل اصحى الحجه وهي تحكيلى 
حمزه : برافوا عليك.. اقفل النور بقا ومتعملش صوت 
خرج عمار . رزع الباب وراه . وساب النور مفتوح 
حمزه نفخ بغضب : همجي مافيش فايده فيه 
فى غرفه سلطانه . عمار قاعد جنبها على السرير وبعد ما حكتله كل حاجه . حصلت 
عمار بسخريه : يعنى حمزه اتجوز بالسهوله ديه . عشان يعمل شهم . اتدبس فى جوازه 
سلطانه : اتدبس ايه . ده لما شافها اهنه . الدنيا
 مكنتش سيعاه من الفرحه . واضح أنه كان عينه عليها . متنساش أنها طالبه عنده .
عمار : هو اللى قالك أكده 
سلطانه : هو مش محتاج يقول . كل حاجه باينه فى عنيه 
عمار بغضب : عاصم الزفت .ده مش ناوى يبطل وسا*خه . فى حد يعمل كده فى لحمه . 
سلطانه : الخسه فى دمه . منتظر منه ايه . لا وكان جاي يقول لحمزه يطلقها 
عمار بغضب : ايه البجاحه ديه . ده فاچر 
سلطانه : يلا ياولدى اطلع نام . انت جاي من طريق طويل 
عمار : هنام ازاي وابنك نايم فى سريرى ... وكمان مش عايزنى . اخد راحتى ولا افتح النور . .. لا انا هطلع اصحيه واللى يحصل يحصل .. وطلع عمار . فتح النور تانى وصحي حمزه 
عمار : حمزه قوم من هنا . روح اوضتك لو سمحت 
حمزه بنعاس : يا حبيبى الله يهديك . ليه القلق ده بس 
عمار : انا عايز اخد راحتى . فى اوضتي . وانت بصراحه مضايقنى جدا .
حمزه بتوعد : ماشي بس افتكر . انك هاتتزنق 
عمار ضحك : ياجدع ده انا بخدمك . 
حمزه دخل اوضته . لقى نورهان نايمه على الركنه قدام التليفزيون وسايبه التليفزيون مفتوح . قفل التليفزيون بهدوء . ونام على سريره واخد المخده اللى عليها عطر نورهان فى حضنه ونام ٠٠٠٠ 
 صباحا (استيقظت .نورهان .قعدت فى مكانها .وبتتمطع بتبص حواليها يمين وشمال ،اتفاجئت بحمزه نايم على السرير .استغربت .بس مرضيتش تصاحييه .دخلت الحمام واخدت حمامها وغيرت هدومها .ولبست طرحتها وخرجت بهدوء وقفلت الباب بهدوء .ولسه بتلف وراها .اتفاجئت بشاب غريب واقف وراها.اتخضت جدا .وهو حب يربكها ويسخف عليها شويه 
عمار : انتى مين .وبتعملي ايه هنا 
نورهان بتوتر وارتباك : انا .انا .انا 
عمار : انتى ايه . انتى هاتغني ولا ايه . بسألك بتعملي ايه فى اوضه اخويه .وطالعه على طراطيف صوابعك كده ليه 
نورهان مخضوضه وتقريبا كانت هاتعيط : انا .انت فاهم غلط (عمار لسه مستمر .حط ايده فى جيبه وبصلها بغموض ورفع حاجبه ) وقال: طالعه من اوضه اخويه بتتسحبي وتقوليلى فاهم غلط 
نورهان بأرتباك : انا هفهم حضرتك (حمزه سمع صوتهم قام اتنفض من مكانه وخرج بسرعه عشان يطمن نورهان )
حمزه بغضب لعمار : انت بارد ورخم .ومش هتبطل حركات العيال بتاعتك ديه . (نورهان بصت لحمزه .وكأنها بتقوله مش فاهمه حاجه )
حمزه بطمأنينه لنورهان : عمار اخويه . الرخم (وبص لعمار) وديه نورهان مراتى .يارخم 
نورهان : اهلا وسهلا بحضرتك 
عمار : ايه يا اسد ده ذوقك عالى اووى..نورهان اتكسفت. (حمزه بصله وضيق عينه وبيتوعده) وتابع عمار .مبروك يا مراة اخويه 
نورهان بخجل : الله يبارك فيك .
حمزه لنورهان : نورهان تعالى معايه عيزك . وخدها ودخل وقفل الباب فى وش عمار 
عمار بص حواليه وبأحراج : اتفضل ياحبيبى اذنك معاك .هستناك على الفطار .متتأخرش بقا 
(فى الغرفه مع نورهان وحمزه )
حمزه بأسف : انا اسف مقولتلكيش . ودخلت نمت على طول مردتش اقلقك .
نورهان : لا عادى محصلش حاجه . انا اللى اسفه .ظهورى المفاجئ ده لخبط كل حاجه وعملكم قلق .
حمزه : اتمني متزعليش منه .هو بيحب يهزر كده على طول 
نورهان بعفويه : لا خالص ده باين عليه دمه خفيف اوى 
حمزه بغيره : دمه خفيف . ده رخم ( نورهان ضحكت ،وبعدين بتساءل ) 
نورهان : هو حضرتك مسافرتش ليه 
حمزه : عشان الرخم جه . بقالي كتير مشفتهوش . قولت اقعد معاه 
نورهان : ربنا يخليكم لبعض 
حمزه : هغير هدومي وننزل مع بعض .. نورهان : تمام 
(على السفره .مع الجميع .حمزه قاعد جنب عمار .منتظرين مروان . )
مروان صبح على الجميع .واختص نورهان 
مروان بمكايده للاسد وهزار : صباح الخير يا انسه نورهان 
نورهان : صباح النور يا ابيه ( حمزه ابتسم لمروان بتوعد وعض على شفايفه )
عمار بص لحمزه بسخريه وقرب عليه بصوت منخفض 
عمار : انسه ، انسه ايه .اومال اسد ازاي . ولا هو الصيت ولا الغني 
حمزه ضربه فى رجله ضربه قويه .عمار الضربه وجعته تلقائيا قال بصوت عالى ااااه 
حمزه : بطل سخافه وهزارك البايخ ده 
شروق بهزار : عمار يبطل هزار . ده انا لما بشخط فى حمزه الصغير .بيسكت عنه .
نورهان : اومال فين حمزه ياشروق .هو مش هيفطر معانا 
شروق : فطر من بدرى وراح المدرسه . مكنش عايز يروح .بيقولي عايز اقعد مع العروسه .تقوليش عروسته هو 
نورهان ضحكت : ده حبيب قلبي ...(حمزه بيبصلها بحب .مروان غمز عمار )
عمار بصوت منخفض : ايه يا اسد شكلك وقعت ولا ايه . عنييك فضحاك يامعلم .اتقل شويه مش كده .مروان بيضحك بصمت على منظر حمزه ..
شروق باستغراب : هو فى ايه .عمار ماسك ودن حمزه ،ومروان من كتر الضحك اللى كاتمه هيشرق ..خد بالك ياحمزه .مروان وعمار متفقين مع بعض عليك .
حمزه بتوعد : ليهم وقت هما كمان .وبص لعمار ورفع حاجبه .وبالزات الباشا الصغير 
عمار لنورهان : قوليلى بقا يا انسه نورهان .سمعت ان حمزه معيدك فى الجامعه . ايه بقا بيعامل الطلبه بتوعوا ازاي 
حمزه بيبص لنورهان وكأنه بيحذرها تتكلم . نورهان بصتله وابتسمت .عمار خد باله 
عمار : وده معناه ايه بقا 
نورهان بضحك : اول محاضره ليا مع دكتور حمزه كنت فى البينج الاول . اختارني من وسط الف طالب وطالبه . وقالي بتحذير شديد متقعديش قدامي تانى لاخر السنه ..ومن كام يوم بس كنت مطروده من محاضرته برضو 
حمزه : خدى بالك يانورهان . هو بيستدرجك .عشان السؤال اللى بعد كده هيكون ليه 
عمار : ليه يااسد صحيح طردتها ليه ها 
حمزه بأرتباك : لا ده كان سوء تفاهم بس 
مروان بسخريه : القدر لعب لعبته مع حمزه . مكنش يعرف ان البنت اللى طردها الصبح .هتبقا مراته بليل ... 
حمزه بيبصلهم بتوعد .وتابع شوفي ولادك ياحجه طلعونى على المسرح .قوليلهم يخفوا شويه 
سلطانه بضحك : ايوه صحيح ياحمزه هو انت طردت نورهان ليه (كلهم ضحكوا بصوت عالى ) 
حمزه : حتى انتى كمان ياامي .وبص لنورهان . مبسوطه انتى و بتضحكى .عجبك كده 
نورهان بضحك : اسفه والله يادكتور حمزه.. مكنش قصدى 
عمار بص لنورهان : نعم ... انتى لسه بتقوليلوا يادكتور . وتابع لحمزه بسخريه ..منك لله ياشيخ هتبوظ سمعتنا 
نورهان مش فاهمه عمار بيتريق على ايه وبتبص لحمزه 
حمزه لعمار : انا كنت مسافر ايه اللى قعدنى عشانك . انا اللى استاهل تعمل اكتر من كده فيا .والكل كان بيضحك ومبسوط 
( عدا اكتر من اسبوع . وكان عمار رجع لشغله . وحمزه كمان سافر . نورهان كانت علاقتها بشروق وسلطانه بتزيد وبتقوى كل يوم اكتر من اللى قبله ..شروق وسلطانه نزلوا اشتروا هدوم لنورهان .شروق جابتلها كل حاجه ممكن تحتاجها ونورهان كانت مبسوطه بوجودها معاهم وفعلا محستش بغربه من غير حمزه .رغم انه كان واحشها جدا ..وفى فيلا ثابت الوضع مكنش على مايرام .. عاصم بقا اهدى لكنه مش ناسي . ده غير انه بقا مختلف مع ثابت باستمرار والسبب جواز نورهان من الاسد وبيحمل مسؤليه اللى حصل لسيد وثابت .ومستني الفرصه عشان هو ناوى يصفي حسابه مع كل اللى شاركوا فى الموضوع وهيبدء من ثابت وسيد ) 

فى فيلا ثابت وموجوده. رجاء وصفيه مع ثابت 
صفيه بخوف : ها جولت ايه يااخوي .ناوى تدينا حقنا ولا لاء 
ثابت بغضب : عايزه تاخدى حقك ياصفيه .وانا عايش . طب استني لما اموت 
صفيه : حسك فى الدنيا يااخوى .ربنا يديلك طولة العمر 
رجاء بجمود : احنا معوزينش منك انت يااخوي . ده حقنا ورثنا فى ابوي اللى مات و فاتهولنا من كام سنه .
ثابت بغضب : اديكى قولتى بنفسك اهو .من كام سنه . ايه اللى فكرك بيه دلوجت . 
رجاء : محدش بينسي حقه يااخوي . وان الاوان ترجع لكل واحد فينا حقه 
ثابت : كنت عارف .انت بنت محمد هتجرائكم . بعد اللى حصل هنا قدامكم 
رجاء : ادينا حقنا واخلص من شبكتنا معاك يااخوي . لان انت لو مدتناش حقنا فى حياه عينك . ولادنا هيطالبوا ولادك بكره .متخليش عيالنا تقف قصاد بعض يااخوي ... وكفايه اللي حصل مع نورهان وولدك عاصم 
عاصم دخل من وراهم من غير ماحد ياخد باله 
عاصم بغضب : ايه هو اللى حصل مابينى وبين نورهان ياعمتي 
رجاء بجمود: كلنا شفنا بعنينا وسمعنا بودننا ياولد اخوي . ملهاش لزمه نحكى فيه من تاني 
عاصم بسخريه ولا مبالاه : ايه اللى حصل يعنى . هو انا اخر راجل تعجبه واحده وترفضه .خلاص الموضوع انتهي لحد اكده 
رجاء ضحكت بسخريه : متأكد ياولد ثابت . لو كان الموضوع انتهي . مكنتش نخيت ورحت جريت على الاسد وطلبت منه يطلقها .عشان يرجعهالك 
عاصم هنا ثار كا المجنون . وتملكه الغضب : انتو عاييزين ايه دلوكت 
رجاء : عايزيين حقنا فى ورث ابوي 
عاصم بسخريه : محدش ليه عندى مليم واحد . كل اللى تعريفوه واللى متعريفهوش بقا ملكى انا وبتاعي انا .وبص لثابت بجمود وابتسامه نصر . وتابع .بموجب التوكيل الرسمي اللى انت عمالهولي ياابوي بعت لنفسي كل شيء بتملكه ...
ثابت قام وقف بصدمه وذهووول : ان.انت بتقول ايه ياعاصم .
عاصم بثبات : بقول اللى انت سمعته ياابوي .وتابع بغضب . انت اللى وصلتني لكده . قولتلك متخليهاش تعاود .وجولتلك ديه خطر علينا مصدقتنيش . عرفت الخطر جه من وين .لو كنت سمعتني واتجوزتها غصبا عنها مكنش حد فيهم اتجرء دلوقتى لا عليك ولا عليا 
ثابت : انت اكده بتعاقبني انا .
عاصم هز راسه بثقه بايوه : مش انت وولدك اللى اشتريتوا عداوتى وحطيت يدك فى يد الجارحي . قولتلك بلاش متشتريش عداوتى .مسمعتش كلامى . 
ثابت مش مصدق اللى بيسمعه ولسه فى حاله الصدمه والذهول ..رجاء محبتش تضيع الفرصه .قامت وقفت بمنتهي الثبات والشماته . بصت لثابت وقالت بسخريه : ربيت تعبان ياثابت واول ماقرص قرصك . وزي ماحرمت اخوك من حقه فى حياة ابوك . ولدك. حرم اخوه فى حياتك .ومش بس اكده خلاك ملكش كلمه ولا ليك اي سلطان على فلوسك . داين تدان ياولد ابوي داين تدان ياولد القاضي ..
عاصم لرجاء : عمتي . بعد ماعرفتي انكم ملكمش حق عندى . ياريت متورونيش وشكم فى البيت ده تاااني . محدش فيكم يدخل البيت ده لا فى وجودى ولا حتى فى غيابي ... مشيت صفيه ورجاء . وهما تبديان شماتتهم . وعاصم بص لأبوه بغضب . قعد ثابت فى مكانه بحزن وندم وتذكر كلام والده له لما اتحايل عليه ميطردش محمد اخوه . وقاله كده هاتعيش وتشوف ابنك بيحرم اخوه من حقه . وداين تدان .صداها لسه بيرن فى ودنه وكأنه بيسمعها من والده دلوقتى ...

عادا كمان كام يوم بعد الاحداث ديه .... وحمزه لسه مسافر . ونورهان بتتكلم معاه يوميا فوون.وبدءوا ياخدوا على بعض نورهان كانت ادت لحمزه مفتاح بيتها اللى فى مصر . عشان يجيبلها الكتب واللاب توب وبعض حاجتها . حمزه بيكلم نورهان فيديو وهو واقف امام باب شقتهم . 
حمزه : انا فتحت الباب ودخلت 
نورهان : طب ادخل اوضتي بقا 
حمزه بسخريه : ايوه انا هعرفها ازاي بقا هو انا ساحر 
نورهان بدلع : هتحسها يادكتور 
حمزه اتنهد بحب : وبعدين بقا . 
نورهان ضحكت : طب خلاص خلاص . باب اوضتى مميز مرسوم عليه حصان . 
حمزه بيبص شمال ويمين : فين يابنتى 
نورهان : اخر الطرقه .. حمزه : اه شفته اتحرك حمزه نحو الباب ووقف قدامه 
حمزه بأستغراب : ايه ده يانورهان 
نورهان بهزار : ده فارس احلامى يادكتور 
حمزه بسخريه : ده حصان يانور . كنتي بتحلمي تتجوزي حصان 
نورهان بسخريه : اه شفت بقا حلمت بحصان .وفى الواقع اتجوزت اسد 
حمزه ضحك عليها : هزرى .هزرى .. لا بجد رسمه حصان بس . اومال انا فين 
نورهان بدلع : ماانت جنب الحصان اهووو 
حمزه بحب : يابنتى بلاش تعب اعصاب بقا . حمزه فتح باب الاوضه ودخل انبهر من كميه الرسومات وابدى اعجابه الشديد بالغرفه .... حمزه : اوضتك حلوه اوي يانور . هاديه وناعمه زيك 
نورهان بكسوف : مرسيه يادكتور . 
حمزه : انتى اللى رسمه الرسومات ديه مش كده 
نورهان : اه ايه رائيك بقا 
 حمزه بحب : انا اتجوزت فنانه بقا . ها وصلت لمكتب حضرتك اهو . واللاب توب قدامي .حمزه تلقائيا ايديه فتحت اول درج وطلع منه دفتر رسم وقال لنورهان . فى دفتر رسم اهو 
نورهان بتوتر : لا لا متفتحهوش من فضلك . 
حمزه باستغراب : على فكره مكنتش هافتحه . بس انتى كده اثرتي فضولي .وفتح حمزه الدفتر وعينه اتسعت بابتسامه وسعاده . ايه ده . ده انا . وبدء يفر ورق الدفتر واتفاجئ انه كله رسومات لحمزه بأشكال مختلفه .حمزه ضحك وبسخريه .ايه ده . ده حب بقا .كنت عارف انك واقعه فيا لشوشتك 
نورهان بكسوف : امم خلاص خلصت تريقه . من فضلك بقا رجعه مكانه لو سمحت .
حمزه : لا معلش بما انه الدفتر كله رسومات ليا . فا ده بقا من ممتلكاتى الخاصه .بس انتى مخبياه فى الدرج ليه 
نورهان بهزار : انت ناسي ان اهلي صعايده يجطعوووني لو لمحووه ...حمزه ضحك جدا على طريقه نورهان وقالها الحمد لله انك مش بتعرفي تتكلمى صعيدى
واخد حمزه كل حاجه نورهان طلبتها . وكانت في نووت حمزه اخدها هي كمان بس نورهان طلبت منه ميفتحهاش .

عدا كمان كام يوم .فى فيلا الجارحي قاعدين مساءا .سلطانه مروان شروق ونورهان اللى كانت بتذاكر للاسد الصغير 
شروق : خلاص ياحمزه بقا زهقت نورهان 
حمزه الصغير : انتى زهقتي منى صحيح يانورهان 
نورهان : لاء طبعا انت حبيبى .شروق لوسمحتي ملكيش دعوه .انا والاسد اصحاب 
شروق بهزار : بكره الاسد الكبير يجي وياخدك من الاسد الصغير 
نورهان : لا محدش يقدر ياخدنى من الاسد الصغير ابدا .حمزه الصغير فرح وابتسم 
مروان بسخريه : هانشوف ياست نورهان الكلام ده لما الاسد يجي 
سلطانه : ابقى اتصل بيه يامروان . ايه كل ده مخلصش شغله .
مروان بيبص لنورهان وبمراوغه : هو لحق . لسه مكملش شهر . 
نورهان وشها كشر .مروان ضحك وقال لشروق شوفتي وشها كشر ازاي ...
مروان بجديه : انهارده سمعت حاجه غريبه حصلت فى بيت ثابت .(الكل نصت بأهتمام) تابع مروان .عاصم استولي على كل املاك ثابت . ونقل كل حاجه بأسمه . وحرم اخوه وعماته من حقوقهم 
شروق : يستاهلوا ده ذنب نورهان ، واللى عملوا فيها . 
سلطانه : لا ياشروق .ثابت بيشرب من نفس الكاس . اللى شربه لابوه . (صدق الله حين قال . وتلك الايام نداولها بين الناس)
نورهان بحزن : الله يرحمك يابابا . كان دايما يقول . الجزاء لازم يكون من جنس العمل 
مروان : الموضوع شكله كبير . وثابت من يوم اللى حصل صحته فى النازل .وشكل النار قايده فى بيتهم ...
وفجأه دخل الاسد الكبير بهيبته وكارزيمته . وفاجئ الكل .ونورهان اللى قلبها كان بيدق بسرعه شديده لما شافته واقف قدامها
سلم الاسد على سلطانه وقبل يداها وحضن مروان والاسد الصغير جري عليه حضنه .وسلم على شروق .وراح سلم على نورهان وهو بيبصلها بعيون مليانه حب واشتياق .فضل ماسك ايديها ومكنش عايز يسيبها .عامله ايه يانورهان  
نورهان بحب : حمد لله على سلامتك يادكتور حمزه 
مروان : ايه يااسد مقلتش انك جاي .ولا كنت عاملها مفجأه 
حمزه : هي طقت فى دماغي فجأه .خلصت شغل وجيت على هنا على طول 
حمزه الصغير بزعل : اهو الاسد الكبير جه وهياخد نورهان منى 
حمزه الكبير بهزار : امشى تاني يعنى عشان اسيبكم براحتكم يااسد 
الصغير بعفويه : اه 
حمزه الكبير : طب نسأل نورهان . وبصلها برومانسيه . ايه رائيك امشى تاني 
نورهان وشها احمر من الكسوف واتوترت وارتبكت جدا 
سلطانه : لا ياحبيبى انت نورت بيتك . ومتكسفش نورهان بقا اكتر من كده 
حمزه بصلها بحب : لا انا بحب اشوفها مكسوفه كده ..شروق بهزار : حرام عليك ياحمزه وشها قلب احمر 
حمزه : اه نورهان اعملي حسابك هتنزلي مصر معايا . عندك امتحانات فى الجامعه الاسبوع الجاي 
نورهان بصدمه : يالهوي امتحانات ايه .هو احنا لحقنا 
حمزه بسخريه : يالهوى وحضرتك مبتذكريش ولا ايه .
حمزه الصغير : لاء بتذاكر معايا ...حمزه بصله بعدم فهم : ايه ده 
مروان بسخريه : بتذاكر للبيه .اعمل حسابك انت وابني هاتخسروا بعض بسبب نورهان .
حمزه : كمان . ايه يااسد ياصغير نورهان ديه بتاعتى انا . انت استوليت عليها فى غيابي ولا ايه . وبص لنورهان . بتذاكرى ولا لاء ياانسه 
نورهان : بذاكر والله .طول ماانا قعده فى الاوضه بذاكر 
حمزه بتوعد : عارفه لو مجبتيش امتياز .نورهان قطعت كلامه بسرعه شديده 
نورهان بسخريه : امتياز مره واحده . ليه هو حضرتك فاكرني هجيب امتياز واتعين معيده زيك . انا بس انجح بمقبول وانا بالنسبالي مقبول . 
حمزه بهزار : فاشله . طبعا ماهو حضرتك كنتي مركزه فى الرسم . مش فى الشرح ..نورهان بصت للارض بكسوف 
مروان بعدم فهم : رسم ايه ده ..حمزه ضحك : متشغلش بالك ده سيم بينى وبين الانسه . قعدوا كلهم واتعشوا وهزروا وبعد كده كل واحد طلع لأوضته ......يتبع 
 واقعدوا واتعشوا وهزروا وكل واحد فيهم طلع لأوضته 
(فى اوضه حمزه ونورهان ) حمزه خرج من الحمام وكانت نورهان غيرت هدومها لبست بيجامه ومسكت شعره من وراه بتوكه بصلها وعنيه كلها حب واشتياق .قرب عليها .وقالها وحشتينى اوى .نورهان اتكسفت ومعرفتش ترد عليه 
حمزه برومانسيه : نورهان . بقولك وحشتينى ..
نورهان بخجل : متشكره اوى .
حمزه بأستغراب : ايه متشكره ديه .
نورهان بكسوف : ماهو بصراحه انا مكسوفه جدا منك .
حمزه بحب : طب وهاتفضلي مكسوفه لحد امتى .
نورهان بتوتر : مش عارفه يمكن نكون لسه محتاجين شويه وقت .نعرف بعض اكتر .ونقرب لبعض اكتر .
حمزه بحب : وانا مش هاضغط عليكى .خدى الوقت اللى انتى عيزاه . ومتعمليش حاجه غصبا عنك او عشان ترضينى وصدقينى لو مش برضاكى عمره ماهيحصل . هستناكى لحد لما تطمنيلى وتأمنيلي .
نورهان بحب : انا محظوظه بيك اوى 
حمزه بنعاس : طب انا هروح انام فى اوضة عمار .
نورهان : خليك هنا سريرك فاضي .انا كده كده بنام على الكنبه ديه .
حمزه : مش هاضيقك يعنى .
نورهان : لا مش هاتضايقنى .وكمان هدومك وحجتك هنا 
(حمزه راح قعد على الكنبه وبص لنورهان وابتسم .ونورهان مستغربه فى ايه )
حمزه : انا عايز اعترفلك بحاجه .بس من غير ماتزعلي .
نورهان بقلق : حاجه ايه .
حمزه بحب : انا فتحت النوووت بتاعتك . (نورهان شهقت بهدوء وغمضت عنيها بكسوف وحطت ايديها على وشها ) 
نورهان : ليه بس الاحراج ده . معئني طلبت منك بلاش تفتحها .
حمزه برومانسيه : عايز اعرف امتى وازاي . وازاي مش باين عليكى .على فكره انتى طلعتي شاطره اوى.. بتعرفي تداري وتخبي مشاعرك كويس .
نورهان بصت لحمزه بحب : بس مش اشطر منك .انت كمان كنت مخبي ومدارى .وتابعت بابتساامه ومزاح .كنت بتطردنى بس .
حمزه قرب عليها واول مره يمسك ايديها .ونورهان طبعا كانت بترتعش من الكسوف .والاحساس الحلو اللى اول مره بتعيشه.
حمزه بحب : انتى عملتي فيا ايه (نورهان بتهرب من عنيه . لمس وشها وخلاها تبصله تاني ) وتابع بحب .متهربيش منى . من اول مره شوفتك فيها .وانا حسيت احساس اول مره احسه . بجد انتى عملتي فى قلبي ايه ..وفجأه الباب خبط 
نورهان بتوتر : الباب بيخبط ،، قام حمزه فتح وبص لمستوى طوله ملقاش حد .نزل عينه لتحت كان حمزه الصغير واقف 
حمزه بصله ورافع حاجبه : ايه يا اسد منمتش ليه لحد دلوقتى . 
حمزه الصغير : عايز نورهان ...وسابه ودخل جررري على نورهان ...حمزه الكبير واقف مستغرب ومتابع كلامهم 
حمزه الصغير : نورهان انتى مش جيتى ليه . مش هاتحكيلى حكايه زي كل يوم . 
حمزه الكبير : طب انا اعمل فيكم ايه دلوقتى (نورهان ضحكت ) 
نورهان : متعملش حاجه . وتابعت تعالي ياحمزه( .قرب عليها حمزه الصغير ) وتابعت .بص يابيبى روح عند ماما وخليها تحكيلك هي حكايه انهارده .. وانا بكره هسمعها منك واشوف حكايتى احلى ولا حكايه ماما 
حمزه الصغير بتأفف : ماما مش بتعرف غير حكايه واحده بس .وزهقتني منها 
نورهان ضحكت .وبعدين بجديه : بص يا اسد الاسود وسيد الملوك . وماما بتحكيلك الحكايه .لازم تكون مركز ومنتبه .عشان اكيد .اكيد هاتسمع حاجه .وهاتحس انك بتسمعها لاول مره .وبكره بقا تقولي ايه اللى سمعته ومكنتش بتركز فيه . انت فاهم يااسد 
حمزه : اه فهمت . نورهان حضنته وباسته بحب .وقالتله اسد انت اسد يلا بقا تصبح على خير .قرب عليها الصغير بحب وطبع بوسه من شفايفه برقه على خدها .وخرج ...والاسد الكبير مستغرب ان نورهان عندها القدره على ترويض الأسود ...

فى اليوم التالي (حمزه ومروان فى المكتب بيشتغلوا وبيخلصوا ورق )
مروان : بس كده ديه اخر ورقه .امضي يااسد (مضي حمزه على الورق وقفل الملف)
حمزه : انا عارف ان عاصم ده تعبان .ومتأكد انه لازم هايبخ سمه .ومستغرب هو اتأخر ليه 
مروان : مش يمكن خايف فعلا .وعارف انك مش هتسمي عليه .او يمكن يكون شال الموضوع من دماغه خالص .
حمزه بتأكيد : لا مش عاصم .عاصم انا عارفه كويس وعارف انه مش هيعدى اللى حصل كده بالساهل .انا متأكد انه بيخطط لحاجه .عشان كده انا زودت عدد الحراسه هنا حوالين الفيلا 
مروان : اوعا تكون بتقول كده قدام نورهان .هتخاف اوى .
حمزه : لا طبعا . انا مصدقت نسيت الموضوع .
مروان بتوعد : على العموم احنا جاهزين يعمل اللى يعمله ..بس هو شكله مشغول فى مشاكله مع ابوه بعد ما حط ايديه على كل حاجه 
حمزه : وده اللى مخلينى متأكد انه بيفكر ينتقم من اللى حصل فيه وبدء بأبوه واخوه ...وتابع حمزه بتوعد .انا مستنيك ياولد ثابت ...(حمزه الصغير خبط ودخل المكتب يقولهم ان العشا جهز)

على العشا سلطانه تترأس الطاوله .شروق ومروان جنب بعض .ونورهان محصوره بين الاسدين 
سلطانه : وانت ياحمزه هترجع مصر امتى 
حمزه : ان شاء الله بكره اخر النهار 
شروق : انت فعلا هتاخد نورهان معاك .
حمزه بتأكيد : اه عندها امتحانات الاسبوع الجاي .يدوب تحضر المراجعات عشان بقالها كتير محضرتش فى الجامعه.
حمزه الصغير شد نورهان بيوشوشها : انتى صحيح هاتسافري معاه وتسيبينى 
نورهان كمان بوشوشه : اه متطره .همتحن وارجعلك على طول (حمزه بيبصلهم ورافع حاجبه .والباقي بيضحك عليهم )
حمزه : مروان ابنك بيقطع عليا .قولوا مينفعش كده . 
شروق بهزار : غيران منه اعمل زيه 
مروان بسخريه : شيفك مش متلحلح .اتلحلح زيه يااسد 
شروق انتبهت ان الاسد الصغير مش بياكل .شروق : حمزه كل الاكل بتاعك .
حمزه بغضب ودلع : انا مش بحب اللحمه (نورهان شهقت برقه وغرزت الشوكه فى قطعه اللحمه واكلت الصغير فى بوقه وهي بتقوله : فى اسد مش بياكل اللحمه ..اومال اسد ازاي ، واكل من ايديها بتلذذ تحت انظار الجميع 
شروق بأعجاب : خطيره انتى يانورهان .مروضة اسود بجد. وبصت لحمزه الكبير وقالت يابختك يا اسد 
حمزه بغيره وهزار : يا بخت ابنك .بختى انا فين .بتأكله فى بوقه .وتحكيلوا حكايات .وفي بينهم اسرار وشوشه .وانا غلبان ومحدش واخد باله منى .وبص لنورهان وغمزلها بحب 
مروان بسخريه : الفرصه جيالك لما تسافر مصر .تاخد الدلع كله لوحدك .وتبقا غلطان لو ضيعتها .وتمم كلامه بغمزه للاسد 
نورهان اتكسفت واتوترت 

سلطانه بأهميه : عيزه اخد رائيكم فى حاجه ياولاد .(الكل بينصت بأهتمام) وتابعت ، عمار لما كان هنا فى الاجازه فاتحني فى الموضوع اياه .وانا جولتله هاخد رائي اخواتك الاول . (نورهان مش فاهمه حاجه )
شروق بتوضيح لنورهان : عمار عايز يخطب بنت كانت زميلته فى الجامعه .وهي مش غريبه من البلد هنا 
نورهان : طيب فين المشكله 
شروق : يعنى الناس اللى عايز يناسبهم .مش من نفس المستوى .
نورهان بجديه : معقوله لسه في حد بيفكر بالعقليه ديه . بعتذرلكم جميعا . بس انتو بتقولوا ان البنت زميلته .يعنى طبيبه زيه .وطالما اهلها ناس كويسين يبقا فين المشكله . طالما اخلاقها واخلاق اهلها يتانسبوا معاكم .يبقا مش مهم المستوى المادى 
شروق : الموضوع مش كده يانورهان .احنا هنا العائلات الكبيره فى الصعيد بيتحسب علينا بناخد من مين .وبناسب مين .
نورهان بسخريه : معنى كده ان اي حد لازم يتناسب مع مستواكم المادى ..يعنى انا كمان كده مبقاش مناسبه ليكم بعد ما عمي جردنا من حقنا مش كده . وحتى كمان اخلاق عمي مش احسن حاجه .يعنى انا لا عيله ولا مستوى 
شروق : لا طبعا انا مقصدش كده . وبعدين انتى وضعك مختلف .انتى من عيله القاضي وكلنا عارفين مين هما عيله القاضي 
نورهان بسخريه : وكبير العيله ظالم . واي حد يفكر مليون مره قبل مايناسبه .يعنى برضو مش مكسب لاي حد 
سلطانه : لا يانورهان مش عشان هو ظالم يبقا العيله كلها مش مكسب لحد . عيلة القاضي كبيره وعريقه وكل الناس عرفاها واي عيله يابنتى لازم يبقا فيها الصالح والطالح . وثابت ده واخد طبع اخواله . واكيد انتى عارفه انه من ام تانيه غير جدتك 
نورهان : اه عارفه ان بابا وعماتى مش اشقاء عمى ثابت . بس برضو شئت ام ابيت هو عمى وكبير العيله للاسف 
سلطانه : من غير اسف . الناس بتعرف تميز بين الخبيث،والطيب ، ومتنسيش انى انا كمان من عيلة القاضي ،وان ثابت زي ماهو عمك .فهو يعتبر ابن عمى .نهايته .انا عن نفسي قولت لعمار انى موافقه .،باقي اسمع رائيكم . اللى فى نفسه حاجه يقولها 
نورهان : جماعه انا اقصد . ان المستوى المادى مش مفروض يبقا عائق .طالما البنت واهلها ناس كويسين يبقا ليه لاء والأهم كمان ان ليه نقف قدام سعاده اتنين بيحبوا بعض ونكون سبب فى كسر قلبهم . 
مروان : انا عن نفسي مش معترض 
نورهان بصت لحمزه بتساءل : وانت يادكتور حمزه مسمعناش رائيك ولا حضرتك مش موافق .
حمزه بتأكيد : لا طبعا انا موافق ولما كلمنى قولتله لو الدنيا كلها قالت لاء انا فى ضهرك .
نورهان : مش فاهمه لما كلكم موافقين اومال مين اللى معترض .وبصت للاسد الصغير وبهزار .تكنش انت يااسد ياصغير اللى معترض . (كلهم ضحكوا ) 
سلطانه : انت ياحمزه اجل سفرك يومين تلاته لحد ما نتمم الموضوع ده ، وانت يامروان اتصل بعمار .فرحه ،هو مستني منك تليفون ..ومتنساش تاخد حمزه وتروح لعمامك 
مروان بهزار : ده انتو متفقين مع بعض على كل حاجه بقا .
سلطانه : وانتوا يابنات اعملوا حسابكم هاتيجوا معايا نطلب البنت من الحريم الاول .والاتفاق هيبقا للرجاله 
نورهان : حاضر ياماما تحت امرك . الوقت اللى يريحك 
سلطانه : وانتى ياشروق 
شروق : عيب يا سوسو ده انا بنتك الكبيره . 

بعد يومين . عمار كان نزل اجازه عشان الخطوبه ، سلطانه اخدت العروسه وشروق ونورهان ونزلوا اشتروا الشبكه وكل مستلزمات الفرح . واشتروا فساتين للخطوبه عشان يحضروا بيها 
(يوم الفرح بليل . حمزه ومروان كانوا لابسين بدل ،وعمار طبعا ليلته فكان متشيك على الاخر والاسد الصغير كمان كان لابس بدله ..الكل جهز ومتشيك وبيجهزوا عشان يروحوا الفرح . ومنتظرين نورهان .طلع الاسد الصغير ينادى عليها .لاقاها طالعه من اوضتها .لابسه فستان دهبي وطرحه من نفس لون الفستان ومكياجها الهادى الرقيق . اللى كان عامل لمسه جماليه ليها .وكانت طالعه ولا ملكه ملكات الجمال . مسك ايديها الاسد الصغير ونزل بيها . عشان تخطف انظار الكل بجمالها ورقتها ..بصلها الاسد الكبير بحب وغيره .وكان يتمنى فى اللحظه ديه الكل يغلق عينه ومحدش يشوفها غيره ..قرب عليها وكأن محدش موجود غيرهم . همس بحب . ايه الجمال ده كله .ينفع كده الناس كلها هاتشوفك ويحسدونى عليكى 
نورهان بكسوف : بلاش مبالغه بقا يادكتور حمزه .
حمزه برومانسيه : لا بجد ايه الجمال ده كله . وبهمس الحلاوه ديه كلها ملكى انا 
نورهان بأبتسامه حب وهزت راسها بأيوه . 
عمار بهزار عشان يضايق حمزه ممغازلا نورهان وقرب منهم بتصفير : ايه ياانسه نورهان . الحلاوه والشياكه ده 
حمزه زقه بيعيد وهو بيحط ايديه على وشه 
مروان بهزار :انا من رائي نمشي احنا ونسيب حمزه هنا .مايلا يااسد بقا اخرتنا انت ومراتك .فى واحد هنا مستعجل هو كمان 
سلطانه اشارت لشروق : شروق .هاتي الامانه من جوا 
شروق بحب : حاضر ياسوسو . (دخلت .وخرجت معاها علبه قطيفه شيك جدا ) واديتها لسلطانه بأبتسامه وحب 
سلطانه لحمزه : خد ياحمزه 
حمزه بأستغراب : ايه ده ياحجه 
سلطانه بحب : شبكه عروستك ياولدى 
نورهان بمفجأه : شبكتى انا .
سلطانه : ديه شبكتك يانورهان .جبتهالك .وانا بجيب شبكه ضحي . عشان اشبكك بالاسد ها قولتى ايه موافقه .
نورهان بصت لحمزه بحب : ما انا وافقت على الاسد قبل كده ياماما .
سلطانه بمراوغه : لا اعتبري ان احنا بنطلبك من اول وجديد . بعد ماقعدتى وسطينا وعشرتينا . ها قولتى ايه موافقه 
نورهان : طب مش نسأل الاسد الاول هو عايز ولا لاء 
بصلها الاسد بكل حب وقرب عليها وتحت انظار الجميع باس جيبنها .
حمزه بحب : بحبك يانورهان (نورهان اتكسفت واتوترت ) وتابع الاسد ها موافقه تتجوزينى 
نورهان هزت راسها بأه .حمزه رفع حاجبه بغرور ممازح نورهان ،اسمعها منك ياانسه ..ضحك مروان وسلطانه ونورهان .عشان هما اللى كانوا موجودين وهو بيشترط يسمع موافقتها اول مره ...
نورهان : تاني انت تانى .
مروان بفرح : يلا يا اسد لبس عروستك الشبكه ..خد الاسد الشبكه ولبسها لنورهان .وخرجوا كلهم لبيت العروسه .
عمار طاير من الفرحه .وحمزه عينه بتلمع من السعاده والكل مبسوط وفرحان والشباب بترقص بالخيل .فى بيت اهل العروسه 

مع الحريم .نورهان قعده مع شروق وضحي خطيبه عمار 
ضحي بفرح وسعاده : انا مش مصدقه نفسي يابنات .اخيرا انا وعمار لبسنا الدبل 
نورهان بحب : ربنا يسعدكم يارب 
ضحي : يارب يانورهان .متتصوريش انا فرحانه ازاي 
شروق بهزار : يابت اتقلي شويه مش كده لحسن نفكرك رميه ولا حاجه (ضحكوا التلاته بصوت عالى ) وفجأه عفاف مراة عاصم واحلام جوم يباركوا للعروسه .عفاف شافت نورهان بجمالها ولبسها الغيره زادت فى قلبها. احلام سبقت لنورهان وسلمت عليها بحب وحراره 
احلام بحب : ماشاء الله عليكى يانور ست البنات كلهم .... (عفاف بتبص لنورهان بغل )
عفاف لضحي : مبروك يادكتوره ضحي الف مبروك . البلد كلها عرفت وشافت انوار وكهارب الفرح . مش الناس اللى اتجوزت فى نصاص الليالي وكأنهم عاملين عامله ( نورهان .اتبسمت وفهمت ان عفاف بترمي الكلام عليها ) 
احلام لعفاف : جرا ايه ياعفاف .ايه كلامك ده . احنا معوزينيش مشاكل فى بيوت الناس .
شروق لعفاف : مالك ياعفاف .طايحه اكده وعنيكى قويانه .معئن واحده غيرك تتدارى من عيون الناس .بعد مافضحيتها سمعوا بيها اهل البلد والبلاد اللى جنبنا .الكل بيحكى عن جوزك اللى طلب يتجوز وانت واقفه وكأنه مش شيفك .
عفاف بصت لشروق بغضب . وراقبت نورهان بعنيها وهي داخله البلكونه .نورهان وقفت تتفرج من البلكونه على الشباب وهي بترقص بالخيل . وكانت بتبص لحمزه وعنيها مليانه حب . وعفاف دخلت وراها البلكونه 
عفاف بمكايده : ايه ياعروسه .قومتى ليه ،هو مش انتى كمان عروسه ولا انا بيتهيألي .بس ياعينى عليكى عروسه من غير فرح ولا شبكه .ولا حتى فستان فرح ولا اي حاجه ابدا ..
نورهان قربت من عفاف وبمنتهي الهدوء : شايفه الراجل اللى هناك ده .(وشاورت على حمزه) حمزه ...حمزه الجارحي .... الاسد... .جوزي .... هو عندى بمليون فرح .وبمليوون شبكه . واهم مليووون مره من فستان الفرح اللى هلبسه ساعتين ويترمى فى الدولاب . هو فرحة عمرى كله .انا اتجوزت الاسد اللى كل بنات العالم تتمني بس نظره من عينه 
شروق دخلت تكمل على عفاف وبكل غرور : عندك حق يانورهان .ومن كل بنات العالم .انتى بس اللى ملكتي قلب الاسد وروضتيه 
عفاف بغضب : اسمعي منى يانورهان .لو فاكره ان عاصم مش هياخد حقه منك بعد اللى عملتيه تبقي غلطانه. عاصم لو بعد مليون سنه هياخد حقه منك..
نورهان بثقه : انا مخفتش منه فى الاول .عشان اخاف دلوقتى . فوقي لنفسك ياعفاف . انا مراة حمزه الجارحي . حمزه الاسد طول ماهو جنبي مافيش مخلوق على وجه الارض ممكن يخوفنى ... عفاف النار كانت بتاكل فى قلبها وبصتلهم بغضب وسابتهم وخرجت من البلكونه ... حمزه ومروان وعمار . كانوا بيرقصوا التلاته مع بعض على انغام اغنيه احمد سعد بحبك ياصاحبي (بحبك ياصاحبي .من وانا لسه بحبى .وانا مسنود عليك .اخويه وحبيبى .فى الاحزان طبيبى .حلوه حياتى بيك .طوب الرجوله معمول عموله على اد جسمك .لو غبت حتى فى اي حته كفايه اسمك ..بحبك ياصاحبي ) 
اسود الجارحي كانوا طايرين من الفرح والسعاده . والكل فرحان لفرحتهم ...،

تانى يوم صباحا حمزه ونورهان كانوا بيستعدوا للسفر .والكل واقف لتوديعهم 
سلطانه : خلى بالك منها ياحمزه 
حمزه بحب : فى عنيا ياامي متقلقيش . 
شروق بزعل : هاتوحشينى يانورهان . 
نورهان بحب : وانتى كمان ياشروق هاتوحشينى اوى 
شروق : خلصي امتحانات وترجعي على طول .انا خلاص اتعودت على وجودك فالبيت .البيت هيبقا وحش من غيرك 
مروان بهزار : ياستى وانتى مالك انتى عيزه حمزه يقولك مش هيجبها تانى هنا . 
حمزه الصغير بزعل : لا انتى قولتى هتخلصي امتحانات وهاتيجى على طول .صح 
نورهان بحب وحضنت الصغير : طبعا ياروحى همتحن واجيلك على طول 
عمار بهزار ورخامه : مش عايزين شقاوه يااسد . البنت عندها امتحانات خليها تذاكر كويس 
حمزه ضربه فى كتفه : بس يا بارد ....يلا يانورهان ومسك ايديها وخرج 

فى فيلا ثابت (عاصم كان بيتكلم فى التليفون مع شخصا ما )
عاصم : انت متأكد انه مش لوحده .... لاء خلاص .اوعاك تعمل حاجه وهي جانبه ... انت وراه دلوك .. حاول متخليهوش ياخد باله واخلع منه من غير مايحس . انا هبقا اكلمك تانى ...سيد بيبص لعاصم بأستغراب وانتبه له عاصم 
عاصم : فى ايه ياسيد بتبصلي كده ليه .
سيد بتساءل : مين اللى انت بتكلمه ده ياعاصم .
عاصم بعصبيه : وانت دخلك ايه 
سيد بغضب : دخلي انى اخوك وخايف عليك يا ولد ابوي . شيلهم من دماغك بقا وسيبهم فى حالهم .وكفايه اللى حصل 
عاصم بعدم فهم : وهو ايه اللى حصل .انا لسه معملتش حاجه 
سيد بعصبيه : انا معترضتش لما قولت انى مليش حاجه فى حق ابوي .ومناقشتكش فى اي قرار خدته .لكن اللي بتفكر فيه ده هيفتح علينا طاقه من جهنم منعرفش نسدها ابدا ..وحمزه مش هايسكت وهيرد الصاع اتنين 
عاصم بعصبيه وصوت جهورى : انا مش هتراجع عن اللى فى دماغي لو ايه حصل .وحمزه ده يخوفك انت ،لكن انا ولا يشغلني واقفل على السيره ديه ياسيد احسنلك.

مع حمزه ونورهان فى العربيه .حمزه ملاحظ ان فى حد طلع وراه بالعربيه من اول ماخرج من الفيلا .حمزه بيحاول ميلفتش نظر نورهان عشان متخفش .اتصل بمروان وكلمه كلام غير مباشر 
حمزه : ايه يا ابو الاسد .التعبان خرج من جحروه .وباعت عقربه تراقب الجو 
مروان بثقه : عارف .ومستنيك تبعد عشان اصطاد العقربه .وهبعتها للتعبان فى شوال ...وفجأه حمزه شاف مجموعه عربيات بتقفل على العربيه اللى كانت وراه .اطمئن وبدء يهدى .
نورهان بشك : فى ايه 
حمزه بهروب من السؤال : ولا حاجه 
نورهان بتصميم : لا فى انت كلمت ابيه مروان بالألغاز .بس انا فاهمه على فكره .
حمزه : ياولد يافاهم 
نورهان : دكتور حمزه .ماتتوهش الموضوع . عاصم عايز يعمل مشكله .مش كده 
حمزه بنرفزه : اولا مش عايزك تنسى حاجه انا قولتها .عشان انا بحزر مره واحده بس .ومبحبش اكرر كلامي مرتين .لما اقولك مش عايز اسمه يجي على لسانك .يبقا متنطقيش اسمه تانى ابدا .واعتبري ده اخر تحذير ليكى .
نورهان خافت منه ومن طريقته .هو شافها خايفه حب يطمنها 
حمزه بحب وهدوء : ياحبيبتى انا غيران عليكى .مش عيزك تنطقي اسم الحيوان ده قدامى .مش قصدى ازعلك او اخوفك مني فهمانى يانورهان ..نورهان هزت رأسها بأه ..تابع حمزه بحب .طب اضحكي ومتكشريش .نورهان ابتسمت بحب ..حمزه شغل كاست العربيه على اغنيته المفضله . وكانت اغنيه .راغب علامه نسينى الدنيا . رفع صوت الكاست وكان بيغنى مع الاغنيه وهو بيبص لنورهان وكأنه بيقولها انا بهديلك كل كلمه ..ونورهان كمان اتجاوبت معاه وكانت بتغني معاه بحب ونظرات عنيهم لبعض بتحكى عن كميه الحب اللى فى قلوبهم لبعض ...وكانت لحظه من الرومانسيه ..(لو اقولك انى بحبك .الحب شويه عليك .لو ثانيه انا ببعد عنك .برجع مشتاق لعنيك .ضمني خليك ويايا .دوبنى ودوب فى هوايا .تعالى نعيش اجمل ايااااام) ..

مروان بمساعده رجاله قدروا يمسكوا الشخص اللى كان بيراقب حمزه .واعترفلهم ان عاصم مأجره عشان يضرب نار على حمزه .بس لما عاصم عرف ان نورهان معاه .منعه عشان خاف عليها ..مروان ض*رب الراجل بمنتهى الغل لحد ما الراجل خلص فى ايديه .امر رجالته يحطوه فى شوال . وحطوه فى شنطه العربيه .وطلع بيه على فيلا القاضي مع رجالته 
مروان نزل من العربيه بمنتهي الهيبه والثبات .رافع كوم القميص ولابس سطره وقائيه من الرصاص ومعلق السلاح على خصره وبص لعاصم بمنتهي القوه والتحدى 
مروان بغضب : خد كلبك ياعاصم . وامر رجالته يرمو الشوال امام عاصم ..ثابت وسيد بصوا لبعض بصدمه
سيد : ايه ده يامروان بيه 
مروان : اسأل اخوك وهو يقولك .
عاصم بسخريه : يسألنى عن ايه ياجارحي 
مروان : مش ده كلبك اللى كاريته على حمزه عشان يقتله 
عاصم بأنكار : محصلش ..(سيد وثابت بيبصوا لعاصم بشك ) عاصم مصمم .قولتلكم محصلش وانا معرفوش الراجل ده 
مروان بتحذير : اسمع يا ولد القاضي ::يمين بالله لا هاعمل حساب لا للقرابه اللى بينا ولا النسب .لو فكرت تكرر الحركه الخايبه بتاعتك ديه تانى .واعمل حسابك لو فكرت مجرد تفكير تهوب ناحية الاسد او مراته .انا هح*رقك وهاح*رق معاك كل اللى يتشددلك .وبص لثابت .عقل ابنك ياخال . والا هحسرك عليه ...ومشي بنفس الهيبه اللى حضر بيها ومعاه رجالته ....
عاصم نده على رجالته وقالهم يشيلوا الجث*ه ويتاوها فى الجبل 
سيد : معقول ياعاصم اللى انت بتفكر فيه ده .عايز تق*تل الاسد .انت مناويش تجبها لبر
عاصم : ملكش صالح انت ياسيد .ديه مشكلتي وانا هاعرف احلها مع ولاد الجارحي ..
ثابت بعصبيه : انت خلاص اتجننت وعقلك طار وراه نورهان .نورهان اللى بقت فى عصمة الاسد .
عاصم بغضب : انا قولتلك قبل سابق انت وابنك مش هاسيب حقي 
سيد بترجي : نورهان مكنتش حقك . مكنتش حقك يااخوي . فوج قبل فوات الاوان . انت عارف ان الاسد عنده جيش وقت اللزوم يمحينا من على وش الارض . اتراجع ياعاصم ومتخسرناش كل حاجه 
عاصم بغضب واصرار : مستحيل اتراجع لو فيها مووتي ... ثابت قعد مكانه بحزن وندم وقلة حيله عشان عارف انه ان اون جني ثمار الحقد والغل اللى زرعها فى ابنه طووول عمره .واولها لما استولى على كل املاكه..

حمزه ونورهان كانوا خلاص وصلوا لبيت حمزه ..حمزه فتح باب الشقه وبمزاح لنورهان : اتفضلي ياعروسه 
نورهان دخلت وانبهرت بجمال الشقه وذوقها الراقي .
حمزه بتساءل : ها عجبتك الشقه . 
نورهان بأعجاب : اه حلوه جدا ،ذوقك ده يادكتور حمزه مش كده 
حمزه : مابلاش دكتور ديه بقا . نفسي اسمع اسمى منك والله اسمى سهل مش صعب 
نورهان بهروب : ذوقك حلو جدا جدا 
حمزه بتوعد : بتهربي انتى مش كده . على العموم طبعا ذوقي حلو .مش اختارتك 
نورهان بصتله بخجل : طب ايه مش هاتفرجنى على الشقه 
حمزه بحب : يا حبيبى ده بيتك انتى كمان .اتفرجي براحتك . انا هادخل اخد حمام واغير هدومي على ما العشا يوصل 
نورهان بأستغراب : عشا ايه 
حمزه : هنتعشا ايه ياست نورهان .حضرتك هاتطبخي .ده لو بتعرفي اصلا .عملت اوردر وانا جاي فى الطريق وقرب يوصل 
نورهان ضحكت : عملته امتى ده 
حمزه : وحضرتك نايمه فى العربيه 
نورهان ضحكت بكسوف .وقالت : طب انا كمان عايزه اخد حمام واغير هدومي .اكيد فى حمام تاني هنا 
حمزه بتأكيد : بصي الشقه ديه فيها ٣ حمامات..حمام رئيسي وحمام للضيوف .وحمام فى اوضه النوم .
نورهان بتلقائيه حطت الشنطه اللى كانت مسكاها على ايد حمزه .وقالتله .حلو انا هدخل اللى فى اوضه النوم وحضرتك تتصرف فى اي حمام تاني .ومشيت تدور على اوضه النوم .. حمزه بصلها بأعتراض ، نورهان حست نفسها هاتتوه رجعتله بأستسلام .ممكن تورينى فين اوضه النوم لو سمحت ..
حمزه : اتفضلي قدامى .وصلها لاوضه النوم .وراح هو الحمام اللى بره . دخلت نورهان وانبهرت بجمال الاوضه وتصميمها وفتحت الدولاب . لقت حمزه جايبلها هدوم كتير .للخروج وللبيت ولانجيري وكل حاجه ممكن تحتاجها.اختارت روب ابيض طويل بكوم طويل . ودخلت اخدت حمامها وغيرت هدومها وحطت ميكب بسيط اوى واول مره تسيب شعرها مفرود على ضهرها .خبط عليها حمزه .واذنت له بالدخول . اول ماشافها بصلها بأعجاب وحب .هو كمان كان غير هدومه ولبس ترنج رياضي بنص كوم وبارز عضلاته وتناسق جسمه .حمزه قرب على نورهان وباصصلها بحب 
حمزه : ايه الجمال والحلاوه ديه كلها .(نورهان اتكسف منه ) حمزه برومانسيه .هو انا كل ماهقولك كلمتين هتتكسفي وتحمري كده مسك ايديها .لاقاها بتترعش .اهدي يانورهان مش كده مش هاكلك على فكره
نورهان بخجل : انا بس اول مره اعيش الاحاسيس ديه .فاهتلاقينى مرتبكه ومتوتره 
حمزه بحب ولمسه رقيقه مرر اصابعه يتلمس وجهها : انا بحبك يانورهان بحبك اوى كمان واقترب منها اكثر والتهم شفاتيها بلطف ورقه . وبأستسلام تام منها . حتى اوقفه جرس الباب اللى كان بيرن وازعج الاسد وقطع عليه لحظات حبه.
حمزه بأنزعاج : مش وقته خالص . يارتينى ماطلبت العشا . خرج حمزه من الغرفه ...ونورهان فاقت من تلك اللحظه اتكسفت جدا .سمعت حمزه خلص كلامه مع عامل التوصيل .وقفل الباب . خرجت بتتهرب من نظراته . وهو ابتسم على توترها ولخبتطها ...قعدوا واتعشوا مع بعض وبقوا يتكلموا بمساحه اكبر وحريه اكتر وهزارهم وضحكوهم زاد ..وبعدين دخلت نورهان الاوضه عشان تنام وسابت حمزه فى مكتبه بيجهز لشغله . وحمزه محبش يضغط عليها عشان كده سابها على راحتها ..وفى عز الليل .نورهان صحيت على صوت دب وخبط .فتحت عيونها بخضه .خافت جدا .وجريت بسرعه على مصدر الصوت اللى كان خارج من احد الغرف .وفتحت الباب ولاقت حمزه ............يتبع
في عز الليل نورهان صحيت على صوت خبط ودب فتحت عينيها بخضه وطلعت تجري على مصدر الصوت لقيت الصوت طالع من احدى الغرف .فتحت الباب بخوف .لاقت حمزه بيتمرن فى غرفة الجيم الخاصه بيه .اطمنت لما شافته .حمزه بصلها وقف تمرين .حمزه بأستغراب : ايه اللى صحاكي دلوقتى .
نورهان بتنهيد : اتخضيت من صوت الخبط والدب .ده 
حمزه : انا اسف .جدا .كنت بتمرن .انتى عارفه بقالى كام يوم فى البلد فا بعووض 
نورهان بتساءل : هو انت منمتش ليه 
حمزه بأستعباط : مش جايلى نوم .مش بعرف انام لوحدى .
نورهان بأستغراب : ده اللى هو ازاي يعنى .انت طول عمرك بتنام هنا لوحدك .
حمزه قرب عليها خطف بوسه سريعه من شفايفها : ده لما كنت لوحدى .دلوقتى وانتى معايا .اكيد مش هايجيلى نوم .طول ماانتي نايمه فى اوضه لوحدك وانا بعيد عنك .ومش قادر ألمسك .
نورهان بعتب ولوم : هو مش انت اللى قولتلي خدى وقتك .
حمزه بمراوغه : يارتني ماكنت قولتلك . حضرتك ماصدقتى طبعا واستحليتى الموضوع . ومش حاسه بيا 
نورهان بزعل وتوتر : انت بتتكلم جد يادكتور حمزه . 
حمزه ضحك جدا على برائة نورهان .وقربها لحضنه واكمل وهو لسه بيضحك .طووول ماانتي لسه بتقوليلى يادكتور ديه هاعرف انك لسه مش مستعده ..يلا روحي كملي نومك .كلها كام ساعه والنهار هيطلع .واناكمان الحق انام ساعتين ..

تانى يوم صباحا .حمزه وصل نورهان الجامعه . بس نزلها قبل البوابه بشويه . لأن لسه محدش يعرف انهما اتجوزا .حمزه كان مقرر انه مش لازم حد من الجامعه يعرف بموضوع جوازهم كده كده نورهان مش هاتحضر غير وقت الامتحانات . بس مكنش عامل حسابه . ان في حد من زمايل نورهان الولاد هيشوفها وهي نازله من عربيته .ويفهم الموضوع بشكل مختلف. 
نورهان قابلت ساره وياسمين وقضوا الوقت مع بعض بعد ماكانوا خلصوا يومهم الدراسي .ووقفوا مع بعض فى ساحه الجامعه .
ساره بفضول : جو الصعيد بقا حلو .ولا زي ما بنسمع عنه 
نورهان : حلو جدا .واحلى حاجه لما تبقي موجوده وسط ناس بتحبيهم ويحبوكى 
ياسمين : يعنى انتى يانورهان ممكن ترجعي الصعيد تانى .
نورهان بمرواغه : اه ممكن جدا . لسه مش عارفه 
ياسمين بسخريه : شكلك اتأقلمتى على العيشه هناك .مش بعيد نسمع انك اتجوزتى من هناك .واحد بيلبس جلابيه وعمه .
نورهان : هو ده حدود عملك بالصعايده لبس الجلابيه والعمه .طب ايه رائيك بقا ان انتى مش فاهمه . يابنتى شباب الصيعد دول جدعان جدا . ورجاله جدا . انتى فعلا طلعتى سطحيه جدا 
ياسمين بسخريه : انا فعلا مستغرباكى .من شهر ولا اتنين قعدتيهم فى البلد .غيرتى رائيك وقناعتك 
نورهان : مين قالك كده .ثم انتى تعرفي منين ارائى وقناعتى . ده انا المده اللى قعدتها فى الصعيد .اكبر من المده اللى عرفتك فيها (قرب عليهم شاب زميلهم) 
الشاب : ازيك يا انسه نورهان 
نورهان مستغربه : حضرتك تعرفني !
 الشاب : اه طبعا .انا ايهاب زميلك فى الكليه 
نورهان بعدم اهتمام : اه اهلا 
ايهاب بتودد : انا بصراحه كنت حابب اتعرف عليكى اكتر .ياريت يبقا فى فرصه 
نورهان بغضب وقطعت كلامه : عفوا .يعنى ايه تتعرف عليا .وليه اصلا تتعرف عليا .
ايهاب بخبث : فيها ايه .احنا زملا . وطبيعي نكون بنعرف بعض 
نورهان بسخريه : اظن حضرتك عرفت اسمى .وانا عرفت اسمك .وبكده نبقا اتعرفنا .فرصه سعيده .وياريت متتكررش تانى ..
حمزه شايف الموقف من بعيد .شاب واقف بيكلم نورهان .ونورهان بترد عليه . طبعا الغيره بدئت تسيطر عليه ونارها بسرعه اشعلت قلبه ..خرج هو الاول .. ونورهان خرجت بعده بشويه صغيرين 
ساره : ايه يا ايهاب اللى انت قولته لنورهان ده . هي نورهان بتاعة الكلام ده برضو 
ايهاب بخبث : البت ديه مش سهله .عامله قدامنا ملاك . عارفين شوفتها نزله من عربيه مين وانا جاي 
(ياسمين وساره) بصلوا بتساءل وهو تابع كانت نزله من عربيه الدكتور حمزه . 
ساره بنفي : لا مستحيل . لا يمكن اصدق .لا نورهان تعمل كده .ولا ديه اخلاق دكتور حمزه 
ياسمين بسخريه وخباثه : كنت حاسه والله . البنت ديه مش زي مااحنا فاكرين .عامله نفسها ملاك .ومفهمانه كلنا انها ع الابيض وملهاش فى الكلام ده خالص . اتاريها بتشتغل على تقيل .وضحكت بسخريه.. تخصص دكاتره بس .
ساره بغضب : انتى بس بتقولي عليها كده .عشان بتغيرى منها.ولا نسيتى اول مره شفتيها قولتى عليها ايه .وانت اتقي ربنا وبلاش تتكلم كلام وخلاص 
ايهاب : بقولك شوفتها نزله من عربيته .ومنزلها قبل البوابه بشويه . عشان محدش يشوفها معاه وانا هاكدب ليه يعنى 
ياسمين بسخريه : عشان كده عايز تتعرف عليها وعملت الحوار ده كله .مش سهل انت ياايهاب برضو . 
ايهاب : انا هثبتلكم بكره كلامي ده .وهتشوفوا ان الهانم عامله فيها شريفه قدامنا بس ..

فى العربيه حمزه كله غضب وعصبيه .نورهان ركبت العربيه وحمزه طلع بسرعه شديده جدا ..
نورهان بخوف : فى ايه مالك .حمزه مش بيرد عليها ومش بيبصلها 
نورهان بتصميم : لو سمحت يادكتور حمزه .انت مضايق منى فى حاجه .لوفي حاجه من فضلك قولي 
حمزه بغضب وغيره : يعنى حضرتك مش عارفه .
نورهان : لاء مش عارفه .ممكن لو سمحت تقولي فى ايه .وانت زعلان ليه .
حمزه بغضب : مين الشاب اللى حضرتك كنتي واقفه معاه ده وبتكلميه 
نورهان : اه .ده شاب بيقول انه زميل معايه وكان عايز يتعرف عليا 
حمزه وقف بالعربيه بسرعه شديده وصوت الفرامل كان عالى ونورهان خافت من شكل حمزه وهوبيتحول 
نورهان بخوف : دكتور حمزه من فضلك انت اكيد فهمت غلط ادينى فرضه اشرحلك واوضحلك قبل ماتاخد منى موقف 
حمزه بصلها بغيره وبغضب : اتفضلي اتكلمي 
نورهان بهدوء : اولا هو زي ماقولت لحضرتك كده زميل ليا .لكن اقسم لك انى عمرى مااخدت بالى لامنه ولا من غيره هو شافنى واقفه مع البنات وجه يستظرف ويقولى عايز نتعرف .وانا فورا رديت عليه الرد المناسب .ورفضت طبعا .حضرتك بتلومنى انا على ايه . وبعدين هو كان ممكن جدا ميكلمنيش ولا يفكر يقرب اصلا .لو عارف انى مرتبطه بيك ..
حمزه بغضب : انتى مش مرتبطه بيا ياانسه انتى مراتي ...
نورهان بحب وترويض للاسد : وديه حاجه تخلينى اسعد واحده فى الدنيا كلها اني مراتك .وانا مبسوطه وسعيده بده اوى .اللى اقصد اقولهولك انه محدش يعرف انى مراتك .وده ممكن يكون سبب كافي لجرأته عليا .لوهو او غيره يعرف انى مراتك مستحيل يفكر مجرد تفكير .انه بس يسلم عليا .مش يطلب يتعرف كمان.
حمزه هدى وشاف انها معاها حق .ديه غلطته هو . وبصلها بحب : انتي ازاي بتعرفي تقنعي الاسد بالسهوله ديه 
نورهان بحب ودلع : انا مش بقنع الاسد .انا بروض الاسد .ضحك الاسد بأعجاب وكمل طريقه ....

فى فيلا ثابت .ثابت بعد الاحداث الاخيره مع ابنه عاصم واختلافه معاه بأستمرار .تعب جدا وجت صفيه لزيارته ..

صفيه بزعل : سلامتك ياخوي .الف سلامه عليك ياحبيبى 
ثابت بتعب وندم : شوفتي ياصفيه عاصم عمل معايا ايه ياختى 
صفيه بخوف : اخاف اجولك ياخوي تزعل منى معوزاش اتعبك اكتر من اكده 
ثابت بندم : عارف ياصفيه .عارف ده دين عليا واجب السداد .وانا قبلت حكم ربنا عليا فى الدنيا وهسد الدين .بس يسامحني وميبقاش عليا دين للأخره 
سيد بحزن : متزعلش منى يابوي .لسه فى رقبتك دين وواجب تسده 
ثابت بعدم فهم : لمين ياابنى .اللى عملته فى ابوي . اخوك بيعمله معايا 
سيد بتأكيد : وحق عمي اللى اخدته من بنته ومرته .غصبا عنهم . وانا عارف انه لسه معاك ومسلمتوش لعاصم . رجعه يابوي رجعه لنورهان عشان تخف من عليك حمل الجبال اللى انت شايله على اكتافك 
ثابت بحزن : انت حاسس بيا ياسيد .حاسس بابوك 
سيد قرب من ثابت ومسك ايده باسها وبدموع : حاسس بيك يابوي .حاسس بيك وعارف انك مش مرتاح ولا بتنام . وعارف انك لو نمت بتتأذا فى نومك يابوي .
ثابت بندم وحزن : بدعي ربنا ماياخدش الامانه غير لما يقبل التوبه ياولدى .
صفيه بدموع : متجولش اكده ياخوي ان شاء الله هاتجوم احسن من الاول .
ثابت : ماكنتش خابر انى واعر اوي اكده . وعملت فيكم كتير . بس انا هصلح غلطي . وهارجعلكم حقوقكم .هاتكلم مع عاصم واقنعه 
عاصم كان جاي وسمع كل كلامهم 
عاصم بجمود : هاتقنعني بأيه يابوي 
ثابت : ادى لكل واحد حقه ياولدى عشان متندمش زيي 
عاصم بنفس الجمود : بس انا مبندمش يابوي .عمري ماندمت على حاجه عملتها ولا حاجه هعملها 
ثابت بترجي عشان خاطرى ياولدى .ارجع عن اللى فى راسك .خلينى ارضي عنك قبل مااموت 
عاصم بوقاحه : الا قولي يابوي هو جدى لما مات كان راضي عنك 
ثابت بندم : لو رجع بيا الزمن .هاحب على رجله ومش هعمل اللى عيملته .
عاصم بثبات : اهو ده الفرق بينى وبينك . الندم . الندم ده ابشع حاجه ممكن يعيشها البنى ادم . عشان اكده انا مبندمش 
وبص عاصم لصفيه بغضب .وانتى مش جولتلكم قبل سابق مشفش وشكم فى البيت ايه اللى جابك اهنا 
 صفيه بذهوول .... ثابت حزين ... سيد بأندفاع .... 
سيد : عاصم ايه اللى بتقوله لعمتك ده .انت اتجننت ولا ايه 
عاصم بغضب : مالكش صالح انت 
سيد : كيف ماليش صالح 
عاصم : انا قلت لك ملكش صالح انت ولو مش عاجبك اطلع بره انت كمان.
سيد بغضب : اطلع بره كيف ده بيتي زي ما هو بيتك وليه فيه زيك بالظبط.
عاصم : ما حدش له عندي حاجه كل حاجه بتاعتى لوحدى شقايه وتعبي.
سيد : شقاك وتعبك لوحدك كيف .وانا ايه مكنتش بشقى واتعب معاك . معاك ايه .ده قبل منك كمان ولا ناسي انى اخوك الكبير 
عاصم بسخريه: وهو الكبير بسنه ياك ..الكبير كبير هيبه وكلمته المسموعه قدام الناس.. الكبير اللي الناس تعمل له الف حساب وتسكت لما يكون وسطيهم. 
سيد بسخريه : الكبير هو اللي الناس تشوفه تضحك عشان بتحبه مش عشان بتخاف منه. الكبير اللي الناس لو احتاجته تلاقيه مش وقت مصلحته بس.. الناس صحيح بتهابك بس عشان تتقي شرك مش عشان بتحبك..
عاصم بغضب وتوعد : هي كلمه انا قلتها ما حدش له عندي حاجه والحاضر يعلم الغايب واللي هيتكلم في الموضوع ده ما لوش عندي غير طلقه بثلاثه تعريفه
سيد بسخريه : هتق*تلني ولا ايه..
عاصم بجبروت : هق*تلك يا سيد وما تنساش انك وقفت مع ولد الجارحي ضدي اخترته هو وسبتني انا.
سيد بعصبيه : تاني نفس الموضوع تانى .ولد الجارحي تانى ...
عاصم بغضب وصوت جهورى : تاني وتالث ومليون.. ومش هرتاح غير لما اخد حقي منه.. وارجع اللي خده حتى لو بالق*تل.. مش هخليه يتهنى بيها. ولا هخليه يرتاح وياها. وهي كمان ها حسابها لما تقع تحت يدي.. بس اخلص منه الاول..

تاني يوم صباحا باكرا فى بيت حمزه .نورهان نايمه وشعرها مغطي وشها وحمزه بيعشق يشوفها كده قعد جنبها بهدوء يداعب شعرها بيديه برقه وازاح شعرها ببطء من على وشها عشان تصحي ..نورهان بدءت تصحى : دكتور حمزه .انت صحيت امتى 
حمزه بملاطفه : قومى ياكسلانه وراكى امتحان .
نورهان : معلش سهرت طول الليل كنت بذاكر ... وبمناغشه .اصل الماده اللى همتحنها انهارده اتطردت فيها كتير 
حمزه ضحك :قلبك اسود اوى على فكره .
نورهان قامت قعدت فى مكانها : ايه ده انت لابس هدومك كمان .انت هتخرج بدرى كده .
حمزه : اه . انا كمان مش هينفع اوصلك انهارده . عندى شغل كتيير فى المكتب .بس هعدى عليكى بعد ماتخلصي اخدك من الجامعه . 
نورهان : تمام هستناك ....وخرج حمزه بعد ما حدفلها بوسه ...

فى الجامعه *** نورهان وصلت وكانت راكبه تاكسى .وكان ايهاب وياسمين وساره واقفين فى مكان ما . زي ما ايهاب فهمهم انها هتيجى فى عربيه دكتور حمزه ..
ساره بفرح : الحمد لله اهي جايه لوحدها .وفى تاكسي .صدقت بقا ياايهاب .نورهان مش بتاعة الكلام ده .
ايهاب بغضب : انتى عبيطه مش فاهمه حاجه .اصبري عليا انا هكشفها قدامكم .
ايهاب نده لنورهان ..وقفت نورهان ..قرب عليها ايهاب وبأستظراف : ايه مش ناويه تغيري رائيك برضو 
نورهان بصتله بأستحقار : انا هنصحك نصيحه .انت لازم تتعالج لانك مريض نفسي بتحب التهزيق ياحرام .. وسابته نورهان ومشيت ..ياسمين ضحكت عليه جدا ..
ياسمين : بسخريه : هو ده اللى هاتكشفها .ديه هي اللى كسفتك .وخلت منظرك زي الزفت قدامنا ...ومشيوا ياسمين وساره..
ايهاب كان مستني واحد صاحبه .وقال بنرفزه .فين الزفت ده لحد دلوقتي ...

فى المدرج 
ياسمين بخبث : دكتور حمزه .محدش شافه انهارده .ياترى مجاش ليه ..قالت الكلام ده وهي بتبص لنورهان ..نورهان عملت نفسها مش واخده بالها ..
ساره بصت لياسمين بغضب : ياسمين لمى نفسك شويه .مش اي حاجه نسمعها .نصدقها 
نورهان بأستفهام : هو فى ايه .وايه الكلام ده 
ساره بتردد : اصل الحيوان .اللى اسمه ايهاب ده بيقول كلام عنك انتى والدكتور حمزه .
نورهان بأرتباك : كلام ايه ايه بالظبط ...ساره امتنعت عن الرد .نورهان بصت لياسمين .
ياسمين بشماته : بيقول انه شافك امبارح نزله من عربيه دكتور حمزه . ومنزلك كمان قبل البوابه بشويه . 
نورهان بتوتر : ايه الكلام ده . وحتى لو بالفرض صح .هو ماله .مش يمكن بيوصلني عادى ..
ياسمين بشك : يعنى الكلام حقيقي فعلا .وانتى كنتى معاه .
نورهان : وديه حاجه تخصكوا فى ايه .كل واحد يخليه فى نفسه .. ياسمين بصت لساره بسخريه وقامت من جنبهم . وطبعا نورهان الارتباك والتوتر ظهر عليها وبقت قاعده مش على بعضها ...
ساره بشك : نورهان .مالك ارتبكتى واتوترتي .ليه .هو الكلام ده صحيح ..
نورهان بغضب : مين تاني يعرف الموضوع ده . ومن امتى وانتو بتتكلموا فيه .
ساره : انا وياسمين بس .معرفش هو ممكن يكون قال لمين تانى . بس اللى اعرفه انه ناويلك على فضيحه 
نورهان : ليه يعنى كل ده عشان قولتله لاء . 
ساره : لاء هو فاكر هيلوى دراعك .ويساومك .تبقي معاه والا هيفضحك ..نورهان انتى في حاجه بينيك وبين دكتور حمزه .
نورهان : وانتى ليه مقولتيش الكلام ده قبل كده . مش مفروض انى صحبتك .وكنتى لازم تنبهينى .
ساره : انا دفعت عنك .وقولت مستحيل تعملى كده .وكمان انا عارفه اخلاق دكتور حمزه كويس ...بس انتى كده شكلك بيقول ان .....وسكتت ساره بتردد
نورهان غمضت عنيها بحزن : ايوه فى .بس ديه حكايه طويله اوى .بدايتها يوم وفاة بابا .وانتهت بجوازي انا ودكتور حمزه .فى البلد . ساره اتسعت عنيها بمفجأه .
ساره : يعنى انتى والدكتور حمزه ..نورهان قطعت كلام ساره بسرعه
نورهان : ايوه والله العظيم متجوزين وبعلم اهلي واهله . وطول الفتره اللى فاتت ديه انا عايشه فى بيته فى البلد ..
اعمل ايه فى المصيبه ديه.. . 
ساره : كلمي دكتور حمزه وقليلوا . هو اكيد هيعرف يتصرف ..
نورهان حاولت الاتصال بيه عدة مرات بس حمزه تليفونوا مقفول .بسبب الاجتماع ..بعتتله فويس وهي بتبكى ومنهاره .وحكتله على اللى حصل . ..نورهان كملت يومها عادى وامتحنت .بس طول الوقت كانت بتعيط .وخايفه من اللى ممكن يحصل ... خلصت وخرجت وكانت مقرره مش هتستني حمزه .وهتروح على طول . بس للاسف حصل اللى كانت خايفه منه .لسه هاتخرج .وقفها ايهاب ومعاه ياسمين وكان فى مجموعه من الشباب والبنات 
ايهاب بيبصلها بسخريه : على فين ياانسه نورهان . هو دكتور حمزه منتظرك بره ولا ايه . وانهارده كمان هاتروحي معاه شقته زي كل يوم 
نورهان بدموع : انتوا فاهمين غلط . وبلاش تزيد اكتر من كده .لانك هتتحاسب على كل كلمه بتقولها .وحسابك هيكون عسير 
ايهاب بجمود : انتى ليكى عين تتكلمى ..ده انتى بجحه اوى .ايه هتنكرى انك نزله من عربيته وكمان كنتي معاه فى شقته 
نورهان بدئت تدوخ وتتعب ومش مصدقه اللى بيحصل ومش عارفه تدافع عن نفسها . الكلام راح منها .
ياسمين : معقول .انتى يطلع منك كل ده . وعمللنا فيها ملاك .بتعرفي تمثلي اوى .مثلتى دور البنت البريئه بمنتهي الاحترافيه ..
نورهان بدئت الرؤيه تتشوش عندها وخلاص هاتفقد وعيها .وبتدور بعنيها فى كل الموجودين على حمزه .بس حمزه مش موجود .عماله بتقاوم نبض قلبها .اللى بيتصارع .مش بيتسارع ..بتدور على مأمن ومخبأ تتحصن بيه من عيون اولئك .اللى سرعان ما صدقوا بوهتان شاب اهوج .وفتاه حاقده .... ضاقت الدنيا بعينيها وفجأه جاء غيثها .نده لها حمزه وكانت معاه ساره .نورهان بصت لاسدها بحب .لتعلن اخيرا انه بأمكنها ان تفقد وعيها فى اطمئنان .
نورهان بدموع : حمزه ... حمزه قرب عليها واخدها فى حضنه وسط انظار كل اللى موجودين .وهي استكانت بين اضلع الاسد .وادركت انها فى حماية الاسد . الاسد الذي سيلتهم كل ذئب فكر بأذى نوره ...فقدت نورهان وعيها فى احضان الاسد .لم يحرك ساكنا . ظل فى ثبات للحظات .ثم بدء فى افاقتها بكلماته الناعمه الداعمه .
حمزه بحب وهدوء ونورهان بين احضانه : نورهان . حبيبتى . اطمنى انا جيت ..انا معاكى ... بدئت نورهان استعادة وعيها 
نورهان بدموع ادركت انها بين احضان الاسد : حمزه .حمزه ...حمزه اتنهد بحب واطمئنان . وادرك ان نورهان استعادت وعيها 
حمزه : متخافيش .انتي فى حضني .... 
نورهان : حمزه . ...نورهان ماكنتش بتنطق غير اسمه .كأنها نسيت كل حاجه واتمحت ذاكرتها الا اسم الاسد ....والأن .جاء دور هؤلاء اللا بشر ... استمدت نورهان قوتها من الاسد .فاقت وقفت بأعتدال . حماها الاسد خلف ظهره .. ونظر لكل الجمع وصاح فيهم بزئيره وقال : كل واحد فيكم بصلها بصه ولا قالها كلمه تجرحها . انا هعرف احاسبه ازاي ..ومسكت نورهان ايديه بأحكام ومشيت معاه .. تحت انظار الجميع . ومفجأتهم  

فى منزل حمزه الجارحي .... نورهان منهاره من البكاء وحمزه بيهديها 

نورهان بدموع : انا مش رايحه الجامعه ديه تاني . مستحيل ادخلها بعد اللى حصل ..انا يفكروني بنت رخيصه وقضت ليله مع معيدها 
حمزه بغضب : وحياتك عندى لحاسبهم واحد .واحد .واجبلك حقك منهم .وهتدخلي الجامعه راسك فى السما . 
نورهان بتصميم : لا .مستحيل .ده قرار خلاص .انا مش رايحه الجامعه ديه تاني 
حمزه : نورهان اسمعينى . انتى بتثقي فيا ولا لاء .
نورهان بتأكيد ودموع : طبعا انا مش بثق فى حد الدنيا غير فيك ياحمزه 
حمزه بفرح : ياااااه اخيرا نطقتي اسمي 
نورهان ازدات بكاءا وحطت راسها على صدر حمزه .: ده موقف بشع .موقف صعب اوى . انا ليه كل حاجه وحشه بتحصل معايه 
حمزه بحب : وانا ايه يانورهان .
نورهان بصت لعنييه بحب والدموع فى عنيها : انت احسن حاجه حصلت فى حياتى .انت النور الوحيد وسط كل الضلمه ديه 
حمزه حاوط نورهان بذراعييه وخباها فى حضنه : وحياتك كل حاجه هاتتغير بس عشان انتى ترضي عنها ... قومي خدى دش دافي ونامي شويه .....حمزه قدر يحتوي نورهان وخلاها هديت خالص انصاعت لامره ودخلت غرفتها .ونامت بهدومها .حمزه خرج و قفل الباب بعد ان تأكد انها غطت فى نوم عميق ....... طلع قعد فى الريسبشن .ومسك فونه .اول حاجه عملها كلم المسؤلين فى الجامعه . عن اللى حصل . واتفق معاهم على الاجراء اللى هيتخذوه ضد ايهاب وياسمين . بحرمانهم من دخول الامتحان هذه السنه وفصلهم . واستئناف الدراسه فى العام القادم .... وبعدين القسم الخاص بالسوشيال ميديا . قام بتحديث حالته الاجتماعيه لمتزوج . من نورهان القاضي....

فى فيلا الجارحي .مروان .وشروق .وعمار .وسلطانه . قاعدين مع بعض وصالحه كانت بتحط القهوه 

عمار بهزار : الاسد شكله عجبته القعده فى مصر .
مروان بوش عابث : لا لسه عنده شغل فى مصر . وكمان نورهان لسه مخلصتش امتحانات .
شروق بقلق : مالك يامروان .انت متضايق من حاجه 
مروان : لا مافيش حاجه .
سلطانه بصتله وبتأكيد : لاه .فيه شكلك باين عليه .ولو داريت ع الدنيا كلها . مهتقدرش تداري قدامى . ده غير ان حمزه اخوك مبيخبيش عنك حاجه ابدا .
مروان بأبتسامه حزينه : اطمنوا . مشكله صغيره بسيطه وحمزه حلها خلاص .
عمار : مشكله لنورهان . مش كده. .... مروان هز رأسه بأيوه . وتابع عمار . كنت حاسس .
شروق بقلق : مشكلة ايه يامروان .ونورهان كويسه 
مروان : متقلقيش مشكله تافهه . وحمزه خلاص اتصرف . ونورهان كويسه والله 
سلطانه : عمار .ياولدى .ابقا شوف انت وضحي ناقصكم ايه وانزلوا اشتروه .خلينا نتمم موضوعك بأسرع وقت ..
عمار بسعاده الاطفال : ربنا يخليكى لينا ياست الكل .
سلطانه : ربنا يسعدكم ياولدى ويفرحكم 
شروق بتفكير : خطرت في بالي فكره .انما ايه 
عمار بهزار : والله ياشروق انا مبخفش غير لما بتفكري ..
مروان ضحك .شروق بصتله بغضب . وبصت لعمار بتوعد : اما انك صحيح رخم على رائي الاسد .
عمار : قولي يا ام العريف .اتحفينا .
شروق : ايه رائيكم . نعمل فرح حمزه ونورهان مع عمار وضحي .
عمار بأعجاب : تصدقي خلفتى ظنوني . وفعلا فكره حلوه ..ايه رائيك يامروان 
مروان برفض : لاء افرح انت مع عروستك . وسيب حمزه ومراته 
عمار : ليه . وبعدين ده حمزه الاسد . وهو بنفسه كان بيقول عايز يعمل فرح كبير لنورهان 
مروان : تمام . بس محددش وقت . افرح انت ياعمار وفرح عروستك . وحمزه كمان هنفرح بيه بس مش وقته .لسه الظروف مظبطتش . 
سلطانه فهمت خوف مروان : اه عاصم القاضي . شكلك عرفت حاجه وعرفت انه اكيد ناوي لحمزه على نيه مش كويسه .مش اكده . 
مروان بتوعد : متخافيش على حمزه يا امي . حمزه واعي لنفسه . وانا كمان واعي للحيوان التاني . ولو فكر يهوب مره تانيه للاسد والله لدفنه حي .هو وكل من يشد على ايده ..

مشهد +18
فى منزل حمزه .. حمزه ساب نورهان نايمه .وكمل شغله فى مكتبه .وبعدين دخل يفضي طاقته .او يفش غيظه فى غرفه الجيم الخاصه بيه . فضل يتمرن بعنف .والغضب ماليه .وانفاسه كانت بتتصارع فى صدره بين شهيق وزفير .
نورهان كانت فى غرفتها .صحيت .لاقت نفسها كانت نايمه بهدومها . تذكرت ما حدث لها فى الجامعه وتذكرت كم هدئت واستكانت فى احضان الاسد وتأكدت انه ملازها الآمن الوحيد . قررت اسعاده ..وادركت ان الوقت يمضي سريعا فلا داعي لأهداره . دخلت حمامها .تحممت . وغسلت كل الاحزان بداخلها وما يؤرق صفوها .خرجت واردت قميص نوم مثير .وتعطرت وتركت شعرها ينزل بأنيسابيه يغطى ظهرها .كما يروق للاسد .وتحضرت وكانت عروسا فى ليلة زفافها .وقبل ان تخرج من الغرفه .حاولت ان تقمع كل الخجل داخلها . تركت نورهان برأتها فى الغرفه .وخرجت نورهان اخرى .خرجت كأمرأه ناضجه ذهبت للاسد بنفسها .وبكامل ارادتها .مستسلمه له ومسلمه نفسها اياه .لكي يسعد بها وتسعد معه ..... فتحت نورهان باب الغرفه على الاسد وجدته يقوم بتصليح احد الالات التى يتمرن عليها . تسلل عطرها الى انفه . وندهت عليه بصوت انثوي مليء بالاثاره . 
نورهان : يا أسد .. الاسد بيستدير وجد امامه انثي بكل ماتحمل الكلمه من معني . وليست تلك البنت الرقيقه .هذه الانثي ملكه حمزه نظر لها .وكأنه يراها لاول مره .ولكن بنظره مختلفه .ينظر بحب ورغبه .الى كل مايظهر منها .شعرها الذي يعشقه وعيونها التى ازدات سحرا وينظر لجمال مفاتنها التى تظهر امامه لاول مره . اقتربت اليه نورهان.....
نورهان بصوت انثوي : ايه يااسد ندهت عليك مردتش عليا مش سامعنى ولا ايه ..
حمزه لسه مش مستوعب .وبأحساس غريب لاول مره بيعيشه : هو انتى واقفه قدامي كده فعلا .
نورهان قربت عليه اكتر ولفت ايديها حوالين رقبته وبصت فى عنيه بحب : مستغرب ليه . مش انت قولتلي .لما تطمنيلي .
حمزه حاوط وسطها بأديه وجذبها له واقترب منها اكثر .وتنهد فى وجهها حتى كادت تنهيدته احراقها من شدة حرارتها . واطمنتي .
نورهان بحب : اطمنت جدا جدا .
حمزه بحب : انتى عملتي فيا ايه .انتى فعلا ساحره .سحرتينى .وخليتينى وقعت فى حبك 
نورهان بحب : حمزه انت اسد احلامي اللي حلمت بيه 
حمزه بأبتسامه وحب : هو مش كان فارس 
نورهان بدلع : تؤتؤ .كل البنات كانت بتحلم بفارس . انا الوحيده اللى حلمت بأسد 
حمزه بتنهيده مليانه حب : انتى بتعملي ايه فى الاسد يانورهان 
نورهان بصوت مثير : انا بروض الاسد . بحبك يااسد (والتهم الاسد فريسته دون مقاومه منها وبأستسلام تام ) 

فى غرفه نوم الاسد وبعد مرور بعض الوقت . وبعد ان قضوا اسعد لحظاتهم سويا . حمزه بصدر عارى ونورهان تنام بين ذراعيه . 
حمزه بحب ويداعب شعر نورهان : انا بحبك اوى .
نورهان : وانا كمان يااسد بحبك اوى 
حمزه : كان نفسي اعملك فرح فى البلد .الناس كلها . تحكي عليه لبعد عشرين سنه قدام .وكان نفسي اشوفك وانتي لابسالي الابيض 
وعشان كمان عارف .ان ده ابسط حقوقك وحلم اي بنت الفستان والفرح 
نورهان بحب : انت عندى اهم مليووون مره من الفستان . انت فرحة عمري يااسد . كل البنات بتحلم بالفستان والفرح .بس مش كل البنات بيبقا من نصيبها الاسد . وانا الاسد طلع من نصيبى .وهي ديه الفرحه اللى بجد .الدنيا كلها هاتحسدنى عليك يااسدي . وكفايه عليا ان حبيبت الاسد ..
حمزه : انتى روضتي الاسد وخليته يقع اسيرك . (نورهان ضحكت ) يلا قومي . خدى حمامك وغيرى هدومك .وتعالي نتعشي بره 
نورهان بكسل : لا انا تعبت 
حمزه : تعبتي ايه احنا لسه عملنا حاجه .التعب كله جاي بعدين .
نورهان بكسوف : بس ياحمزه بتكسف 
حمزه بمراوغه : نيتك وحشه على فكره . انا قصدى .لسه هانخرج كتير . وبعدين انتى بتفرهدي بسرعه ليه كده .
نورهان بأداء طفولي وتعابير طفوليه : يي انت تقصد كده برضو..
حمزه خطف بوسه سريعه : يلا بلاش كسل . متضيعيش وقت . ورانا حاجات كتير لسه 

فى احد المطاعم نورهان والاسد قاعدين .والويتر جالهم 
الويتر : اومرني ياافندم .
حمزه : بص بقا انا عايز سفرة سيفود .محصلتش .وجمبري كتيير . وعايز شوربه جمبري 
نورهان بتبص لحمزه وهو بيتكلم مع الويتر بتكشير وبأداء انها مقروفه .: حمزه انا مش باكل سيفود . ومش بحب الشوربه ديه 
 حمزه : بتقولى حاجه ياحبيبتى 
نورهان : اه بقولك مش باكل سيفود . 
حمزه : معقوله .ياخساره (وبص للويتر ) وتابع ..سيبك منها وهات اللى قولتلك عليه بسرعه بقا 
الويتر ضحك : تحت امر حضرتك ياافندم ..
نورهان بأعتراض : انا مش باكل سيفود يااسد .مش بالعافيه 
حمزه : ماهو يا تاكلي سيفود . يا هننزل ناكل كوارع . 
نورهان : لا خلاص .سيفود ارحم . 
حمزه بمداعبه : وبعدين ياحب . انا عريس فى شهر العسل .والمفروض تكوني عارفه ايه اللى يفدنى .وتمم كلامه بغمزه 
نورهان بسخريه : امم وايه كمان .قول كمان يااسد بيه . (بعد شويه وبعد ماالاكل اتحط .نورهان ماسكه الشوكه بتنقنق وشبه مش بتاكل .. وحمزه دايس فى الاكل )
حمزه لنورهان بمناغشه : انتى مش بتاكلي ليه . يانورهان مش انتى اللى طلبتي سيفود 
نورهان بصتله وضحكت : متشغلش نفسك . انا تمام باكل اهو... (.تليفون حمزه رن وكان عمار )
حمزه فتح المكبر 
عمار : ايه يا اسد 
حمزه بهزار: ايه يارخم 
عمار بسخريه : ايه بتصل فى وقت مش مناسب ولا ايه 
حمزه بهزار : اه (نورهان بتبصلوا .حمزه غمزها ) بتعشي يابني ادم 
عمار بفضول : بتتعشي ايه يااسد
حمزه : جمبرى 
عمار : اهووو الله يساهلوا . فسفور بقا يامعلم هتنور كده .... اسد لو لسه بتنام لوحدك انصحك متقلش فى الجمبري .عشاااا.(حمزه قطع كلامه بسرعه )
حمزه : اتلم يابني ادم نورهان بتسمعك معايه
عمار بكسوف : ليه الاحراج ده . ازيك يانورهان 
نورهان : ازيك يادكتور عمار .
عمار : يابنتى ماترحمينا بقا القاب . ماتقولها حاجه ياحمزه 
نورهان بعفويه : حمزه مش فاضي يقول ياعمار بياكل 
عمار بهزار : الله .الله . حمزه وجمبرى .ده شكل فى تطورات كتير حصلت (نورهان اتكسفت) 
حمزه : عمار عايز ايه انجز 
عمار بجديه : انا كمان عندى تطورات . حددنا ميعاد كتب الكتاب والفرح 
نورهان بفرحه : مبروك .الف مبروك ياعمار
حمزه : مبروك ياحبيبى . ربنا يتمم بخير 
عمار : نورهان .ضحي بتقولك هتستناكي تنزلوا تشتروا طلبات الفرح مع بعض 
نورهان بحب : قولها من عيوني . وباركلها عني ياعمار .
عمار بسخريه : خلاص مش هطول عليكم . حمزه .نورهان عقبالكم 
حمزه بهزار : اقفل يارخم مع السلامه .. 
نورهان بتثاوب : حمزه خلص اكلك بقا .عيزه اروح عشان عيزه انام 
حمزه : مافيش نوم انهارده .يعنى كل ده وفى الاخر هتنامي . 
نورهان ضحكت بسخريه : انا اللى جبته لنفسي 
حمزه غمزها وضحك 
حمزه : قوليلى صحيح يانورهان .كنتي ناويه على ايه فى المستقبل .يعنى بعد الجامعه كنتى مخططه ايه 
نورهان بهزار : كنت ناويه اتجوزك 
حمزه بغرور : كنت متأكد انك بتموتي فيا .
نورهان بدلع : طبعا ياميزو 
حمزه : لا انا بقول نروح بيتنا ليتقبض علينا بفعل فاضح فى الطريق العام (نورهان ضحكت)وتابع حمزه بجديه .لاء بجد كنتي ناويه على ايه ..
نورهان : اكيد قبل ما اقابلك كان اولوياتى الشغل ..دلوقتى انت الاول وبعدين ،،مافيش بعدين انا اولا واخيرا .قالها حمزه بسرعه قبل نورهان ماتكمل كلامها ...

تاني يوم صباحا فى الجامعه ..حمزه كان داخل بنورهان فى المدرج تحت انظار كل الطلاب . وقف على الاستدج وهو يكشر عن انيابه .والكل شايف احتداد ملامحه وغضبه الظاهر فى عنييه 
حمزه بغضب : طبعا كل اللى موجود عارف .اللى حصل امبارح لزميلتكم . عايز بس اسأل .ازاي حد ممكن يسمح لنفسه انه يتلصص ويتجسس على حياه حد .. الكابتن اللى شاف زميلته نزله من عربيه جوزها ..وراح ألف حوار كبير .من غير مايسئل ولا يتحقق .وعلى طول افترض انها على علاقه بيه .من غير مايعرف حتى طبيعة العلاقه ديه ايه ....وعشان هو شخص غير سوى .وعنده سوء نيه . راح يساومها . ويطلب منها ينتصاحب .ياهافضحك ...الاستاذ اللى عمل كده . والبنت اللى كانت معاه . وكل واحد اشترك فى اللى حصل امبارح . انا قدمت فيهم شكوى . واتأكدت بنفسي من العقوبه اللى يستهالوها . زميلتكم ديه تبقا نورهان محمد القاضي . مرراتى . وبصلها حمزه بأبتسامه وحب ونورهان بدلتوا نفس الابتسامه . وتابع حمزه وفى حاجه تانيه حبيت تعرفوها مني انا شخصيا . وانا بقدم الشكوى . قدمت استقالتي من الجامعه بشكل نهائي .. نورهان اتسعت عنيها بمفجأه وصدمه .والجميع بدء بالهمهمه واللى يقول ليه . واللى بيعتذر عن اللى حصل نيابة عن كل زملائه . واللى بيقول طب احنا ملناش ذنب . 
حمزه بأصرار : ده قرار نهائي .ياشباب .لا رجعه فيه . نورهان بصه لحمزه وعنيها بتسأله ليه .حمزه بصلها بأبتسامه .وخرج من القاعه . ونورهان بعد ماخلصت اخر امتحان ليها .كانت واقفه مع ساره . 
ساره : معقول مكنتيش تعرفي انه هيقدم استقالته 
نورهان : معرفش انا اتفاجئت زيى زي اي حد . مقليش عشان مأثرش على قراره . انا مش عارفه ازاي هكمل فى الجامعه من غيره .
ساره : انتى كده هاتسافري الصعيد تانى 
نورهان : اكيد طبعا 
ساره : يعني مش هشوفك تانى 
نورهان : فى الامتحانات بس .لانى مش هاجي تانى غير وقت الامتحانات بس .
ساره : دكتور حمزه جه اهو ...نورهان شاورتله . وسلمت على ساره وودعتها . 
نورهان : اشوف وشك بخير ياسووو .
ساره بدموع : هاتوحشينى اوى . هكلمك فون ماشي . وحضنوا بعض ومشيت نورهان .ركبت العربيه مع حمزه ..

فى العربيه مع نورهان وحمزه ..نورهان بتبصله بتساءل وعتاب 
نورهان : ممكن اعرف ليه عملت كده . 
حمزه : انسي يانورهان 
نورهان بحب : انا السبب مش كده .
حمزه : لاء انت واحد من الاسباب . لكن مش السبب الرئيسى 
نورهان : انت بتقول كده بس عشان محسش بالذنب ..
حمزه : صدقينى يانورهان بفكر فى الخطوه من فتره طويله .لاسباب كتير اولهم شغلي . اللى بقا كتير جدا .
نورهان بعدم تصديق : مش عارفه ليه مش مصدقاك .
حمزه مسك ايديها وبيطمنها : لا صدقي عشان ديه الحقيقه وحياتك عندى ... وبعدين سيبك من اللى حصل بقا . .... وركزي معايا شويه يامدام .... انا عاملك مفجأه هتعجبك 
نورهان : مفجأة ايه 
حمزه : حذري فزرى 
نورهان : ماتقول ياحمزه بقا انا لسه هحذر وافزر . 
حمزه : انتى ايه يابنتى مكسله تشغلي مخك شويه . انا باين عليا اخدت فيكى مقلب ولا ايه 
نورهان بمزاح : حمزه انا مفرهده من الامتحان حطيت كل طاقتي فيه وكمان ما نمتش من امبارح فطبيعي اكون هنجت.
بس ده ما يمنعش اني ممكن اتوقع او استشف من خلال حديثنا بتاع امبارح ايه هي انوع المفاجاه.
حمزه: ايوه بقى ايه هو توقعك
نورهان : مسافرين مش كده 
حمزه : عارفه لو ما كنتيش توقعتي صح كنت هغير فكرتي عنك
نورهان بسخريه : لا انا اوقات بفصل زي التلاجه كده لكن في العاده انا كويسه ما تقلقش
بعد عده ساعات قليله وصلوا احدى القرى السياحيه الجديده ونزل حمزه ومسك ايد نورهان ودخلوا احد الفنادق الفاخره.... في الغرفه التي كانت لها اطلاله تفوق الخيال وتطل على البحر مباشره.... نورهان في البرنده ومبهوره بجمال المنظر جه حمزه واقف من وراها ولف ايده حول وسطها...
حمزه : ها ايه رائيك 
نورهان بأعجاب : المكان حلو اوى ياحمزه 
حمزه : ولسه البلد كلها حلوه قوي وهتعجبك حمزه( بثقه وغرور )على فكره القريه دي كلها من تنفيذ شركه الجارحي..
نورهان : انت كل حاجه طالعه من تحت ايدك حلوه قوي يا حمزه...
حمزه : طب يلا يا مدام غيري هدومك عشان ننزل نتعشى وافرجك المكان تحت بالليل عامل ازاي.

فى مطعم الفندق . حمزه نده الويتر وبيطلب منه العشا حمزه للويتر ما فيش في المنيو. سي فود نورهان بصتله 
  قوي حمزه ضحك وسالها هتاكلي ايه..
نورهان : اي حاجه غير السمك ابوس ايدك.
حمزه للويتر : حمام .وبص لنورهان .ها بتاكلي الحمام ولا لاء 
نورهان : باكله طبعا 
حمزه طلب من الويتر الاكل وطلب منه درينك (عصير)عقبال ما الاكل يجهز...
نورهان : الا قولي يا حمزه ايه حكايتك مع السي فود هو في قصه عشق بينكم 
حمزه بصلها بحب وبمغازله : قصه العشق دي بيني وبينك انت يا حبيبى ..
نورهان بدلع : حبيبي يا اسد..... حمزه زعلان مني اوى يا اسد 
حمزه : ليه 
نورهان : عشان وحشته قوي بصراحه هو كمان وحشني قوي
حمزه بص لها بغيره وقال: لها مش عايز حد يوحشك غيري فاهمه ....
نورهان : ده الاسد الصغير يا اسد وبعدين يا روح قلبي انت حاجه تانيه
حمزه: انا من رايي احنا نطلع اوضتنا والعشاء يجي لنا فوق احسن ..(نورهان ضحكه بكسوف) قعدوا يتكلموا شويه احاديث متنوعه وهم بيتعشوا وخلصوا عشاء وقاموا ويتمشوا .على البحر 
نورهان : احنا هنسافر البلد امتى .
حمزه : انتى زهقت مني ولا ايه هو احنا لحقنا
نورهان بحب : لا طبعا انا عمري ما ازهق منك ابدا انا بس بسال..
حمزه : اول ما تزهقى من هنا .هنسافر على طول .. بقولك ايه ماتيجي نطلع اوضتنا .
نورهان بفرح : يلا 
حمزه بشك : انا شاكك فيكى 
نورهان ضحكت بتعب : انا عيزه انام . انت عارف انا مطبقه بقالى اد ايه 
حمزه : طب يلا انتى فعلا شكلك باين عليه . كمان عشان الصبح فى مفجأه تانيه 
نورهان : اكيد هنطلع رحله باليخت 
حمزه : ابهرتينى بجد .. تصدقي يا نورهان ،انا وصلت لنتيجه هايله .انتي وانت نعسانه بتفكرى كويس 
نورهان بغرور : ده حقيقي 

تاني يوم صبااحا .حمزه قاعد على سطح اليخت ومستني نورهان . بعد شويه نورهان طلعت .كانت لابسه لبس مكشوف .وحاطه ميكب خفيف .وشعرها مفرود .حمزه اول ماشافها بصلها ورافع حاجبه بأعتراض 
حمزه : ايه ده بقا ان شاء الله ياهانم 
نورهان بدلع : ايه رائيك عجبتك مش كده 
حمزه بغضب : انا بتكلم جد .انتى ازي تطلعي باللبس ده فوق سطح اليخت كده..انتى هاتهزرى 
نورهان : بص ياحبيبى كده مافيش بني ادم شايفنا . حمزه احنا فى نص البحر 
حمزه بتصميم : ولو برضو ده ميمنعش ان لبس حضرتك مكشوف زياده عن اللزوم .وانا مش قابل كده .اتفضلي انزلي حطى حاجه عليكى . 
نورهان : ياحمزه 
حمزه : مش عايز نقاش . انزلي البسي حاجه تانيه ومتلويش بوزك كده 
نزلت نورهان وغيرت هدومها لبست بنطلون جينز وتيشرت وطلعت تاني.
حمزه بأعجاب : ايوه كده شفتى .كده احلي ازاي 
نورهان : انت غريب بجد هو في حد حوالينا ياحمزه ..
حمزه بغيره : انا مش عايز كده يبقى تسمعي كلامي وبس ok
نورهان : حاضر يا حمزه بيه (وسكتت شويه وبعدين قالت باستفزاز )ده انا كنت ناويه البس مايوه عشان اعمل تان 
حمزه : تلبسي مايوه ! البسي مايوه براحتك.. بس في اوضه النوم ..مش على سطح مركب ..نهارك مش فايت
نورهان بصتله وضحكت : بحبك وانت غيران قوي...

حمزه ونورهان كانوا مبسوطين قوي بحبهم لبعض بيزيد و منقرتهم لبعض بتزيد وبيعرفوا حاجات عن بعض اكتر مر عليهم اسبوعين وهما مع بعض وكانوا احلى اسبوعين في حياتهم رجعوا البيت حمزه اللي في مصر تاني قبل ما يسافروا الصعيد نورهان قاعده قدام التليفزيون وحمزه حاطط دماغه على رجلها.وهي بتداعب شعره . 
نورهان : اسبوع الامتحانات جر اسبوعين وراه.. بس بصراحه احلى اسبوعين في حياتي يا اسد .
حمزه : اوعدك كل فتره نعمل رحله حلوه زي دي
نورهان برومانسيه : كل لحظه بتعدى وانا معاك هي حلوه . حياتي كلها احلوت لما ظهرت فيها يااسد ..
حمزه قام اتعدل وبص لنورهان بحب : انا بحبك اوى يانورهان .من اول لحظه عينى جت عليكى .وانا حسيت احساس عمرى ماحسيته قبل كده .ودايما عينى كانت عليكى 
نورهان بحب : طب انا كمان عينى كانت عليك والرسومات تشهد ... حمزه باسها من جيبنها 
نورهان بحب : عايزه يبقى في بيننا ذكريات كتير حلوه وبس.. مش عايزه نحس باي لحظه ندم تساعدني نعمل ده..
حمزه بحب : طبعا يا روحي اوعدك ان كل لحظه هنقضيها مع بعض هتبقى سعاده وبس..

حمزه ونورهان مع بعض في العربيه وكانوا خلاص مسافرين الصعيد ويدوب قبل فرح عمار بكام يوم وحمزه كان جايب جاردات كتير قوي معاه من مصر وفي اليوم ده كان مقرر انه ما يسوقش العربيه كان قاعد هو ونورهان في الكنبه اللي ورا وفاتح الفون بتاعه وبيفرجها الصور اللي كان مصورها لها على اليخت وكان واخد لها صور كتير جدا ونورهان كانت متفاجئه 
نورهان : لا ياحمزه انتى صورتني امتا وازاي . وازاي انا مخدتش بالي 
حمزه بيضحك عليها .: لا بصي ديه كمان . لا ولسه معايا صور كتير كده 
نورهان : انت بتلحق تعمل كده امتى وازاي . انت مش معقول ...وخلاص تقريبا دخلوا اول البلد وفاجأه وبدون اي مقدمات ضرب النار عليهم من كل اتجاه .ونورهااان صررررخت ووووو...........يتبع 
.وفجأه ومن غير اي مقدمات ضرب النار كان عليهم من كل اتجاه .ونورهان بقت تصرررخ . حمزه نزلها فى دواسه العربيه ورمى كل جسمه عليها عشان متتأذيش . ضرب النار كان زي المطر عليهم .بس اللى بيضرب بيضرب بغشوميه معرفش يوقع اصابات .مروان كان مستني حمزه برجالته .واول ماسمع ضرب النار حس ان حمزه فى خطر طلع هو الرجاله لمكان حمزه . وقدروا يوقعوا الكام راجل اللى كانوا بيضربوا نار على الاسد ..ضرب النار سكت .وحمزه لما اطمن ان الخطر زال .قام .وكانت نورهان فقدت وعيها من الرعب والخضه ..حمزه رفعها على الكنبه وحاول يفوقها بس من غير فايده .. قرب عليه مروان اللى مرعوب على الاسد 
مروان بخوف :حمزه انت كويس . 
حمزه بقلق على نورهان : انا كويس . بس نورهان غميت .وحاول حمزه مره تانيه يفوقها .برضو من غير فايده ..
مروان ركب عربيته .بعد ما اعطى امر للحراسه تحاوط عربيه الاسد .وطلعوا على فيلا الجارحي ...
فى فيلا الجارحي ..حمزه شايل نورهان .اللى لسه فاقده وعيها .ومروان وراه .وشافهم كل اهل البيت اللى اتخضوا واتفزعوا من المنظر .
سلطانه برعب : فى ايه ياولاد نورهان مالها ..
حمزه نيمها على كنبه الصالون ..شروق صرخت تنادى عمار اللى كان فى غرفته ونزل جررري مرعوب 
عمار بلهفه : فى ايه ياحمزه ايه اللى حصل .
حمزه بغضب : شوف نورهان .وخلى بالك منها ..وخرج حمزه يجرى كاجري الاسد و وراه مروان ... 
شروق بخوف : فى ايه حد يفهمنا اللى حصل ... عمار بيقيس نبض نورهان . وكا طبيب بيحاول يخليها تسترد وعيها 
الكل اعصابه مشدوده ومش فاهمين اللى بيحصل ومخضوضين ..نورهان بدءت تعود لوعيها . واول مافتحت عيونها .ندهت على حمزه .الكل بدء يهدى ويسأل ايه اللى حصل 
شروق بقلق : نورهان انتى كويسه . ايه اللى حصل وعمل فيكى كده 
نورهان قامت قعدت ومن الخوف بقت تعيط لما افتكرت اللى حصل .
عمار : اهدي . انتى بقيتى كويسه . 
نورهان ببكاء : حمزه فين ياعمار . ايه اللى جراله 
عمار : حمزه كويس هو اللى جابك هنا ومشي 
 نورهان : مشي راح فين . اوعا تكون بتضحك عليا 
سلطانه : حمزه بخير يانورهان متقلقيش عليه . ايه اللى حصل معاكى وانتى غميتى ليه 

فى فيلا ثابت القاضي .. حمزه ومروان ومعاهم جيش من الرجال .حمزه ضرب اعيره ناريه فى الهوا ..خرج عاصم على صوت هذه الطلقات وتجمع حول عاصم رجاله ..سيد وثابت فى الخلفيه ..حمزه قرب من عاصم بكل غضب وتوعد وعينه مليانه بالشر ..
عاصم بغضب : فى ايه ياجارحي .جاي بغضبك عليا ليه . ولا انت شايفنى فى منامك ولا ايه ... ولا لدرجه دي كارهنى ومعكر عليك صفو حياتك ...
حمزه ض* ر* ب ن* ا* ر على اقدام رجاله عاصم واسقطهم ارضا .حمزه بغرور : كده تعرف تكلمنى بدل ما انت متحامى فى شويه العيال دول .ولو عايز تضرب عليا .نار تجيلى وش ل وش .مش تستغل وجود مررراتى معايه وتعمل عملتك .بس المره الجايه ابعت رجاله . بتعرف تمسك سلاح . مش شويه عيال .
عاصم بعدم فهم : انت بتتكلم عن ايه 
مروان بغضب : ديه المره التانيه ياعاصم . خد بالك محدش هيخلصك من ايدينا المره دي 
سيد قرب من حمزه بتساءل : فى ايه ياحمزه .حصل ايه 
حمزه بغضب : اخوك باعتلي رجالته على اول البلد .ضربوا عليا نار . انا ومراتى ..
عاصم بخوف على نورهان : محصلش 
 حمزه بغضب : لا حصل .خليك راجل ومتنكرش 
عاصم بأصرار : انا لوعملتها مش هخاف منك وانكر . بالعكس هبقا فخور بكده .لكن يمين بالله العظيم مانا ولا اعرف حاجه عن الموضوع ده من اصله ..(حمزه بيضحك بيسخريه . وبيبص حواليه .لقى كل حريم البيت معاهم بره ) 
عاصم بغضب وثبات : اسمع ياجارحي -كان بودى اكدب عليك . واقولك اني خرجتك من دماغي . لكن للاسف لاه موتك من اولوياتى .ومش هرتاح غير بق*تلك .(مروان شد اجزاء السلاح عشان يستعد للضرب اوقفه حمزه بأديه ) وتابع عاصم بنفس الثبات والتوعد .هاق*تلك واشفي غليلى منك . هاقت*لك .بس وانت لوحدك .مش وهي معاك . معيزاهاش تتأذى بسبب موتك ...عاصم هنا بيعلن حبه لنورهان وخوفه عليها امام الجميع . امام الاسد . قالها بكل صراحه . حتى لوكانت بطريقه غير مباشره . بس الا سد . شاف فى عيون عاصم صدق كلامه . شاف حبه لنورهان . اذا نورهان روضت الاسد .فماذا فعلت بقلب هذا الجاحد . صاحب القلب الحديدى . ألانته .نعم ألانته ....ثار الاسد وانقض على عاصم وسدد له الضربات المبرحه فى وجهه .تحت انظار وصرخات ستات البيت ..سيد بيحاول يمنع الاسد ولكن ليست لديه القدره .. حمزه صوب سلا*حه على رأس عاصم .جريت عليه فتحيه .ام عاصم وبترجي واذلال : لا ياحمزه .احب على يدك ياولدى .سيبه ياحمزه . عشان خاطرى بلاش ياحمزه . 
حمزه بغضب : ابعد عنى وعن بيتى . المره الجايه لو امك باست رجلي مش هرحمك . وخرج الاسدين .ووراهم كل رجالهم .. 
ثابت بصوت راجف : ليه يا ولدي كده ليه مش قلنا لك بلاش حمزه الجارحي
عاصم : مش انا جولت مش انا اعمل ايه تانى عشان تصدجونى 
سيد بتساءل : مين طيب ..فى حد له مصلحه فى موت الاسد .او نورهان ..
عاصم سمع كلام سيد بأهتمام وسرح فيه بتفكير وافتكر . كلام عفاف 

(فلاش باك)  
عاصم كان داخل اوضته بليل . واتفاجئ بعفاف منتظراه .وهي فى ابهي صوره .لقضاء وقت حميمي مع زوجها .هو اول ماشافها فهم مرادها .تعايا وتمارض .عشان يتهرب منها ..
عفاف : مالك ياعاصم فيك ايه 
عاصم بتمارض : حاسس نفسي تعبان .وعايز انام ..عفاف بصت بسخريه وعشان تحافظ على ماء وجهها .غيرت الموضوع 
عفاف بخبث : عملت ايه فى موضوع اللى متتسماش .بنت عمك .وجوزها .
عاصم بعدم اهتمام : هعمل ايه يعنى . ليهم دور .بس لسه مجاش 
عفاف : انا عرفت انهم فى مصر .وقربوا ينزلوا .عشان فرح عمار .
عاصم قعد وانتبهلها وبتساءل : وانتى دخلك ايه فى الموضوع ده .ديه متخصكيش 
عفاف : اومال .تخص مين لو متخصنيش .انت جوزي .وبسخريه .ولا ديه كمان نيستها . ولا تكنش رجعت فى كلامك وصرفت نظر من اصله .
عاصم : مش وقته . كل ما اجمع ناس وتيجى سيره الاسد بيخافوا ويجلوا . 
عفاف بتحمس : انا عندى اللى مايخافش وعندى اللى يخلص عليهم الاتنين مع بعض ونرتاح منهم للابد .. 
عاصم قام بغضب ومسك معصم عفاف بقوه وقالها بتوعد وتحذير : الموضوع ده ملكيش صالح بيه . ولد الجارحي . انا هعرف اصفي حسابي معاه ...لكن نورهان .حسك عينك تجيبى سيرتها ولا تفكرى تمسيها بسوء .هي ملهاااش فى الموضوع من اساسه 
عفاف بعصبيه وغيره : هي مين ديه اللى ملهاش فى الموضوع . مين ديه . ديه هي اس البلا كله . وكل اللى احنا فيه ده بسببها ..وبعدين تعالى هنا قولى . انت لساتك بتفكر فيها .. عشان اكده لماعرفت ان حمزه معاود مصر وهي معاه .امرت راجلك ميضربش عليه نار .عشان السنيوره .جانبه . خفت عليها .يجرالها حاجه . ساحرتك الساحره . 
عاصم بغضب : هي كلمه واحده .موضوع الجارحي .ليا انا لوحدى وانا اللى هاتصرف فيه بطريقتى ..
عفاف بغضب : طريقتك ديه اللى مفيهاش اذيه لحبيبة القلب . مش اكده . معئن هي اللى مفروض تموت .مش ولد الجارحي . هي اللى ساحرتك . وساحرته ....
(بااااك).....بص عاصم لعفاف . وهي هربت من عيونه بسرعه .ودخلت تجرى جوا الفيلا . وهو وراها . ووراهم كل اهل البيت 
عاصم بغضب : عفاف .وقفت بصتله بخوف . عاصم اتنهد بغضب . انتى ليكى يد فى الموضوع ده 
عفاف بأنكار : لا مش انا . 
عاصم : لا انتى . انتي اللى نفسك تخلصي منيها .
عفاف بجمود : وانت كمان المفروض تكون عاوز واكتر منى .لو لسه باقي على هيبتك وكرامتك .ياسيد الرجاله 
عاصم صفع عفاف على وشها صفعه اسقطتها ارضها . عفاف بعصبيه حد الجنون . بتضربني عشانها .بتمد يدك عليا عشانها .ليا حق .اقتلها . لواطول مش هقتلها مره ، هقتلها الف مره ومره ..من يوم مادخلت البيت ده قلبت كل حاجه فيه . حتى ناس البيت .قسمتهم .نصهم ضدها ونصهم معاها ... سيد اخوك اللى مكنش بيراجعك فى كلمه .بقا بيرد عليك الكلمه بكلمه . وعماتك طول عمرهم ساكتين اتجرؤا وجوم يطالبوا بحقهم . حتى ابوك اللى كان مسلمك ماله ودماغه . مبقاش يعجبه عمايلك وبقا على طول مختلف معاك . ..والاهم من ده كله .خدتك مني . خدت كل حاجه . قلبك وعقلك واحلامك ، حتى وانت صاحي سارح بتفكر فيها ...وانا بقيت مراتك بالاسم بس . وتابعت بجمود . اسم ياعاصم . زي ماانت مش متنازل وعندك امل فيها ترجعلك فى يوم من الايام ... انا كمان مش هتنازل عن موتها ... يمكن انت ترجع عاصم بتاع زمان ....

فى فيلا الجارحي .بعد مانورهان فاقت واتحسنت وحكتلهم كل اللى حصل . 
نورهان بقلق وخوف على الاسد : راح فين بس 
عمار : متقلقيش .مروان معاه 
نورهان بتبص لشروق : اتأخروا اوى ياشروق مش كده 
سلطانه : يابنتى اهدى شويه مش كده . هو حمزه صغير . حمزه راجل وعارف بيعمل ايه .
عمار بهدوء : اعذريها ياحجه . الجو لسه جديد عليها . اطمنى يانورهان .حمزه زمانه بيعلم ابن عمك الادب 
نورهان بخوف وتوتر : يانهار اسود .هيودى نفسه داهيه بسببه . يارب استر ..
 شروق بهزار لعمار : عمار 
عمار ببرود : ها 
شروق : محصول الدره السنه ديه كله اتحرق .(نورهان بصتلها بأستغراب وعدم فهم)
عمار بضحك : عندك حق عشان الحب ولع فيه .وضحك عمار وشروق بصوت عالى . واتبسمت سلطانه ..ونورهان اتضايقت 
نورهان بغضب : انتوا ازاي بتضحكوا كده .وكأن الموضوع ملهوش اهميه .
سلطانه بتحاول تهدى نورهان : بيضحكوا معاكى . شيفينك قلقانه زياده عن اللزوم .دلوقتى .هتلاقيه فايت وجاي علينا .وفعلا دخل مروان . جريت نورهان .فين حمزه ياابيه . بتبص لقت الاسد داخل بيهبته وراه 
بصت للاسد بحب وجريت عليه بلهفه وقفت قدامه والدموع فى عنيها ومش عارفه تعمل ايه ،من كتر خوفها عليه .تلقائيا .ضربته فى صدره عدة ضربات متتاليه خفيفه ليست موجعه . ضحك الاسد وخدها فى حضنه .وهي ماصدقت استخبت في حضنه .
حمزه همس فى ودنها بحب : خفت عليكى اوى 
نورهان بدموع : سبتينى وروحت فين يااسد 
عمار برخامه : احم احم .جماعة العشق المشروع . مش قدامنا . (كلهم ضحكوا على كلام عمار) 
حمزه مسك ايد نورهان .وراحوا قعدوا معاهم 
عمار بهزار: اطمنتي خلاص .اهو الاسد جالك . كلتى دماغنا من ساعه مافوقتي . لو اعرف كده كنت سيبتك غميانه .لحد ماحبيب القلب يجي 
حمزه بص لنورهان بحب : كنتي خايفه عليا 
نورهان بتأكيد : طبعا يااسد 
عمار : طبعا يانحنوح .ديه صدعت دماغنا اسئله عليك 
حمزه لعمار : بس يارخم ..لم نفسك .. 
سلطانه بحب : ربنا يخليكم ليا ياولاد وميفرقكوش عن بعض .وتفضلوا حواليا كده على طول 
عمار بجديه : ايه اللى حصل مع عاصم (حمزه ملامح وشه احتدت فورا)
مروان : مش وقته ياعمار .بعدين . هتعرف كل حاجه بعدين 
نورهان : هو اللى عمل كده .كنت عارفه انه مش هايسبنى فى حالى 
حمزه بتحذير : نورهان .متتكلميش فى الموضوع ده تانى . وانسي . ماشي 
نورهان بخضوع : حاضر ...نورهان بتسئل عن الاسد الصغير .اومال فين حمزه 
عمار بسخريه : اومال اللى مكلبش فى ايديك ده مين 
نورهان : لاء انا اقصد الاسد الصغير 
 مروان : زمانه جاي . فى رحله مع المدرسه .
حمزه : انا هطلع اغير هدومي وارتاح شويه ..على ما الاكل يجهز 
سلطانه : اطلع ياحبيبى . وانا هخليهم يطلعولك الاكل فوق . 
حمزه : لاء انا كده كده هنزل تانى . واخد نورهان وطلعوا ...
شروق : ايه اللى حصل يامروان .فى بيت الزفت اللى اسمه عاصم 
مروان : مش هو .
عمار : مش هو ازاي . اومال مين 
مروان : قالها فى وش الاسد .قت*لك من اولوياتى . بس مش قدام نورهان .عشان متخافش عليك وتتأذي بسببك ..
سلطانه : عاصم مش هايجبها لبر . كنت فكراه عقل وهدى وبدء ينسي.
مروان : الواطى مش هيتراجع عن اللى فى دماغه . ومش هيسيب حمزه ونورهان فى حالهم 
عمار : انا مش فاهم حاجه .
شروق بتردد : عاصم بيحب نورهان ياعمار 
عمار بصدمه : ده مجنون . 
مروان : الكلب قالها بمنتهي البجاحه فى وش حمزه .
شروق : ده وقح . بيقولها كده عادى قدام حمزه ..قليل ماكان ق*تله 
مروان : بتقولى فيها . حمزه كان هيق*تله . لولا ام سيد اترجته عشان يسيبه . كان زمان حمزه طلع بروحه .
سلطانه : الحمد لله انه مبتلاش فيه ... 
مروان بخوف : والله ياامي بدعي ربنا من قلبي . ربنا يخلصنا منه على اهون سبب ، قبل مانبتلي فيه ...

فى غرفه حمزه ونوهان ...حمزه قاعد متضايق من كلام عاصم على نورهان . وخلاص بقا متأكده ان عاصم مش هيشيل نورهان من دماغه .. نورهان شافته جت قعدت جنبه 
نورهان : مالك ياحمزه .فى ايه .شكلك متضايق جدا 
حمزه بهروب ولا حاجه .
نورهان : حبيبى .مش اتفقنا منخبيش حاجه عن بعض .هترجعك فى اتفاقك ولا ايه .
حمزه بصلها بخوف وخدها بين ذراعيه : خفت عليكى اوى انهارده.مكنتش عارف اعمل ايه 
نورهان : انا كمان كنت مرعوبه عليك . لمانزلت فى العربيه من تحت .وانت رميت جسمك عليا . وقتها كل السينريوهات الوحشه .اترسمت قدام عنيا . ساعتها بس حسيت بدوخه شديده . ومحستش بنفسي .غير وانا هنا ....بس برضو يااسد مش ده اللى مضايقك . فى حاجه تانيه مضيقاك .اكبر من ضرب النار علينا . 
حمزه بصلها وهز راسه بأيوه .: بس مش عايز اتكلم . ومش عيزك تسألي تانى ممكن 
نورهان : ممكن طبعا .. طب ايه مش يلا ننزل نقعد معاهم تحت . 
حمزه : حاضر ....نورهان طبعت بوسه رقيقه على خد الاسد . ممكن تسيب التكشيره ديه هنا قبل ماتنزل ...
وجت تقوم من مكانها حست بدوخه .قعدت تاني مكانها .. 
حمزه بقلق : مالك .فى ايه 
نورهان : حسيت بدوخه . بس متقلقش .عمار قالي بسبب الضغط المنخفض . 
نزلوا حمزه ونورهان مع بعض . وكانت بتدور على حمزه الصغير 
نورهان فين حمزه ياشروق لسه مجاش 
شروق : مروان خرج يجيبه من بره ..انتى عامله دلوقتى .بقيتى احسن 
نورهان : اه الحمد لله احسن .... 
حمزه الصغير دخل جررري على نورهان وحضنها بشده ..
حمزه الصغير : وحشتينى اوى اوى 
نورهان بحب : وانت كمان وحشتني اوى اوى اوى .
حمزه الصغير :انا مش هاخليكى تسافري تاني . 
نورهان : مش كنت بمتحن يااسد .
الصغير : الامتحان اسبوع . وانتى قعدتى شهر 
نورهان : عندك حق بس الاسد الكبير ،كان عنده شغل كتيير .اول لما خلصوا . جينا على طول 
الصغير ببرائه : انتى ليه مش جيتى لوحدك .
نورهان : مش بعرف اجي لوحدى .بخاف 
الاسد الكبير : هو انت مش شايفنى يااسد ولا ايه 
الصغير : لاء . انا زعلان منك .عشان انت خدت نورهان مني ..
حمزه الكبير بهزار: ابقوا فكروني ابص فى قسيمه الجواز .اتأكد من الاسم .حمزه حسين الجارحي . ولا حمزه مروان حسين الجارحي ..(كلهم ضحكوا بشده ) وتابع حمزه ... مروان طالما ابنك زعلان منى مطلعش العربيه اللى جبتهاله ..
حمزه ونورهان .كانوا جايبيبن عربيه للاسد الصغير . نفس نوع وتصميم عربيه الاسد الكبير . بس خاصه للاطفال 
حمزه الصغير : خلاص هاصلحك .وجرى عليه وحضنه ...
على سفره العشا 
حمزه لعمار : خلصتوا كل حاجه ولا لسه فى حاجه ناقصه 
عمار بهزار : كان ناقصينا تشريف جنابك 
شروق : اما بقا نورهان . ضحي اختارت حته فستان فرح . انما ايه تحفه 
نورهان ابتسمتلها .شروق الكلام طلع منها بعفويه .بس حست نفسها ضايقت نورهان .مروان كمان بصلها بلوم .وحمزه بص لنورهان 
نورهان : ربنا يسعدها ويفرح قلبها .
شروق بأسف : نورهان . انتى عارفه انى مش قصدى صح . اوعي تكوني زعلتي 
نورهان بحب : لاء طبعا هزعل ليه . كل واحد بياخد نصيبه .وانا نصيبى كان الاسد ..بصلها الاسد بحب 
سلطانه : شروق كانت بتفكر .تعمل فرح لنورهان .مع عمار وضحي ايه رائيك ياحمزه .نخلي الفرحه فرحتين 
حمزه :لاء احنا فرحتنا حاجه تانيه . وبص حمزه لمروان .اللي فهمه من غير كلام .
نورهان مش بتاكل كويس .وحمزه ملاحظ عليها كده 
حمزه : نورهان انتى مش بتاكلي كويس . انا ملاحظ عليكى من وقت ماقعدتى .
نورهان بتعب : اه معدتي بتوجعنى . يظهر اخدت برد .
عمار : خلي صالحه تغليليك شويه نعناع .هيفيدك 
حمزه بسخريه : اهو دكتور العيله قالك اهو ... الا قولي ياعمار انت بتعالج عيانينك بالنعناع .
عمار :بعالجهم بالخفه ياخفه 
نورهان قامت وخلصت اكلها مروان وعمار متفقين مع بعض يروشوا شويه على حمزه 
عمار بسخريه : على فين ياانسه نورهان .مكلتيش حاجه (حمزه بيبص لعمار بتوعد ) 
نورهان : شبعت الحمد لله 
عمار: ياصالحه .ياحجه صالحه .اعملي للانسه نورهان .كوبايه نعناع سخنه عشان الانسه معدتها تعباها .
نورهان مستغربه : ايه ياعمار افورت كده ليه .
حمزه : اتلم ياعمار يومك قرب .هيطلع عليك اضعاف .
عمار بكل ثقه : هادبح القطه من اول يوم . مش هعمل زيك . وانام فى اوضه تانيه .
حمزه حدفه بتفاحه وعمار لقفها بكل براعه ...

تانى يوم نهارا .شروق ونورهان وضحي . كانوا بيشتروا بعض مستلزمات الفرح .واكسسورات .وشوذات .واخيرا وصلوا البنات لأتيليه الفساتين ... بيختاروا مع بعض فساتين للحنه وليوم الزفاف . كل واحده فيهم اختارت فستانها .اللى تقيس تطلع توريه للباقي .وتدخل تغير وتطلع تانى . لحد ماجه الدور على نورهان .قاست فستان شكله توووحفه وكان رهيب عليها .بس لونه احمر .اترددت تاخده ولا لاء عشان لونه ملفت جدا .والبنات اقنعوها تاخده ... دخلت نورهان البروفه قلعت الفستان ولبست هدومها وطرحتها .وجت تخرج لقت حاجه غريبه الباب مقفول من جوا بالترباس . ملحقتش تستغرب واتفاجئت بحد من ضهرها بيحط ايديه على بوقها وبيكتم صوتها .وووووو........يتبع 
 دخلت نورهان وبعد مالبست هدومها وطرحتها .جت تخرج من الكبينه داخل غرفه البروفه لاقت الباب مقفول من جوا بالترباس .ملحقتش تستغرب .وفجأه لقت حد جه من ضهرها وحط ايده على بقها وكتم صوتها .....بقت تقاوم وتحاول تهرب من ايديه لكن كان ماسكها بأحكام .وخدها قدام مرايا عشان تشوفوا .وقف بيها قدام المرايا وكان محاوطها بأحكام بأيديه وهمس جنب ودنها فكراني ولا نسيتينى .نورهان اتسعت عنيها بصدمه .لما شافت عاصم .... عاصم كان حد من رجالته ماشي وراهم من لحظه خروجهم البيت وبلغ عاصم بمكان تواجدهم .وتقريبا عاصم كان متأكد انهم هيروحوا للاتيليه ده بالزات لأنه اكبر اتيليه فى البلد ..ودخل الاتيليه عن طريق المصنع من باب خلفي .بعد ما ارشى عمال المصنع ووصلوا باب سرى او باب طوارئ . داخل غرفه البروفه . اللى مليانه كباين للقياس ... عاصم دخل بعد ماكانت نورهان لبست هدومها . ولما اتأكد ان هى لوحدها داخل البروفه قفل الباب من جوا . نورهان كانت متأكده ان الباب مفتوح . ملحقتش تستغرب .قرب عاصم بسرعه الصاروخ من ضهرها وحط ايديه على بقها وكتم صوتها .قرب بيها قدام المرايا عشان تشوفوا ..نورهان عماله تقاومه وبتتحرك عاصم : اهدي واسكتي .انا مش جاي اذيكى ...نورهان بتحاول تهرب منه لكن عاصم كان ماسكها بأحكام 
عاصم لنورهان وهمس جنب ودنها : ها فكراني ولا نستينى .وتابع بحب . انا مقدرتش انسى جمال عيونك من اول لحظه شوفتك فيها ولا قدرت انسي طيفك من يومها ..ليه ..ليه يانورالدنيا جريتى على الاسد عشان تتحامي فيه . ليه مفكرتيش تدينى فرصه تانيه .انا عشقتك يابنت عمي .وكان عندى استعداد .اسيب اهلى وابيع الدنيا كلها عشان تبقي معايا ....نورهان لسه بتقاوم .من قبضته 
عاصم بحب : قولتلك اهدى .مش ناوي أءذيكى ..انا بحبك يانورهان ..نورهان بتغمض عنيها بغضب ..وتابع عاصم .مش مصدقانى مش كده .ليكى حق بس وحياة جمال عيونك اللى وقعت فى حبهم اسير .انا بحبك .وجيت بس عشان اقولك .مش انا اللى ضربت عليكم نار . انا ماليش ذنب .وانا قولت كده لابن الجارحي .قولتهاله فى وشه .انى بحبك ومستحيل هأذيكى .ده انا مستحيل أءذيه هو كمان وانتي معاه .شوفتي انا بحبك لدرجه ايه ..بس وحياة حبي ليكى يانورهان . هاقتله . هاقتله عشان ميكنش قدامك حد غيرى .وهاترجعيلي .هاستني اليوم ده بفارغ الصبر .هستناه ومش هفقد الامل فيه ....
شروق قلقت .على تأخير نورهان خبطت على الباب .نورهان انتى كويسه .
عاصم : انا هخرج .زي مادخلت .حسك عينيك .تنطقي ولا طلعي صوت . والا هتتلاقينى فى كل مكان بتروحيه 
شروق من بره : نورهان .انتي كويسه .. 
عاصم بحب وهو مقرب من نورهان اللى مش طيقاه واختلس رائحتها .: شوفتي انا قريب منك ازاي ... بكره هاتجيلى برضاكى .وافتكرى كلامى كويس ..هاسيبك دلوقتى بس اوعي صوتك يطلع ماشي ..نورهان هزت راسها بالموافقه 
عاصم بحب : كان نفسي اسمع صوتك .بس المره الجايه انتى اللى هاتتكلمي ...عاصم كان بيقرب من الباب اللى دخل منه عشان يخرج منه تانى . طلع سلاحه عشان يخوف نورهان .متصوتش سابها اخيرا وبسرعه البرق .كان خرج زي مادخل ...نورهان كانت شبهةقاطعه النفس فضلت تكح تكح .وكانت بتجيب نفسها بالعافيه راحت عند الباب وفتحته بصعوبه . واول مافتحته رمت نفسها على الارض . شروق وضحي جريوا عليها بصراخ . .ونورهان كانت بتحاول تاخد نفسها بالعافيه وبعد حاولى ربع ساعه . نورهان كانت هديت وبقت تاخد نفسها بأنتظام ...بس اللى عاصم قالهولها ..حرك جواها بركان خوف على حمزه .وتصميمه المستميت .على قتل حمزه . نورهان قاعده معاهم .بس عقلها وتفكيرها فى كلام عاصم .شروق كانت بتحاسب على الفساتين .وبتسأل نورهان : نورهان خلاص هاتاخدى الاحمر ولا ايه ...نورهان بصت لشروق .هي شيفاها بتتكلم لكن مش سامعه صوتها . ولا صوت حد . مش سامعه فى ودنها غير صوت عاصم اللى خلى قلبها يرجف خوف على اسدها ... نورهان اخيرا .نطقت : شروق انا عيزه امشي . مشينى من هنا من فضلك
شروق بقلق وعدم فهم : حاضر . هاخد الفساتين وهنمشي 
نورهان بخوف : هو حمزه فين 
شروق : حمزه مع مروان والرجاله فى البيت بيكملوا تجهيزات الفرح .
نورهان بدءت تدخل فى حاله صدمه ورجفه وقالت لشروق .روحينى من هنا بأسرع وقت ..شروق بصتلها بقلق ومش فاهمه سبب الحاله ديه ايه ... خلصوا وخرجوا ركبوا العربيه مع الحراسه .طول الطريق نورهان سرحانه ومنتطقتش بولا كلمه والدموع محجره فى عنيها . وصلوا فيلا الجارحي .نورهان نزلت من العربيه بسرعه شديده شافها حمزه استغرب .نورهان حرفيا كانت نزله بتجرى . شروق قربت من حمزه 
حمزه بتساءل : فى ايه نورهان مالها 
شروق بخوف : مش عارفه ياحمزه كنا تمام وبنهزر وبنضحك واليوم كان لذيذ.لحد ما وصلنا الاتيليه .قاست فستانها ودخلت قلعته . خرجت كأنها شافت عفريت . نفسها مش بيخرج وكانت تعبانه اوى ومن لحظه ماخرجت مش بتنطق بولا كلمه .
حمزه قلق من كلام شروق . دخل وراها بسرعه . ملقهاش تحت طلع يجري على الاوضه لقاها في الحمام وكانت بتعيط بصوت عالي حاول يفتح الحمام اول ما حست بيه راحت قافله بالمفتاح من جوه حمزه تضايق جدا ونده عليها
حمزه : نورهان مالك فى ايه .نورهان ردى عليا .حمزه بيجز على اسنانه . 
نورهان من ورا الباب بتحاول تستجمع نفسها : انا كويسه ياحمزه مافيش حاجه 
حمزه بنرفزه : افتحي الباب .وقعد يحرك الاوكره بتاع الباب بعنف ....نورهان فتحت الباب وكانت خارجه بالبرنوس .لانها طلعت دخلت تحت الميه تغسل نفسها من لمسات عاصم اللى كانت قرفانه منه ومن قربه ليها . خرجت بوش عابث وجسم راجف .... حمزه على طول شك ان في حاجه كبيره . حمزه بصلها بغضب 
حمزه : مالك .

نورهان : مافيش حاجه 
حمزه بأصرار : لا في وانت عارفه ان في قولي لي ايه اللي حصل وما تخبيش علي حاجه
نورهان بعصبيه واول مره تتنرفز قدام حمزه : يووووه قلت لك ما فيش يا حمزه ما تضغطش عليا اكتر من كده من فضلك سيبني لوحدي دلوقتي.
حمزه بغضب : انتى شايفه نفسك بتتكلمى معايه ازاي يانورهان .
نورهان بترجي : ابوص ايديك ياحمزه سيبنى دلوقتى عشان خاطرى 
حمزه بيقرب عليها عشان ياخدها فى حضنه رفضت وبعدت عنه ..حمزه بصلها بغضب وسابها وخرج ورزع الباب وراه ..نورهان راحت قفلت الباب بالمفتاح .وقعدت مرعوبه . وانفجرت من البكاء ...عاصم نجح يخليها تعيش حاله من الرعب والزعر ...
عدا كام ساعه .نورهان كانت لبست ملابس البيت العاديه . ومسكت الهدوم اللى كانت لابساها ولمسهم عاصم .قطعتهم بالمقص واتخلصت منهم ..نورهان كانت لسه قاعده فى اوضتها لوحدها...والكل اتجمع تحت عشان مفروض ديه ليله الحنه والكل بيجهز نفسه .حمزه طلع عشان يغير هدومه . بيفتح لقي الباب مقفول بالمفتاح . قامت نورهان فتحتلوا .استغرب من منظرها عيونها منفوخين من كتر البكاء ..وبرضو متضايق انها مش عايزه تصارحه 
حمزه بغضب : انا عايز اعرف فى ايه يانورهان مالك .
نورهان بتعب : من فضلك ياحمزه .انا مش قادره اتكلم دلوقتى .سيبنى وانا لما اهدى اكيد هقولك .
حمزه بغضب وعصبيه : وانتى متخيله انا هاقدر اصبر .لحد ما حضرتك تقررى هاتحكيلى امتا .حمزه حط ايديه على وشه .واكمل بتوعد وتحذير .احكيلي يانور .عشان انا كده ولا كده هاعرف بطريقتى . ولو عرفت انك مخبيه عليا حاجه .معرفش ساعتها رد فعلى هيكون عامل ازاي . ومش عارف هاقدر امنع نفسي ازعلك ولا لاء . ومتنسيش ان غضب الاسد واعر 
نورهان بتفكير اتطريت تألف اي كدبه عشان تخلي حمزه ياخد طريق تاني للتفكير .مجاش قدامها غير انها قابلت عفاف مراة عاصم . 
نورهان بتوتر وارتباك : انا هقولك بس اوعدني متضايقش ولا تعمل مشكله .
حمزه : قولي بسمعك 
نورهان بكدب : انا قابلت اللى اسمها عفاف ديه انهارده . وكالعاده ضايقتنى بالكلام السخيف بتاعها 
حمزه بيبصلها بشك : كلام ايه 
نورهان بكدب : يعنى لمحتلي .انا قليله . عشان متعمليش فرح زي ضحي وملبستش فستان . وظروف جوازنا اللى من غير ترتيب .وحاجات شبه كده ياحمزه 
حمزه بشك وبعدم اقتناع : وانتى اتضايقتى واثر فيكى كلامها .وعشان كده حضرتك حابسه نفسك فى الاوضه وعماله تعيطى من الصبح مش كده 
نورهان : اه كده .... وبتوتر وربكه . ماهو انا برضو بنت زي كل البنت وكنت بحلم بالفستان والفرح . ولا انت شايفنى قليله ياحمزه 
حمزه : كنتي بتقولى ان حاجه زي ديه ولا فارقه معاكى .معقوله كلامها اثر عليكى لدرجه ديه 
نورهان بأرتبارك : اه اثر . تخيل اكتشفت انى عيله وبرجع فى كلامى .لا وكمان ممكن احس بحاجات وقتيه ..
حمزه : يعنى ده اللى زعلك مش اي حاجه تانيه .
نورهان : لاء هو ده اللى زعلني مفيش اي حاجه تانيه .... حمزه عدا الموقف بدون اي اقتناع بالمره ولا حتى صدق اي كلمه من كلام نورهان .بل تأكد ان نورهان مخبيه حاجه كبيره عليه ...
حمزه : طب يلا غيرى هدومك .الناس قربت توصل .ونبقا نشوف الموضوع ده بعدين ..ودخل حمزه الحمام .. نورهان تنفست الصعداء .وافتكرت ان حمزه صدقها ..حمزه خرج من الاوضه بعد مالبس واتشيك .وساب نورهان فى الاوضه بتكمل لبسها . راح خبط على اوضه مروان .اذن له مروان بالدخول ..دخل حمزه بوش ظاهر عليه القلق والحيره . 
حمزه بتساءل : فين شروق 
مروان بأستغراب .: فى اوضة العيال بتلبسهم .مالك يااسد فى حاجه ولا ايه 
حمزه بغموض : هنعرف دلوقتى حمزه راح عند اوضه العيال وخبط على شروق وشروق قالت له : ادخل يا اسد شروق شافته لوحده استغربت وسالته .اومال فين نورهان .هي لسه تعبانه ولا ايه 
حمزه بمراوغه : هو انتوا قابلتوا حد النهارده يا شروق..
شروق مستغربه : حد .حد زي مين 
حمزه : يعني حد زي حريم من بيت القاضى .
شروق بعفويه : لا ما قابلناش حد بتسال ليه يا حمزه
حمزه شاكه فى نورهان بقا يقين .وكملت شروق . ما قلتليش بتسال ليه يا حمزه.
حمزه بغضب : اصل نورهان قالت لي انها قبلت عفاف وضايقتها بالكلام وهي السبب في حاله نورهان
شروق بأرتباك وتوتر : اه اه افتكرت فعلا قابلناها دي ست اعوذ بالله رخمه وكنت عارفه انها هتضايق نورهان..... وعشان شروق تثبت صدق كلامها استشهدت بالعفاف عملته مع نورهان يوم خطوبه عمار... حمزه برده شاكك في شروق وعارف انها بتكذب...
حمزه : تمام هاتيها معاكي بقى وانت نازله حمزه خرج وقفل الباب.... مروان دخل بعده لشروق ...
مروان بتساءل : في ايه يا شروق حمزه كان عايز ايه..
شروق : نورهان كدبت على حمزه بسبب اللي حصل النهارده..
مروان : ازاي يعنى .
شروق : قالت له انها قبلت عفاف مرات عاصم وضايقتها بالكلام واحنا ما قابلناش حد النهارده يا مروان..
مروان بأستغراب: طب ايه اللي يخلي نورهان تكذب على حمزه.
نزلوا كلهم واستقبلوا الناس ونورهان كانت بتحاول تتناسي اللي حصل معاها وكانت لابسه لبسها الانيق مع جمالها اللي بيخطف العيون ليها وكان معظم اهل البلد موجودين وشروق كمان كانت زي القمر وجميله وكل الستات والبنات بتحسد اميرات اسود الجارحي على وضعهم سلطانه فرحانه باميرات امرائها وبتحبهم والحنانه قاعده بترسم للبنات شروق ندهت لنورهان عشان هي كمان ترسم حنه .
شروق : تعالي مش هاترسمى حنه انتى كمان .
نورهان لسه بتقرب .مقدرتش تشم ريحة الحنه .ومعدتها قلبت عليها . حطيت ايديها على فمها 
شروق : انتى لسه تعبانه ولا ايه .. انتى كده لازم تروحي تكشفي 
نورهان : انا كويس .تغيير جو من لما كنت فى مصر ... نورهان بتبص حواليها . وبتساءل هو حمزه فين .
شروق : تلاقيه بره مع الرجاله .
نورهان : وابيه مروان معاهم هو كمان .
شروق : لا مروان فى المكتب . لمحته داخل هناك من شويه .
نورهان : طب انا هروح اسأله على حاجه .
شروق بشك : مالك يانورهان فى ايه 
نورهان بحزن : تعالي معايه وانتى هاتعرفي .
شروق دخلت على مروان المكتب ومعاها نورهان ..مروان اول ماشفهم استغرب .
مروان : مالك يانورهان ..انتى تعبانه ولا معيطه .
شروق : نورهان عيزاك فى حاجه يامروان 
مروان : خير يانورهان انا تحت امرك .
نورهان : ابيه مروان .اللى هاحكيهولك ده .اوعدنى متقلهوش لحمزه .على الاقل دلوقتي 
مروان بشك : الموضوع ليه علاقه بمشوار الصبح مش كده 
نورهان هزت رأسها بأيوه .وتابعت بغضب . عاصم كان فى الاتيليه ياشروق .. مروان عينه اتسعت بصدمه وشروق شهقت بصدمه 
مروان بغضب : ازاي وانتو ازاي مشفتهوش ..
نورهان : كان مستخبي فى غرفه البروفه 
مروان بغضب: الحيوان مستخبي وبيتفرج على حريمنا .
نورهان : غالبا فى باب فى اخر كبينه .عشان لما دخلت مكنش فى حد . ولما خلصت وجيت اخرج الباب كان اتقفل من جوا .وطبعا ملحقتش اصرخ .جه من ورايا كتم صوتي 
مروان بأحراج وتردد : نورهان عملك حاجه او أذاكى 
نورهان بتأكيد : مأذنيش جسمنيا لكن اذانى نفسيا .اوى 
شروق : كان عايز ايه .ده 
نورهان بسخريه : كان جاي يبرء نفسه قدامى .ويقولى انه مش هو اللى ضرب علينا نار ..وتابعت بخوف .وكمان قالي انه مش هايسيب حمزه غير بموته .عشان ميبقاش ليا حد واروحله بنفسى .. انا خايفه على حمزه اوى يا ابيه قولى اعمل ايه 
مروان بتوعد : مش انتى اللى هاتعملي يانورهان . احنا اللى هانعمل .بس نخلص من فرح عمار الاول ..
شروق : عشان كده انتى قولتى لحمزه .انك قابلتي عفاف .الصبح 
نورهان : انتى عرفتي ازاي 
شروق بتوتر : ماهو حمزه جه سألني .اذا كنا قابلناها ولا لاء 
نورهان بخوف : يبقا حمزه مصدقنيش . لو كان صدقنى مكنش سألك .
شروق بأطمئنان : متخافيش انا قولتله انه احنا قابلناها فعلا .
نورهان بقلق : طالما سألك ياشروق .هو مصدقنيش. هو كان بيضغط عليا عشان احكيله وقالى صارحينى عشان هاعرف لوحدى .....بصت لمروان بتساءل هو فين ياابيه دلوقتى 
مروان بتفكير : يبقا هو فعلا مصدقكيش يانورهان .هو خرج ومقلش رايح فين .حتى انا استغربت خرج ازاي وسابنى لوحدى اقابل الناس .....(فى الشارع .حمزه بعربيته عند الاتيليه وكان الاتيليه مقفول لف للشارع من ضهره لقي مصنع يخص الاتيليه .وبرضو الاتيليه مقفول .لف ورجع تانى على الفيلا) 

فى فيلا القاضي ...فى غرفه عاصم .عاصم مودو حلو .ورايق .وقاعد بيدندن اغنيه وائل جسار .وهو بيفكر فى نورهان وكان مقرب منها ازاي وتقريبا شبه حاضنها .صوره نورهان وعيونها ريحتها كل تفاصيلها اتحفروا فى قلبه .رغم انه مشفهاش غير مرتين اتنين كان بيقول ( انا قلبي كنت بخاف عليه شفتك معرفش جرالي ايه. حبيت وخلاص محسبتهاش .ولا قولت ليه . كان حلم ده ولا كان خيال لا ارتحت ولا بيرتاحلى بال ريحنى وقولي ازاي البعد هاقدر عليه ) دخلت عفاف مستغربه منه ومن هيئته وشكله .الابتسامه اللى مرسومه على وشه .حلت ملامحه . وصغرته .مكنش بيظهر منه غير الحده والقسوه . 
عفاف بسخريه : ياترى ايه سر حاله الهيام والوئام ديه ياعاصم .ولاتكنش شوفت حبيبة القلب انهارده .
عاصم بصلها بغضب : طول عمرك .لما تشوفنى رايق ومبسوط .لا تعكنني .وتنكدى عليا ،ومستغربه معاملتي ليكى زفت ليه 
عفاف بسخريه : ايوه .ايوه.ايوه. لف الموضوع جبها فيا زي عوايدك . بس احب اقولك .زمان كنت بتضايق . دلوقتى لاء .ولا بقا فارق معايا ياعاصم بيه .قول اللى تقولوا . واعمل اللى تعملوا . بكره نشوف مين اللى هايضحك فالاخر .
عاصم بمكايده : انا اللى هاضحك . لحد قلبي ما يوجعنى من كتر الضحك . انا اللى هافوز وهاخد كل حاجه فى الاخر
عفاف بتأكيد : اسمعي منى نصيحه ياابن عمتى . انت خدت كتير وكتير اوى كمان .دلوقتى دور الناس هي اللى هاتضحك عليك 
عاصم بثبات : مش هاتعصب عشان انهارده مزاجي فى مكانه . وكنت ماسك النجوم بأديا . مش بيقولوا النجوم بعيده محدش بيطولها .انا بقا كنت ماسك النجوم بأديا .
عفاف ضحكت بسخريه : انت اتجننت خلاص .
عاصم ببرود هز رأسه بأه وابتسم لها وسابها وخرج 
نزل عند والده كان سيد قاعد مع ثابت . 
سيد بأستغراب : ده عاصم بيه هنا اهو ..(ثابت بصله بغضب) 
عاصم : لزومها ايه بس الزغره ديه يابوي.
ثابت بحزن : طول عمرى مكبرك على الكبير . وموقفك جانبي ومسنود عليك . وفالاخر تغدر بيا وتطعنى فى ضهري وتاخد منى كل حاجه 
عاصم بلين : ياابوي انا مخدتش حاجه ،ولا شايفني هجيت .ماانا قدامك اهو ..واللى انت عيزه انا هاعمله .
سيد : متأكد ياعاصم بيه ...(عاصم بص لسيد بغضب ) وتابع سيد .ابوك عايز يدى لكل واحد فينا حقه على حياة عينه . واولهم .هايرجع حق عمك لمراته وبناته .
عاصم بتهرب : نتكلم فيه الموضوع ده بعدين يابوي مش وقته . 
سيد بأصرار : اومال وقته امتى .
عاصم بعصبيه : انت عايز ايه ياسيد .
سيد : انا عايز حق فى ملك ابوى اللى انت وضعت يدك عليه . ادينى حقي وانا هسيبلك البلد كلها وامشي .
عاصم بسخريه : وتعيد نفس القصه بتاعه عمك تاني .
ثابت بحب : لاه لاه ياسيد .متفوتنيش لوحدى ياابنى . متخترش الحل السهل زي محمد اخوي .هو استسهل وبعد .مرضيش يقف قدامى .عملي حساب خاف مني .ثابت كمل بتوعد ..بس انا مش هاغلط غلطه ابوي واقف اتفرج .انا هعمل اللى ابوي مقدرش يعمله 
عاصم بجمود : وانت فاكر .انك هتقدر عليا انت وابنك . انت ناسي انى في ايدى كل حاجه وانا الوحيد اللى اقدر اتصرف .
سيد بعناد : ان كنت انت صاحب الورق . فانا صاحب الكلمه .وليا حق التصرف .وهاتشوف ياعاصم .
عاصم بتوعد : وانا بقولك ياسيد مش هاغلط غلطه ابوك .وهقفل من ناحيتك اي باب يهددنى واعتبرني بحذرك لأخر مره .ماتحاولش تتحدانى ولا تقف قدامى . والا قسما بالله العظيم هاقتلك . هاقتلك بدون رحمه ومن غير ما اتهز ...دخلت فتحيه بذهوووول : ايه اللى بسمعه ده ياعاصم بتهدد اخوك بالقتل قدامنا كلنا .
عاصم بغضب : قولي لابنك . يبطل يتحدانى . ويقف قدامى . والا كلكم هاتندموا ........وخرج عاصم وسابهم مذهووولين من اللي سمعوه .ثابت بص لسيد بخضوع .واحتدت نبره صوته 
ثابت بجمود : سيد من بكره الصبح اعمل اللى قولتلك عليه . عاصم مفكر نفسه ثابت القاضي . ميعرفش ان ثابت هيفضل ثابت ولا هايتهز ابدا .... ثابت وسيد... اتفقوا مع بعض هايبعوا كل حاجه من ورا عاصم بتاريخ قديم . قبل ماعاصم مايبيع لنفسه بالتوكيل كل حاجه ..... وابطلوا صحه التوكيل اللى مع عاصم . عاصم اصلا مشغول بأنتقامه من حمزه . فا مش مركز . ثابت كمان كان زكي .... كان دايما بيعمل حسابه ومش بيكون واثق فى حد .فامكنش موسع صلحيات عاصم . اه جزء كبير من ثروته تحت ايد عاصم لكن الجزء الاكبر لسه فى قبضة ثابت . ثابت عايز يريح ضميره ويرضي ربنا وعرف اخير .ان اكتر مشاكل بتحصل بين الاخوات او الاهل بسبب الميراث. واقتنع اخيرا ان كل واحد اولى بحقه ...وقرر يرجع لصفيه ورجاء حقهم ..... كل ده هايتم بدون علم عاصم . 

فى فيلا الجارحي صباحا باكرا . وده يوم زفاف عمار...والكل بيستعد من بدرى ...شروق بتخبط على نورهان فى اوضتها .وفتحت لها نورهان ودخلت شروق 
شروق : شكلك نمتي متأخر .
نورهان : منمتش اصلا . ..مقدرتش انام 
شروق .اومال حمزه فين .
نورهان : معرفش. صلى الفجر قال نازل يقعد مع عمار .من وقتها مجاش ..
شروق : نورهان . وشك اصفر وشكلك تعبانه . كبرى دماغك بقا . وانسي . مروان هايتصرف .
نورهان : انا مرعوبه ياشروق . ومتتصوريش من امبارح .كل شويه برجع .بسبب مسكته ليا الحيوان ده . وخايفه لوحمزه عرف انى خبيت عليه حاجه زي .معرفش هايعمل ايه ... وتابعت نورهان . هو انا غلطت انى مقلتش لحمزه ولا اتصرفت صح 
شروق بحيره : والله مااناعارفه يانورهان .بس طالما مروان عرف .يبقا هو هايعرف يتصرف .وهو اكيد هايقول لحمزه . بس تعدى الليله دى على خير . ان شاء الله ...
نورهان : ربنا يستر .ويعدي كل حاجه جايه على خير ...
شروق : كنت هانسي . اعملي حسابك الميكب ارتست هاتيجي على الضهر .عشان تبقى جاهزه ..
نورهان : ميكب ارتست ليه .الموضوع مش مستاهل يعنى 
شروق بهزار : شوفي يختى البت وثقتها فى نفسها .اه عشان عارفه انك حلوه مش محتاجه للميكب ..ياعينى علينا احنا غلابه محتاجين للميكب .
نورهان بحب : ليه ياشروق .انتى هاتهزرى .مشوفتيش الناس كانت بتبصلك امبارح ازاي ..
شروق بهزار : لا وانتى الصادقه .كانوا بيبصوا للفستان الجديد.،....ضحكوا مع بعض من قلبهم .وتابعت شروق بحب . شوفتي بقا لما بتضحكي .وشك بينور ازاي .انسى وكل حاجه هتبقا زي الفل . وطول مااحنا مع بعض هنتجاوز اي صعب ..
نورهان بحب : انا ربنا عوضنى بيكى . ياشروق بجد ،... وحضنت شروق نورهان ... جه حمزه من وراهم وبسخريه 
حمزه : خير ان شاء الله .السلفتين .بتتفقوا على مين .
شروق بحب : اخص عليك ياحمزه . متقولش سلايف . نورهان ديه اختى الصغيره . ولعلمك بقا . احسن حاجه عملتها من يوم ماعرفتك .هي جوازك من نورهان 
حمزه : فعلا ديه حقيقه ..بس وصيها عليا شويه . المدام مش فى المود اليومين دول ...
شروق بمفجأه : ايه انت قولت مدام .
حمزه اتحرج جدا : احم .طب عن اذنكم وسابهم ودخل الحمام . 
شروق بهزار : مبروك ياحبيبتى خلاص يعنى مافيش انسه تانى .... نورهان اتكسفت هي كمان ووشها احمر . 
نورهان : خلاص ياشروق .بلاش احراج بقا .. 
شروق : طب يلا روحي للاسد .شكله اتكسف مني ....ومشيت ونورهان قفلت الباب .. حمزه خرج من الحمام . وملامح وشه بتهدد ببركان هينفجر قريب ......
نورهان بتوتر : مالك ياحمزه .انت فى حاجه مضيقاك .
حمزه بغموض : لحد دلوقتى لاء .. نورهان ارتبكت وهربت من نظرات حمزه .
نورهان : طب انا هغير هدومي وهنزل لشروق وماما .
حمزه : اتفضلي .... نورهان .دخلت الحمام .وحمزه خرج تليفونوا . اتصل بحد من رجالته .
حمزه بغضب : ها عملت ايه . يعنى ايه كام يوم تانى . اسمع لو اطريت تدخل الاتيليه بالقوه وتجيب تسجيلات الكاميرات .اعمل كده ... يعنى ايه مقفول .... انا عايز التسجيلات ديه تكون عندى فى اسرع وقت حتى لو هكسر المكان واجيب عاليه واطيه ...........يتبع 
 : حمزه : انا عايز التسجيلات ديه تجينى فى اسرع وقت حتى لو اتطريت اكسر المكان واجيب عاليه واطيه .وقفل حمزه التليفون .وخرجت نورهان بعد ما غيرت هدومها . لبست دريس اسود مشجر وطرحه متناسقه مع الدريس .... نورهان وشها مرهق وتعبان ..ونظرات حمزه ليها . بتأكدلها .انه زعلان منها ومصدقش كلامها .. 
نورهان بتوتر : هاتنزل ياحمزه .ولا تفضل هنا .
حمزه : انتى عايزه ايه .انزل معاكى .ولا افضل هنا .
نورهان قربت عليه وقعدت جنبه . وبحب : انا عيزاك دايما جانبي ومعايا .
حمزه بلوم وعتاب : اللى يشوفك دلوقتى .ميشفكيش وانتى متنرفزه امبارح .ومش طيقانى المسك . واول مره صوتك يعلي ..
نورهان بحب : وحياتك عندى واخر مره . انا معترفه انى غلطت وبعتذرلك ..بس غصبا عنى كنت متضايقه شويه ولما هديت حكيتلك اللى حصل .
حمزه بغموص : متأكده 
نورهان بتوتر : انت مش مصدقني ياحمزه .
حمزه بنفس الغموض : لاء اقصد مش لماهديتى .انا اللى اصريت عليكى تتكلمي ...
نورهان بتوتر وارتباك من نظرات حمزه وغموضه فى الكلام .حست انه بيوقعها فى الكلام : اه فعلا .انت اصريت .

على سفره الفطار **** 
سلطانه : الحمد لله .ليله امبارح كانت حلوه وعدت على خير .عقبال الليله ديه كمان . 
شروق : يارب ياسوسو .يارب ايامنا كلها تبقا وافراح وبس (. شروق بتبص على عمار مش شيفاه )اومال فين عمار .لازم يفطر كويس هيبقا واقف على رجله طول النهار . 
حمزه بهزار : عمار بياكل ودن ضحي فى التليفون .ومش مبطل رغي 
عمار : مين بيجيب فى سيرتى 
حمزه بهزار : يارتنا افتكرنا حاجه عدله .
عمار : اعدل مني . مش ممكن ...
حمزه بيبص لمروان اللى مشغول فى الفون . بيراسل حد واتس 
حمزه بشك : ايه ابو الاسد مشغول فى ايه .
مروان بصله سريعا وحط عينه فى التليفون تانى : ولا حاجه ياحبيبى 
حمزه بشك : من وقت ماقعدت . وانت مشغول ومركز فى الرسايل اللى بتتبعتلك .ليكون فى مشكله ..
مروان : متقلقش يا اسد . كلب بينبح . هانقطعله ايده ونعمي عينه .
عمار بسخريه : اكيد عاصم .(حمزه بص لعمار بغضب ومن غير ماينطق ولا كلمه )
عمار : انا اسف 
مروان لعمار : متنطقش اسمه تانى هنا ....نورهان بصت لمروان بخوف . مروان بصلها بطمئنه . حمزه شاف نظراتهم لبعض . فهم ان نورهان حكت لمروان . اللى مقدرتش تحكيهولوا .. 
شروق . بتحط لبن لنورهان .وهي بتقولها : اشربي اللبن .انتى وشك اصفر ومش بتاكلى كويس . بقالك كام يوم ...نورهان ماتحملتش ريحه اللبن وحطت ايديها على فمها. ..
سلطانه بأهتمام : ليه يانورهان .مالك يابنتى انتي تعبانه ولا ايه..
حمزه بص لنورهان : فى ايه مالك .انتى تعبانه .
نورهان :لاء مافيش حاجه يظهر واخده برد .معدتى بتوجعنى شويه 
شروق بفرح : من رائي ياحمزه . توديها المستشفي .
حمزه بقلق : مستشفي ليه . انتى حاسه بأيه 
نورهان : مافيش حاجه والله ..شروق بتبالغ .
شروق : مش مبالغه ولا حاجه ،انتى بقالك كام يوم مش بتاكلي كويس . والموضوع اتكرر معاكي كذا مره . وامبارح برضو متطقتيش .تشمي ريحه الحنه . روح ياحمزه اطمن وطمنا عشان الفرحه تبقا فرحتين ....حمزه بعدم فهم ..شروق بتفجير قنبله سعاده ..شكلنا كده هنبارك للاسد انهارده على الاسود الصغننه اللى هتملى علينا البيت .
حمزه عينه لمعت من الفرحه .... نورهان اتفاجئت واتوترت وارتبكت . مروان وعمار اللى ماصدقوا فرصه عشان يروشوا على الاسد .ويحفلوا عليه . 
سلطانه بفرحه : انتى حامل يانورهان 
نورهان بأرتباك : مش عارفه والله ياماما .
مروان بهزار : وسيبانى اقولك ياانسه نورهان 
عمار لحمزه : اه يالئيم .خدت بنصحيتى قولتلك هتنور . اديك نورت اهو .. مبروك يااسد 
مروان بحب : الف مبروك ياحبيبى .
نورهان بتوتر : مبروك ايه ياجماعه احنا لسه متأكدناش . 
عمار بسخريه : ياستى حتى لو مش حامل .احنا بنباركله على حاجه تانيه. ..... حمزه حدفه ببيضه ، 
حمزه قام وقف : يلا قومي 
نورهان : على فين 
حمزه : على المستشفي يلا 
نورهان : مش وقته ياحمزه . احنا مش فاضيين .ورانا حاجات كتيير 
شروق : روحي انتى يانورهان . وانا هظبط كل حاجه على ماتيجى ..
حمزه : سمعتي .يلا . 

فى المستشفي ***** نورهان وحمزه مع بعض في معمل التحاليل والدكتوره بتاخد منها عينة الدم.... نورهان متوتره وقلقانه وحمزه واخدها في حضنه الدكتوره سحبت العينه وحطت على ايديها لصقه وحمزه سال الدكتوره نتيجه التحليل تبان امتى 
الدكتوره : عشر دقايق . ربع ساعه بالكتير . اتفضل حضرتك فى الريسبشن . وهنبلغك بالنتيجه 
خرج حمزه ومعاه نورهان فى الريسبشن . 
نورهان متوتره ومرتبكه .وقلقانه وفرحانه ومشاعر كتير متلخبطه جواها. 
نورهان : مع إنى مكنتش مرتبه نفسي ومش فى دماغي . بس لما شروق لفتت نظرى اتأملت اوى . هو انا ممكن اكون حامل فعلا 
حمزه : ان شاء الله ياحبيبتى ان شاء الله . ليه لاء .
نورهان : طب لو مطلعتش حامل انت هتضايق .
حمزه بتأكيد : لاء طبعا انتى بتقولي ايه. ديه حاجه بتاعة ربنا 
نورهان بتوتر : هما العشر دقايق .عدوا ولا لسه . ...... حمزه راح خبط على غرفه الدكتوره .
الدكتوره : انا بكتب التقرير اهو ثوانى ويكون عندك 
حمزه بقلق : ممكن اعرف النتيجه ومش مهم التقرير 
الدكتوره بمراوغه : يااه حضرتك مستعجل اوى بقا . اومال هتستنى ٨ شهور ازاي على ما البيبى يشرف 
حمزه بعدم فهم : يعنى ايه .
الدكتوره بضحك : يعنى مبروك المدام بتاعة حضرتك حامل . 
حمزه بفرح وعدم تصديق. : بجد .حضرتك متأكده . 
الدكتوره بتأكيد : طبعا متأكده .وجدا .اتفضل التقرير اهو . والف مبروك .ياريت المدام تتابع عشان الفتره الاولي ديه مهمه جدا.
حمزه راح على نورهان من غير اي كلام .حضنها . 
نورهان : طمني ياحمزه انت ساكت ليه 
حمزه بفرح : مبروك ياحبيبتى الف مبروك 
نورهان بفرحه ومش مصدقه نفسها . : بجد ياحمزه يعنى انت مش بتضحك عليا .
حمزه بفرح : وحياة نورهان عندى ،انتى حامل . 
نورهان تمسكت بحضنه بشده . : الحمد لله . ...وخدها حمزه ومشي ... لمحتهم من بعيد عفاف ..دخلت للدكتوره فى المعمل . عفاف : صباح الخير يادكتوره علا 
الدكتوره : صباح النور يامدام عفاف .
عفاف : طمنينى التحاليل بتاعتي .اخبارها ايه .
الدكتوره : تحاليلك زي الفل .
عفاف : طب الحمد لله . يعنى كده اقدر اعمل العمليه وانا مطمنه ..
علا: : اه متقلقيش . ان شاء الله .
عفاف بخبث : وانا جيالك لمحت بنت عمي وجوزها .خارجين من عندك . ندهت عليها مخدتش بالها ومشيت على طول . خير هي تعبانه ولا ايه ..
الدكتوره : قصدك مين 
عفاف بلؤم : نورهان القاضي 
 الدكتوره بعفويه : اه كانت بتعمل تحليل حمل . وجوزها مكنش مصدق نفسه من الفرحه ....
عفاف : يعنى هي حامل .
الدكتوره بعفويه : اه اللى يشوف لهفته كده ميقلش .انهم عرسان جداد .
عفاف : اه هما فعلا لسه عرسان جداد ..طب متشكره اوى يادكتوره علا طمنتينى ربنا يطمنك ..عفاف خرجت من عند الدكتوره بتضحك بسخريه وبتتخيل منظر عاصم لما يعرف بخبر حمل نورهان .هايتصدم ازاي ...

فى فيلا الجارحي .. ..حمزه ونورهان رجعوا والكل كان فى انتظارهم .
سلطانه بقلق : ها طمنوني ياولاد عملتوا ايه 
نورهان جريت على حضن سلطانه : انا حامل ياماما .
سلطانه بفرح :الف الف مبروك ياحبايبى ....شروق حضنت نورهان . وزغاريد زغاريد زغاريد . والفرحه ملت البيت 
مع الشباب .اللى كانوا بعيد شويه عن الستات . 
مروان بارك لحمزه وبسخريه : سفرية مصر فادتك اوى يا أسد .
عمار بسخريه وصوت منخفض : وبتجبها فى الامتحانات . اه يا لئيم .... الامتحانات قعدت اسبوع . وانت قعدت شهر . 
مروان بسخريه : اه ياعم استحلي القعده . ده مكنش ناوي يرجع . لولا فرحك .
حمزه بصلهم : ها خلصتوا انتو الاتنين ولا لسه فى تلطيش تاني . 
عمار بصوت هامس : يوم الجمبري ده يا اسد مش كده ..
حمزه : انت عيل رخم . وبارد .... ابقا ورينا شطارتك ..اما كنت تتطرد .وتنام على السلم .مبقاش الاسد . وضحكوا الشباب بفرحه وحب .... والفرحه كانت فرحتين فعلا ...والاسد الصغير جه جرى على نورهان .وشروق نبهته 
شروق : براحه ياحمزه .على نورهان 
نورهان سيبيه ياشروق .
شروق : لا عشان ياخد باله بعد كده .حمزه نورهان .فى بطنها نونه براحه عليها بقا ومتخبطهاش 
حمزه بعفويه : هاتولدى . بنت ولا ولد .
نورهان : لسه مش عارفه . انت عايز ايه .
حمزه : عايز بنت تكون حلوه شبهك . وهسميها نورهان . وهاتجوزها . 
حمزه الكبير .لشروق : وبعدين ياشروق ابنك كان بيرسم على مراتى ودلوقتى بنتى . ابنك عايز ياخد البت وامها 
شروق بهزار : لا احنا خلاص حجزنا نورهان الصغيره من دلوقتى . نورهان بتاعه الاسد ....... 

الكل كان مبسوط وفرحان وفرحتهم فعلا اكتملت بحمل نورهان .. سلطانه كانت خايفه على امرائها جدا . وهما فعلا يتخاف عليهم . ...... امرت صالحه والخدم . يبخروا البيت كله . عدا كام ساعه والكل لبس وجهز واستعد ..شروق كانت لابسه فستان وكانت زي القمر .. ونورهان اترددت تلبس الفستان اللى جابته من الاتيليه يوم اللى حصل . بس فالاخر لبسته . والفستان كان رهيب عليها وكانت طالعه زي القمر . بتخطف عين اي حد يبصلها ....حمزه لما شافها كده بقي غيران عليها جدا .
نورهان : ها ايه رائيك ياحمزه 
حمزه بغيره : رائي فى ايه 
نورهان : الفستان ياحمزه .
حمزه : وحش جدا جدا ....نورهان اتصدمت 
شروق : حرام عليك ياحمزه الفستان حلو اوى 
حمزه بغيره : وملفت اوى اوى 
نورهان : ملفت ايه ياحمزه . ده محجبات .

حمزه : لا ياروح حمزه .المحجبه لازم تاخد بالها برضو .ومتلبسش حاجه تاخد عين الناس معاها .....اللون ملفت اوى غيريه 
نورهان بزعل : يعنى الفستان مش حلو عليا .

حمزه : المشكله انه حلو عليكى . وانا مش عايز كده .... مش عايز حد يركز عليكى انتى . نورهان كشرت ..وتابع حمزه بسخريه . اول مابقول حاجه مش على هواكى البوذ بيطلع على طول . خبيه عشان انا مباخفش على فكره والفستان مش هايتلبس. برضو 
 
عمار بعفويه : المشكله فعلا ان نورهان اللي محليه الفستان يعني المشكله مش في الفستان المشكله في نورهان نفسها
حمزه بغضب : ماتحترم نفسك ياخفيف انا واقف قدامك 
عمار : مش قصدى والله .اقصد اقول ان اي حاجه هتليق على نورهان . وهتبقا حلوه عليها . حمزه حدفه بالمخده بتاعه الصالون فى وشه 

عمار بنرفزه كاذبه : ماتسمعي كلام جوزك ومتقرفوناش معاكم بقا . قالك الفستان وحش يبقا وحش وخلصوا بقا هنتأخر .
حمزه اخد نورهان من ايديها .: بصي ياحبيبتى انا مقولتش . الفستان وحش . عايزه تلبيسيه تمام ، يبقا فى اوضه النوم مش قدام حد
 
نورهان بزعل : طب هاعمل ايه دلوقتى 
حمزه : تعالى وانا هاقولك . .... حمزه كان شاري فستان لنورهان اوف وايت .بأكستنشن منفوش . وكان جايبلها هيربيس وكان مرتب انهم كمان هيعملوا سيشن زفاف ..... والفستان كان تووووحفه .وكالعاده نوررررهان كانت طالعه بتاخد العقل ... 

حمزه بحب : شوفتى بقا كده احلى ازاي..وكأنك عروسه . لا ومش اي عروسه .انتى اجمل عروسه شافتها عنيا
نورهان :عيونك الحلوين يا اسد . وتابعت بقلق . خايفه ضحي تتضايق وتفتكر انى بنتهك خصوصيتها .كونها هي العروسه .
حمزه بحزن : طب ما انتى كمان عروسه ..متتصوريش فارق معايا قد إيه انى معملتلكيش فرح .
نورهان حطت ايديها على بطنها وبسعاده : بكره تعمل لبنتى اكبر واحلي فرح ..فرح من بتوع الروايات . اللى بيقعد ٤٠ليله 
حمزه بحب : طبعا ياحبيبتى .هي بس تيجي بالسلامه وهعملها كل اللى بتحلم بيه ....

بدءوا يتحركوا كلهم لمكان التصوير .اللى كان عباره عن حديقه مخصصه لتصوير العرايس . واسود الجارحي .كانوا واخدين اليوم لحسابهم . ومفيش اي حد غير اصدقاء العروسين والمقربين فقط . وفريق المصورين اللى كان مكون من شباب وبنات والحراسه كانت محوطاهم من كل اتجاه ..... 
والكل كان فرحان ومبسوط . وحمزه كان بيتصور مع نورهان صور كتير . وعملوا فيديو فيرست لوك .وعيشها مود انه يوم زفافها .وهي كانت طايره من السعاده . وحمزه كان طاير بيها من الفرح .. ونورهان مش بس كانت بتخطف عيون الناس من جمالها .ديه كمان جمالها خطف عدسات الكاميرات ... حمزه ومروان وعمار . كمان بيتصورا مع بعض . وصورهم كلها كانت شقاوه .وحب . وقرروا يكرروا صور ليهم وهما صغيرين بنفس النظره والحركه . وكانت اللحظات ديه كلها ضحك وحب وشقاوه .... نورهان وضحي وشروق وسط البنات .وكانوا هما كمان بيتصورا ... واليوم كان لذيذ وكملت فرحة ضحي .بأخوها اللى كان مسافر وقرر يعملها مفاجأه وجه يحضر فرحها .... 
عصام بمفجأه : احلى واجمل عروسه فى الصعيد كله ..
 ضحي بصرااااخ : عصاااام . مش ممكن ...وحضنوا بعض حضن مطولا ..انت ازاي جيت .اومال ليه قولت لبابا انك مش هاتقدر تاخد اجازه ...
عصام بحب وهزار : ارجع تانى يعنى . كنت عايز افاجئك ..
ضحي حضنته تانى .: احلى مفاجأه والله العظيم ......عصام بيدور بعينه على عمار . عينه جت على نورهان . بصلها بأعجاب . 
عصام : اومال فين عمار .... وبص تاني لنورهان .اللى كانت عنيها على الاسد ومش شايفه حد غيره ....ضحي خدت بالها من نظرات عصام لنورهان 
ضحي : ايه عنيك شيل عنيك 
عصام بأعجاب : مين ديه ...لسه ضحي ها ترد .جه عمار وسلم عليه 
عمار : كنت عارف انك هاتيجي .وتعملنا مفاجأه .
عصام : الف مبروك ياعريس . مش هاوصيك على ضحي . 
عمار بحب : ضحي فى عنيا 
عصام تلقائيا .عينه جت على نورهان .. عمار اخد باله بسرعه وبغضب قرب عليه . وهمس فى أذنه 
عمار : خد بالك حمزه الاسد لو لمحك .والله ماحد هيخلصك من ايديه . وهتبوظ جوازتى انا واختك شيل عنيك احسنلك .
عصام بعدم فهم : قصدك ايه . الانسه قريبتكم يعنى ... طب ياعم نخلي زيتنا فى دقيقنا والفرحه تبقا اتنين .
عمار بسخريه : اقسم بالله عارف انك غبي . اللى حضرتك بتبصلها ديه . نورهان الاسد ..حرم حمزه الاسد ..نظره تانيه الاسد هايصور قتيل هنا ...
عصام بمفاجأه : اولا انا معرفش هي مين وكنت فاكرها من اصحاب ضحي . ثانيا عيب عليك . ديه كده خلاص مراة اخويه ..بس اللى مستغربله .ان الاسد اتكلبش ..
عمار : اه شوفت بقا .اهو القطه السيامى ديه روضت الاسد وكلبشته .وخليته دخل القفص بمزاجه ...
عصار : بصراحه معاه حق يتكلبش . ويدخل القفص من غير ولا كلمه .
عمار : الله يخربيتك شكلك مش ناوى تجيبها لبر وعايز تدفن مكانك .. 
عصام : لا ياعم وعلى ايه انا مش اد الاسد .عصام لمح حمزه مقرب عليه عشان يسلم عليه . الاسد جاي والله انا ماعملت حاجه 
عمار ضحك عليه .... حمزه قرب لعصام وسلم عليه وحضنه وقبله .
حمزه : حمد الله على السلامه يا باش مهندس .
عصام : الله يسلمك يا اسد . مبروك سمعت انك اتروضت 
حمزه : اه ياعم .اتكلبشت .عقبالك ان شاء الله ..
عصام : يارب ... ضحي قربت .اخدت عصام عشان تتصور معاه ..... ومشيوا مع بعض 
عصام : بقا حمزه الاسد اتجوز معقوله ديه . 
ضحي : يوووه ديه حكايه طويله اوى هحكيهالك بعدين .
عصام : بس شكلها غريب عن البلد . اول مره اشوفها .
ضحي : بالعكس .هي من البلد . بس اول مره تيجي البلد .مش هاتصدق من عيله مين 
عصام : من عيله مين . 
ضحي : من عيله القاضي .عمها يبقا ثابت القاضي . وفي مشكله كبيره جدا بين عاصم القاضي وحمزه الاسد بسببها . وربنا يستر ميروحش فيها حد .
عصام : عاصم القاضي فى الموضوع . يبقا المشكله كبيره فعلا .
ضحي : عصام حبيبى . خد بالك من نظراتك . حمزه بيموت فيها وبيغير عليها جدا . 
عصام : عيب تقولي كده . الفضول بس اللى شدنى اسألك عليها .حمزه اخ . وهي خلاص مراة اخويه ..
ضحي : اخويا العاقل ...يلا بقى عقبالك ..خلينا نفرح بيك انت كمان زي حمزه ..هو كمان كان رافض الجواز وغير رأيه لما نورهان ظهرت...

راحوا كلهم على فيلا الجارحي وكان معمول هناك فرح كبير جدا.... الرجاله قعدت في مكان بره الفيلا والستات كلهم جوه الفيلا..... وكان كله فرحان وسعيد وبيرقصوا وبيغنوا.... وحمزه كل شويه يدخل يبص على نورهان ويطمن عليها ....ويحذرها ما تعملش مجهود عشان الحمل....

فى فيلا القاضي ... عاصم فى غرفته ومعاه عفاف .... تليفونوا رن . وكان صاحب اتيلييه الفساتين . عرف ان عاصم دخل بمساعده العمال . وبيقولوا . ان مروان الجارحي عرف كل حاجه . ودخل اخد تسجيلات الكاميرا .... صاحب الاتيليه بيقول لعاصم انه اتسبب فى خراب بيته . وفقد المصنع والمحل . لان ولاد الجارحي مش هايسبوه فى حاله .عاصم كان رده بمنتهي البرود ..وانا هعملك ايه . اخسر فلوسك . احسن ماتخسر روحك ... الراجل بقا يتحسبن عليه . وعلى جبروته . ..عفاف سامعه الحديث اللى دار بين عاصم وصاحب الاتيليه ..

عفاف بسخريه : مشاكلك كترت اوى ياعاصم .بسبب حبيبة القلب . 
عاصم بغضب : مالكيش صالح . انتى 
عفاف : ماليش صالح . ماليش صالح . خليك انت بتاكل فى نفسك اكده. وهما عايشين حياتهم .وسكتت عفاف . وبعدين اكملت بسخريه وخبث .. الا قولي ياعاصم .هو اللى قالك ان حمزه ونورهان عايشين اخوات .يبقا مين ... 
عاصم بأستغراب : وانتى دخلك ايه . وبتسألي ليه ..
عفاف بسخريه وشماته : متنساش تقوله يبارك للاسد .على المولود اللى هايجيلوا . اصل السنيوره نورهان حامل .
عاصم غمض عينه بغضب والغيره شعلت فى قلبه . لانه كان فاهم من عماته .لما راحوا لسلطانه .انه جواز على ورق بس لحمايه نورهان من عاصم . وعاصم كان عايز يصدق انه مجرد جواز على ورق . لكن كان حاسس بحب حمزه لنورهان . وشاف ده فى عنيه لما راحلوا عشان يطلقها ... 
عاصم بغضب : انتى جبتى الكلام ده منين . ولا بتقولي كده بس عشان تجنيني .
عفاف بغضب : فوق لنفسك يا عاصم ...نورهان مش ليك ولا عمرها هتكون ليك... وانا شفت بنفسى النهارده ..حبها للاسد .وحب الاسد ليها. مستحيل هتقدر تفرقهم عن بعض... ولا عمرك هتقدر تاخد نورهان من الاسد...
عاصم بغضب : انتى بتقولي ايه انتى .انتى بتقوليلى كده عشان تغظينى .
عفاف ضحكت بسخريه : اغيظك وانا هاغيظك ليه.. انت خلاص مش فارق معايا. وبعدين انت دخلك ايه ..واحد ومراته وطبيعي يبقى في بينهم علاقه ولا انت مصدق نفسك انها ممكن تيجي لك عشان ورثها انت غلبان قوي كنت ادفع نص عمري النهارده واشوف نظره عينك لو كنت مكاني وشفته وهو واخدها في حضنه ونظره عينه ليها اللي كلها حب....
عاصم بقلة حيله : كنت عارف انه حبها هو كمان .وبسخريه قال . هي اصلها تتحب ..
عفاف : مش هو بس اللى حبها . هي كمان حبته . وعشقته كمان . طاوعنى ياعاصم . شيلهم من دماغك . وتعالى نبدء صفحه جديده يا ابو بناتى .... ارجع عاصم بتاع زمان . ارجع عاصم اللى اعرفه . جوزى .وحبيبى . احب على يدك كفايه لحد كده . 
عاصم بيبصلها ومستغرب . وتابعت عفاف بخبث : انت ما تعرفش بيحصل ايه من ورا ظهرك سيد ما قرب من ابوك وابوك سلم له دماغه شكلهم بيخططوا ..لحاجه من وراك ..فوق لنفسك قبل ما كل حاجه تضيع من ايدك... سيد طلع خبيث استغل خلافك مع ابوك وسيطر على عقله وتفكيره.. وحضرتك مديهم الفرصه مشغول مع حبيبه القلب واهملت كل حاجه... وكل حاجه هتضيع منك......عاصم انتبه بتفكير لكلام عفاف . وكأنها شيطان وقدر يستغل لحظه ضعفه ...

فى فيلا الجارحي **** بعد ما الفرح خلص والمعازيم مشيوا ...ما فضلش غير سلطانه وابنائها وزوجات ابنائها ...

شروق غمزت لسلطانه : يلا ياسوسو...
سلطانه اتحركت ناحيه السلم ووقفت علي اوله وفردت ذراعها ...نورهان واقفه مش فاهمه حاجه ومستغربه ... عمار واقف على اول درجه من السلم 
نورهان بعدم فهم : حمزه .هي ماما واقفه كده ليه 
حمزه بسخريه : فلكلور ياحياتي . ... نورهان برضو مش فاهمه حاجه 
شروق : اصبري وهفهمك .....ضحي عدت من تحت ذراع سلطانه وعمار من اول سلمه شالها وطلع على اوضتهم ..
عمار بفرحه : تصبحوا على خير 
مروان بهزار : اوعا تقع يالا .
حمزه بسخريه : مش محتاج مساعده ياعمار 
عمار : ساعد نفسك ياخفه ..
سلطانه ضحكت بسعاده : ربنا يفرحكم ويهنيكم يا حبايبى .
نورهان : حد يفهمني بقا ايه اللى حصل .دلوقتى ده 
شروق : تعالى هقولك .بصي ياستى .عوايدنا هنا فى البلد العروسه ليلة الدخله لازم تعدي من تحت ايد حماتها .عشان تبقا طوعها وتسمع كلامها وتبقي تحت ايديها . والعريس يدخل اوضته شايل عروسته عشان تبقا داخله على كفوف الراحه ..فهمتي حاجه .
نورهان هزت رأسها : لاء . 
حمزه : تعالي انا هفهمك .العريس بيشيل العروسه كده ..وهب حمزه شال نورهان 
نورهان صرخت : لا ياحمزه هاقع .
حمزه بص لعنيها بحب : مش عيب تقولي هاقع وانتى مع الاسد . تصبحوا على خير .. وطلع الاسد على اوضته .
شروق حطت ايديها فى وسطها وبصت لمروان اوووي ... 
مروان بصلها بأستعباط : ايه .
شروق : هو ايه اللى ايه كلك نظر . 
مروان : انتى قصدك ايه . اشيلك زيهم . شروق هزت راسها بأه . ..تابع مروان . ما انا شيلتك زمان ياشروق ولا نسيتى 
شروق بتصميم : مروان انجز ...مروان بص لسلطانه .وهو بيهمهم بالكلام . وسلطانه كانت بتضحك عليهم من قلبها 
مروان : عجبك كده ياحجه .شفتى اللى بيحصلي . شروق مرمغت بالهيبه الارض . وشال مروان شروق رغما عنه وطلع بيها غرفتهم ..... سلطانه دعت لولادها من قلبها . وكانت خايفه عليهم . ودخلت غرفتها تكلم صوره زوجها وتطمنه عن اولاده وتقوله كل واحد فيهم بقا له حياته .وكل واحد فيهم اختار بنفسه شريكه هذه الحياه . وان جميع احوالهم على مايرام ...

فى غرفه عمار وضحي . 
ضحي مكسوفه . عمار قرب عليها بحب . 
عمار : مبروك يا ضحي 
ضحي بكسوف : الله يبارك فيك ياعمار 
عمار: انا مش مصدق نفسي . انا وانتي اخيرا مع بعض .
ضحي : لا ء صدق .
عمار : اضربينى بالقلم عشان اصدق اني صاحي مش بحلم ..ضحي نزلت على وش عمار بالقلم .عمار اتصدم من سرعة ضحي 
عمار : ايه ده انتى بتضربي بجد 
ضحي بأستهبال : مش انت اللى قولت 
عمار : وانتى ايه حافظه مش فاهمه .
ضحي : يوووه بقا معلش حقك عليا 
عمار برومانسيه : كده حاف من غير اي حاجه .
ضحي : عمار انت هاتمثل .سيبنى اغير هدومي عشان اعرف اصالحك . 
عمار بلؤم : ماتغيري حد ماسكك 
ضحي بصت للباب : طب اطلع بره ...عمار بص هو كمان للباب : انتى قصدك بره الاوضه .لا لايمكن 
ضحي بتصميم : اطلع ولا هانقعد كده للصبح 
عمار بترجي : ابوص ايديك لوتعرفي انا حفلت على حمزه اد ايه . لو لمحني بره دلوقتى هايتعمل عليا حفله لمده سنه قدام 
ضحي قعدت وبأصرار : خلاص براحتك القرار ليك .
عمار بقله حيله خرج ماشي على طراطيف صوابعه وبيقفل الباب بمنتهي الهدوء . ضحي راحت رزعت الباب وراه وقفلته بالمفتاح .
عمار بصوت هامس : براحه هاتفضحينا .
عمار واقف وبيدعي ربنا ما حدش يطلع ويشوفه دلوقتي لكن دائما تأتي الرياح بما لا تشتهي السفن حمزه سمع باب عمار اتقفل وخرج لقى عمار واقف ببدلته على السلم... حمزه خرج يضحك بسخريه عمار بقى يبص لفوق ويبص لتحت وشمال ويمين وبيتجاهل كلام حمزه خالص كأنه مش سامعه...
حمزه بسخريه : خير ياعريس مش المفروض انك بتدبح القطه جوا دلوقتى . ولا القطه هي اللى دبحتك .مروان خرج على صوت حمزه 
مروان بأستغراب : ايه ياشباب واقفين كده ليه ..عمار واقف كده ليه ياحبيبى .
حمزه : اكيد مطرود 
عمار : انا محدش يقدر يطردني .
مروان : اومال واقف كده ليه 
حمزه : مستني الاتوبيس ..مش قولتلك اما لاقيتك على السلم مبقاش الاسد 
عمار بكسوف : حصل 
حمزه بسخريه : شكلك وحش اوي ياعمار .
مروان بهزار : مش ده اللى كان بيقول هيقطع السمكه وديلها .ايه اللى حصل 
حمزه بضحك : القطه كلت السمكه .
عمار بتوعد وغضب : ليكم حق تعملوا فيا اكتر من كده . لو مكنتش ضعفت .كان زماني لسه بكرامتي ..،
مروان بسخريه : ماقولنالك بلاش تلعب مع الاسد انت مش قده ...
عمار بص لحمزه : لعنتك صابتني يا اسد .
حمزه : طب انا كانت ظروفي مختلفه . انما انت بقا عذرك ايه . بس فالق دماغنا وهعمل وهاسوى وفالاخر هتبات على السلم 
مروان بسخريه : لاء ان شاء الله مش هتوصل لدرجه ديه . عمار .حمزه واياد نايمين لوحدهم .ادخل نام عندهم .
حمزه ضحك : تصبح على خير ياعريس . ولف تانى لعمار .عمار .لو سمعتك الصبح بتحكي عن انجازتك هفكرك بوقفتك ديه .... ودخل حمزه . مروان ضحك وعمار كمان ضحك ورفع وشه للسما : منك لله ياضحي .....

حمزه دخل غرفته .
نورهان : انت كنت فين ياحمزه 
حمزه : كنت بحفل على عمار شويه . ضحي طردته من الاوضه .
نورهان ضحكت : معقوله . يعنى ليله عمرهم هيقضوها بعاد عن بعض 
حمزه بسخريه : يعنى هي لوحدها .اللى عملت كده .انا شخصيا اعرف حد عمل اكتر من كده .من اول يوم خلت عريسها ينام فى اوضة تانيه .حصل ولا لاء 
نورهان : ظروفنا تختلف يااسد ولا نسيت .
حمزه قرب عليها بتودد : اه نسيت ومش فاكر حاجه غير اول ليله لينا مع بعض .فاكراها .
نورهان بكسوف : طبعا فكراها .
حمزه قالها بحبك .اطفئ النور ...

تاني يوم صباحا .البيت كله صحي على زغاريد اهل العروسه .وكانوا جاييبن فطار العرايس . اهل العروسه اطمنوا على بنتهم واخدوا قعدتهم ومشيوا ...عمار اخد ضحي وسافروا يقضوا شهر العسل . وخلاص وضع البيت رجع مستقر ...بس حمزه مش ناسي اللى حصل مع نورهان وبيدور ومكلف رجالته تدخل الاتيليه بالعافيه ..واخر اليوم جاله الخبر اللى لخبط حساباته .
حمزه مع احد رجاله : انت متأكد من اللى انت بتقوله ده .
الشخص : متأكد ياحمزه بيه ده شغلي . مروان بيه سبقنا وراح خلص كل حاجه .الاتيليه والمصنع .دلوقتى اتساوا بالارض .
حمزه : طب روح انت دلوقتى ..
الشخص: تحت امر حضرتك .... دخل حمزه على مروان المكتب والغضب متملكه وعينه بتطق شرار 
مروان بأستغراب : مالك ياحمزه حصل حاجه 
حمزه بغضب : انت اللى هاتقولى اللى حصل . ..... يتبع 
حمزه دخل على مروان المكتب والغضب تملكه وعينه بتطق شرار .
مروان بأستغراب : مالك ياحمزه حصل حاجه .
حمزه بغضب : انت اللى هاتقولى حصل ايه . وايه اللى شفته فى تسجيلات الكاميرات خلاك تجيب المصنع والاتيليه على الارض . 
مروان بتمويه : انا هدمت المحل والمصنع . هابني مكانهم مول صغير . استثمار يعني .
حمزه بيغمض عينه بغضب : مروان .احكيلى بنفسك . اوعا تكون فاكرني مش واخد بالي... انا عارف نورهان حاكتلك اللى حصل معاها...انا سكت بس عشان خاطر ليلة عمار تعدى على خير .. فانت مجبر تحكيلى كل حاجه ...
مروان : هاقولك .بس انت المره ديه مش هاتتحرك ولا حتي تفكر فى اي حاجه غير وانا معاك .
حمزه بقلة صبر : احكي يامروان لو سمحت .
مروان حكى لحمزه على كل حاجه حصلت مع نورهان .وحكاله انه عاقب صاحب الاتيليه وهدله الاتيليه والمصنع .وخلاه ساب البلد كلها . بس بعد ما اداله تعويض بسيط . عن خسارته الكبيره .حمزه بيسمع من مروان وبركان غضب بيغلي جواه .وخلاص هو حدود تفكيره وقف عند .عاصم انه لمس نورهان .حط ايديه عليها .ديه فكره كفيله تخلي حمزه يحرق فيلا القاضي وكل شخص فيها . خرج زي المجنون من المكتب .لنورهان اللى كانت قاعده مع شروق وسلطانه . ..حمزه بصوت جهوري وغضب قرب على نورهان ومسكها من دراعها بعنف .
حمزه بغضب : انتي بتضحكي عليا .بتستغفليني ياهانم ..
سلطانه بهلع : فى ايه ياحمزه ....
نورهان بتبص لمروان بتستغيث بيه ..حمزه لسه قابض على ايد نورهان بعنف 
نورهان بخوف ودموع : فى ايه ياحمزه انا مش فاهمه حاجه . 
حمزه بنفس نبرة الغضب : لا انتى فاهمه كل حاجه .فاكره لما قولتلك صارحينى .عشان انا كده ولا كده هاعرف . حذرتك من غضبي .وقولتلك مش هاتعرفي تستحملى غضبي .
مروان بعصبيه : حمزه اهدى شويه مش كده (نورهان بتتوجع من قبضة حمزه) 
حمزه جن جنونه لما افتكر ان عاصم لمس وش نورهان .
حمزه بغضب : لمسك ازاي . (نورهان بتحرك رأسها بأستنكار ومش مصدقه اللى حمزه بيعمله ) واكمل حمزه بنفس الغضب .حط ايده على جسمك .كان مقرب منك ازاي . انطقي .ردى . 
مروان بغضب : حمزه انت مجنون .ايه اللى بتقوله ده . 
سلطانه بزعيق لحمزه : سيب ايديها ....حمزه لسه ماسكها بعنف .سلطانه خلصتها من ايديه .وهي بتقوله . بقولك سيب ايديها .
مالك فى ايه بتتعصب عليها كده ليه . كنت عايزها تعمل ايه . تصرخ ..هاتصرخ ازاي وهو كاتم نفسها ..
حمزه بص لسلطانه وبسخريه : انتى كمان عارفه .وبص لشروق . كلكم عارفين . وانا المغفل الوحيد 
هنا الهانم اللى المفروض مرراتى .حكيلكم.كلكم . الا انا . 
نورهان بدموع : خفت .اقولك 
حمزه بغضب : مش عايز اسمع منك ولا كلمه . وافتكري .انك كدبتي عليا مرتين . مره لما سألتك وانكرتى .ومره لما ألفتي الحوار ألاهبل بتاع عفاف ده .
حمزه بغضب لمروان : فين تسجيلات الكاميرا .
مروان : اطمن ياحمزه .انا شفتها بنفسي . مفيش حاجه من اللى فى دماغك ده ...
نورهان عنيها اتسعت بصدمه : ايه اللى فى دماغك ياحمزه . والله العظيم ما قرب منى . حمزه تجاهل كلام نورهان 
حمزه بأصرار وغضب : مروان قولتلك فين الزفت الفلاشه . مش هرتاح الا لما اشوفهم بنفسي .
نورهان بدموع : انت مش واثق فيا ياحمزه .
حمزه بصلها بغضب : لا مش واثق فيكى . طالما كدبتي عليا فى الاول . يبقا كلامك عندى ملهوش اهميه ... وحسابك معايا لسه منتهاش .. وافتكري انك انتى اللى جبتيه لنفسك ... نورهان غمضت عيونها بحزن وألم . وحست بكسره وقهر . حست نفسها فعلا وحيده . مين ليها تلجأله .وتترمي فى حضنه ..حمزه اهانها وكسرها . اترمت فى حضن شروق وفضلت تبكى .وشروق كمان كانت بتبكى على بكائها ... حمزه دخل مع مروان المكتب تاني . وشغل الفلاشه فى اللاب توب ... وحمزه شاف دخول عاصم .بعد مانورهان كانت غيرت الفستان ولبست هدومها وطرحتها .... يعنى عاصم ماشفش حتى طرف شعرها ...وشاف لما قرب عليها وكتم نفسها . وشاف وهي بتقاومه .وشاف لما هددها بالمسدس .وشاف خوف ورعب نورهان منه. شاف كل حاجه حصلت مع نورهان ...حمزه كان قاعد فى منتهي الغضب والتوتر .وجسمه كله بيتهز بطريقه غير طبيعيه .وضوافره اللى عمال يقرقض فيها ..واخر حاجه لما عاصم ساب نورهان .وهي كانت قاطعه النفس تحت ايديه . هنا حمزه مقدرش يتمالك نفسه اكتر من كده .رمي اللاب توب على الارض بعنف . وفضل يدوس عليه برجله .بمنتهي العصبيه .. 
مروان : اهدا . اديك شوفت بنفسك كل حاجه اهو. واتأكدت انه مشفش شعره منها . وكان ماسكها غصبا عنها .
حمزه بغضب : كدبت عليا يامروان . سألتها ومرضيتش تقولي .
مروان : خافت عليك ياأسد .لازم تعذرها 
حمزه بعصبيه : انا مش عيل صغير عشان تخاف عليا ... ولا يمكن الدم حن وخافت عليه هو .
مروان بصله بغضب : ايه الهبل اللى انت بتقولوا ده .اعقل ياحمزه مش كده .. نورهان صغيره .خافت من تهدديه ليها بقتلك .الحيوان .قالها هااخلص عليه عشان ميبقلكيش حد غيرى ......
حمزه بغضب وتوعد : مش هاقتله لا . انا هخليه يتمنى الموت ما يلاقيهوش هخليه يترجاني اموته عشان يترحم من اللي هعمله فيه..
مروان بتوعد : وحياه غلاوتك عندي انا كمان مش هرحمه بس واحده واحده وبتفكير.
حمزه هدى نوعا ما .خرج من المكتب مع مروان .لقى سلطانه قاعده مع شروق لوحدهم و نورهان مش معاهم.
سلطانه بلوم وعتاب : اللى عملته ده مش كويس ياحمزه
حمزه لسه غضبان : واللى الهانم عملته هو اللى كويس مش كده .
شروق بزعل : نورهان متقصدش . يمكن ماكنتش عارفه تتصرف . اعذرها .
حمزه : وحضرتك داريتى عليها .ولما سألتك اكدتى على كلامها .... شروق اتحرجت وسكتت 
سلطانه : ومسكتك ليها بالعنف ده .غلط .ده انا مخلصه ايديها من ايديك بالعافيه . متخليش غضبك يعميك .
حمزه بغضب : تحمد ربنا انى تمالكت نفسي ومتهورتش عليها .
سلطانه بغضب : اسمع ياحمزه .نورهان مراتك اه . لكن هي امانه عندى . لما وفاء جبتها للبيت ده .مكنتش تعرف انك من اصاحبه . وانا هاوفي بالوعد وهاحافظ على الامانه .مش من عاصم وبس .ومنك انت كمان . 
حمزه بص بغضب : اللى انتى بتتكلمى عليها دي مراتى ومن حقي اعاقبها لما تغلط ...
مروان بتحذير : حسك عينك .تفكر تزعلها حتى بالكلام . هتلاقينى انا اللى واقفلك . انت عارف غلاوتك عندى . وهي كمان اعتبرتها اختي الصغيره. وكفايه انها لجئتلي ووثقت فيا . 
حمزه بصلهم كلهم بغضب : وانا مش هانسي .انها كذبت عليا . وديه عندى حاجه كبيره اوى .
خرج حمزه بغضبه وكان متنرفز .طلع يتمشي بره الفيلا . وكان بيتمني يشوف عاصم .. بس مروان كان مشدد عليه .مش هايتحرك من غيره ...رجع حمزه البيت متأخر . طلع اوضته وكانت نورهان .لسه صاحيه ومبطلتش بكاء . دخل من غير ولا كلمه وكأنه مش شايفها . قعد على الكنبه .قربت نورهان قعدت قصاده .وهي لسه مش مستوعبه ردة فعله .
نورهان بحزن ودموع : حمزه .انا اسفه .انا مقصدتش اكدب عليك صدقنى . والله العظيم انا كنت خايفه ومرعوبه .
حمزه متجاهل كلامها ومش بيرد عليها .......هو ده الاسد زي ما عنده بحر حنان .عنده بركان غضب .لما بيثور .مش بيفرق معاه. وعادى ممكن اوى يحرق اللى بيحبهم ....حمزه مش عايز يبص لنورهان .عشان ميضعفش من نظره عنيها . لازم يهدا ويروق . عشان يسمعها .
نورهان بحزن: حمزه انت مش ها ترد عليا .متعقبنيش كده . ماتبعدش عني . انا ماليش حد غيرك ..ولا عندى حد اروحله .
حمزه خاف يضعف من كلامها اللى نزل فى قلبه بوجع وقهر على حالها .هي فعلا ملهاش غيره. ..قام بسرعه دخل الحمام . 
نورهان غمضت عنيها بحزن ووجع .حست بقهر وقلبها وجعها . نزلت تجري وهي منهاره من البكاء .معرفتش تروح فين دخلت خبطت على سلطانه .واترمت فى حضنها .وفضلت تبكى بحرقه . لحد لما نامت من كتر البكاء والتعب ... حمزه خرج من الحمام .ملقهاش فى الاوضه مهتمش اوى . لعدم وجودها .نام .... ولما صحي الصبح برضو ملقهاش . افتكر انها نزلت قبله ... نزل وهو لسه غضبان .قعد معاهم عند السفره . شروق .فاكره ان نورهان جايه وراه .لكن مشفتهاش ..
شروق بتساءل : نورهان نزله وراك ياحمزه عشان تفطر .ولا اخلى صالحه تطلع لها بالفطار.
سلطانه بلؤم : لا ابعتيلها الفطار فوق ياشروق. 
حمزه بعدم فهم : هي فين . ديه مش فوق .محدش فيكم شافها 
مروان بقلق : مراتك فين 
حمزه بخوف : معرفش انا فاكرها نزلت قبلي .
سلطانه كملت عليه .واستحلفتله انها لازم تخضه عليها : لتكون سافرت مصر ولا اسكندريه لوحدها .
حمزه هنا عينه برقت واتنفض من مكانه .طلع يجري على الاوضه .فتح لقى شنطتها وهدومها زي مهما . دخل اوضه ولاد مروان .ملقهاش .فتح اوضه عمار برضو ملقهاش . نزل يجرى على تحت .وبقلق هاتكون راحت فين ديه 
مروان خرج للحراسه بره يسألهم .الحراسه قالوا له محدش خرج من الفيلا .حمزه خرج لمروان يسأله 
مروان بنرفزه : انت عملتلها ايه تاني .لما طلعت .مش قولتلك ماتتكلمش تاني 
حمزه بيمسح وشه بأديه وكله غضب. انا متكلمتش فى حاجه ..... شروق شكت فى سلطانه .اللى قعده بمنتهي الهدوء وبتفطر عادى ولا كأن فيه حاجه 
شروق بشك : سوسو . انتى عارفه نورهان فين مش كده 
سلطانه ضحكت بخبث : اسكتى .خليه يتأدب ....شروق كمان ضحكت وغمزتها .....دخل مروان وحمزه .حمزه هايموت من القلق .. مروان بص لشروق اللى رمقته بغمزه .فهم .قعد هو كمان بمنتهي الهدوء .حمزه بص لسلطانه .لقيها قعده ومش قلقانه .
حمزه بشك : هي فين ياامي .
سلطانه : هي مين ديه 
حمزه : مرراتى .نورهان فين 
سلطانه ببرود : انت اللى لازم تعرف . مش انا .
حمزه دخل اوضه سلطانه لقي نورهان نايمه فى سابع نومه وشعرها مغطي وشها . استند على الحائط واتنهد بأرتياح .وقفل الباب وخرج حمزه راح قعد معاهم 
حمزه لسلطانه : ليه مقولتليش من الاول انها نايمه عندك فى الاوضه . خلتينى اطلع ادور عليها زي المجنون .
سلطانه بصتله بعتب : عشان انت محسبتهاش كويس . لو كنت حسبتها كنت عرفت ان مراتك ملهاش حد غيرنا تروحله . لو كان ليها حد تلجأله من الاول . ماكنتش جتلنا هنا تتحامي فينا .تتحامي فيك يا اسد .. وانا قولتهالك وهقولهالك تانى .نورهان امانه عندى . وطالما انت مش هتاحفظ عليها . سيبهالى انا هاعرف احافظ عليها ..... 
مروان بغضب : متزودهاش يا أسد بقا .

عدا كام يوم على ابطالنا والحال زي ماهو . حمزه لسه زعلان من نورهان . سلطانه حبت تعلم حمزه الادب .قعدت نورهان فى اوضه جنب اوضتها . وخلت شروق تجبلها بعض حاجتها وكتبها . وطبعا حمزه بيه هايتجنن مبقاش بيشوفها حتى الاكل .بتاكل لوحدها ....... حمزه بالاتفاق مع مروان . كسروا مناخير عاصم . وجهولوا عدت ضربات فى شغله . وقفلوا تصاريح لمباني كان بيبنيها . وجابلوا مخلفات كتير ..... خسروه فلوس كتير اوى فى شغله ....والموضوع لسه منتهاش على كده .

سيد وثابت نفذوا اتفاقهم مع بعض . سيد باع كل اللى يقدر عليه بشكل سري وسريع . وقدر يجمع فلوس كانت ليهم بره وبالاتفاق مع ثابت .قرر يدى رجاء وصفيه حقهم . وطبعا عاصم بيه غرقان فى مشاكله مع ولاد الجارحي . مش مركز .وساب البيت ومشي قاعد فى مكان لوحده ... 

سيد فى بيت صفيه ومعاهم رجاء ...
سيد : انا عارف ان ده اقل من حقكم . بس ده اللى قدرت عليه دلوقتى . باقي حقكم هيكون حصصكم فى الاراضي . جزء منها هنعمل بيه مخالصه وهجبلكم العقود المحامي بيخلصها . والجزء التانى فى ايد عاصم للاسف .بس هحاول معاه تاني وان شاء الله ارجعلكم باقي حقكم كامل .
صفيه : بصراحه ياسيد انا خايفه عليك من عاصم .
سيد ضحك بثقه : عاصم اخويه ياعمتي . ومستحيل يأذيني سيبك من كلامه اللي بيقوله وهو غضبان هو بس متضايق اني بكلمه وبواجهه بالحقيقه.
رجاء بغموض : وابوك يا سيد عارف باللي انت عملته ولا هو كمان ما يعرفش.
سيد بحب : عارف يا عمتي وبيقول لكم تسامحوه
رجاء : طب وحق نورهان عملته فيه ايه
سيد : هروح لها هي كمان عشان دول اكتر ناس اتظلموا وهي بالذات اتظلمت بسبب اللي عاصم عملوا فيها.
رجاء : فيك الخير ياولدى . ربنا يقدرك على فعل الخير . ماجتش من ابوك .مع أن ده واجب عليه .
سيد بتأكيد : لعلمك ياعمتى كل حاجه حصلت بعلم ابويه وبأمره ..وانا معملتش كده تحدى لعاصم . انا بحاول اصلح مسار غلط ابويه مشي فيه من البدايه . وربنا يقدرني . واقدر ارجع لكل واحدة فيكم حقها كامل .. بس انا ليا رجاء عندكم . اذا مقدرتش ارجع بقيت حقكم .سامحونى وسامحوا ابويا ..
صفيه بخوف : متوقفش قدام عاصم ياسيد .واذا كان على باقي حقنا . انا عن نفسي مسمحاك .ا.(ابتسم لها سيد وقبل يداها ويد رجاء . معتذرا منهم على مافعله عاصم لهم ) واستئذن منهم وخرج 

في فيلا الجارحي ...وبعد ماعدا اسبوع اخر .وبكده يكون عدا على فرح عمار اسبوعين كاملين . عمار وضحي رجعوا من شهر العسل. وكا اي عروسين .طايرين من الفرح والسعاده . وقعدوا بعد الترحيب كلهم لم ينقصهم الا نورهان . اللى كانت طول الوقت قعده فى الغرفه اللى سلطانه خصصتهالها . تجنبا لرؤيه حمزه . هي عارفه انه زعلان منها اوى . بس هي حاولت معاه كتير تصالحه . بس الاسد مش بيتصالح بسهوله . زعلت على كرامتها وقررت متحاولش تانى .لحد لما يروووق لوحده . حمزه قاعد معاهم بيسمع حكايات عمار ....بس عقله وتفكيره مع نورهان اللى بعدت عنه ومبقتش جنبه .رغم انها معاه فى نفس البيت . بس مش بيشوفها . 
عمار بتساءل : اومال فين نورهان .من وقت ما جينا مشوفتهاش ....حمزه بص للارض وسكت .
شروق : اصلها نايمه . انتوا عارفين بقا الحمل والوحم جيلها بالنوم .
ضحي بعفويه : الفتره ديه مهمه جدا . لازم ترتاح جسمنيا ونفسيا .عشان بيأثر جدا على الحامل وكفايه عليها تقلب هرموناتها 
سلطانه بصت لحمزه بعتاب ...
سلطانه : خد عروستك ياعمار واطلع ارتاح . وانزلوا على العشا ....طلع عمار ومعاه ضحي 
سلطانه بصت لحمزه بلوم : ماكنتش اعرف انك قاسي كده ياحمزه . ليه ياولدى ليه كل ده 
حمزه بغضب : مش قادر انسي اللى حصل . نورهان كدبت عليا .
مروان بتأكيد : لا يا أسد . انت بتفكر نفسك بلي شوفته فى تسجيل الكاميرات . ومحمل نورهان الذنب . بس هي ملهاش ذنب 
مكنتش عارفه انها هاتشوفه هناك . غيرتك عمتك يااسد ومبقتش قادر تفرق بين الجاني والمجني عليه ...
مروان حط حمزه قدام الحقيقه . وحمزه الغضب والغيره تملكوه . هي فعلا ديه الحقيقه . كل مايجى فى باله اللقطات اللي شافها . بيفور جواه بركان غضب . وتلقائيا بينصب على نورهان 
شروق : انت جيت عليها اوى ياحمزه وكسرتها .
حمزه بحزن : تأكدى ياشروق . انها كسرتنى الاول .لما خبت عليا .
مروان : ياسيدى هي غلطت . وحست بغلطها . وجت اعتذرتلك اكتر من مره . وحضرتك مش عايز حتى تبص فى وشها .
حمزه بغرور : وهو اللى حصل ده هايعدى كده بأسف واعتذار . 
شروق بأستفزاز : يبقا هي عندها حق على فكره ..هي قالتلي انها حاسه انك اتسرعت فى جوازك منها .ويمكن تكون ندمت .وقالتلي كمان . هتفضل رخيصه فى نظرك عشان امها اللى طلبت منك تتجوزها ... حمزه بيسمع كلام شروق ..وقلبه وجعه مش ديه الحقيقه . ديه نورهان اللى من اول ماشافها انغرم بيها .
حمزه اتنهد بحزن وغمض عينه بألم : ده كلام فاضي وانا مش عايز اسمعه .
مروان بعتاب وحزن : شايف انت عملت ايه . وخليتها تفكر ازاي ...
شروق بأستفزاز اكبر . : فى حاجه كمان .هي قالتلي عليها . وانا متردده بصراحه اقول ولا لاء ...حمزه بص لشروق بأستفهام . 
(سلطانه متفقه مع شروق على الحوار ده بس عملت نفسها متفجأه) 
سلطانه بتمثل القلق : قولي ياشروق . قالتلك ايه .
شروق : نورهان عايزه ترجع اسكندريه عند مامتها . ....شروق قالت كده وهي خايفه من رد فعل الاسد ضد نورهان . بس هي وسلطانه ألفوا الكدبه ديه عشان يصلحوا مابينهم . 
حمزه ضحك بسخريه وملامحه احتدت بغضب : تروح فين ....طب تفكر كده تطلع من البيت من غير ماعلمى . وتابع بسخريه .
الهانم فاكره نفسها متجوزه طرطور بقا . 
مروان : ما تلم الموضوع بقا ياأسد . بدل الكلام ده كله . 
حمزه قام بغضب وبينفخ . دخل الأوضه عند نورهان .(سلطانه ضحكت لشروق لنجاح الخطه ) 
حمزه فتح باب الغرفه على نورهان كانت قعده بتذاكر . اول ما انتبهتله .قلبها بدء يدق بسرعه وعنيها لمعت بفرح وحب .قامت وقفت فى مكانها . هو كمان كان بيبصلها بحب .لو عليه ياخدها فى حضنه لانها وحشته .كل حاجه فيها وحشاه . بس عناد الاسد وكبريائه . خلوه يدخل الاوضه بمنتهي الهدوء . على عكس اللى كان حاسس بيه وقتها . قفل الباب ووقف من غير ولا كلمه . بيبص لنورهان بس . 
نورهان اتنهدت بحزن : فى ايه انت بتدور على حاجه .... حمزه كان نفسه يقولها انه بيدور عليها .بس الكلام مش عايز يطلع منه .مستتقل الكلام .جدا .
نورهان استغربت حالته وقربت عليه بقلق : مالك ياحمزه انت كويس . حمزه مردش عليها .... هزت راسها بخيبه امل وحزن .ولسه بتلف عشان ترجع مكانها . مسكها حمزه من ايديها . بصتله والدموع فى عنيها . شدها لحضنه . حضنها بحب حضنها بأحكام ..وهي كمان تمسكت فيه بلهفه وبلا اي كلام او عتاب .نورهان دموعها نزلت . حمزه مسح دموع عنييها . ورجعها لحضنه تانى . وبعدين بجمود : خدى حاجتك .واطلعي اوضتك . واياكى اللى حصل ده يتكرر تانى لاي سبب فاهمه 
نورهان بدموع وحب : حرمت يا أسد 
حمزه بغرور : بتقولي ايه مش سامع .
نورهان بحب : بقولك عمرى ما هاخبي عنك اي حاجه تانى .... حمزه مسك ايد نورهان وخرج وكلهم لما شافوهم فرحوا جدا 
مروان بحب : اخيرا . ده انت نشفت ريقنا معاك . 
شروق بصت لنورهان بحب وغمزتها .ونورهان ابتسمتلها .
نورهان بصت لحمزه بحب : ماكنتش اعرف ان الاسد زعله وحش اوي كده .
حمزه بعتاب : ابقى كرريها تاني بقا ..
نورهان : خلاص حرمت عمرى ما هزعلك تانى ابدا .
مروان بأبتسامه : شفت طيبتها واحده غيرها . كانت خدت الموضوع اوى على كرمتها وسابتلك البيت كله ومشيت .
حمزه : ما الهانم كانت بتفكر تعملها .
نورهان بعدم فهم : بفكر اعمل ايه 
حمزه : مش كنتي بتفكرى تروحي اسكندريه عند مامتك .
نورهان بأستغراب : لاء طبعا محصلش . انا مقدرش ابعد عنك يا أسد . 
حمزه بص لشروق بأستغراب . شروق ارتبكت واتوترت .حمزه ضحك بسخريه . يا ولاد اللازينه بتضحكوا عليا .
شروق بصتله وضحكت : عديها يا أسد بقا .
سلطانه : انا اللى قولتلها تقولك اكده . ولا كان عجبك حالك زي اللى ميتله ميت . 
نورهان بعدم فهم : هو في ايه انا مش فاهمه اي حاجه . ...

نزل عمار وضحي وقعدوا مع بعض واتعشوا وبقوا يتكلموا ويهزروا . وعمار فتح سيره عاصم .واللى حصل وعلى طول قفلوا على السيره . والوقت كان لذيذ وعمار رجع يحكي عن مغامراته فى شهر العسل . واتفرجوا على الصور .واتشاركوا مع بعض الاحاديث المختلفه . 

فى فيلا ثابت ****
سيد بيبص لثابت بحب بعد ما اخد منه اوراق ورث نورهان 
سيد : اوعاك تندم يابوى .اللى بتعمله ده هو عين العقل . وكان لازم يحصل من زمان .كان لازم كل واحد ياخد حقه بعد وفاة جدى الله يرحمه .
ثابت بندم : انا ندمت فعلا انى زمان كبرت عاصم عليك وخليته هو دراعي اليمين واديته اسرار كل حاجه وفى الاخر غدر بيا .وطعني فى ظهرى . ..كان لازم انت اللى تبقا مكانه ..كنت فاكر ان الطيبه ضعف . 
سيد : الحمد لله يا بوي ان ربنا نورلك بصيرتك قبل فوات الاوان . واديك اهو بتحاول تصلح الغلط .وتابع سيد .مش عيب يابوى ان الواحد يغلط . لكن العيب انه يستمر فى غلطه وميحاولش يصلحه .
ثابت : عندك حق ياولدى . عندك حق . روح لبنت عمك وسلملها حقها .وقولها تسامحنى . ومتعوجش عليا ياسيد مش هاتعشي غير لما تاجي.....سيد باس ايد والده وخرج ومعاه حق نورهان متجها نحو فيلا الجارحي .....
وسمعت عفاف كل حاجه دارت بين سيد وثابت .
عفاف بخبث : بقا كل ده يحصل وعاصم نايم فى العسل نوم . طلعت سوسه ياسيد ومانتاش سهل كلت بعقل الراجل حلاوه وخدت منه فلوسه .وقال إيه رجعت لكل واحد حقه ...فينك ياعاصم تيجي تشوف اللى بيحصل من ورا ضهرك ...

في فيلا الجارحي ***** كلهم قاعدين مع بعض بيتكلموا وبيضحكوا . دخلت صالحه عليهم .
صالحه : حمزه بيه 
حمزه : فى ايه ياصالحه 
صالحه : سيد بيه القاضي .عيزك 
حمزه : خليه يستني فى المضيفه وانا خارجله .
صالحه : بس يابيه هو واقف قدام .الباب اهنا . 
حمزه قام وقف فى مكانه مستغرب ....مروان : خليه يدخل ياصالحه .وشاور لستات البيت .ادخلوا انتو جوا دلوقتى .
وفضل حمزه ومروان وعمار .. دخل سيد بأحترامه وادبه وعينه اللى مش بتترفع من الارض .
سيد : السلام عليكم ورحمه الله وبركاته ...كلهم ردوا السلام 

حمزه بترحيب : اهلا وسهلا ياسيد بيه 

سيد : من غير بيه . ياحمزه بيه . 
حمزه : اتفضل .ياسيد.... سيد قععد 
سيد لعمار : الف مبروك يادكتور عمار . لو أنها متأخره 
عمار بأبتسامه : الله يبارك فيك 
سيد بخجل : في البدايه انا حابب اعتذر لكم عن اللي حصل من عاصم اخويا
حمزه سمع اسمه فورا ملامح الغضب سيطرت عليه
مروان بجديه : يا سيد انت كبير كفايه وعارف ان اللي اخوك عمله ده ما فيهوش اعتذار وحتى لو اعتذر هو بنفسه مش هنقبله برده مش هقول لك لو انت مكاننا كنت عملت ايه واللي احنا عملناه فيه ده اقل من اللي المفروض يحصل بكتير
و خسارته الكبيره دي برده ما شافتش غاليلنا منه خد بالك احنا ماسكين نفسنا عنه بالعافيه لو فكر بس مجرد تفكير انه يعترض طريق نورهان تاني اقسم لك بالله ساعتها بس ما حد هيقدر يخلصه من ايدينا.
سيد بتأكيد : انا عارف ان عندكم حق في كل كلمه بتقولوها وانا ما عنديش رد على كلامكم ومش ده اللي انا جايه علشانه من الاساس
حمزه بص بأستغراب .سيد اتبسم .وطلع الدوسيه اللى فيه ورق ورث نورهان .وحطه قدامهم على الترابيزه .
حمزه لسه مستغرب وبتساءل : ايه ده يا سيد .
سيد : ده حق عمي ورث نورهان هي وامها واختها.
حمزه بأستغراب : ليه . واشمعني دلوقتى .
سيد بتسم : هو ايه اللي ليه يا اسد حق وبيرجع لاصحابه.. دلوقتي ليه ....يمكن ده وقته كان غلط من البدايه اللي ابويا عمله وانا ما كنتش موافق بس يمكن ابويا ما كانش مستوعب حجم الغلط اللي عمله غير لما عاصم اخويا وقف قدامه ...انا مش هخبي عليكم ابويا اتغير كتير عن الاول وربنا جعلني اكون سبب من اسباب تغييره اختلافه الكبير مع عاصم اللي كان ابويا واثق فيه ومؤمنه على كل حاجه وتذكيرى الدائم ليه ان اللي عمله ده غلط وخوفه من ربنا دلوقتي كان دافع قوي ان ابويا يرجع في قراره اللي كان غلط زي ما قلت.
مروان : ديه خطوه كويسه 
سيد بتردد وبأحراج : ممكن اشوف بنت عمي يا حمزه بعد اذنك...
حمزه بس لمروان بتردد ومروان اشار لحمزه بالموافقه عن طريق هز راسه.
سيد تابع : انا عارف انك متحفظ عن مقابلتها لينا بس ما تنساش ان نورهان في الاخر بنت عمي وتعتبر اختي الصغيره.
حمزه : حاضر ياسيد ... وقام حمزه عشان ينده لنورهان ...رجع حمزه وفى ايديه نورهان .
نورهان : مساء الخير 
سيد بص للارض ورد التحيه على نورهان . حمزه قعد ونورهان جنبه وهو ماسك ايديها عشان يطمنها ويقل توترها.
سيد : كيفك يا بنت عمى .
نورهان .الحمد لله ياأبيه اناكويسه ...سيد مسك الدوسيه اداه لنورهان .
نورهان بعدم فهم : ايه ده يا ابيه 
سيد : ده حقك انت ووالدتك واختك 
نورهان : ازاي يعني.
سيد بحزن : انا عارف من الاول ان اللي حصل كان غلط وما كانش لازم يحصل لكن اديني فرصه اصلح الغلط ده واخفف عن ابويا حسابه يكون في علمك ابويا هو اللي باعتني ليكي هو معترف انه غلطان واهو اديه بيحاول يصلح غلطه

نورهان ابتسمت بسخريه وتكلمت بحزن : بس في حاجه تانيه حصلت غلط . وما اعتقدش هيقدر يصلحها عمي كسرني يوم وفاه ابويا مش عشان اخذ مننا حقنا كسرني لما حسيت منه انه ما يقدرش يبقى سند لينا ما هو ما فيش سند يهدك ما فيش سند يحطمك..( مروان وعمار وحمزه كانوا بيسمعوا نورهان بتأثروحمزه حس قد ايه هو جه على نورهان وزودها معاها قوي شد على ايديها بحب.)
وتابعت نورهان انا عشت عمري كله في حمى بابا وكنت مكتفيه بيه بس لما شفت عمي في المستشفى افتكرته جه لوحده يقف مع اخوه الوحيد يطمنوا ويطمني افتكرته هياخذني لحضنه ويطبطب عليا ويقول لي ما تخافيش انا معاكي انا ابوكى التاني لقيته كل اللي فارق معاه حق بابا ولما حصل اللي حصل في بيتكم كان عندي امل يحميني من شر ابنه لكن بمنتهى البساطه فتح لي الباب وقال لي ارجعي من مكان ما جيتي قفل كل باب في وشي حتى باب الحمايه مش قادره اتخيل لو ما كانش حمزه موجود في الليله دي كان ممكن يكون حصل لي ايه.... انا اسفه يا ابيه مش عايزه الحق ده لو رجوع حقى ليا هيخليني اسامح والدك على اللي عمله فيا مش هقبل حقي يرجع .
سيد بحزن : اقسم لك يا نورهان ان عمك اتغير كتير وزعلان من نفسه وكل همه انه ما يروحش من الدنيا وهو شايل ذنبكم 
نورهان بجمود : قوله يطمن مش هيروح من الدنيا غير لما هيدفع ثمن ظلمه لكل اللي ظلمهم......

سيد بخيبة امل : كان عندي امل اصلح ولو جزء من اخطاء ابويا لكن يظهر ما حسبتهاش كويس بس عايزه اقول لك حاجه انا مش زعلان من كلامك انتى معاكي حق في كل كلمه قولتيها بس انا كان نفسي اقدر اصلح غلطه ابويا في حقك انتى بالذات لانك اتظلمتي مننا قوي...(. سيد قام وقف استعداد لذهابه ) وتابع نورهان حقك هيفضل معايا في الحفظ والصون وقت ما تحبي هيرجعلك تانى ..
نورهان بهدوء : ابيه سيد انا مقدره موقفك النبيل ده وما غيرتش رايي فيك من اول مره شفتك فيها فهمت انك تشبه بابا الله يرحمه في طيبته بتمنى ما تزعلش مني..
سيد بأبتسامه : انا مش زعلان منك انا عارف انك لسه واخده على خاطرك واكيد هيجي اليوم اللي هتنسي فيه عشان الدنيا مش مستاهله احنا اللي بنصعبها على نفسنا رغم ان احنا ضيوف فيها حمزه انا مش هوصيك على بنت عمي خد بالك منها انا عارف انها في حماك ودخلتك وانت ماسك ايديها طمنتني عليها في الحقيقه انا اطمنت عليها من يوم جوازك بيها . بس انهارده زادت طمئنينتى . وسلم سيد على مروان وحمزه وعمار بكل حب . وقال لنورهان 
_ ما اعرفش هيبقى لي نصيب اشوفك تاني ولا لا بس عايزه اقول لك حقك امانه عندي واللي عندي مش هيروح حتى لو هدفع روحي ثمن اني احافظ لك عليه اشوفك على خير يا بنت عمي ....
وخرج سيد تحت نظرات احترام واعجاب الموجودين...
 فى فيلا ثابت **** كل افراد العيله متجمعه صفيه رجاء وولادهم . فتحيه زوجه ثابت واحلام زوجه سيد . وعفاف اللي هتموت من التجمع ده بسبب ان عاصم سايب البيت ومستخبي من حمزه بسبب اللي عمله مع نورهان..

عفاف بلغت عاصم بتجمع العيله كلها وبلغته ان سيد اخذ فلوس من ثابت ورجع حق اخواته لكن الشيطانه او همته ان سيد اخذ الفلوس لنفسه ..سيد رجع من عند نورهان وراح للشيخ عبد العزيز واداله ورق ورث نورهان امنوا عليه وقال ل احلام ان ورق ورث نورهان موجود عند الشيخ عبد العزيز وهي بس اللي تعرف الموضوع ده..
عاصم دخل الفيلا والغضب ماليه من ابوه ومن سيد ومشحون منهم على اللي عملوا ...الكل بمفاجاه( عاصم)
فتحيه لعاصم : عامل ايه ياولدى كيفك .
عاصم بغضب لثابت : صح اللي انت عملته ده يا ابوي سمعت انك بتفرق فلوسك...
ثابت : لا اسمها برجع لكل واحد حقه
عاصم بسخريه : بترجع الحقوق مع مين ..مع ولدك اللي ضحك عليك واوهمك انه بيرجع لهم حقهم .وهو خدوا كله ليه وحديه.
ثابت بثبات ونفي : ما حصلش سيد ولدي. امين ..صالح ..مش زيك غدرت بيا ..عماتك واخواتك اهم ..قدامك .اسالهم سيد رجع لهم حقوقهم ولا اخذها لنفسيه..
رجاء بتأكيد : سيد جاب لنا حقنا يا عاصم اي نعم مش كامل بس احنا رضينا بيه.
فتحيه بغضب : مين اللي قال لك يا عاصم عفاف مش أكده.
عاصم : جوزها . بتنبهه .خايفه عليه وعلى ماله .اللى بيتبعزق هنا وهنا .
ثابت قام وقف وبعصبيه : مالك لوحدك اياك . كنت بتشتغل لوحدك انا كنت بشتغل قبل منك وياما تعبت عشان اكبر المال ده واخوك كمان اشتغل قبليك وما عمروش قال زيك ده مالي ولا عمره نطقها ولا عمره هينطقها. لكن انت السواد اتمالكك .كل ده ليه .
عاصم بعصبيه : عشان انت السبب انت اللي حرمتني منها لو ما كنتش صممت و اخذت حقهم مقابل انك تدفن اخوك يمكن ما كانتش بصت لي على اني طمعت فيها يمكن كانت اديتني فرصه تانيه اقرب منها وما صدتنيش .
ثابت بعصبيه : فوق لنفسك انت متجوز ومخلف وهي لسه صغيره . عمرها ما كانت هتحبك ولا هترضى بيك.
عاصم بعصبيه : ليه ما ترضاش بيا .ليه كانت هترضى كنت هخليها ترضى زي ما هخليها ترضى لما ارجع لها حقها وهحط كل فلوسي تحت رجلها...
ثابت ضحك بسخريه : حقها ..حقها خلاص رجع لها.. سيد كان هناك وكان بيسلم لها حقها..
عاصم جن جنونه ومسك فى ابوه ...(الكل شهق بصدمه ) وتابع عاصم . انت ليه عملت كده ليه بتقفل اي طريق يوصلني ليها ليه مستكتر عليا اعيش حياتي اللي ما عشتهاش انا كنت هحط حقها وكل ما املك تحت رجلها..
سيد دخل من ورا عاصم .وبتأكيد : هي ما عاوزاش كل ده ..ما عاوزاش غير حاجه واحده بس.. تسيبها في حالها هي وجوزها

عاصم سمع صوت سيد لف بمنتهي الهدوء وبصله بغضب وابتسم بسخريه وتوعد .
عاصم : انت بقى اللي استغليت حرقه قلبي وانشغالي وزنيت على راس ابوك وعملت فيها مصلح اجتماعي وخدت من مالي وبعزقته شمال ويمين
سيد بغضب : اصحى على كلامك يا عاصم انا ما مديتش يدي في جيبك وسرقتك وانت عارف زين ان المال مش مالك لوحدك وكل اللي قاعدين هنا ليهم فيه ودي كانت غلطه من الاول وكان لازم تتصلح
عاصم بسخريه : وصلحتها يا سيد
سيد : بحاول عشان ابويا لما يقابل ربه ما يبقاش متعلق في رقبته حقوق حد
عاصم بتوعد : قلتها لك قبل كده ما تقفش قصادي عشان مش هسمح لك فكرتني بهددك
سيد بلامبلاه : ايه هتقتلني يا عاصم هتقتل اخوك عشان بيرجع لكل واحد حقه.
عاصم الجنان تملكه والغضب سيطر عليه . : ما نسيتش انك اول واحد بارك جواز الاسد منها ..
سيد : كان لازم ده يحصل عشان ما نكملش ظلم ليها
عاصم بتأكيد : نورهان دي بتاعتي انا هرجعها منيه غصب عنه وهقت*له وهاخدها..
سيد : اللي شفته بعنيا من شويه بيقول غير كده نورهان حبت حمزه ووثقت فيه كانت متعلقه في ايده زي العيل الصغير اللي بيتعلق في ايد امه... 
عاصم هنا جن جنانه وطلع سلاحه وشهره فى وش سيد . كل اللي قاعد انتفض من مكانه وكانوا في حاله خوف ورعب .
ثابت بعصبيه : انت اتجننت يا عاصم ايه اللي بتعمله ده. بترفع السلاح في وش اخوك..
فتحيه بخوف وترجي : لا يا عاصم لا يا ولدي ده اخوك الكبير وما لوش ذنب..
عاصم بأستعطاف : بدل ما تقف جنب اخوك وتساعده يرجع حبيبته رحت وقفت مع الاسد وباركت جوازه ولحد دلوقتي واقف جنبه ما دفعتش عني سايبني بواجهه لوحدي مروان واقف ساند اخوه وقبل ما الاسد يتحرك هو بيسبقه . 
سيد بحب : اسندك في ايه في الغلط اللي عمال تزوده نصحتك تنساها وترجع لحياتك انت قافل دماغك هتخسر كل حاجه لو ما وقفتش اللي بتعمله ده يا عاصم سيبها لحال سابيلها هي اختارت حياتها واتجوزت وحبت جوزها وجوزها حبها سيبهم يعيشوا واعيش انت كمان..
عاصم بتوعد : هاترجعلي . هاترجعلي .لما اخلص على ابن الجارحي . 
سيد : وانت فاكر انك لو قتلته .هيسبوك فى حالك . نورهان نفسها اللى انت بتحارب الدنيا عشانها .هتكرهك اكتر ما بتكرهك ولا عمرها هتحبك . فوق بقا ...

ثابت بعصبيه : ارجع مكان ماكنت . روح حل مشاكلك لوحدك ده لو عرفت تحلها . كفايه عمايلك ديه . انت بقيت مجنون نورهان . ديه مش عمايل بنى ادم طبيعي 
عاصم : ادينى حق عمي . ورجع كل اللى خدته مني . وانا هروح ارميهم تحت رجلها .وهي اكيد هاترجعلي ... 
سيد بزعل على حالة عاصم : فوق ياعاصم . ضيعت نفسك .بسبب وهم فى دماغك .
عاصم بتصميم : لاء ده مش وهم . ديه حقيقه .نورهان هاترجعلي .
سيد : يظهر انت مسمعتش انا قولت ايه . نورهان وحمزه بيحبوا بعض .ومسكته لأديها انهارده قدام عنيا .بتقول انه مش هيتخلي عنها ابدا . ولا هي ممكن تبقا لحد غيره .... 
عاصم احتدت عيناه ومبقاش سامع غير صوت النار اللى بتحرق فى قلبه . بص لسيد بغضب وضغط على الزناد .واصاب سيد اصابه مباشره فى قلبه .اسقطته بين احضان ثابت قتيلا فى الحال ،تحت ذهول وصدمة الجميع .بدئت صوت الهمهمات تعلوا .وصيحات النساء بالعويل . ثابت بلا استيعاب ينظر لسيد .لاه .لاه ياسيد .سيد ينظر لوالده وجميع من حوله بأبتسامه .حتى وقفت نظرته بنفس الابتسامه على عاصم وثبتت عيناه وتراخت يداه... مات سيد بيد عاصم .سيد كان متأكد وواثق ان عاصم اخوه مستحيل يفرط فيه ...
ثابت بصدمه وعدم استيعاب .. سيد . قوم ياولدى .قوم ياحبيبى . ردعليا . ردعليا ياحبيبى . ده انت ياابنى اللى كنت بتشدنى من ذنوبي وبتحاول تطهرني منها . ملحقتش يا سيد .سيبت ايدى ليه ياابني محلقتش اصلح كل حاجه كنت خليك كمان شويه .طهرني زيك ياطاهر . سعيت للخير ورحت وسيبتنى . هو انا هغسل بقيت ذنوبي بحزنى عليك ياسيد . وتابع بصررراخ .سيد يا سسسسسسسيد .ياااااكبيرى .يا بكررري . قوم ياولدى اسندني .متسبنيش اقع . ليه يارب .ليه تختبرنى فى ولادى .... احلام مراة سيد قعدت جنب سيد بتبصله ومش مستوعبه . مسكت ايده وباستها ... الكل لسه بصدمته . 
عاصم بص لنظره سيد له . وشارد هو انا فعلا عملت كده .قتلت اخويه بأيدى .عشان ايه .عشان وهم فى دماغي .عشان حق مش حقي . وحب مش ليا قتلته عشان حاجه مش بتاعتي . دمرت نفسي .. هابص فى وش امي ازاي .بعد ماحرقتلها قلبها . عاصم بقى يسال نفسه هو انا قتلت سيد فعلا عشان خاطر نورهان ولا عشان الغيره مالت قلبي من جوه لما لقيته بيقرب لابويا

وبعد ما انا اللي كنت واقف جنب ابويا وبيسمع كلامي ما بقاش ليا اي وجود وكلامي ما بقاش مسموع سيد خد مكاني في قلب ابويا وجنبه ما بقاش ليا تاثير على ابويا سيد استولى على مكانتي هي دي الاسباب الحقيقيه اللي خلتني اقتله مش عشان الوهم اللي في دماغي هي دي الاسباب اللي بتخلي الاخ يفرط في اخوه الغيره والحقد دي نفس الاسباب اللى خلت قابيل .يقتل اخوه هابيل ..... عفاف جت جنب عاصم وحاولت تفوقه 
عفاف : عاصم .يلا بسرعه اهرب قبل مالحكومه تيجي تاخدك .الكل مشغول ومحدش واخد باله ..وهرب عاصم .من غير ماحد يلاحظ 
ثابت قاعد على الارض وسيد فى حضنه غرقان فى دمه .ثابت خلاص قوته تراخت واطرافه تبلدت وتجمدت وما عادات تحتمل يده ان تمسح دمعة عيناه ..مات سيد ضحيه لغيرة عاصم وطمعه ...مات سيد ليبقى موته الاختيار الحقيقي لثبات ثابت .. مات من كان يحاول اصلاح صحيفة والده قبل وفاته ...لم يكن يعلم انه سيكون الجنازه الاولي التى ستخرج من منزل ثابت . ...

فى فيلا الجارحي *** كلهم قاعدين .ومستغربين من رفض نورهان استلام ورثها .. 
عمار : انا لحد دلوقتي مش مصدق ازاي ترفضي تاخدى حقك .ده حقك ..
نورهان بجمود: محدش شاف نظرته غيرى . كان واقف بكل جمود وماما منهاره . وكل اللى فارق معاه حق بابا .يطوله بأي طريقه .عمري ماهانسي فرحة عينه لما اخد الورق من ماما . 
مروان : بس انتى قولتي لسيد كلام صعب ويوجع.وخلتيه يحس اد ايه ابوه شخص ظالم واناني 
شروق : طب ماهي ديه الحقيقه .
حمزه بحيره : تفتكروا واحد زي ثابت ده يكون فعلا اتغير .
سلطانه : ياحمزه ياولدى .ديه حاجه بينه وبين ربنا .هو اللى مطلع على قلبه .وهو وحده اللى يعلم ان كان صادق ولا .لا 
عمار : بس انا احترمت سيد اوى انهارده ..بيحاول على اد مايقدر يصحح اخطاء ابوه .هو ده فعلا الولد الصالح اللى هيدعيلوا .بعد وفاته ..
مروان : سيد طول عمره طيب ومحترم . وسبحان الله تحس انه لا ابن ثابت ولا اخو عاصم .. 
صالحه دخلت لحمزه .
صالحه : حمزه بيه 
حمزه : نعم 
صالحه : حد من الحراسه بتاعه حضرتك عيزك ضرورى . وبيقول الامر مستعجل .
حمزه لقائد الحرس : خير فى ايه .
قائد الحرس بوش حزين : للاسف مش خير .(حمزه بصله بقلق ) سيد بيه القاضي 
حمزه : ماله 
قائد الحرس : اتقتل 
حمزه عينه اتسعت بصدمه وذهووول : انت بتقول ايه ..اتقتل .امتى .وازاي 
قائد الحرس : واللى قتله عاصم اخوه 
حمزه مش مستوعب اللى بيسمعه والصدمه كادت تصيبه بالجنون : لاء . انت اكيد غلطان .
قائد الحرس : للاسف ياحمزه بيه انا بنفسي اتأكد من رئيس المباحث ...حتي ثابت بيه مقدرش يستحمل صدمة موت ابنه .وجاتله جلطه فى المخ .ونقلوا المستشفي 
حمزه بقلق : والحيوان ده اتقبض عليه .
قائد الحرس : للاسف هرب بعد ماعمل عملته .
حمزه مسح وشه بأيديه وتابع بحزن : زود الحراسه .وخلوا بالكم كويس . مافيش بنى ادم يهوب من على بعد ١٠٠ متر من الفيلا ..... تابع اتفضل انت شوف شغلك ...حمزه رجع عند العيله . لكن المره ديه بوش حزين غاضب ومصدوم ..
سلطانه بقلق : مالك ياحمزه ....حمزه بص لنورهان اللى مش عارف هيقولها الخبر ازاي .
مروان بشك : فى ايه ياحمزه فى مشكله حصلت ..
حمزه بحزن وعينه على نورهان : عاصم ...الكل وجه نظراته لحمزه بأستغراب .لأنهم عارفين انه مش بيحب ينطق اسمه ولا سيرته تيجي قدام نورهان ..نورهان كمان بصتله بأستفهام . وتابع حمزه . عاصم قتل سيد اخوه .
الكل بصدمه وعدم استيعاب . سلطانه حطيت ايديها على قلبها . شروق وضحى شهقوا .وحطوا ايديهم على فمهم 
نورهان اللى انتفضت من مكانها اول ماسمعت الخبر .بصت لحمزه ،الكلام مش بيطلع من فمها . وفجأه بقت تتنفس بصعوبه . صوت انفاسها عليت اكتر وبرضو مش عارفه تتنفس .جاتلها حالة صدمه فور سماعها للخبر حمزه بيقرب عليها 
حمزه : نورهان .اهدى . نورهان اتنفسي براحه . بص لعمار بخوف . عمار الحقني . لسه عمار بيقرب . نورهان سقطت فاقده للوعي ... صرخت شروق وضحي . حمزه شالها وطلع بيها اوضتهم .وعمار وضحي معاهم .ليقوموا بأسعافها ...

بعد مرور ٤٨ ساعه وبعد اتمام اجراءت الدفن .توجه كل اهل البلد لدفن زينه الشباب وفقيد عيله القاضي . سيد القاضي .وعلى رأس المشيعيين اسود الجارحي الثلاثه ورئيس المباحث . الذي تربطه صداقه بأسود الجارحي . وسيد القاضي . 
صلوا عليه صلاه الجنازه وحملوه لمسواه الاخير . وسط حزن ودموع .كبار البلد وضغارها نساءها قبل رجالها . ..مات سيد .وانتقل لجوار ربه . وترك اثره الطيب وسيرته العطره بين الناس . ..

فى فيلا ثابت **** مع الحريم ...
فتحيه ام سيد : خلاص ياسيد .مشيت ياحبيبى . دفناك بعز شبابك . موت بأيد اخوك . هاتسيب بناتك لمين ياسيد .مين هيربيهم بعدك ياحبيبى . مين هايدخل عليا كل يوم يبوس ايديا ويقولي ادعيلي يا امي . ..هدعيلك يا ضنايا هدعيلك بالرحمه يا قلب امك ...
احلام زوجه سيد : كنت خايفه من اللحظه ديه . كنت بقوله بلاش تقف لعاصم وتتحداه .عاصم متوعدلك .كان بيقولي انتي هاتصدقي كلامه .مستحيل يأذينى . ده اخويه ابن امي وابويه .ميفرطش فيا ابداا . اخوك فرط فيك ياسيد . هاخد تاري من مين ياسيد .هاخد تارك من مين ياحبيبى ..... 
صفيه : وجعت قلبنا عليك .يازينه شباب عيلة القاضي ........

فى فيلا الجارحي *****
نورهان لسه تعبانه وقعده فى سريرها .ومتعلق لها محاليل . وشكلها اتبدل فى اليومين دول . ومش بتفصل بكاء .
حمزه دخل عليها الاوضه وقعد على طرف السرير جنبها . 
حمزه بحزن : وبعدين معاكي يانورهان تالت يوم انهارده .لا بتاكلي ولا بتشربي . ولا بتبطلي عياط . مش هينفع كده ياحبيبتى . انتى ناسيه انك حامل ..وده غلط عليكى وعلى الحمل . 
نورهان بحزن ودموع : مش قادره اصدق ياحمزه . معقول فى اخ يقتل اخوه ايا كانت الاسباب ..ليه .ليه يعمل كده 
حمزه : ياحبيبتى . طيب احنا فى ايدينا ايه نعمله ..
نورهان : كل ما افتكر انه كان لسه قاعد وبيكلمني .ببقا هاتجنن .ده كان بيقولى احنا ضيوف فى الدنيا .مكنتش اعرف انه فاضله فيها اقل من ساعه ...اه ياحمزه قلبي واجعني اوى اوى .
حمزه قرب جنبها واخدها فى حضنه .
حمزه بحزن : انا كمان زعلت عليه اوى . سيد طول عمره راجل جدع وطيب محبوب من الناس كلها .الله يرحمه اخر حاجه عملها وختم بيها حياته .كان بيحاول يرجع الحقوق لصحابها . كان بيعمل خير . وان شاء الله يبقا فى ميزان حسناته 
نورهان خرجت من حضنه : وعمي .مافيش اخبار عن وضعه .
حمزه : للاسف وضعه لسه مش مستقر .عمار بيقول انه لسه معداش مرحله الخطر . 
نورهان : والسافل القاتل .لسه متقبضش عليه . 
حمزه : لسه . بس هيروح فين مسيره هايتمسك 
نورهان بخوف : حمزه من فضلك اوعدنى متدخلش فى الموضوع ده خالص . سيب الشرطه هي اللى تقبض عليه بمعرفتها .
حمزه بتوعد : مش ها يهدالى بال .غير لما اشوفه قدامى ياميت . يا مرمي فالسجن . 
نورهان بخوف : وانت دخلك ايه . ابعد عنه عشان خاطرى .هو دلوقتي بقا زي الحيوان اللى توحش بعد قتله لأخوه ..مش هيخاف من حد . ده قتل اخوه من غير شفقه ولا رحمه . متخيل ممكن يعمل فينا ايه ..
حمزه : ميقدرش .عشان المره ديه مجرد مايقع تحت ايدي هخلص عليه 
نورهان بنفاذ صبر : ياحمزه ياحبيبى . انا حالتي ديه بسبب التفكير .انه ممكن لقدر الله يصيبك مكروه بسببه .
حمزه بحب : ياحبيبتى .شيلي الافكار ديه من دماغك .ان شاء الله ازمه وهاتعدى . ..
نورهان : طب اوعدني انك متدخلش ومتتصادمش معاه . ...حمزه لف وشه الناحيه التانيه ومرضيش يوعد نورهان .
نورهان اتنهدت بحزن وبقله حيله وعينيها كلها لوم وعتاب لحمزه ......

بعد مرور اسبوعين .ثابت حالته استقرت وخرج من المستشفي بس للاسف الجلطه سببتله .شلل . ويوميا بيروح لسيد المقابر .بمساعده فتحيه . او احلام زوجه سيد . رجاء وصفيه .مش بيسبوه خالص . ويوميا بيزروه . وعفاف الكل مش طايقها ولا هي كمان طيقاهم ولا طايقه عاصم .ونفسها تخلص منه بأي طريقه . انتقاما منه بسبب حبه لنورهان .... احلام فرحت فتحيه بخبر حملها . وطلبت منها متقولش لاي حد فى الوقت الحالى . ودعت ربنا يعوضهم عن سيد بولد من صلبه .

فى فيلا الجارحي **** سلطانه وشروق وضحي قاعدين بيتكلموا .واول ماشافوا نورهان نزله سكتوا 
نورهان : ايه ياجماعه سكتوا ليه اول ماشوفتوني جايه عليكوا .
شروق : عشان ديه سيره .بتتعبك نفسيا .والاسد منبه علينا منتكلمش فيها قدامك 
نورهان فهمت المقصود . وبصت لسلطانه : ماما انا عرفت ان حضرتك روحتى لعمتي صفيه عشان تعزيها . 
سلطانه : اه ياحبيبتى روحتلها ورحت لرجاء . دول مهما كان ولاد عمي . وسيد الله يرحمه كان زينه شباب عيلة القاضي .
نورهان بحزن : وهما عاملين ايه . وعمي ثابت هو كمان عامل ايه 
سلطانه بحزن : ربنا يصبرهم يابنتي . رجاء وصفيه . بيبكوا على حالة ثابت وحزنه على ولده .
نورهان بحزن : ربنا يصبره يارب .
ضحي : الا قوليلى يانورهان . انتى كنتي تعرفي عاصم ده قبل وفاة باباكى .
نورهان بغضب : لا ولا كنت عمرى شفته . اول مره اشوفه فى حياتى كان يوم وفاة بابا . وكنت بشوف عمي لأول مره . حتى ابيه سيد الله يرحمه كنت اول مره اشوفه .
ضحي : الله يرحمه .... 
حمزه خرج من اوضه المكتب عشان يقعد معاهم .لسه هايقعد تليفونوا رن ...
حمزه : الو ...انت متأكد . طب خليك هناك انا جايلك مسافه الطريق .. حمزه قفل التليفون وطلع سلاحه يتمم عليه . نورهان عينيها اتسعت بصدمه وسألت حمزه : فى ايه .مين اللى بيكلمك . 
حمزه : رجالتى عرفوا مكان الكلب . 
نورهان بخوف : طيب تمام . اتصل بالشرطه وهما يتصرفوا . 
حمزه بتوعد : هو وحظه . ياانا اوصله الاول . يأما البوليس .هو اللى يوصل الاول . 
نورهان مسكت ايديه .وبترجي ودموع : حمزه عشان خاطرى بلاش . وحياتى عندك متروحش 
حمزه قرب عليها قبل جيبينها : وحياتك عندى لرجعلك بخير . وعد ... وسابها حمزه وخرج 
نورهان بصت عليه بدموع .وقلة حيله وراحت لسلطانه وشروق . 
سلطانه : متخافيش .هيعاود .حمزه ولدى اسد ميتخافش عليه .وتابعت سلطانه .شروق اتصلي بمروان يروح لأخوه . 
شروق : حاضر ياماما ...ضحي راحت جنب نورهان .وربتت على كتفها .متقلقيش ان شاء الله خير ...

حمزه وصل مكان عاصم اللى مستخبي فيه .حمزه لرجالته .: هو هنا 
الحراسه : ايوه ياحمزه بيه . الشرطه كمان بقا عندها خبر .
حمزه بأستغراب : مين اللى قالك تبلغ الشرطه .
الحراسه : مروان بيه .هو كمان على وصول . 
حمزه طلع مكان تواجد عاصم وكانت شقه فاضيه فى احد عماير عاصم المتطرفه على حدود البلد فى منطقه مقطوعه والعماره شبه خاليه من السكان .حمزه دخل الشقه من باب خلفي للمطبخ .ودور فى انحاء الشقه وجد عاصم فى احدى الغرف .
عاصم قاعد حاطط وشه فى الارض وساند رأسه على كفيه . وبيبكى ....حمزه وقف سند على الباب وبصله بأستغراب وغضب .
حمزه بسخريه : طلعت عندك دم اهو وبتبكى ...
عاصم رفع وشه بمنتهي الهدوء واتكلم بمنتهي الثبات وهو بيمسح دموعه : كنت عارف انك جاي . ماهو اصل لازم تيجي . عشان انا عملك قلق .وازعاج . وطيرت النوم من عينك صح . خليتك تلف حوالين نفسك .عمال تزود فى حراسه شمال ويمين .عشان خايف مني . 
حمزه ضحك بسخريه : اه صح .خايف منك .بأمارة ما انا اهو واقف قدامك ولوحدي . 
عاصم : جاي لوحدك ليه يا جارحي .مجبتش الحكومه معاك ليه.
حمزه بتوعد : جيت اصفي حسابي معاك الاول . وان فاض منك حاجه تبقا الحكومه تاخده .
عاصم بص لحمزه وحرك رقبته شمال ويمين .وقام وقف فى مكانه ... حمزه جري عليه بغضب وضربه فى وشه ضرب مبرح وحرفيا وشه كله كان بيجيب دم . حمزه بعد عنه وعاصم كان بيلتقط انفاسه وبيمسح الدم عن انفه بأيده . 
حمزه بسخريه : مقولتليش .كنت بتعيط ليه .. وقرب عاصم من حمزه وسدد ضربه فى وشه 
عاصم : هاقولك بس متزعلش . افتكرتها . افتكرت اول مره شفتها فيها ..
حمزه بسخريه : مين ديه امك .
عاصم : لاء مرتك ...حمزه هنا جن جنونه وانقض على عاصم واعتلاه وحاوط رقبته بأيديه ..وفضل يخنق فيه بغل وغضب 
حمزه : قولتلك لو جبت سيرتها على لسانك النج*س.مش هخلي ليك حس فى الدنيا تاني . 
عاصم بيقاوم بكل قوته وبيحرك ايده نحو جيبه .عشان يخرج سكينا صغيرا يحمله فى جيبه .. حمزه مستمر في خانقه حتى تمكن عاصم من امساك السكين واخراجه من جيبه 
 سدد ضربه بالسكين ولكن اصابت دراع حمزه من الكتف تمكن عاصم من انقاذ نفسه وقام بسرعه عشان يضرب حمزه بالمسدس ولكن لم يتمكن لان حمزه اطاح بالسلاح بعيدا بقدمه . عاصم ضرب حمزه فى جرحه عدة ضربات متتاليه .
استجمع حمزه قواه وابرح عاصم ضربا حتى سقط عاصم مرهقا والتقط حمزه المسدس وصوب تجاه عاصم في ذلك الوقت سمع حمزه اصوات سرينات سيارات الشرطه التي ملات المكان في لحظات وسمع ايضا اصوات ترك الباب ومعهم مروان من خلف الباب افتح يا حمزه حتى تمكنوا من كسر الباب ودخلوا وجدوا عاصم مسطح على الارض وحمزه يصوب السلاح تجاهه.
حمزه تملكه الغضب ومروان بترجي لحمزه لا يا حمزه خلاص هو خلاص انتهى فكر بمراتك واللي في بطنها عشان خاطري يا اخويا
عاصم بأستفزاز: جرحي لو طال الزمن ولا قصر هاخد منك نورك..
حمزه ضحك بسخريه وضرب طلقه في رجل عاصم ورمى المسدس وخرج والشرطه تمكنت من القبض على عاصم وبكده يكون زال الخطر من على نورهان والاسد... 
في فيلا الجارحي تقريبا وش الصبح كانت نورهان بانتظار الاسد والدموع تملا عينيها
شروق: وبعدين معاكي يا نورهان ما انا طمنتك وقلت لك هو كويس وما فيش حاجه تستدعي القلق
نورهان ببكاء : مش ممكن هطمن غير لما اشوفه قدام عينيا كلميهم تاني يا شروق عشان خاطري
شروق : انا لسه قافله من دقيقتين مع مروان....
نورهان بصت لضحى وقالت لها كلميهم انت يا ضحى
ضحي : يا نورهان اطمني بقى ما قلنا لك الاسد كويس وكلها دقايق ويدخل علينا لو زئر زئره هيموتنا كلنا.
جي حمزه بمفاجاه وهو مبتسم وبيضحك: بتبلغي يا دكتوره ضحى.... قامت نورهان لفت بسرعه شافت كدمات على وش حمزه ودراعه متعور ومتخيط عليه شاش لسه هتتكلم
 حمزه بسرعه قال لها : انا كويس ومافيش حاجه .....مروان وعمار كانوا مع الاسد ....
مروان بسعاده : حمد لله على سلامتك يا اسد..
نورهان واقفه متسمره مكانها .
عمار : نورهان هتقعد سنه بصا لك يا اسد وتقريبا هتبقى عايزه تعمل حاجه من الاثنين يا تكمل عليك ضرب عشان ما سمعتش الكلام يا تجري عليك وتحضنك...
نورهان قربت من الاسد وعيونها هي اللي اتكلمت شدها الاسد لحضنه وهي ما صدقت دفنت وشها في صدره وبكت بكت بشده وهو كان بيحضنها حضن بيعبر فيه عن انتهاء خوفه عليها من عاصم .
حمزه بحب : خلاص بقى كل حاجه بقت تمام مش قلت لك ازمه وهتعدي .. عدت خلاص
مروان بارتياح : فعلا كابوس و انزاح من هنا وجاي مش عايزين السيره دي تتفتح في البيت تاني... 

بعد مرور ثلاث شهور نورهان دلوقتي بقت في الشهر السادس عاصم لسه بيتحاكم لانه انكر انه قتل سيد عن عمد وقال انها مجرد مشاجره وأدت للقتل . احلام صممت ان اكتر من مره هدد سيد بالقتل عفاف مرتاحه من عاصم عشان زي ما بتقول ربنا جاب لها حقها منه بسبب حبه لنورهان ...شمتت فيه عشان من يوم ما ظهرت نورهان كل ده حصل زي قره المسبحه ..

في زياره السجن مع عاصم وعفاف...

عفاف قاعده قدام عاصم يتملكها نظرات الشماته والتشفي

 عاصم بعتاب و لوم : ياه لسه فاكره تيجي تزوريني يا ترى ايه اللي خلاكى تغيري رايك ..

عفاف بجمود : مش انت اللي عمال تزن وكل يوم تبعت المحامي بتاعك عشان اجيلك واديني جيت لك اهو .

عاصم بسخريه : ونظره الشماته اللي في عينيكي دي سببها ايه..

 عفاف بسخريه: اهو انت عامل زي اللي يقتل القتيل ويمشي في جنازته بقى انت بتسال شمتانه فيك ليه من اللي عملته فيا يا عاصم ولا نسيت تجاهلك ليا قدام كل العيله وياما قليت مني كل ده وتقول لي شمتانه فيك ليه ..

عاصم بغضب انت شيطان : قعدتي توزيني على اخويا لحد ما قتلته...
عفاف بارتباك : انا . انا .كنت بقول لك اللي بيحصل من ورا ظهرك بس . وتابعت بجمود وبعدين انت هتضحك عليا ولا هتضحك على نفسك . انت اللي غيرت من قرب سيد لابوك في الفتره الاخيره عشان ابوك سلم دماغه لسيد ولغى وجودك بعد ما كانت الكلمه كلمتك في البيت رغم انك الصغير . وقلبك اللى معبي منه عشان جوز حبيبه القلب للاسد . مش هاتعرف تضحك عليا بالكلمتين دول .ياسيد الرجاله . مقولتليش باعتلي ليه .
عاصم : محتاج فلوس .
عفاف بأستغراب : فلوس .فلوس ليه .
عاصم بغضب : ما لكيش دخل فلوسي وانا حر فيها.
عفاف بنرفزه : اومال مين اللي له دخل دي فلوسي وفلوسي عيالي.. ولا نسيت ان عندك ثلاث بنات مني...
عاصم : ما نسيتش بس اللي انا طالبه ده ما يجيش اي حاجه من اللي تحت ايدك...
عفاف : عايز كام يعنى .
عاصم : ٢ مليون جنيه .... عفاف اتسعت عنيها بصدمه ووووو .......يتبع 
 عاصم : منستش بس اللي بطلبه ده ميجيش حاجه من اللى تحت ايديك .

عفاف : عايز كام يعنى . 

عاصم : ٢ مليون جنيه
عفاف بصدمه واتسعت عنيها : ٢ مليون جنيه .مره واحده .ليه تكنش ناوى تهرب .
عاصم : لاء ناوى اخد حقي من ابن الجارحي .
عفاف : سيبنى افكر وارد عليك الزياره الجايه .
عاصم بغضب : هاتفكرى فى ايه .ديه فلوسى انا . هتفكرى تدينى منها ولا لاء ....سكت عاصم بتفكير لمده كام ثانيه وبعدين تابع كلامه . خلاص خلاص . اعتبري نفسك مسمعتيش حاجه منى .وانا هبقا اشوف صرفه تانيه... وقام من مكانه ومشيى .

عاصم لما فكر .خاف عفاف تبلغ عنه .وتوقعوا فى مشكله جديده لأنه شاف فى عنيها الكره والشماته . ولو بلغت عنه هتبقا افسدت على عاصم مخططاته ...

فى فيلا الجارحي ***** نورهان فى غرفتها بتذاكر .وحمزه جه قعد جنبها وكان جيبلها صنيه عليها كوب عصير وكيك 
حمزه بهزار : ايوه بقا شكلك ناويه تنفسينى .وتبقي معيده .
نورهان بأبتسامه : مش لدرجه دي .وبصت للصنيه .ايه ده ياحمزه هو ده النسكافيه .
حمزه : ممنوع ياروحي . عشان خاطر هيتعبك .وغلط على نورهان الصغيره .
نورهان بسخريه : نورهان الكبيره .محتاجه تركز يا أسد .الامتحانات قربت اوى . وتابعت بقلق .والله انا مش عارفه هامتحن ازاي ياحمزه . انا مرعوبه . ياريتك كنت وافقت أجل السنه ديه .
حمزه : ياحبيبتى فات الصعب كله . وباقي اقل من شهر . هتئجلي سنه بحالها عشان شهر . وممكن متعرفيش تذاكرى برضو .وانتى معاكى بيبى .
نورهان : انا شيله هم السفر اوى . اديك شفت بنفسك اخر مره كنا فى مصر حصلي ايه . وضحي محذراني . انه ميتكررش تانى 
حمزه : متقلقيش ان شاء الله مش هيحصل حاجه . هنسافر بالطياره اقل من ساعه ونبقا فى مصر .

فى غرفة عمار وضحي . عمار راجع من شغله .. وضحي كانت نايمه . بس باين على وشها التعب والاجهاد .... عمار دخل الحمام .اخد حمامه وخرج بنصف جسد الاعلى عارى .فتح الدوب عشان يخرج تيشرت .وقع شريط كبسول مانع للنزيف .هو كا طبيب عارف ده بيتاخد امتى وليه . ملامحه احتدت بغضب .راح عند ضحي يصحيها 
عمار بغضب : ضحي . ضحي اصحي عايز اتكلم معاكى .
ضحي بصوت نعسان ومتعب : الصبح ياعمار . مش قادره انا عيزه انام .
عمار بتصميم : قومي فهمينى ايه ده ...ضحي انتبهت لكلامه .فتحت نص عين . شافت شريط الكبسول .قامت اتعدلت من نومتها . 
عمار بغضب : ايه ده . بيعمل ايه عندك فى الدولاب ..
ضحي : اكيد انت عارف ده ايه . وبيتاخد لأيه ..
عمار : اه عارف . بس برضو مش عارف بيعمل ايه عندك فى الدولاب 
ضحي : عمار احنا متفقين على فكره .
عمار : متفقين اه . بس متفق معاكي على حاجه معينه . فا حضرتك متتصرفيش من دماغك . 
ضحي : المبدء واحد طالما متفقين . مفرقتش اتصرف من دماغي او اخد رائيك . فى الاخر النتيجه واحد 
عمار بصوت جهوري .وغضب :لا مش واحد . انا اتفاقي معاكى واضح . نأجل الحمل شويه . بس متفاقتش مع حضرتك تبقي حامل وتجهضي نفسك من غير علمي.

عمار بعصبيه .صوت مرتفع : ومسكها من دراعها بعنف . انتى ازاي تبقي حامل وانا معرفش . وتروحي تجهضى نفسك وبرضو انا معرفش . هو انتى فاكره نفسك راجل البيت .بتاخدى قرارت مع نفسك . فكرانى ايه اهبل .هاثق فيكى ازاي .بعد كده .فهمينى ...
ضحي قامت من على السرير بتعب : ياعمار افهمني . انا مكنتش هقدر اوفق بين شغلي وبين الحمل .
عمار بنرفزه : كل الستات بتحمل عادى وهي بتشتغل . وهنروح بعيد ليه .نورهان اهيه .حامل ولسه بتدرس .وبتسافر عشان جامعتها . والدنيا ماشيه ..
ضحي : على اساس انت شايفها كويسه .انا اكتر واحده عارفه هي تعبانه ازاي ومتابعه حالتها .واكتر من مره حملها كان مهدد انه ينزل . بس لولا ربنا ستر ...وتابعت بهدوء ياعمار ياحبيبى انت مكبر الموضوع اوى اهدى عشان نعرف نتفاهم . 
عمار بغضب : التفاهم ده كان قبل ما تعملي عملتك السوده . دلوقتي مافيش بينا تفاهم ..واخد تيشرت لبسه وخرج من الاوضه ورزع الباب وراه . كان حمزه هو كمان نازل على تحت . نورهان .كانت هتنزل لما شافت عمار خرج من غرفته . راحت لشروق وخبطت عليها . ودخلتلها .. 
نورهان : تعالي ندخل عند ضحي صوتهم كان عالي اوى .
شروق بضيق : سمعت وفهمت .ضحي غلطانه يانورهان متنكريش .
نورهان بحزن : عارفه ياشروق .بس كل واحد أدرى بنفسه وبظروفه . 

نزل عمار وهو بقمه غضبه وعصبيته ..دخل لمروان وحمزه المكتب .. عمار قاعد عمال ينفخ .

حمزه بص لمروان .
مروان : اهدى ياعم الحمش . وبعدين بتعلي صوتك وتقلقنا ليه .متراعي انه جنبك جيران .قلقت مزاجنا الله يقلق مزاجك .
حمزه ضحك : خلاص يامروان بقا متحملهوش ذنبك ..وتابع مالك ياعمار بتتخانق ليه 
عمار بغضب : الهانم .بتتصرف من دماغها .بتاخد قرارات لوحدها وكأني مش موجود . بتلغي وجودى 
حمزه : معظم الستات كده بتحب تاخد قرارات مع نفسها .
عمار : مش لدرجه تبقا حامل وتنزل الحمل من غير علمي . 
مروان وحمزه بصوا لبعض .بغضب .
مروان : استغفر الله العظيم ... الصبر يارب . 
حمزه بلوم : انت كمان غلطان ياعمار . طالما من البدايه اديتها مؤشر انك موافق .على تأجيل الحمل . يبقا اتصرفت وكأنك موافق 
عمار بغضب : انا اتفاقي معاها كان واضح .تأجيل لفتره معينه .مش لما تبقا حامل تروح تجهض نفسها وكمان من غير علمي . يعنى لا تعرفني انها حامل . ولا تعرفني انها هاتجهض نفسها . ديه مش شيفاني بقا . 
مروان : خلاص اهدى . اللى حصل حصل . هي اكيد فهمت غلطتها واكيد ندمانه .... 

مع شروق ونورهان فى غرفه ضحي ****
ضحي بتبكي ونورهان بتغمز فى شروق تخف عليها شويه 
نورهان : خلاص ياشروق بقا خليكى محضر خير 
شروق : اسكتي يابت انتى . مش هرتاح غير لما اطلع كل اللى فى نفسي .. فى ناس عاقله . تعمل عمايلكم ديه . يعنى ايه تأجلي الخلفه . ياهبله .ده رزق من عند ربنا ... ما انتى لو كنتي اتشحتفتي شويه . كنت عرفتى قيمة اللى ربنا ادهولك ورفضتيه .... انتى عملتى زي اللى كسب جايزه كبيره اوى . ورفض يستلمها ... تسقطي نفسك ياغبيه .انا مش قادره استوعب ..ضحي زادت بكاء ..وتابعت شروق .عيطي .عيطى كمان يمكن ربنا يسامحك على عملتك ديه 
نورهان بسخريه : شروق فى جلد الزات مبترحمش .انا غلطت انى دخلتلك عشان نيجي نواسيها ونهديها ..
شروق بحب : انا بعتبركم اخواتي الصغيرين .وبنصحكم عشان بحبكم ..
نورهان بحب : واحنا كمان بنحبك والله . والحمد لله اننا بنعتبر بعض اخوات فعلا 
شروق بصت لضحي : قومي يابت ياهبله انتى اغسلي وشك وكفايه عياط بقا..وتابعت شروق . بزمتك ياشيخه مش ندمانه على عملتك السودا ديه ...... نورهان وضحي ضحكوا 
ضحي ببكاء : ندمت والله وندمت اكتر .بعد كل اللى قولتيه ..
نورهان : ان شاء الله ربنا يعوضك يا حبيبتى . 
ضحي بتساءل : تفتكروا عمار .ممكن يسامحنى بسهوله 
نورهان : لو زعله زي الاسد .يبقا هاتتعبي كتير 
شروق بتأكيد : ولاد عبد الواحد كلهم واحد يختي انتى وهي .
نورهان بعدم فهم : تقصدي ايه ياشروق .
ضحي فهمت قصد شروق : قصدها اني هاتعب ...

عدا شهر كمان على ابطالنا ..نورهان بقت فى الشهر السابع وبقت تمتحن وهي جايبه اخرها من التعب . وصعبانه على حمزه بس خلاص اخر ماده .وتخلص ..عمار لسه مخاصم ضحي . حتي انه بينام .فى اوضه نورهان اللى كانت بتنام فيها وهي متخاصمه مع حمزه..وعاصم لسه بيتحاكم . وثابت على وضعه .والبيت كله عرف بحمل احلام 

فى شقه حمزه فى مصر . *****

حمزه رجع من الشركه لقي نورهان واقفه بتظبط شنطة سفرهم وكانت نزلت اشترت حاجات للبيبى وهتاخدهم معاها البلد ...
حمزه : مش قولتلك متعمليش حاجه . ومتقوفيش على رجلك كتير ، مبتسمعيش الكلام ليه ياست هانم..
نورهان بزهق : زهقت ياحمزه .قولت اقوم امشي رجلي شويه ....
حمزه : وفالاخر بتقولي انا تعبانه .
نورهان بدموع : بص هقولك على حاجه . النوم بيتعبني .والمشي بيتعبنى . الوقوف بيتعبني . والقعده بتتعبني . وكل حاجه بتتعبني . والله العظيم ....
حمزه خدها فى حضنه : طب خلاص انا اسف . حقك عليا . يارتني كنت وافقت تأجلي السنه ... بس انا صعبان عليا تقعدى سنه تاني وتذاكرى وتروحي وتيجي . وهيبقا معاكي البيبى . 
نورهان : خلاص اللى حصل حصل وتابعت ببكاء. بس يارب بعد كله انجح .
حمزه بيهديها : طب خلاص هو انتي كل كلمه تعيطى . 
نورهان : ديه هرمونات الحمل يا حبيبى 
حمزه بتريقه : ومناخيرك ديه برضو هرمونات .
نورهان بصت لنفسها فى المرايا .وبدموع :شكلي بقا بشع مش كده انا عارفه .
حمزه بنفي : لا والله انا بهزر . انتى زي القمر وهتفضلي قمر على طول فى نظرى لو ايه اللى حصل . 
نورهان : بجد ياحمزه لسه عجباك . 
حمزه : طبعا ياروح حمزه ... عارفه انا بفكر فى ايه . ان شاء الله بعد ما تولدى وتقومي بالسلامه . هاخدك واسافر نعمل شهر عسل من اول وجديد ...
نورهان : طب والبيبى . هنسيبها فين .
حمزه : شروق .والحجه .و متخافيش هجبلها ان شالله عشره بيبى سيتر ياخده بالهم منها 
نورهان : تؤتؤ .انا لايمكن اسيب بنتى مع مربيات ابدا .... 
حمزه : اممم .طب هنشوف الموضوع ده بعدين . 

تاني يوم فى الجامعه وكان اخر امتحان لنورهان .حمزه كان واقف مستنيها ...حمزه ساند على عربيته . وماسك فونه .... وفجأه سمع بنات كانوا بيتكلموا عن بنت حامل وتعبت اثناء الامتحان . قام وقف بأعتدال وكان هايتجنن . لسه هايدخل يسئل على نورهان . شافها خارجه عليه . وكانت بلبسها المتناسق ونظارتها الشمسيه اللى بلون الوردى .(بمبى)..وكانت فعلا زي الملاك .خطفت عين حمزه وكأنه بيشوفها لأول مره ...ابتسم بحب وافتكر لما شافها اول مره فى نفس المكان ده . لما خبطت فيه .نورهان بصتله بأستغراب . وقربت عليه اتفاجئت بيه بيقرب عليها وبيحضنها ...حضنها بشده . وكأنها كانت مسافره . 
نورهان لسه مستغربه: فى ايه 
حمزه بحب ولسه حاضنها : خفت عليكي اوي . 
نورهان : خلاص ياحمزه احنا فى وسط الناس . 
حمزه : وايه يعني انتى مراتي ووحشتينى 
نورهان :حمزه حبيبى .مراتك فى البيت مش فى الشارع . زمانهم صورونا مليون صوره هتنزل على كل جروبات الجامعه . 
حمزه وقف وبحب : فاكره يانورهان اول مره شوفتك فيها هنا
نورهان بأبتسامه : اه طبعا فاكره . كانت هنا فى نفس المكان . لما خبطك وانا سرحانه . ووقعتلك تليفونك . الا قولي صحيح هو حصله ايه 
حمزه بحب : هو ايه . التليفون . ولا صاحب التليفون . 
نورهان حطت ايديها على ذقن حمزه : صاحب التليفون وعرفنه اللى حصله . انما التليفون بقا فين 
حمزه : موجود .شيلته مع دفتر رسوماتك . والنوووت . فكراها .
نورهان بحب وكسوف : طبعا فكراها .
حمزه : انتي لسه بتتكسفي مني بعد كل ده . طب اشفطي بطنك ويلا ياحبيبتى .
نورهان : يلا يادكتور اسد . عشان انا جعانه . فطرت ٣مرات ولسه جعانه .
حمزه : ياماما .انتى هاتكلينى ولا ايه 
نورهان : اه .. انا حامل . ومش باكل لوحدي على فكره ..
حمزه : يلا واحنا طالعين على المطار هناكل اي حاجه 
نورهان بأصرار : لا .انا لايمكن اسافر بالطياره تاني ، انا كنت بموت . ضغطي ارتفع وكنت حاسه روحي بتطلع .مستحيل 
حمزه : ياحبيبى . كده اريحلك . كلها ساعه تناميها تصحي تلاقي نفسك فى البيت . ...احسن ماتقعدى كام ساعه فى العربيه وتتعبي . اسمعي الكلام .
نورهان بتصميم : ممكن تسمعي كلامي انت بقا المره ديه .وتسيبنى على راحتي .
حمزه بحب : انا خايف عليكى انتي . عشان ممتعابيش .
نورهان : لا ان شاء الله مش هاتعب . انا حاسه نفسي كويسه انهارده . 

فى العربيه مع حمزه ونورهان . كانوا خلاص فاضل ساعه ويدخلوا البلد ...نورهان كانت نايمه وصحيت بتعب 
نورهان : حمزه فاضل كتير 
حمزه : لاء ياحبيبتى خلاص قربنا نوصل ...( حمزه بيبصلها شيفها تعبانه وهي مش بتشتكي ) نورهان انتي تعبانه 
نورهان بصتله وسكتت خايفه تتكلم . 
حمزه بخوف : انا كنت عارف انك هاتتعبي 
نورهان بتحاول تقلل خوفه وبتهاديه : لاء لاء متعبتش انا كويسه ... وفجأه بتئن من الوجع وبتغمض عينيها من الوجع ومش قادره تبوح لحمزه ....حمزه شايفها بتتوجع وبتأن من الوجع وكاتمه . مش عارف يعمل ايه
حمزه بقلق : نورهان طمنيني من فضلك ..
نورهان مش بترد وخلاص مش قادره تستحمل ..وفجأه شاف ميه كتير مغرقه بنطالون نورهان .بصلها بقلق وهي بصتله بدموع .
حمزه بعدم فهم : ده معناه ايه .
نورهان ببكاء : ديه ميه البيبى ياحمزه . بنتي فى خطر .وبدئت تزيد فى البكاء . حمزه ابوس ايديك اعمل حاجه ..
حمزه بخوف : متخافيش . هوديكى اقرب مستشفي .. وبتوتر كلمي ضحي . ..نورهان مش قادره . حمزه كلم عمار بسرعه يسأله يعمل ايه . عمار جري على ضحي .اللى كانت قاعده فى اوضتها ..عمار دخل بلهفه .ضحي شافته اتخضت .
ضحي بقلق : فى ايه . عمار بخوف : حمزه اتصل يسألك على حاجه . انزلي ورايا بسرعه نسيت التليفون تحت ..نزلت ضحي وكان الكل متوتر وقاعد على اعصابه . شروق خايفه و عماله تدعي ربنا . ...حمزه اتصل .ضحي ردت عليه والتليفون كان على مكبر الصوت .
حمزه بخوف : ضحي 
ضحي : معاك ياحمزه اتفضل 
حمزه : فى ميه كتير غرقت نورهان وهي تعبانه اوي 
ضحي : نورهان انتي سمعانى 
نورهان ببكاء : سمعاكي ياضحي 
ضحي : الميه ديه نزلت من امتي 
نورهان بتعب : معرفش بس مش من كتير 
ضحي : نورهان غير الميه .حاسه بأيه تاني 
نورهان : مغص شديد اسفل بطنى وخبط فى ضهرى .ومش قادره ابقا قعده . وعندى احساس شديد بالتقيء 
ضحي حطت ايديها على بقها وبتردد : نورهان .ديه ولاده ياحبيبتى . 
نورهان خافت وازدادت بكاء . حمزه مسك ايديها وهو كمان خاف 
ضحي : نورهان اهدى . متقلقيش تمام . اهم حاجه حااسه بحركه البيبى كويس .
نورهان : ايوه ياضحي حاسه بيها .
ضحي بأبتسامه : اطمني ان شاء الله هتكونوا بخير . ....وعشان تزيل القلق والخوف . جهزي نفسك عشان هتشوفي نور الصغيره . وتابعت . حمزه ،انت قدامك اد ايه 
حمزه بقلق : تقريبا اقل من ساعه 
ضحي : حمزه سوق بسرعه .هستناك فى المستشفي . وهجهز كل حاجه على ماتيجي . 
شروق بدموع : ضحي . نورهان هتبقا كويسه مش كده . 
ضحي : يارب ياشروق يارب .انا هطلع اكلم المستشفى على مااجهز . .
سلطانه : انا كمان هاجي معاكم .
مروان : طب يلا اجهزوا .كلكم .واتحركوا كلهم على المستشفي .
مره تانيه مع حمزه فى العربيه . حمزه بيبص لنورهان بخوف وقلق : متخافيش هاتبقي كويسه 
نورهان بدموع: بنتي ياحمزه انا خايفه عليها اوي 
حمزه بطمأنينه : متقلقيش ان شاء الله انتو الاتنين هتبقوا كويسين ...
حمزه عمال بيدعي ربنا يوصل بقا .الطريق ليه طويل مش بيخلص ...نورهان التعب والوجع بيزيد عليها ...وحصل اللى كان غير متوقع .حركه البيبى قلت . وكمان بقا فيه دم ..... اصبحت نورهان والبيبى فى خطر اخيرا وصلوا المستشفى وكانت نورهان خلاص فقدت كل طاقتها...
مروان وعمار كانوا اول اللي في استقبالهم مروان فتح باب نورهان وكان عايز يشيلها نزل حمزه بسرعه البرق وشالها هو وساب ابواب عربيته مفتوحه دخل بيها يجري كان الممرضين جايين بالنقاله ..

حمزه بقلق وخوف : عمار انا عايز ادخل معاها 

عمار : تعالي هنحاول 
شروق شافتها كده انهارت من العياط في حضن مروان اللي هو كمان كان زعلان قوي... نورهان ماسكه ايد حمزه وضاغطه عليها ..قدام غرفه العمليات الدكاتره بيمنعوا حمزه..
. نورهان بدموع .. ما تسيبنيش يا حمزه انا خايفه قوي..

حمزه بتصميم :هدخل واللي يحصل يحصل.
ضحى للممرضين : جهزوه من فضلكم..
دخلت ضحى وعمار وحمزه مع نورهان الدكاتره قرروا اعطاء نورهان بنج نصفي لبطء نبضها وكثره الدماء اللي نزفتها نورهان ماسكه ايد حمزه باحكام وهو كمان ماسك ايديها باحكام شديد بس مودي وشه الناحيه التانيه .
نورهان بتعب : حمزه انت مش باصص لي ليه
حمزه بص لنورهان وعينه مليانه دموع : انا هنا معاكي يا حبيبتي
نورهان ابتسمت بحب : ما تسيبش ايدي يا اسد مش مطمنه غير وانت جنبي..
حمزه بحب : انا معاكي اهو شدي حيلك انتى .
نورهان بدموع : بحبك يااسد .لو جرالي حاجه ...حمزه بسرعه قطع كلامها 
حمزه : هشششششششش. ما تكمليش ارجوكي دخلنا اثنين وهنطلع ثلاثه ان شاء الله
ضحي بسعاده : نورهان الصغيره وصلت بالسلامه... عمار ابتسم... وحمزه ونورهان دموعهم نزلوا ...وبعدين نورهان طلبت تشوفها جابها لها عمار حطاها على صدرها.. 
نورهان بقلق : هي ساكته ليه يا عمار ...حمزه البنت مش بتعيط ليه... حمزه بص عمار ...وبسرعه شديده سلمها لدكتور الاطفال... ودكتور الاطفال قام بفحصها ...نورهان لسه بتعيط وقلقانه: حمزه بنتي فيها ايه بنتي مالها.
ضحى: اهدي يا نورهان بنتك كويسه
حمزه بيبص لعمار وهو كمان القلق تملكه ...وفجاه صراخ الصغيره هز اركان غرفه العمليات تنفسوا الصعداء نورهان تنهدت براحه وطلبت منهم. ممكن تجبيبوهالي .تاني 
للمره التانيه عمار جبها لنورهان ...نورهان اشتمت رائحه صغيرتها . بشده وحب ..وبدئت عنيها تغرب . 
عمار لاحظ نورهان .خد البنت بسرعه .
عمار بهلع وصوت عالي : نورهان فتحي عيونك . نورهان لاء خليكى هنا .
حمزه بصلها وضغط على ايديها بشده .ومرر صوابعه يلامس وجهها برقه .
حمزه ببكاء : متسبينيش يانورهان خليكى معايا .نورهان الصغيره عيزاكى . وانا مقدرش اعيش من غيرك ..نورى حبيبتى يانور عشان خاطرى خليكي معايا ....وغمضت نورهان عنيها وهي متمسكه بأيد الاسد 
حمزه بصوت جهورى وصراخ : نورهااااااان .نورهاااااان ..........يتبع 
 حمزه ببكاء : متسبينيش يانورهان خليكى معايا .نورهان الصغيره عيزاكى . وانا مقدرش اعيش من غيرك ..نورى حبيبتى يانور
ن خاطرى خليكي معايا ....وغمضت نورهان عنيها وهي متمسكه بأيد الاسد 
حمزه بصوت جهورى وصراخ : نورهااااااان .نورهاااااان ..ردي عليا .نورهااان ..... عمار شده بالقوه طلعه بره غرفه العمليات 
شافوا .كلا من مروان وشروق وسلطانه . قربوا عليه .مش فاهمين بيحصل ايه . حمزه بيبكى.......بيبكى بشده .مروان اول مره يشوفه بالحاله ديه .مروان قرب من حمزه وعمار .
مروان بخوف : فى ايه ياعمار .
عمار بحزن ودموع : نورهان دخلت فى غيبوبه .مروان غمض عينه بوجع وشد حمزه لحضنه وحمزه فضل يبكى زي العيل الصغير .....سلطانه اختل توازنها .شروق صرخت عمار جرى سند والدته وقعدها .شروق حضنتها وفضلوا يبكوا ..

بعد مرور اسبوع **** نورهان الكبيره فى العنايه المركزه . والصغيره فى الحضانه . وحمزه مش بيسيب المستشفي خالص . من غرفه الحضانه للعنايه المركزه . عيونه دبلت والحزن احتل ملامحه .دقنه زادت عن معدلها الطبيعى .....

حمزه واقف خلف الزجاج ينظر لصغيرته ومروان بجانبه يربت على كتفه 

مروان : اطمن يا اسد ان شاء الله هيبقوا كويسين نورهان هتفوق وهيرجعوا ينوروا البيت تاني ان شاء الله هترجعوا ثلاثه 

حمزه بحزن : نورهان لو جرى لها حاجه مش هسامح نفسي ابدا قالت لي اكتر من مره تاجل الامتحان انا اللي رفضت.

مروان : ياحبيبى ده مقدر ومكتوب .

حمزه : لا انا كنت اناني بفكر في نفسي كنت عايزها تخلص بسرعه عشان تفضالي كنت بتضايق لما بشوفها قاعده مشغوله جت على نفسها عشان بتحبني. خافت تصمم على رايها عشان ما ازعلش منها ..جت على صحتها وراحتها عشاني.. شفت انا طلعت اناني ازاي..

مروان : ان شاء الله هتخف وهتبقى كويسه.

عمار جالهم بسعاده :حمزه دكتور الاطفال بلغني ان نورهان الصغيره بقت كويسه وممكن تخرج من الحضانه..

حمزه كأنه مسمعش حاجه
 
.مروان بفرح : سمعت ياحمزه 

حمزه بحزن : هتطلع لمين وامها مش موجوده ومش حاسه بيها... عمار سرح في كلام حمزه وسابه وجري راح لضحى والدكتور المتابع لحاله نورهان عرض عليهم فكره ان ياخدوا الطفله لنورهان تشم ريحتها تنام على صدرها والطفله تحس بريحه امها تسمع دقات قلبها الدكتور استقبل الفكره بصدر رحب في نفس اليوم بالليل كان حمزه قاعد عند غرفه نورهان وشاف عمار شايل الصغيره وبيديها لحمزه وشرح له الفكره ودخلت ضحى مع حمزه لنورهان وضحى كشفت صدر نورهان ووضعت الطفل عليها وحمزه ماسك ايد نورهان والدموع بتتساقط من عيونه وهو بيراقب الموقف الطفله بقت تطلع اصوات وكانها بتسمع صوتها لنورهان ضحى كمان بتشوف الموقف وهي بتعيط .

حمزه دموعه مستمره في التساقط ونزلت دمعه على عين نورهان استجابت نورهان وحست بدموع حبيبها الاسد... وأدت رد فعل بإشاره من عينيها... شافها حمزه واتاكد ان نورهان حبيبته هتعود لوعيها ...فرح جدا وفضل يضحك ويبكي بصوت عالي في نفس الوقت.. ضحى كمان كانت عماله بتعيط من كتر الفرحه..

استمر هذا الوضع ثلاثه ايام كمان وكل يوم عن اللي قبله كانت نورهان بتدي رد فعل اكثر من اللي قبله في اليوم الثالث حمزه ومروان وشروق وعمار كلهم كانوا عند الطفله عنده غرفه الحضانه....

 في غرفه نورهان دخلت الممرضه تتفقد وضع نورهان الصحي.. خرجت بسرعه البرق وفي لحظه كانت الدكاتره ملت الغرفه عند نورهان

 في نفس الوقت كان حمزه ومروان وشروق وعمار راجعين من عند الحضانه متجهين نحو غرفه نورهان.. وفجاه حمزه شاف كم الدكاتره الموجودين في غرفه نورهان وقف مكانه من الصدمه والخوف خاصتا ان الدكاتره واقفين ونورهان مش باينه من وسطهم لفت ضحى لقت الجمع بره خرجت بسرعه نحوهم حمزه بيغمض عينه من الخوف انه يسمع خبر سيء .
ضحى قربت عليهم والدموع في عينيها حمزه شافها كده خاف اكتر بصتله بفرحه.

ضحي بدموع الفرح :حمزه نورهان فاقت يا اسد.. نورهان رجعتلك يا حمزه .رجعت يا اسد ..حمزه مش مستوعب سمع ايه بص لهم كلهم بصدمه... والبكاء سيطر عليه...
 حضنه ومروان بلهفه ودموع : سمعت يااسد نورهان فاقت .مبروك ياحبيبى .....( مروان حضن شروق ) 

عمار حضن ضحي بلهفه وبصوا لبعض بعتاب وحب .وكانت نورهان وازمتها سبب في رجوع عمار وضحي لبعض 

عمار ربت على كتف حمزه جري حمزه على غرفه نورهان وكانت الدكاتره خلصوا فحصها وخرجوا من الغرفه .

حمزه جري لحبيبته واخدها فى حضنه . حضنها بلهفه وخوف .حضنها بفرح ودموع . وبكى بشده وسند جبينه على جبينها وقالها بحب .سمعينى صوتك .ساكته ليه .قولي اي حاجه نورهان انتى سمعاني 

نورهان بحب وتعب : سمعاك ياحبيبى 

حمزه اتنهد بحب وحزن : يااااااااه ..يااااااااه .. وحشني صووتك اووي ..حمزه محسش بنفسه ولا بحد وحضن وش نورهان بأيديه . وبقا يقبل كل حته فى وشها .وبقا يقربها لحضنه ويدفن وشها فى صدره ... والكل كان بيراقب الموقف بتأثر ودموع من لهفة حمزه على نورهان 

عمار بسخريه : ماخلاص ياأسد بقا . ابعد عنها . سيب البت تتنفس . انت كده هتموتها بأيديك ..

حمزه انتبه انه مش لوحده بصلهم وبأبتسم ومسح دموعه ...شروق جريت على صديقتها وحضنتها بدموع . مروان كمان طبطب على ايد نورهان بحب .وبدموع قالها : خوفتينا عليكى يانورهان ...انتي موتينا من الرعب . حمدلله على سلامتك 
نورهان ابتسمتله بحب والدموع ملت عنييها : الله يسلمك يا أبيه . 

عمار : بصي بق انا بقالي 10 ايام هنا مع جناب سعادتك ما بروحش البيت خالص ولا انا ولا ضحى..
ضحي بدموع : ولا يهمك كله يهون علشان خاطرك المهم انك رجعتلنا بالسلامه..
نورهان بنتباه : ياه هو انا بقى لي 10 ايام نايمه.. انا تعبتكم كلكم معايا ...انا اسفه سامحوني..وتابعت بلهفه وخوف بنتي فين ياحمزه هي كويسه .عيزه اشوفها 
مروان :اطمني بنتك زي الفل .حالا وتكون فى حضنك . وتابع . اسد متنساش تطمن الحجه ...
حمزه طلع فونه واتصل على والدته وفتح مكبر الصوت .. 
سلطانه بلهفه : طمني ياحمزه .
نورهان بتعب : اطمني ياسوسو انا الحمدلله بقيت كويسه اهو 
سلطانه بفرح ودموع : نورهان . انتي نورهان صح . الحمد لله يارب الحمدلله .كنت بدعيلك فى كل صلاه .والحمد لله يابنتي انك قومتي بالسلامه ..الف حمد وشكر ليك يارب ... 

بعد مرور يومين نورهان شايله نورهان الصغيره وحمزه ماسك نورهان مسندها وشروق شايله شنطه البيبي ومروان معاهم واخيرا وصلوا فيلا الجارحي نورهان قاعده بتبص لبنتها بحب وحمزه جنبها وجه حمزه الصغير جري على حضن نورهان
حمزه الصغير : وحشتيني قوي يا نورهان
نورهان : وانت كمان ياقلب نورهان .
حمزه الصغير بص للطفله : الله دي حلوه قوي قوي شبهك يا نورهان انا هتجوزها بقى زي ما اتفقت معاكي( كلهم ضحكوا)
الاسد الكبير : ولااا اطلبها مني انا .
الاسد الصغير بعفويه : انت معاك واحده كبيره انا هاخد الصغيره.
الاسد الكبير : الاثنين بتوعي يا حمار.
الاسد الصغير بقمصه الاطفال : انا مش حمار انا اسد.
سلطانه : شروق خدي نورهان طلعيها ترتاح في اوضتها.
حمزه اخذ نورهان الصغيره واداها لشروق وهوب شال نورهان وطلعها لحد الاوضه
نورهان بتعب وعينيها في عين الاسد مش قادره اقاومك ولا اقول لك لا
حمزه بحب بص لنورهان : نورتوا بيتكم يا حبيبتي.... وفتح الغرفه ودخلت نورهان اتفاجات من جمال الاوضه متزينه باللون البمبي وفيها سرير اطفال فخم جدا.. 
نورهان بفرحه : الله يا حمزه الاوضه اتجنن عملت كل ده امتى انت ما سبتنيش لحظه واحده في المستشفى
حمزه بحب : البركه في مروان وشروق هما اللي عملوا كل ده..
شروق جت من وراهم : احم احم حد بيجيب في سيرتي.
نورهان بحب حضنت شروق : ربنا يخليكي ليا انت وابيه مروان شكرا على كل حاجه....
شروق : بس يا بت انتى بطلي عبط وتابعت بحب اول مره اخاف على حد بالشكل ده ..حمد لله على سلامتك يا حبيبتي.. وحضانتها نورهان تاني ...(شروق نيمت الطفله في سريرها )...وقالت لنورهان ما تنزليش من اوضتك وكل حاجه هتحتاجيها هنجيبها لحد عندك..
 يلا اسيبك ترتاحي بقى خرجت شروق وقفلت الباب وراها...
نورهان اتجهت ناحيه التسريحه وفك بطرحتها وفك ت ربطه شعرها وشعرها نزل انفرد على ضهرها بانسيابيه قرب حمزه وحضنها من ضهرها وبقى يستنشق ريحتها وشعرها بكل حب .
حمزه بحب : وحشتينى .وحشتينى . اوووى (نورهان لفتله وبقت فى حضنه)
نورهان بحب : وانت كمان ياأسد وحشتني اوى اوى .
حمزه .بدء بتقبيلها بهدوء .وقبل كل قطعه فى وجهها .وقرب لشفايفها بهدوء وقبلهم برقه .وبعد عنها ورجع تاني لشفايفها بشغف وجنون .... استشعرت الصغيره . فأعلنت عن وجودها ....
نورهان ابتسمت بحب : اتفضل يا سيدي بنتك بتقول لنا انا هنا اعملوا حساب لمشاعري...
حمزه قرب من الطفله وبحب وهزار : اهلا يا بنت الاااا الاسد . باسها وشالها اداها لنورهان ...
 وتابع شكلها جعانه رضعيها وهاتيها على ما تغيري هدومك...
نورهان : هرضعها وتاخدها على ما ادخل الحمام محتاجه دش سخن عشان استرخي ..
حمزه : هتاكلي الاول وتاخدى علاجك .انتي سمعتي الدكاتره قالوا ايه بنفسك . مش عايز دلع .انا مصدقت قومتيلى بالسلامه .
نورهان : هعمل كل ده بس .بعد الحمام . مش قادره هدوم المستشفي ديه عيزه ارميها ...
وخلي شروق كمان تيجي تحمل بيبي وتغير لها هدومها لحد ما اتعلم... قعده نورهان وخدت طفلتها في حضنها ورضعتها....

مع عاصم في السجن داخل الزنزانه بيكلم احد المساجين ويدعى حسن فتيحه

عاصم بغمز لفتيحه عملت ايه..

فتيحه : عيب يا عاصم بيه كل حاجه ماشيه حلاوه زي ما خططت لها بالظبط

عاصم :والتنفيذ امتى

فتيحه : ما تقلقش عايزك تتك على الصبر قربنا بس زي ما اتفقت معاك فلوسي كاش

عاصم بتاكيد وغرور : عاصم القاضي لما بيقول حاجه ما يرجعش في كلمته ابدا

فتيحه : بس عايزك تفكر في اللي قلت لك عليه... لو عايز تنتقم وتاخد حقك بجد ...هو ده احسن حل

عاصم بتفكير وسرح في كلام فتيحه ..وبص له وابتسم .. : شكلي هفكر في كلامك....

عدى كمان اسبوعين نورهان تماثلت تماما للشفاء وبقت كويسه جدا والصغيره كمان بقت كويسه جدا حمزه فرحان بيهم جدا جدا الطفله. عملت جو حلو قوي في البيت عمار لازم يوميا اول ما يجي من شغله يشوفها ومروان يومه ما بيبقاش حلو غير لما يصبح عليها ويبوسها.. وسلطانه بقى اللي كانت طول عمرها بتتمنى بنت ..بقى عندها بنت حمزه ...دي حاجه ثانيه خالص وشروق كمان اللي بتحب نورهان الصغيره اكثر من حبها لنورهان الكبيره
وضحى اللي غيرت رايها خالص في موضوع الحمل والخلفه بوجود نورهان الصغيره اللي بتعشقها وروحها فيها...
 ...البيت بقى كله فرحه وفرحته كبيره بالطفله الجميله اللي واخده جمال امها وبراءتها . و كاريزمه الاسد وشقاوته...

فى المستشفي *** 
شروق ونورهان خدوا الطفله الصغيره عشان مراجعتها عند دكتور الاطفال .ونورهان الكبيره كمان كان ليها مراجعه ...
الدكتور طلب منها تحاليل وراحت عملتها وراحوا انتظروا دورهم علشان يدخلوا لدكتور نورهان الصغيره.....

حمزه ومروان كان عندهم شغل كانوا بيعاينوا قطعه ارض قرروا يشتروها ويبنوا عليها مستشفى كبيره في البلد..

شروق : بقول لك ايه هروح اسال انا على تحاليلك خلصت ولا لاء على ما تخرجي من عند دكتور نورهان ولا استنى معاكي.

نورهان : لا روحي انتى على ما انا اطلع من عند الدكتور نكون خلصنا مع بعض وكده كده حمزه وابيه مروان زمانهم جايين عشان نمشي على طول... 
شروق : تمام مش هتأخر عليكى ... 
مروان وشروق كانوا مقررين يعملوا سبوع كبير جدا لنورهان الصغيره وكانوا بيخلصوا مشاويرهم علشان هينزلوا يشتروا مستلزمات السبوع مع بعض...

دخلت نورهان للدكتور والدكتور اخذ منها الطفله لغرفه صغيره في نفس غرفه الكشف علشان يوزن الطفله ويقيس طولها ومحيط راسها وفجاه نورهان سمعت صراخ الطفله جامد جدا قامت تشوف ايه بقلق وخوف شافت صدمه عمرها الدكتور واقع على الارض وفي شخص ملثم بيشيل الطفله وبيحاول ياخدها معاه نورهان لسه هتصوت حط المسدس على راس الطفله وقال لها لو نطقتى بحرف هقتلها قدامك... نورهان هزت راسها ب لاء والرعب ماليها والدموع فى عيونها اتكلمت نورهان بهمس : ارجوك سيب بنتي عايز منها ايه .. دي طفله صغيره عملتلك ايه...
الملثم : انت وجوزك اللي عملته فيا وكتيرررررر قوي... 
نورهان بتحاول تفتكر سمعت فين الصوت ده قبل كده...
الملثم بسخريه.: بتنسيني على طول يا نور الدنيا وشال القناع عن وشه عشان نورهان تتصدم وتتسع حدقه عينيها بخوف شديد وصدمه جديده مرعبه...... وووو.........يتبع 

ترويض الاسد.. 

البارت السابع عشر

بقلم /شيماء عبد الحكم عثمان..

طبعا انا لو قلت لكم ان البارت انتهى على قد كده هتصوتوا وتعيطوا وتقعدوا تقولوا لي نزلي اللي بعده بسرعه فعشان كده انا نويت انزل لكم اللي بعده ناااااوووو 

ترويض الاسد .

الثامن عشر ..

نورهان بتقطع في الكلام من كتر الخوف عا عا عاصم ... 
ستوووووب
 ايوه هو عاصم اللي هرب من السجن بمساعده فتيحه وهي دي الخطه اللي عايزه ينفذها خطف الطفله عشان يجبر حمزه يروح له بنفسه وينتقم منه...
ايوه عاصم يا نور الدنيا عاصم يا بنت عمي ...وحط القناع على وشه تاني وبتحذير شديد اللهجه : لو نطقتى بكلمه واحده ولا صرختي بنتك هتموت قدام عينيكى. وانا كده كده ميت ...
..وخرج عاصم سريعا من باب اخر داخل نفس الغرفه وعرف وجهته الى اين سيلوذ بالفرار.. 

نورهان خرجت تجري وراه بخيبه امل ولكن في ثانيه كان فص ملح وداب بدءت بالصراخ والبكاء لمحها عمار من بعيد جه جررررري عليها في لهفه شديده وذعر : نورهان في ايه مالك ايه اللي حصل..

نورهان ببكاء شديد وصدمه : بنتي بنتي يا عمار خطفها وجري ..اجري وراه الحقوا
عمار بعدم استيعاب : مين ده ومشى منين .
نورهان بدموع : جرى من هنا .ابوس ايدك ألحقوا . عاصم خطف بنتي (عمار جرى مكان اللى شاورت عليه نورهان) ونورهان كمان جريت وراهم ولكن من الصدمه والرعب كانت بتقع وكانت رجليها مش قادره تشيلها.. رجع عمار بخيبه امل ودموع . رفع نورهان من الارض وهي منهاره من البكاء.... شافهم مروان وحمزه من بعيد جريوا عليهم بخوف وزعر
حمزه بخوف شديد وقلق: في ايه يا عمار .. نورهان مالك ايه اللى حصل . 

نورهان بصت لحمزه بأسف .وهي بتقع من ايد عمار قالت . عاصم خطف بنتي ... وسقطت نورهان فاقده للوعي .

حمزه اتسمر مكانه من هول الصدمه والمفاجأه .حط ايده على رأسه واختل توازنه كاد ان يسقط ولكن مروان كان فى ضهره .سنده ومنعه من الوقوع . وهو بيقولوا . طول ما انا جنبك مش هسمحلك هتقع . الاسد هيفضل شامخ على الارض ..

بعد مرور ساعتين وبعد ان جاءت الشرطه ورئيس المباحث التي تجمعه علاقه صداقه بأسود الجارحى نورهان قاعده في الاستراحه وجنبها الشروق وضحى.
 نورهان بتبص للارض مش سامعه بيقولوا ايه كل تفكيرها في بنتها وبس... حواليها رجال بتروح وتيجي واصوات بترتفع وتنخفض وشد وجذب في الحديث. ناس بتشوف كاميرات المراقبه. ناس بتحقق مع ممرضين .كل ده ونورهان مش سامعه اي حاجه من اللي هم بيقولوه... نورهان كل تفكيرها واقف عند لحظه ما عاصم رفع قناعه وعرفها شخصيته.
تفكيرها كله ده واحد قتل اخوه بلا رحمه .ممكن ينتقم منها ومن حمزه ازاي .طب هو صحيح قلبه هايطوعوا يقتل طفله صغننه .
حمزه ثائر زي المجنون رايح جاي بغضب وعصبيه وتوعد عمال يزعق لأمن المستشفي ... ومروان وعمار . تقريبا هايطربقوا الدنيا بلى فيها . الكل مستنفر . طبعا الحدث جلل . ديه بنت حمزه الاسد . حفيدة الجارحي كبير البلد ..والبلاد المحاوطه ... 

نورهان فى صمت رهيب .وسامعه كل الناس فى نفس الوقت .بس مش عارفه هما بيقولوا ايه ..قطع صمتها حمزه لما قرب عليها وهو بيقلها يلا عشان تروحي .
حمزه : نورهان .نورهان .انتي سمعاني (نورهان انتبهتله والدموع فى عنيها ) وتابع .يلا عشان تروحي البيت 
نورهان قامت وقفت فى مكانها بعصبيه : اروح ازاي من غير بنتى .لا يمكن اتحرك من هنا غير ببنتي ..زي ماخرجت بيها من البيت .هرجع بيها ... 
حمزه بغضب : اسمعي الكلام . ويلا .. (نورهان اتجهت نحو الضابط .) حمزه بصلها بقله صبر 
نورهان بعصبيه وغضب : انتو واقفين هنا ليه . انتو متخيلين انه هايكون لسه هنا .
حمزه بيمسح وشه بأيده بغضب : نورهان . (نورهان بتجاهل كلام حمزه)
نورهان تابعت بغضب : بنتي مخطوفه بقالها ساعتين واكتر ..واعتقد ده وقت كافي .عشان يخرج بره حدود البلد .
الضابط لنورهان : يامدام احنا عممنا صورتوا فى كل الطرق .والشرطه كلها مستنفره .متقلقيش ان شاء الله هنلاقيها .
نورهان بغضب : روحوا شوفوا مين اللى ساعده جوا السجن .وبراه .. الابواب اللى دخل وخرج منها .ميعرفهاش غير العاملين فى المستشفي ..روحوا شوفوا مين اللى عطل الكاميرات ...روحوا اعملوا اي حاجه .رجعولي بنتي .متقفوش كده .
الضابط : يامدام اؤكدلك ان احنا مش ساكتين .وكل اللى حضرتك بتقوليه ده شاغلين عليه فى كل الاتجاهات .وهو اكيد هايتصل .
نورهان بسخريه : حضرتك هاتستني لحد مايتصل .عشان ياخد جوزي بدل بنتى . لا واضح انكم شايفين شغلكم ..
حمزه هنا تملكه الغضب واتنرفز جامد وقال بزعيق . ولا كلمه تانيه . مروان خدها على البيت .
مروان قرب على نورهان وكلمها بهدوء : يلا يانورهان .قعدتك هنا ملهاش لزمه ..وشاور مروان لشروق .و قامت شروق مع نورهان وضحى .ورجعوا البيت ... 
سلطانه كانت فى انتظارهم ببكاء وحزن فتحت زراعيها لنورهان اللي اترمت في حضنها وفضلت تبكي بشده وحرقه.
بعد مرور عده ساعات رجع حمزه البيت ومعاه عمار حمزه قعد بحزن وقله حيله وغضب وتوعد ونورهان عيونها من كتر البكاء
دبلوا. 
شروق بحزن لعمار : ما فيش اي اخبار..
عمار : لاء للاسف لسه مافيش جديد .
نورهان بدموع وقلب موجوع : يا ترى يابنتى عمل فيكى ايه ...ياترى رضعت ايه من الصبح لحد دلوقتى ..اكيد.زمانها بتعيط . معقول .معقول ميكنش فى قلبه ذرة رحمه .يرحم بيها بنتي . كلام نورهان نازل على قلوبهم زي السكاكين وازدات نورهان بكاءا وهي بتقول . ولا يكون اذاها وقتلها زي ماعمل فى اخوه .. وبصت لشروق .حد يطمنى والنبي .قلبي واجعنى اوى 
شروق ببكاء ومسكت ايديها : كفايه يانورهان . ادعى ربنا يحفظهالك . ان شاء الله هاترجع بخير .والكابوس ده هاينتهي .
نورهان بغضب وتوعد : لو فكر بس يمس شعره من بنتي انا اللى هقتله بنفسي ...معقول يكون فعلا هاينتقم مني فى بنتي .
عمار بحزن : اهدي شويه يا نورهان انت كده هيجرى لك حاجه.
نورهان ببكاء : يا ريت يا ريت ارتاح من عذابي ده . يا ريت كنت مت ولا شفت اليوم ده .
حمزه عمال بينفخ وكل شويه يطلع تليفونه ويبص فيه...

مع عاصم **** نورهان الصغيره مفتحه عيونها اللي نسخه من عيون امها شافها عاصم قلبه رق وهو بيبصلها بحب وشالها للحظات نسي انها بنت غريمه....
عاصم في لحظه صدق : تعرفي انك شبهها قوي وعيونك نسخه من عيونها عيونها اللي سحرتني من اول مره شفتها فيها وطليتها اللي علقت قلبي بيها صوتها اللي عشقته . كل حاجه فيها شدتني ليها وكانها لعنه وصابتني وبقيت اسال نفسي ايام وليالي نورهان دي لو كانت اتربت وسطينا وهي صغيره كنت ممكن اسيبها لحد غيري بسهوله كرهت ابويا قوي عشان كان هو السبب في بعدنا عنهم لا يعرفونا ولا نعرفهم وليالي كثير كنت بلوم نفسي اني مديت ايدي عليها وخوفتها مني بس الحاجه الوحيده اللي انا متاكد منها اني حبيتها حبيتها قوي حبيتها من قلبي واقصى طموحي انها تحس بالحب ده.
بس هي جريت لابوكي عشان تتحامى فيه اتجوزته ما اديتنيش فرصه حتى اصلح غلطتي واعتذر لها صدتني ورفضتني 
وابوكي هو كمان استغل الفرصه وحرق قلبي عليها خدها مني طمع فيها وفي جمالها او يمكن سحرته حبها وعشقها امك روضت الاسد فيها سحر غريب يشد اي حد لعنه بتصيب اي حد يبصلها بس لعنه حلوه اوى .

الطفله الصغيره ببراءتها خرجت كل اللي في قلب عاصم .وتابع عاصم بحب هي فاكره اني ممكن اءذيكي او اوجع قلبها عليكى عبيطه ما تعرفش اني بخاف على قلبها ولا يمكن هوجعه ابدا بس هي لازم تدوق شويه من اللي انا دقته عشان تيجيلي مستسلمه لازم تيجيلي هنا بارادتها وبنفسها...
الطفله بدات تزمزق وتعيط 
عاصم : انتى اتضايقتي .ولا خلاص عايزه تنامى ..ونده على ست كبيره بالعمر تدعي رحيمه .
عاصم : رحيمه .يارحيمه . 
رحيمه : ايوه ياعاصم بيه .
عاصم : البنت باين عايزه تنام خدي نيميها وخلي بالك منها وحسك عينك تسهي عنها ولا تسيبيها تبكي فاهمه
رحيمه بطواعيه : فاهمه يا بيه ما تقلقش سعادتك
عاصم : سمي عليها
رحيمه : بسم الله الرحمن الرحيم.

في فيلا الجارحي *****

تاني يوم صباحا نورهان لسه قاعده زي ما هي ما رضيتش تطلع غرفتها وبنتها مش فيها شروق جابتلها صينيه عليها فطار عشان تاخد علاجها .

شروق : ما رضيتيش تطلعي تنامي في اوضتك ولا تغيري هدومك قلنا ماشي لكن لازم تفطري عشان تاخدي علاجك انت لسه تعبانه يا نورهان.

نورهان بدموع : شكلي انكتب عليا افضل تعبانه طول عمري

شروق : ما تقوليش كده ان شاء الله ربنا هيطلع لنا من الازمه دي على خير زي اللي قبلها.

حمزه خرج من اوضه المكتب بص لنورهان وقرب عليها وشروق سابتهم ومشيت حمزه قعد قصاد نورهان مسك كوبايه العصير ومد ايده ليها نورهان بصتله وما رضيتش تاخد منه حاجه..

حمزه بحزن : لازم تاكلي وتشربي وتاخدي علاجك عشان تعرفي تقفي على حيلك عشان بنتك لما ترجع تعرفي تهتمي بيها.. وحياتك عندي يا نورهان وحياه دموعك اللي بتقتلني ديه . لرجع لك بنتك لحضنك حتى لو ثمن رجوعها روحي هسلمهاله وانا مرتاح .
نورهان بصتله بحزن : هو عايز كده عايزك انت عايز ينتقم منك ومني قال لي كده وهو بيخطفها

حمزه بحب : انا مستنيه عارف انه هيتصل لازم يتصل

نورهان بغضب : عايز تروح له برجلك عشان تنوله مراده لا مش هسمح لك ده بقى متوحش

حمزه : هو ده الحل الوحيد عشان نورهان ترجع لك

نورهان بحب بخوف : وانت تروح مني تفتكر لحظه زي دي ممكن تعدي على قلبي ازاي.. اكيد في حل تاني لازم يكون في حل ثاني انا عايزاك انت وبنتي ما حدش يخيرني بينكم ابدا..

حمزه قبل جيبنها وقال بحب . ادعي ربنا من قلبك قبل ما نوصل لكده يكون في حل..  

تليفون حمزه رن وكان سامح رئيس المباحث .حمزه بقلق: ده سامح ...الو. صباح الخير . تمام مسافه السكه

نورهان وقفت بقلق : ها فى اخبار .

حمزه : وصلوا للممرضه اللي ساعدته يدخل المستشفى .

نورهان : هاجي معاك .

حمزه برفض قاطع : لا مستحيل انت هتفضلي هنا واياكي تخرجي بره الفيلا...

نورهان بدموع : ارجوك يا حمزه من فضلك مش هقدر استحمل اقعد كل ده لحد ما ترجع.

حمزه : هتصل بيكي ابلغك بكل حاجه

مروان نزل بسرعه : حمزه سامح كلمني قالي ....حمزه قطع كلامه بسرعه . 
حمزه : عارف . عارف لسه قافل معاه ..مروان : طب يلا بسرعه .

حمزه ومروان خرجوا بسرعه من الفيلا ووصوا الحراسه قبل ما يخرجوا ياخدوا بالهم من البيت وما حدش لا يدخل ولا يخرج من الفيلا....

في قسم الشرطه ****

سامح : قوليلى بقا (وبص فى البطاقه) ياصفاء .ايه علاقتك بعاصم القاضي 

صفاء بأنكار : معرفوش ياباشا 

الضابط بمكر : ياصفاء .الكدب الانكار مش هيفيدوكي الدكتور قال انك اخر واحده كنت معاه في الاوضه قبل دخول عاصم وبعدين عرفنا انك كنت في سجلات زيارات السجن الاسبوع اللي فات يعني اكيد كنت بتتفقي معاه...
 
صفاء : يا باشا انا بشتغل في المستشفى وفي قسم الاطفال طبيعي ان الدكتور اللي موجود يشوفني

سامح : اه طبيعي وطبيعي كمان ان الباب اللي المفروض ما حدش بيدخل منه غير العاملين بس يخبط وحضرتك تفتحيه وتختفي مش كده...

صفاء بأرتباك : يا باشا انا 

سامح بيقاطع كلامها : انت عارفه الطفله اللي اتخطفت دي بنت مين( صفاء بصت بعدم فهم) وتابع سامح طبعا ما تعرفيش لانك لو كنتى تعرفي ما كنتيش هتساعديه البنت الصغيره دي بنت واحد اسمه حمزه الجارحي بيقولوا له يا اسد . كبار البلد قبل صغارها بيعملوا له الف حساب... كبار البلد اللي انت ما تطوليش تشتغلي في بيوتهم خدامه.. لو بتفكري انك تفضلي على اقوالك وما حدش يعرف ياخد منك حق ولا باطل خليكي وهنخلي سبيلك وهتروحي عادي( صفاء عينيها لمعت بفرحه )وتابع سامح ما تفرحيش قوي كده هتطلعي من هنا الاسد هيكون مستنيكى بره وهيخليكى تعترفي وغصب عنك انا شخصيا ما اضمنش ليكى .لما تخرجي من هنا ها تلحقي تروحي بيتكم ولا لاء .(صفاء بصت للضابط بخوف )

سامح : ها هتعترفي ولا لاء . 
صفاء بخوف : يعنى لو قلت لحضرتك هاتحمينى منه .......يتبع 
 سامح : ها .هتعترفي ولا لاء ..

صفاء بخضوع : يعنى لوقلت لحضرتك هاتحمينى منه 

سامح بتأكيد : الاسد مش عايزك انت انت ولا تخصيه هو عايز اللي ساعدتيه.

صفاء : يا باشا اقسم لك اني معرفوش ولا عمري شفته غير امبارح ومعرفش اي حاجه غير انه هيدخل المستشفى هياخد بنته ويمشي..

سامح بأستفهام : بنته .بنته ازاي؟

 صفاء : انا هقول لك يا باشا انا معرفش الراجل ده ولا عمري شفته غير امبارح هو كان في السجن والراجل اللي انا اعرفه يبقى

 زميله في الزنزانه كنت بزوره الاسبوع اللي فات حتى هتتلاقوا اسمه في سجل الزيارات اني بزور حسن فتيحه حسن قال لي

 عن زميل له اهل مراته سجنوه ظلم وخلوه يطلق مراته غصب عنه عشان يجوزوها واحد ثاني وقال لي ان مراته كانت حامل

 من غير حتى ما يعرف ولما ولدت ما حدش قال له ولا جاب له سيره انه خلف وقال لي احنا هنساعده ياخد بنته وهو هيدفع

 كل اللي احنا عايزينه كل المطلوب مني ادخله المستشفى من اماكن ما حدش بيمشي فيها غير العاملين بالمستشفى بس عشان

 يعني ما حدش من اهل البلد يشوفه ويتعرف عليه وكل اللي انا عملته اني سهلت له دخول المستشفى حتى هو دخل للدكتور

 وانا خرجت على طول وما عرفتش قال للدكتور ايه ولا عمل ايه انا دليته على الطريق وبس وجبت له يونيفورم المستشفى

 عشان لو حد شافه يفتكر انه من العاملين عشان الابواب دي ما بيدخلش منها غير اللي بيشتغل في المستشفى..

سامح :يعني ما كنتيش تعرفي ان عاصم القاضي ده هربان من السجن ولا كنت تعرفي انه مسجون بسبب قتله لاخوه .

صفاء بصدمه : يا نهار اسود ومنيل قاتل اخوه والله العظيم يا بيه انا ماعرفوش انا اصلا مش من البلد انا حظي الاسود اللي

 جابني اشتغل هنا بعيد عن اهلي .

سامح : قلتي لي بقى الراجل اسمه ايه.

صفاء : اسمه حسن فتيحه .

سامح : مسجون فى ايه سي فتيحه ده كمان .

صفاء بتردد : شروع فى قتل 

سامح بمفجأه: الله .كمان .انعم واكرم .

صفاء : خناقه يا باشا وكان بيحمي نفسه وهو خلاص قرب يخلص مدته..

(العسكرى خبط وسامح اذنله بالدخول ) العسكرى : حمزه بيه ومروان بيه وصلوا يافندم .

سامح لصفاء : امضي هنا على المحضر .

صفاء : هامشي يابيه 

سامح : هتتحولي على النيابه احنا دورنا خلص معاكي لحد كده... عسكري خدها على الحجز لحد ما تتعرض على النيابه.

(خرجت صفاء .دخل مروان وحمزه ) 

حمزه بلهفه : سامح قل لي انك وصلت لحاجه

سامح : اهدى يا اسد احنا شغالين اهو. ومش ساكتين.. ومش ههدى غير لما بنتك ترجع لك وترجع لحضن امها..

مروان يعني البنت دي اعترفت على مكانه.

سامح : لا زي ما توقعت هي غريبه مش من اهل البلد وما تعرفهوش وبعدين يا اخي عاصم ده طلع شيطان فهموا البنت انه

 هيخطف بنته وحوارات كتير كده..

حمزه : ممكن اشوف المحضر .

سامح : مع ان ده مش مفروض يحصل بس اتفضل يا سيدي عشان تبقى مطلع على كل حاجه (والضابط اعطى لحمزه المحضر)..

مع عفاف بتتكلم في التليفون وفي حد قال لها انه عاصم هرب من السجن وخطف بنت حمزه الاسد عفاف بعد ما قفلت.

 التليفون يخرب بيتك يا عاصم تخطف بنت حمزه الاسد عايز منها ايه دي عيله صغيره يا ترى ناوي على ايه يا ابن فتحيه.

فى فيلا الجارحي ****

سلطانه لنورهان : يا نورهان يا بنتي قومي نامي شويه انت قاعده كده من امبارح لا راضيه تاكلي ولا تشربي حتى النوم كمان حرمتيه..

نورهان بدموع : ما ليش نفس لاي حاجه خالص.

سلطانه : ومين بس اللي له نفس يا بنتي بس عشان تقدري تقفي على حيلك .

نورهان : حيلى خلاص اتهد ما بقاش عندي قدره على اي حاجه..

سلطانه : ما تقوليش كده لازم تحسني الظن بالله وهتتفاجئي من كرم ربنا عليكى.

نورهان ونعم بالله ..

سلطانه بحب : قومي يا بنتي قومي غيري هدومك ونامي شويه ..شروق خديها على فوق يا بنتي ترتاح شويه..

شروق بطواعيه : حاضر يا ماما .... يلا يا نورهان ....(وطلعت نورهان مع شروق).

نورهان اول ما دخلت الاوضه انهارت من البكاء وبقت تمسك هدوم بنتها وتشم فيها وبتبكي بشده شروق بقت تهديها وهي كمان محتاجه اللي يهديها..

نورهان ببكاء : معقول ممكن ماشوفش بنتي تاني يا شروق ..معقول ممكن ماعرفش اشم ريحتها ولا اخدها في حضني ..معقول ممكن اتحرم منها ...

شروق ببكاء : ما تقوليش كده يا نورهان ان شاء الله ترجع لك ..

نورهان بدموع : دي صغيره قوي قوي ما تعرفش تقول اي حاجه ما تعرفش تعمل اي حاجه شروق انا عايزه بنتي ابوس ايديكم رجعوا لي بنتي ..

شروق بدموع : ادعي ربنا يحنن قلوبهم عليها عشان ياخدوا بالهم منها...

نورهان ببكاء : يا رب يا رب احفظها لي يا رب زي ما وهبتها لي من غير حول مني ولا قوه احفظها لي وردها لحضني يا رب...

رئيس المباحث جاب حسن فتيحه بناء على اعترافات صفاء

ضابط المباحث : قل لي بقى يا سى فتيحه تعرف عاصم القاضي منين..

فتيحه : عدم المؤاخذه يا باشا عاصم بيه زميلي في البورش ..

الضابط : ساعدته ازاي يهرب من السجن..

فتيحه : باشا انا ما ساعدتهوش ولا حاجه هو كان ناوي يهرب بس ما قالش امتى ولا قال لي ازاي..

سامح بشك : طب ما بلغتش ليه انه ناويه يهرب..

فتيحه بسخريه : يا باشا هبلغ اقول ايه في واحد زميلي ناوي يهرب بس ما قاليش امتى ولا قال لي ازاي

وبعدين عدم المؤاخذه يا باشا عاصم بيبه يتعامل جوه معامله الملوك بفلوسه .. يعني اكيد اكتر من حد يتمنى بس ان هو يخدمه..

سامح : طب وصفاء .

فتيحه بمكر : صفاء مين يا باشا ..

سامح : البت اللي انت مرافقها ... اللي ساعدته يدخل المستشفى .. مش انت برده اللي معرفهم على بعض ..

فتيحه : يا باشا دي حته بت غلبانه وهبله وهو كان بيسالني لو اعرف حد شغال في المستشفى عشان زي ما قال ان اهل مراته خلوه يطلقها غصب عنه وكمان خبوا عليه انه خلف..

سامح : وانت بقى متخيل اني مصدق الهبل اللي بتحكيه ده كله فتيحه عواصم مستخبي فين يا فتيحه..

فتيحه بأنكار : والله العظيم يا باشا انا ماعرفش مستخبي فين ولا اعرف حاجه اكثر من اللي قلتها وبعدين عدم المؤاخذه هو انا متهم بحاجه يا باشا ..

سامح بسخريه : يعني توصل عاصم بصفاء تسهل له دخوله وخروجه من المستشفى وتقول لي متهم بحاجه اومال تسمي ده ايه ..

فتيحه بمكر : عمل خير لا مؤاخذه هو محتاج مساعده والبت دي محتاجه قرشين تصرفهم على امها واخواتها.

سامح بسخريه : لا والله فيك الخير يا فتيحه .(.خرج فتيحه .ودخل مروان وحمزه .).

حمزه بقلق : يارب تكون وصلت لحاجه المره ديه .

سامح : مش هسيبه غير لما يقول لي مكانه

حمزه بقله صبر : سيبنى انا عليه هعرف اخليه يتكلم ورجله فوق رقبته (مروان مؤيد لكلام حمزه).

سامح : بصفتك ايه انت مش جاي التحقيق.

حمزه بعصبيه : بصفتي ايه . بصفتي اب . بنته اتخطفت في عز الظهر... بصفتي زوج شايف مراته بتموت الف مره في الدقيقه

 وواقف ايده متكتفه مش عارف يعمل حاجه بنتي في ايد مجرم قاتل اخوه وتقول لي بصفتك ايه ..

سامح : انا اكيد مش قصدي ده كله بس انا راجل بطبق القانون وده شغلي ..

مروان بغضب : وممكن كمان تطبق احكام الصداقه قعدنا معاه 10 دقائق بس كل اللي محتاجينه 10 دقائق بس وهنعرف ناخذ 

 منه اللي احنا عايزينه واوعدك من غير ما نمد ايدينا عليه هنتكلم معاه باللغه اللي يفهمها لغه الفلوس زي ما ساعد عاصم  

 عشان الفلوس هيساعدنا احنا كمان عشان الفلوس.

سامح بتردد : ما ينفعش يا مروان اللي انت بتقوله ده ما ينفعش ده عيل لبط وبجح ومش هتعرفوا تاخدوا معاه حق ولا باطل

حمزه: هنجرب مش هنخسر حاجه.

سامح بتفكير : طب سيبوني شويه هشوف هقدر اعمل ايه وهرد عليكم ..

حمزه بغضب : ما فيش وقت يا سامح بنتي بقلها يومين مع المجرم ده ومعرفش ممكن يكون عمل فيها ايه ارجوك اتصرف الواد ده شكله يعرف كتير قوي .

فى فيلا ثابت **** عفاف ندهت لواحد من رجاله عاصم تسأله ..

عفاف : صابر يا صابر تعالى هنا.

صابر : أؤمرينى ياست عفاف ..

عفاف : ميأمرش عليك ظالم .. امسك دول . (واعطت له رزمه كبيره من المال ..)

صابر بأندهاش : ايه دول ياست عفاف ..

عفاف بمكر : دول حاجه بسيطه عشان العيال .

صابر : خيرك سابق ياست الناس .. أوامرك ياست الكل ..

عفاف بخبث : عرفت ان عاصم بيه هرب من السجن

صابر: عرفت يا ست الناس

عفاف : عايزاك تدور لي عليه ومنين ما تعرف مكانه تيجي تقول لي طوالي من غير ما حد يعرف ولا حتى لو عطرت فيه

 تقولوا .وليك عندى اد دول تانى وقت ماتجبلي البشاره ..

صابر : عنيا ليكى ياست الناس .

عفاف : متعوقش عليا ياصابر ..(وتابعت بمكر وخبث ) عايزه ألحقه قبل مايورط نفسه فى حاجه تاني ... 

صابر : حاضر هسأل واطقس وارد عليكى .. 

مع حمزه ومروان وفتيحه .داخل غرفه ما . 

حمزه بينظر لفتيحه بغضب وتوعد ... 

مروان لفتيحه : انت بقا فتيحه ..

فتيحه : خدامك يا باشا . 

مروان : بص يافتيحه .قولي مكان عاصم القاضي فين .وهتاخد منى اد اللى دفعهولك عشر مرات ..

فتيحه : ياباشا انا قلت للباشا رئيس المباحث انى معرفش مكانه فين . عدم المؤاخزه مش مصدقين ليه ..

مروان بغضب : يافتيحه انا وانت عارفين انك كداب . وانك عارف مكانه فين . 

فتيحه بتصميم : طب تلاته بالله العظيم .انا معرفش مكانه فين .وكل اللى اعرفه .زي ما قلت فى التحقيق .كان عايز يرجع بنته وبس .

حمزه هنا انفعل وقام مسك فتيحه من هدومه : ولاااا . بنته ده ايه .انت عارف انها مش بنته انت هاتستعبط ياروح امك .

فتيحه بنرفزه : بلاش غلط ياحمزه بيه .واللى انت بتعمله ده اكبر غلط ... مروان بعد حمزه عن فتيحه ..

مروان : طب قولي مين اللى بيساعده بره .وبرضو هديك اللى انت عيزه . 

فتيحه : المسأله مش مسأله فلوس ياباشا . انا فيا كل العبر . بس مخنش واحد كلت معاه عيش وملح . وبتصميم .انا اللى اعرفه قولته فى التحقيق ..

مروان بتحذير : ماشي يافتيحه . بس اعمل حسابك .ان عرفت انك تعرف مكانه من قريب ولا من بعيد ولا تعرف مين بيساعده

مش هقولك انا هعمل فيك ايه ...

فتيحه بتحدى : خلصت كلامك ياباشا عشان ارجع زنزانتي .

في فيلا الجارحي *** نورهان بعد بكاء وتعب شديد استسلمت للنوم ...

حمزه رجع مع مروان وكان عمار فى انتظارهم ..

عماربقلق : ها مفيش اخبار

مروان بحزن : لاء لسه .

حمزه بتساءل : فين نورهان .

ضحي : نورهان كانت تعبانه قوي اضطرينا نديها مهدئ عشان تنام شويه

حمزه : احسن حاجه عملتوها كمان عشان مش هقدر اقول لها اني ما قدرتش اوصل لحاجه .

مروان : اطلع انت كمان يا حمزه ريح شويه..

حمزه بوجع : مفيش راحه يا مروان سرق طعم الراحه خلاص.

عمار : ما حدش فينا هيرتاح غير بموته الكلب ده.

مروان بتوعد : وحياه الايام السوداء اللي بنعيشها دي لهنتقم منه امر انتقام بس نطمن على نورهان الصغيره الاول..

ضحي : اطلع يا حمزه ريح ظهرك ساعتين النهار قرب يطلع ما حدش عالم بكره جاي ومعاه ايه.

عمار : ضحى معاها حق وانت كمان يا مروان اطلع ريح شويه (كل واحد فيهم طلع لاقته).

حمزه دخل شاف نورهان نايمه بوش حزين وباكي قعد جنبها على السرير فى هدوء وبقى يمرر صوابعه بهدوء على وشها

 وشعرها وبعدين بقى يبكي بصوت مكتوم بص لسرير بنته وغمض عينه بألم وقله حيله واستسلم للنوم من كتر التعب ...

ثاني يوم صباحا وده يبقى ثالث صباح على خطف الطفله نورهان فتحت عينيها بتحاول تفتكر هي ازاي نامت بس قايمه مش

 قادره اتحرك راسها من الصداع قامت فتح درج الكومود واخذت حبايه للصداع خرج حمزه من الحمام بعد ما اخذ حمامه 

 حمزه شايف نورهان بتتناول حبايه الصداع .. 

حمزه بأستياء : على الريق كده طب افطري ولا اشربي كوبايه عصير 

نورهان لفت وشها لحمزه بتساءل :لسه ما فيش اخبار.. 

حمزه سكت بحزن وقلة حيله .: للاسف لسه ..

نورهان بدموع : وبعدين يا حمزه بنتي بقى لها ثلاث ايام بعيده عن حضني ..(حمزه اخذ نورهان في حضنه ونورهان بكت بصوت عالي وانهارت في حضن الاسد) 

حمزه : وحياتك عندى لترجع لحضنك فى اقرب وقت كمان .. 

حمزه كمل لبسه وباس نورهان من جبينها وفتح الباب ..

 نورهان بتساؤل : رايح فين .

حمزه : هروح لسامح يمكن يكون وصل لحاجه (وخرج حمزه وقفل باب الاوضه وراه) 

نزل حمزه كانوا بيجهزوا الفطار حمزه قعد على السفره وطلب قهوه

حمزه لشروق : شروق ممكن تخلي صالحه تعملي فنجان قهوه مظبوط لو سمحتي

شروق : حاضر بس كل لقمه الاول هتشرب قهوه على معده فاضيه ..

حمزه : لا معلش ما ليش نفسي اكل حاجه محتاج اشرب القهوه بس عشان افوق

شروق : نورهان صحيت ..

حمزه : اه صحيت من فضلك خلي حد يبعت لها الفطار بتاعها فوق .

شروق بحزن : هي كمان ولا بتاكل ولا بتشرب ولولا ضحى اديتها المهدئ ما كانتش عرفت تنام .

حمزه : اومال فين الحاجه مش هاتفطر هي كمان ..

شروق : في اوضتها هي كمان ملهاش نفس تفطر منه لله اللي كان السبب طير النوم من عينينا وسد نفسنا عن الدنيا تتسد في وشك يا عاصم يا ابن فتحيه. 

في غرفه نورهان نورهان قاعده على السرير بتقلب في صور بنتها وبصه للالبوم والدموع بتتساقط من عينيها وفجاه رن 

 تليفونها نورهان تجاهلت اول مره بعدين التليفون رن تاني وكانت نمره غريبه نورهان اترددت في الاول ترد وبعد كده ردت

 واول ما فتحت سمعت صوت عياط الطفله الصغيره على طول حست انها بنتها نورهان قامت اتنفضت من مكانها وازدادت بكاء .

نورهان بدموع بكاء : بنتي يا حبيبتي يا بنتي .

عاصم : الو 

نورهان لسه بتعيط ومش عارفه ترد . 

عاصم : نورهان ..

نورهان بدموع : ايوه انا معاك .

عاصم : لا انتى مش معايا انتى مع الاسد لو كنتى اخترتى من البدايه تبقي معايا ما كانش حصل اللي حصل .

نورهان بتوسل : ابوس ايدك يا عاصم بنتي لا بلاش تاذيها هي ما لهاش ذنب دي طفله صغيره ما عملتش اي حاجه تستحق عليها العقاب ده عاقبني انا انا مستعده ..

عاصم بغضب : عندي الف سبب وسبب يخلينى اقتلها من غير ما يرفلي جفن .اولهم انها بنت حمزه الأسد .لكن مقدرتش .

كل ما اطلع عليها وابص في عينيها بشوفك انتى وما بيهونش عليا احرقلك قلبك زي ما حرقتي لي قلبي يا بنت عمي .

نورهان ببكاء : انا عملتلك ايه عشان ده كله .

عاصم بنبره حاده غاضبه : انت دمرتيني . انهيتيني . خلصتي عليا . بسببك كل حاجه راحت ، بسببك قتلت اخويا الوحيد  

سيد فاكراه . بسببك هبتي راحت . بسببك بقيت عدو لابويا .دمرت نفسي وبقيت مجرم اجرم في حق كل اللي حواليه

.واجرم في حق نفسه . اسمعي يا بنت عمي دلوقتي القرار ليكي يا تختاري جوزك وتفضلي معاه .وتنسي بنتك خالص يا تيجي  

 بنفسك نصفي حسابنا سوا وبنتك ما حدش هيمسها بسوء 

نورهان ببكاء : هي عامله ايه مين بياخد باله عليها بترضع ايه مين اللي بيغير لها ارجوك طمني عليها

عاصم : ما تقلقيش عليها بنتك بخير وكل حاجه محتاجاها عندها . ها قولتى ايه هتيجي ولا تنسي ان انتى خلفتي .

نورهان بتاكيد : لا لا لاء هاجي قول لي اجي فين وامتى .

عاصم بطمئنان وثقه : استني مني تليفون تاني واوعك حد يعرف والا هتخسري بنتك للابد .

نورهان بدموع : لا اقسم بالله ما هقول لحد ابدا . بس عشان خاطري ما تأذيهاش يا عاصم .

عاصم سمع اسمه من نورهان غمض عيونه بحب وتابع ما تخافيش يا نقطه ضعفي ما حدش هيقرب منها سلام مؤقت .

نورهان قفلت التليفون وفرحت لسماع صوت بنتها وفي الوقت نفسه حزنت على المصير المجهول اللي مستنيها دخلت شروق

 اللي تقريبا حست بكلام نورهان وسمعت اسم عاصم .

شروق بتساؤل : نورهان انت كنت بتكلمي مين .

نورهان بتوتر : مكنتش بكلم حد .

شروق بتصميم : لا انا سامعاكى كنتى بتتكلمي في التليفون وجبتى سيره عاصم .

نورهان بارتباك : ايه ..لا . لا ما حصلش بيتهيئلك على فكره ..

شروق شكت في نورهان وتقريبا اتاكدت ان نورهان بتكذب ..

شروق : نورهان صارحيني يا حبيبتي انت مش لوحدك كلنا هنا معاكي..

نورهان ببكاء : لاء انا لوحدي .. انا لوحدي سبب في كل المصايب اللي بتحصل ... من يوم ما دخلت البلد وكل حاجه حصلت

 فيها بسببي . قتل سيد وخطف بنتي . وكل مشاكل حمزه كلها بسببي . وانا الوحيده اللي لازم اتحمل النتيجه .لازم ادفع التمن

 لازم يصفي حسابه معايا عشان خاطر حمزه يعيش 

شروق : انت عبيطه انت فاكره ان حمزه يقدر يعيش من غيرك انت حياه حمزه انت النفس اللي بيتنفسه انت طلعتي كل

 الحاجات الحلوه اللي كانت جواه ومخبيها ...ظهرت في وجودك . حمزه قبلك كان اسد ..اسد ممكن يفترس كل اللي يقرب منه 

 ما كانش بيسمح لحد انه يقرب منه.. انت روضتيه انت عملتي اللي ما فيش واحده عملته ...انت قمتي بترويض الاسد ...

حمزه دلوقتي اسد بس اسد مروض . اوعي تكسريه ولا تهدي كل الحاجات اللي بانتيها معاه....

نورهان بدموع : هعمل كل اللي اقدر عليه عشان احافظ على الاسد وحياته..

عدا كام ساعه ونورهان قاعده على اعصابها مستنيه تليفون عاصم بفارغ الصبر كان عاصم راسم خطه ثانيه خالص بعت

 لحمزه ومروان وعمار رساله لكل واحد فيهم على الوتساب وحدد لهم المكان والزمان عشان يتجمعوا مع بعض .ووووو .....يتبع 
 كان عاصم راسم خطه ثانيه خالص بعت

 لحمزه ومروان وعمار رساله لكل واحد فيهم على الوتساب وحدد لهم المكان والزمان عشان يتجمعوا مع بعض فى نفس الوقت 

في الوقت نفسه كان سامح من لقائه مع فتيحه مش مطمن وشاكك في كل كلامه وكان شبه متاكد انه بيخطط لحاجه مع

 عاصم سامح بعت جاب فتيحه تاني والمره دي مش بصفته رئيس مباحث ولكن بصفته صديق مروان والاسد سامح أمر 

 العساكر يفضوا غرفه ويحطوا فتيحه فيها ودخل سامح عليه بكل هيبه ووقار وغضب وتوعد..

سامح بغضب: ايه يا فتيحه مش ناوي تقول لي عاصم فين وناوي على ايه .

فتيحه بسخريه : قلت كل حاجه في التحقيق يا باشا ما عنديش كلام ثاني عشان اقوله .

سامح بغرور : لا ما هو انا دلوقتي مش بحقق معاك انا قدامك بصفتي سامح صديق الاسد ومروان ومش هطلع من هنا غير بحاجه من اثنين روحك او مكان عاصم.

فتيحه ضحك بسخريه وقام وقف في مكانه سامح انقض عليه وسدد له عده ضربات متتاليه موجعه وكانه شيء بيتدرب عليه

 حاول فتيحه يدافع عن نفسه باخراج موس من فمه وحاول النيل من سامح وتهويشه يسارا ويمينا ولكن استطاع سامح مسك

 ايد فتيحه باحكام وقام بحركه سريعه خلت فتيحه في قبضه سامح وقام بخنقه. سامح في ظهر فتيحه وايد سامح محاوطه رقبه فتيحه .

سامح بغل : ها مش ناوي تتكلم قولتلك هاخد منك روحك او اعترافك اخترت ايه..

فتيحه بيحاول ياخد نفسه بالعافيه وسامح ضاغط عليه بمنتهى الاحكام واخيرا فتيحه هيتكلم .. فتيحه بوجع وقهر : خلاص

 هتكلم هتكلم سامح وفك قبضة ايده عن رقبة فتيحه قليلا . 

فتيحه : والله العظيم انا معرفش مكانه بس عارف هو ناوي يعمل ايه .

سامح بضغط على رقبة فتيحه : انجز .مترغيش .

فتيحه : دلوقتي هو ناصب فخ لاولاد الجارحى الثلاثه هيبعت لهم عنوان فيه بيت مهجور وهيروحوا هناك وكل واحد فاهم انه

 لوحده وبمجرد قربهم من البيت او دخولهم فيه هيفجر البيت عشان يخلص منهم الثلاثه مره واحده وما يبقاش قدام بنت عمه غيره.

سامح : ها وبعدين انجز يا لاااا .هطلع روحك فى أيدى ..

فتيحه : هيبعت لبنت عمه عشان تيجي تاخد بنتها وهيمشي بيها من البلد كلها هيطلع بره مصر..

سامح : المكان ده فين . انطق يالاااا . 

فتيحه : فى طرف البلد عند الكيلوا ١٠٢ .

سامح بتوعد : اه يا شياطين يا ولاد الكلب ..

سامح رمى فتيحه على الارض بكل قوته وخرج بسرعه واخذ قوه معاه عشان يلحق اصدقائه حاول يتصل بيهم لكن ما فيش شبكه هناك

مروان وصل وتقريبا عمار وصل معاه في نفس الوقت ، مروان شاف عمار وشاور له في هدوء .

مروان بتساءل لعمار : ايه اللى جابك هنا .

عمار بأستغراب : اتبعتلي رساله على الواتساب .بيقول فيها بنت حمزه هنا .

مروان بشك : اناكمان اتبعتتلي نفس الرساله .وتابع بقلق . بس مش غريبه ديه .

عمار بعدم فهم : قصدك ايه .

مروان : فى حد بيلعب لعبه ..وفجأه سمعوا صوت عربيه وفرملت جامد .مروان طلع سلاحه وشد اجزائه .وعمار كمان خرج سلاحه .مروان شاور لعمار .هو فى مكان و انت روح فى مكان تاني 

حمزه هو كمان كان جه ولفت نظره بيت خشبي صغير .اشبه بالكوخ . وعلى طرابزين الكوخ في ملابس صغننه وغطاء الطفله 

حمزه من غير تفكير بيقرب تجاه البيت .ولكن فيه يد اوقفته .حمزه بيلف وراه .لقى مروان وعمار .

حمزه بأستغراب وذهووول : انتو ايه اللى جابكم هنا ..

مروان : نفس اللى جابك .

حمزه مش فاهم : يعني ايه .

عمار : يعنى احنا كمان جتلنا نفس الرساله اللى جاتلك .

حمزه : بنتي شكلها هنا .هودمها اهيه .

مروان بشك : لا انا قلبي مش مطمن .ازاي تيجلنا احنا التلاته نفس الرساله فى نفس الوقت .ده قاصد يجمعنا هنا .فى حاجه غريبه فى البيت ده .

حمزه : بنتي ممكن تكون جوا .

مروان بشك : لاء ده كمين . مش بالسهوله ديه هيسيبلنا البت ويبعتلنا ناخدها . 

عمار : يعنى ايه الكلام ده . 

مروان : يعنى فخ .عاصم ناصبلنا فخ وعايز يوقعنا فيه .

حمزه بأصرار : وممكن بنتى تبقا جوا . وانا لازم ادخل اشوف في ايه .

مروان بتصميم ومسك حمزه فى قبضته : لاء مش هاتدخل . مش هاسمحلك تدخل .

حمزه لسه هيقاوم مروان . فجأه سمعوا سرينات سيارات الشرطه ..وفى ثانيه كان سامح جه جرررري عليهم .سامح شافهم مع بعض قرب عليهم ووقف يلتقط انفاسه من الجررري ..وحمد ربنا انه لحقهم فى الوقت المناسب 

اسود الجارحي مندهشين من وجود سامح وشكله وخضته عليهم .واندهشوا اكتر .لما قالهم ابعدوا عن البيت الخشبي اقصي ما يمكن .وجاب استبن عربيه .(ويطلق عليه ايضا دولاب سياره) و وجهه ينطلق بأتجاه الكوخ ..وبمجرد ما لمس الكوخ .

انفجار ضخم شديد مروع اضاء ظلام الصحراء من حولهم . وتم انقاذ اسود الجارحي من موت محقق .بفضل سامح ..

في فيلا الجارحي****
نورهان فى انتظار مكالمه عاصم على نار @ واخيرا عاصم اتصل 

نورهان بلهفه : الو 

عاصم : جاهزه 

نورهان : ايوه جاهزه .

عاصم : فى عربيه بسواق مستنياكى عند الباب التانى بتاع الفيلا . حاولي تطلعي من هناك 

نورهان : الحراسه فى كل مكان .هخرج ازاي من الباب .وهما واقفين .

عاصم : اطلعي انتى بس من عندك .واول ما تلمحي العربيه .اتصلي بيا والسواق هايتصرف ..معاكي ٥ دقايق وتكونى عند باب العربيه ..
نورهان : حاضر .
عاصم : نورهان . اوعي تكونى قولتي لحد .صدقينى هاتندمي 
.
نورهان : والله العظيم وحياة بنتي مقولتش لحد .

نورهان رمت شنطتها والشوذ بتاعها من بلكونه اوضتها فى الجنينه ..وكانت لابسه بنطالون جينز وبلوز ستان سوداء . .ولبست فوقهم 

 عبايه بيتى .عشان لوحد من اهل البيت شافها ميشكش فيها . نزلت بهدوء وعلى طراطيف صوابعها .دخلت المطبخ وفتحت

 الباب الخلفي اللى بيودى على باب الفيلا التاني . واتفاجئت بفرد حراسه. بس نورهان كانت مجهزه نفسها وعارفه هي هتقوله.ايه
فرد الحراسه : مدام نورهان .خير فى حاجه .

نورهان : اه في حركه مش طبيعيه عند الباب الرئيسي تقريبا كانوا بيندهوا عليك وانت ما سمعتش قلت اجي اندهلك من المطبخ .

فرض الحراسه : طب اتفضلي حضرتك ادخلي وانا هشوف في ايه . دخلت نورهان وقفلت الباب وما هي الا ثواني فتحت

 الباب تاني وخرجت منه وقفلت بمنتهى الهدوء وراحت جابت الشوذ والشنطه وخلعت عبايتها. لمحت العربيه رنت على عاصم

نورهان : انا شايفه العربيه قدامي اهو .

عاصم : حاولى تقربي للباب بس خليكى متداريه 

...نزل السواق وكان يبدو انه رجل كبير يرتدي نظاره سوداء ولحيته طويله بيضاء وكان يرتدي بنطلون وقميص وطاقيه فوق

 رأسه .اقترب من الحراسه .وعند اقترابه . الحراسه سمعت اطلاق نار من الباب الرئيسى . الحراسه ذهبت مسرعه الي مصدر

 الصوت وتركت الباب الخلفي فارغا. خرجت نورهان سريعا من مخبأها وشدها هذا العجوز اللى داخل السياره .وذهب بالسياره بأقصى سرعه ..وبكده نورهان بقت فى قبضة عاصم ...

مع عفاف . صابر جاب لها الخبر اليقين وكانت بتكلمه في التليفون ردت عليه وقالت له جهز لي عربيه على ما اجهز نفسي وما تتاخرش وقفلت معاه الخط

مع اولاد الجارحي عند الكوخ وبعد مسامح حكالهم الفخ اللي عاصم عملوا ليهم عشان يخلص منهم دفعه واحده

سامح : احمدوا ربكم اني لحقتكم في الوقت المناسب .( لسه مذهولين ومش مصدقين اللي حصل معاهم).

حمزه بتوعد : الكلب ده قالك ايه تاني .

سامح بص لحمزه وسكت .......حمزه بشك .: قول يا سامح..

سامح : قال انه بيعمل ده كله عشان يجبر مراتك تروح له بنفسها ما يبقاش في حد قدامها غيره

حمزه بغضب وتوعد : طب يلا ياشباب .هنا مافيش شبكه . عايز اطمن على البيت ... 

واتحركوا كلهم بسيارتهم..وصلوا فيلا الجارحي .والحراسه اول ما شافوا حمزه قربوا عليه 

احد افراد الحراسه : حمزه بيه فى حاجه غريبه حصلت من شويه . حاولنا نبلغك تليفونك كان غير متاح 

حمزه بقلق : ايه اللى حصل .

الحراسه : اتضرب نار تجاه الفيلا .بس من مسافه بعيده . والحمد لله بدون وقوع خساير . وفالحقيقه مش قادرين نحدد السبب 

مروان بشك : طب لحظتوا اي حاجه غريبه .حد دخل او خرج من الفيلا 

الحراسه : لا يامروان بيه .ولا حد دخل ولا حد خرج . .ضرب النار كان من مسافه بعيده .زي ما يكون حد قاصد يجذب انتباهنا او يشغلنا .

حمزه بص لمروان بقلق وشك ومش فاهم حاجه ..

حمزه بتوتر : تمام .شوفوا شغلكم .وزود الحراسه تاني .عايز راجل واقف فى كل متر على الارض .... 

دخل حمزه ومروان مع بعض وهما مستغربين .. الوقت كان فى الليل متأخر . فاعشان كده مكنش حد من اهل البيت فى الريسبشن . دخل عمار ومعاه ضحي اللى عدا على المستشفي عشان يجيبها فى طريقه ..وكانوا الحرس قالوا لعمار .عن ضرب النار .
حمزه بقلق : ضحي من فضلك ممكن بلاش تروحي شغلك اليومين دول . طالما الوضع كده مش مطمئن . خلينا مشغولين فى جبه واحده .

ضحي بأستجابه : حاضر . عمار كمان قالي كده ..وتابعت .هو لسه مفيش اخبار .

حمزه بحزن : لا للاسف لسه ...وتابع .. عن اذنكم هطلع اشوف نورهان واطمن عليها .
طلع حمزه بسرعه للاوضه .فتح الباب .السرير مترتب ونورهان مش موجوده .خبط على الحمام .مش بترد .فتح ودخل يشوفها برضو مش موجوده .دخل غرفه ولاد مروان .ملقاش حد. ..خبط على شروق يسألها . ردت شروق من ورا الباب برضو متعرفش .نزل حمزه يجرررى بلهفه .شافوه مروان وعمار سألوا .بيجري ليه كده . قالهم انه مش لاقي نورهان ..دخل يجرى لغرفة والدته . برضو ملقهاش . شروق نزلت .وسلطانه خرجت من غرفتها .وكده الكل بقا موجود فى الريسبشن .

حمزه بتوتر وقلق : هتكون راحت فين ..مسك الفون بيتصل بيها مش بترد .حمزه لعمار .اطلع اسأل الحراسه .لو حد شافها .
 وبص لشروق . ملقتش اي حاجه . (شروق سرحت فى كلام نورهان .وكمان كانت شاكه انه عاصم كلمها )

عمار دخل وقال : الحراسه بتقول محدش شافها.خرجت ..قولتلهم يدورا كويس فى الجنينه لتكون قعده هنا ولا هنا لوحدها .
مروان باصص لشروق اللى سرحانه .وهو كمان شك .وحمزه بيحاول يتصل تانى بنورهان .وهو واقف مش على بعضه .مرتبك وقلقان خايف ومتنرفز ومتعصب .وغضب بيصب على غضب . مشاعر كتير متلخبطه . بيحس بيها فى الوقت ده .

مروان عينه على شروق وقال بشك : شروق انتى تعرفي حاجه .(شروق اول ما الخيوط اتجمعت فى عقلها نطقت بتلقائيه )

شروق : يانهار اسود (الكل بص لشروق بأنتباه وتركيز )

شروق بتوتر : عاصم اتصل بنورهان انهارده وغالبا كده راحتله .(حمزه عينه اتسعت بذهول وخوف وغضب ) وتابعت شروق .
نورهان كان كلامها غريب اوى انهارده ..سمعتها بتتكلم فى التليفون وكانت كأنها بتترجي حد .لكن مقدرتش افهم بتكلم مين ولا بتقول ايه ....اما سألتها . قالتلي ان هي السبب فى كل المصايب اللى بتحصل ديه .ولازم تصلح غلطتها .وانها هتعمل اي حاجه 
عشان تحافظ على حياة حمزه . وتحميه من خطر عاصم . 
حمزه اتصدم من كلام شروق .وتقريبا قدر يخمن ان نورهان كده مع عاصم ...لسه ملحقش يستوعب اللى سمعه . لقى فرد من 
الحراسه .داخل ومعاه عبايه وشوذ نورهان بتوع البيت . 
حمزه بتساءل : يعني ايه كده . يعنى نورهان دلوقتي مع عاصم ..قرب عليه مروان وعمار وسنادوه .وخلوه يقعد فى مكانه . 
عمار اتصل على سامح وحكالوا .اللى حصل 
مروان بقا يزعق فى الحراسه : ازاي تخرج من وسطكم وانتو متحسوش ، ازاي تعدى منكم ومحدش ياخد باله .

حمزه قاعد .مش مستوعب وبيفكر .ياترى نورهان حصل فيها ايه. ياترى فعلا عاصم عايز ينتقم منها . ولا بيفكر فيها ازاي .

دماغه هتقف من كتر التفكير . وقلبه هايقف من الخوف .وفاجأه تليفونه رن وكانت نورهان .حمزه رد بسرعه شديده ولهفه 

حمزه : نورهان انتي فين 

عاصم ببرود وضحك بسخريه وانتصار : معايا ..حمزه هنا اتنفض من مكانه وجن جنونه وبقا رايح جاي فى مكانه وبيتكلم بزعيق (عاصم قاعد فى عربيته .ونورهان نايمه فى الكنبه اللى ورا متخدره ) 

(فلاش بااااك ) .العجوز شد نورهان دخلها العربيه .

نورهان بقلق : هو عاصم فين . هو انت هتاخدني لبنتي .هو قالك بنتي فين ..(العجوز مش بيرد )

نورهان بخوف : من فضلك عايزه اشوف بنتي . ودينى عندها . هو حضرتك عارف مكانها .

وفجأه العجوز بعد ما مشي وتقريبا الطريق كان فاضي ومفيش حد . قلع الطاقيه وخلع الدقن والنظاره .وبص لنورهان فى

 مرايه العربيه ...نورهان اتسعت عنيها بصدمه . لما لقيته عاصم .اللى قدر يوصل لفيلا الجارحي ويخترق الحراسه وياخد

 نورهان بمنتهي البساطه .عاصم بصلها وضحك بسخريه وغمزلها فى المرايه .وفجأه لبس كمامه .ورش مخدر على وش نورهان 

وفى ثواني كانت نورهان فقدت وعيها .وبعد لحظات تليفونها رن وكان حمزه .عاصم وقف بالعربيه .وفتح شنطه نورهان واخد 

التليفون .فكر يرميه .لكن خطرت فى باله فكره .انه لازم يعرف حمزه انه انتصر عليه واخد منه نورهان .مسك ايد نورهان وببصمتها فتح الفون 

((((بااااك )))) 

عاصم : نورهان معايا يا جا رحي

حمزه بغضب وتوعد وتحذير : لو مسيت شعره منها مش هقتلك لا هخليك تتمنى الموت هخليك تبوس رجلي عشان ارحمك واموتك. وبرده مش هتطوله

مروان وعمار والكل في حاله غضب شديد

عاصم بثقه وتحدي : اسمع . اسمع ياأسد اسمع .مش قولتلك طال الزمن ولا قصر .هاخد منك نورك . وانا اهو اخدته .

زي الصياد الشاطر .رميت الصناره وأستنيت لما السمكه بلعت الطعم ..انا كنت مخطط لقتلك انت . بس الحمد لله انك مموتش 

جه على بالي دلوقتى .وانا بسأل نفسي ليه يا واد ياعاصم . تقتله مره وتريحه من عذابه . لما بأيديك تقتله الف مره . مليون مره 

انتهت اللعبه يا جارحي . نورهان بقت معايا .مش لازم اموتك بأيدي . لأنى متأكد انك هتموت مليون مره فى اليوم . وانت 

عارف انها معايا ومنتاش طايلها . هاتعيش نفس اللى انا عشته . وانت بتتخيلها فى قهرك . وده اللى اناحضني . هتموت من
كان عاصم راسم خطه ثانيه خالص بعت

 لحمزه ومروان وعمار رساله لكل واحد فيهم على الوتساب وحدد لهم المكان والزمان عشان يتجمعوا مع بعض فى نفس الوقت 

في الوقت نفسه كان سامح من لقائه مع فتيحه مش مطمن وشاكك في كل كلامه وكان شبه متاكد انه بيخطط لحاجه مع

 عاصم سامح بعت جاب فتيحه تاني والمره دي مش بصفته رئيس مباحث ولكن بصفته صديق مروان والاسد سامح أمر 

 العساكر يفضوا غرفه ويحطوا فتيحه فيها ودخل سامح عليه بكل هيبه ووقار وغضب وتوعد..

سامح بغضب: ايه يا فتيحه مش ناوي تقول لي عاصم فين وناوي على ايه .

فتيحه بسخريه : قلت كل حاجه في التحقيق يا باشا ما عنديش كلام ثاني عشان اقوله .

سامح بغرور : لا ما هو انا دلوقتي مش بحقق معاك انا قدامك بصفتي سامح صديق الاسد ومروان ومش هطلع من هنا غير بحاجه من اثنين روحك او مكان عاصم.

فتيحه ضحك بسخريه وقام وقف في مكانه سامح انقض عليه وسدد له عده ضربات متتاليه موجعه وكانه شيء بيتدرب عليه

 حاول فتيحه يدافع عن نفسه باخراج موس من فمه وحاول النيل من سامح وتهويشه يسارا ويمينا ولكن استطاع سامح مسك

 ايد فتيحه باحكام وقام بحركه سريعه خلت فتيحه في قبضه سامح وقام بخنقه. سامح في ظهر فتيحه وايد سامح محاوطه رقبه فتيحه .

سامح بغل : ها مش ناوي تتكلم قولتلك هاخد منك روحك او اعترافك اخترت ايه..

فتيحه بيحاول ياخد نفسه بالعافيه وسامح ضاغط عليه بمنتهى الاحكام واخيرا فتيحه هيتكلم .. فتيحه بوجع وقهر : خلاص

 هتكلم هتكلم سامح وفك قبضة ايده عن رقبة فتيحه قليلا . 

فتيحه : والله العظيم انا معرفش مكانه بس عارف هو ناوي يعمل ايه .

سامح بضغط على رقبة فتيحه : انجز .مترغيش .

فتيحه : دلوقتي هو ناصب فخ لاولاد الجارحى الثلاثه هيبعت لهم عنوان فيه بيت مهجور وهيروحوا هناك وكل واحد فاهم انه

 لوحده وبمجرد قربهم من البيت او دخولهم فيه هيفجر البيت عشان يخلص منهم الثلاثه مره واحده وما يبقاش قدام بنت عمه غيره.

سامح : ها وبعدين انجز يا لاااا .هطلع روحك فى أيدى ..

فتيحه : هيبعت لبنت عمه عشان تيجي تاخد بنتها وهيمشي بيها من البلد كلها هيطلع بره مصر..

سامح : المكان ده فين . انطق يالاااا . 

فتيحه : فى طرف البلد عند الكيلوا ١٠٢ .

سامح بتوعد : اه يا شياطين يا ولاد الكلب ..

سامح رمى فتيحه على الارض بكل قوته وخرج بسرعه واخذ قوه معاه عشان يلحق اصدقائه حاول يتصل بيهم لكن ما فيش شبكه هناك

مروان وصل وتقريبا عمار وصل معاه في نفس الوقت ، مروان شاف عمار وشاور له في هدوء .

مروان بتساءل لعمار : ايه اللى جابك هنا .

عمار بأستغراب : اتبعتلي رساله على الواتساب .بيقول فيها بنت حمزه هنا .

مروان بشك : اناكمان اتبعتتلي نفس الرساله .وتابع بقلق . بس مش غريبه ديه .

عمار بعدم فهم : قصدك ايه .

مروان : فى حد بيلعب لعبه ..وفجأه سمعوا صوت عربيه وفرملت جامد .مروان طلع سلاحه وشد اجزائه .وعمار كمان خرج سلاحه .مروان شاور لعمار .هو فى مكان و انت روح فى مكان تاني 

حمزه هو كمان كان جه ولفت نظره بيت خشبي صغير .اشبه بالكوخ . وعلى طرابزين الكوخ في ملابس صغننه وغطاء الطفله 

حمزه من غير تفكير بيقرب تجاه البيت .ولكن فيه يد اوقفته .حمزه بيلف وراه .لقى مروان وعمار .

حمزه بأستغراب وذهووول : انتو ايه اللى جابكم هنا ..

مروان : نفس اللى جابك .

حمزه مش فاهم : يعني ايه .

عمار : يعنى احنا كمان جتلنا نفس الرساله اللى جاتلك .

حمزه : بنتي شكلها هنا .هودمها اهيه .

مروان بشك : لا انا قلبي مش مطمن .ازاي تيجلنا احنا التلاته نفس الرساله فى نفس الوقت .ده قاصد يجمعنا هنا .فى حاجه غريبه فى البيت ده .

حمزه : بنتي ممكن تكون جوا .

مروان بشك : لاء ده كمين . مش بالسهوله ديه هيسيبلنا البت ويبعتلنا ناخدها . 

عمار : يعنى ايه الكلام ده . 

مروان : يعنى فخ .عاصم ناصبلنا فخ وعايز يوقعنا فيه .

حمزه بأصرار : وممكن بنتى تبقا جوا . وانا لازم ادخل اشوف في ايه .

مروان بتصميم ومسك حمزه فى قبضته : لاء مش هاتدخل . مش هاسمحلك تدخل .

حمزه لسه هيقاوم مروان . فجأه سمعوا سرينات سيارات الشرطه ..وفى ثانيه كان سامح جه جرررري عليهم .سامح شافهم مع بعض قرب عليهم ووقف يلتقط انفاسه من الجررري ..وحمد ربنا انه لحقهم فى الوقت المناسب 

اسود الجارحي مندهشين من وجود سامح وشكله وخضته عليهم .واندهشوا اكتر .لما قالهم ابعدوا عن البيت الخشبي اقصي ما يمكن .وجاب استبن عربيه .(ويطلق عليه ايضا دولاب سياره) و وجهه ينطلق بأتجاه الكوخ ..وبمجرد ما لمس الكوخ .

انفجار ضخم شديد مروع اضاء ظلام الصحراء من حولهم . وتم انقاذ اسود الجارحي من موت محقق .بفضل سامح ..

في فيلا الجارحي****
نورهان فى انتظار مكالمه عاصم على نار @ واخيرا عاصم اتصل 

نورهان بلهفه : الو 

عاصم : جاهزه 

نورهان : ايوه جاهزه .

عاصم : فى عربيه بسواق مستنياكى عند الباب التانى بتاع الفيلا . حاولي تطلعي من هناك 

نورهان : الحراسه فى كل مكان .هخرج ازاي من الباب .وهما واقفين .

عاصم : اطلعي انتى بس من عندك .واول ما تلمحي العربيه .اتصلي بيا والسواق هايتصرف ..معاكي ٥ دقايق وتكونى عند باب العربيه ..
نورهان : حاضر .
عاصم : نورهان . اوعي تكونى قولتي لحد .صدقينى هاتندمي 
.
نورهان : والله العظيم وحياة بنتي مقولتش لحد .

نورهان رمت شنطتها والشوذ بتاعها من بلكونه اوضتها فى الجنينه ..وكانت لابسه بنطالون جينز وبلوز ستان سوداء . .ولبست فوقهم 

 عبايه بيتى .عشان لوحد من اهل البيت شافها ميشكش فيها . نزلت بهدوء وعلى طراطيف صوابعها .دخلت المطبخ وفتحت

 الباب الخلفي اللى بيودى على باب الفيلا التاني . واتفاجئت بفرد حراسه. بس نورهان كانت مجهزه نفسها وعارفه هي هتقوله.ايه
فرد الحراسه : مدام نورهان .خير فى حاجه .

نورهان : اه في حركه مش طبيعيه عند الباب الرئيسي تقريبا كانوا بيندهوا عليك وانت ما سمعتش قلت اجي اندهلك من المطبخ .

فرض الحراسه : طب اتفضلي حضرتك ادخلي وانا هشوف في ايه . دخلت نورهان وقفلت الباب وما هي الا ثواني فتحت

 الباب تاني وخرجت منه وقفلت بمنتهى الهدوء وراحت جابت الشوذ والشنطه وخلعت عبايتها. لمحت العربيه رنت على عاصم

نورهان : انا شايفه العربيه قدامي اهو .

عاصم : حاولى تقربي للباب بس خليكى متداريه 

...نزل السواق وكان يبدو انه رجل كبير يرتدي نظاره سوداء ولحيته طويله بيضاء وكان يرتدي بنطلون وقميص وطاقيه فوق

 رأسه .اقترب من الحراسه .وعند اقترابه . الحراسه سمعت اطلاق نار من الباب الرئيسى . الحراسه ذهبت مسرعه الي مصدر

 الصوت وتركت الباب الخلفي فارغا. خرجت نورهان سريعا من مخبأها وشدها هذا العجوز اللى داخل السياره .وذهب بالسياره بأقصى سرعه ..وبكده نورهان بقت فى قبضة عاصم ...

مع عفاف . صابر جاب لها الخبر اليقين وكانت بتكلمه في التليفون ردت عليه وقالت له جهز لي عربيه على ما اجهز نفسي وما تتاخرش وقفلت معاه الخط

مع اولاد الجارحي عند الكوخ وبعد مسامح حكالهم الفخ اللي عاصم عملوا ليهم عشان يخلص منهم دفعه واحده

سامح : احمدوا ربكم اني لحقتكم في الوقت المناسب .( لسه مذهولين ومش مصدقين اللي حصل معاهم).

حمزه بتوعد : الكلب ده قالك ايه تاني .

سامح بص لحمزه وسكت .......حمزه بشك .: قول يا سامح..

سامح : قال انه بيعمل ده كله عشان يجبر مراتك تروح له بنفسها ما يبقاش في حد قدامها غيره

حمزه بغضب وتوعد : طب يلا ياشباب .هنا مافيش شبكه . عايز اطمن على البيت ... 

واتحركوا كلهم بسيارتهم..وصلوا فيلا الجارحي .والحراسه اول ما شافوا حمزه قربوا عليه 

احد افراد الحراسه : حمزه بيه فى حاجه غريبه حصلت من شويه . حاولنا نبلغك تليفونك كان غير متاح 

حمزه بقلق : ايه اللى حصل .

الحراسه : اتضرب نار تجاه الفيلا .بس من مسافه بعيده . والحمد لله بدون وقوع خساير . وفالحقيقه مش قادرين نحدد السبب 

مروان بشك : طب لحظتوا اي حاجه غريبه .حد دخل او خرج من الفيلا 

الحراسه : لا يامروان بيه .ولا حد دخل ولا حد خرج . .ضرب النار كان من مسافه بعيده .زي ما يكون حد قاصد يجذب انتباهنا او يشغلنا .

حمزه بص لمروان بقلق وشك ومش فاهم حاجه ..

حمزه بتوتر : تمام .شوفوا شغلكم .وزود الحراسه تاني .عايز راجل واقف فى كل متر على الارض .... 

دخل حمزه ومروان مع بعض وهما مستغربين .. الوقت كان فى الليل متأخر . فاعشان كده مكنش حد من اهل البيت فى الريسبشن . دخل عمار ومعاه ضحي اللى عدا على المستشفي عشان يجيبها فى طريقه ..وكانوا الحرس قالوا لعمار .عن ضرب النار .
حمزه بقلق : ضحي من فضلك ممكن بلاش تروحي شغلك اليومين دول . طالما الوضع كده مش مطمئن . خلينا مشغولين فى جبه واحده .

ضحي بأستجابه : حاضر . عمار كمان قالي كده ..وتابعت .هو لسه مفيش اخبار .

حمزه بحزن : لا للاسف لسه ...وتابع .. عن اذنكم هطلع اشوف نورهان واطمن عليها .
طلع حمزه بسرعه للاوضه .فتح الباب .السرير مترتب ونورهان مش موجوده .خبط على الحمام .مش بترد .فتح ودخل يشوفها برضو مش موجوده .دخل غرفه ولاد مروان .ملقاش حد. ..خبط على شروق يسألها . ردت شروق من ورا الباب برضو متعرفش .نزل حمزه يجرررى بلهفه .شافوه مروان وعمار سألوا .بيجري ليه كده . قالهم انه مش لاقي نورهان ..دخل يجرى لغرفة والدته . برضو ملقهاش . شروق نزلت .وسلطانه خرجت من غرفتها .وكده الكل بقا موجود فى الريسبشن .

حمزه بتوتر وقلق : هتكون راحت فين ..مسك الفون بيتصل بيها مش بترد .حمزه لعمار .اطلع اسأل الحراسه .لو حد شافها .
 وبص لشروق . ملقتش اي حاجه . (شروق سرحت فى كلام نورهان .وكمان كانت شاكه انه عاصم كلمها )

عمار دخل وقال : الحراسه بتقول محدش شافها.خرجت ..قولتلهم يدورا كويس فى الجنينه لتكون قعده هنا ولا هنا لوحدها .
مروان باصص لشروق اللى سرحانه .وهو كمان شك .وحمزه بيحاول يتصل تانى بنورهان .وهو واقف مش على بعضه .مرتبك وقلقان خايف ومتنرفز ومتعصب .وغضب بيصب على غضب . مشاعر كتير متلخبطه . بيحس بيها فى الوقت ده .

مروان عينه على شروق وقال بشك : شروق انتى تعرفي حاجه .(شروق اول ما الخيوط اتجمعت فى عقلها نطقت بتلقائيه )

شروق : يانهار اسود (الكل بص لشروق بأنتباه وتركيز )

شروق بتوتر : عاصم اتصل بنورهان انهارده وغالبا كده راحتله .(حمزه عينه اتسعت بذهول وخوف وغضب ) وتابعت شروق .
نورهان كان كلامها غريب اوى انهارده ..سمعتها بتتكلم فى التليفون وكانت كأنها بتترجي حد .لكن مقدرتش افهم بتكلم مين ولا بتقول ايه ....اما سألتها . قالتلي ان هي السبب فى كل المصايب اللى بتحصل ديه .ولازم تصلح غلطتها .وانها هتعمل اي حاجه 
عشان تحافظ على حياة حمزه . وتحميه من خطر عاصم . 
حمزه اتصدم من كلام شروق .وتقريبا قدر يخمن ان نورهان كده مع عاصم ...لسه ملحقش يستوعب اللى سمعه . لقى فرد من 
الحراسه .داخل ومعاه عبايه وشوذ نورهان بتوع البيت . 
حمزه بتساءل : يعني ايه كده . يعنى نورهان دلوقتي مع عاصم ..قرب عليه مروان وعمار وسنادوه .وخلوه يقعد فى مكانه . 
عمار اتصل على سامح وحكالوا .اللى حصل 
مروان بقا يزعق فى الحراسه : ازاي تخرج من وسطكم وانتو متحسوش ، ازاي تعدى منكم ومحدش ياخد باله .

حمزه قاعد .مش مستوعب وبيفكر .ياترى نورهان حصل فيها ايه. ياترى فعلا عاصم عايز ينتقم منها . ولا بيفكر فيها ازاي .

دماغه هتقف من كتر التفكير . وقلبه هايقف من الخوف .وفاجأه تليفونه رن وكانت نورهان .حمزه رد بسرعه شديده ولهفه 

حمزه : نورهان انتي فين 

عاصم ببرود وضحك بسخريه وانتصار : معايا ..حمزه هنا اتنفض من مكانه وجن جنونه وبقا رايح جاي فى مكانه وبيتكلم بزعيق (عاصم قاعد فى عربيته .ونورهان نايمه فى الكنبه اللى ورا متخدره ) 

(فلاش بااااك ) .العجوز شد نورهان دخلها العربيه .

نورهان بقلق : هو عاصم فين . هو انت هتاخدني لبنتي .هو قالك بنتي فين ..(العجوز مش بيرد )

نورهان بخوف : من فضلك عايزه اشوف بنتي . ودينى عندها . هو حضرتك عارف مكانها .

وفجأه العجوز بعد ما مشي وتقريبا الطريق كان فاضي ومفيش حد . قلع الطاقيه وخلع الدقن والنظاره .وبص لنورهان فى

 مرايه العربيه ...نورهان اتسعت عنيها بصدمه . لما لقيته عاصم .اللى قدر يوصل لفيلا الجارحي ويخترق الحراسه وياخد

 نورهان بمنتهي البساطه .عاصم بصلها وضحك بسخريه وغمزلها فى المرايه .وفجأه لبس كمامه .ورش مخدر على وش نورهان 

وفى ثواني كانت نورهان فقدت وعيها .وبعد لحظات تليفونها رن وكان حمزه .عاصم وقف بالعربيه .وفتح شنطه نورهان واخد 

التليفون .فكر يرميه .لكن خطرت فى باله فكره .انه لازم يعرف حمزه انه انتصر عليه واخد منه نورهان .مسك ايد نورهان وببصمتها فتح الفون 

((((بااااك )))) 

 عاصم :

حمزه بغضب وتوعد وتحذير : لو مسيت شعره منها مش هقتلك لا هخليك تتمنى الموت هخليك تبوس رجلي عشان ارحمك واموتك. وبرده مش هتطوله

مروان وعمار والكل في حاله غضب شديد

عاصم بثقه وتحدي : اسمع . اسمع ياأسد اسمع .مش قولتلك طال الزمن ولا قصر .هاخد منك نورك . وانا اهو اخدته .

زي الصياد الشاطر .رميت الصناره وأستنيت لما السمكه بلعت الطعم ..انا كنت مخطط لقتلك انت . بس الحمد لله انك مموتش 

جه على بالي دلوقتى .وانا بسأل نفسي ليه يا واد ياعاصم . تقتله مره وتريحه من عذابه . لما بأيديك تقتله الف مره . مليون مره 

انتهت اللعبه يا جارحي . نورهان بقت معايا .مش لازم اموتك بأيدي . لأنى متأكد انك هتموت مليون مره فى اليوم . وانت 

عارف انها معايا ومنتاش طايلها . هاتعيش نفس اللى انا عشته . وانت بتتخيلها فى حضني . هتموت من قهرك . وده اللى انا عايزه . 

جاااارحي . هبعتلك بنتك .اهو تبقا ذكرى حلوه من امها ... وقفل عاصم التليفون .وقام بأغلاقه تماما .. حمزه هنا قال لاااااااااا بصوت جهورى ونزل على الارض جاسى على ركبتيه ورافع وشه للسما ...

مع عاصم وصل لوجهته .نزل من العربيه وحمل نورهان بين أحضانه وكان بيغمض عينه بسعاده وبيتنهد بحب .مش مصدق 

ان نورهان بقت اخيرا معاه .طلع بيها فى المكان اللى متخبي فيه وحطها بهدوء على كنبه وقعد جنبها .بيبصلها بحب وبيتأمل 

ملامحها اللى خطفت قلبه وعقله من اول مره شافها فيها ... غمض عينه بحزن وافتكر كل حاجه قدام عينيه .زي شريط السينما 
اللى مر قدامه من اول لحظه شافها ولحد اللحظه اللي بقت بين ايديه وكان بيتمني . لو قبلت بيه من البدايه . ومكنش حصل كل اللى حصل .
لاام نفسه ودموعه خانته نزلت على خده معلنه انهزامه وضعفه ..هو ده عاصم القاسي الجاحد .اللى قتل اخوه . وقدر يكسب 

كره كل اللى حواليه ....ايه ده لحظه بس هو عاصم ندمااان .اه وليه لاء . هو كمان لسه شاب ووسيم والحياه قدامه وفى الاول والاخر هو بني ادم .

لكن مشكلته فى عناده لما بيحط حاجه فى دماغه لازم يعملها .ولما بيحس انه حد خد منه حاجه لازم يرجعها . وهو حس ان 

الاسد انتصر عليه وخد منه نورهان ..واهو اثبت لنفسه وللاسد ولكل الناس ان حتى اسوار السجن مقدرتش تمنعه عن اللى فى 

دماغه ..يبقى هنا السؤال الاهم اللى بيدور فى عقل عاصم . بعد كل اللى حصل واللى عملته . نورهان ممكن تسامحني . بعد 

ده كله الخطوه .ديه مش محسوبه .سبها للظروف .زي مامكتوبه هيعيشها . المهم ان نورهان بقت معاه وفى قبضته . 

نورهان بدءت تفوق . بدءت عيونها تفتح لكن الرؤيه لسه مشوشه ..جسمها لسه تقيل . ولسانه كمان تقيل ..عاصم قرب عليها 

وساعدها تقعد فى مكانها . وتقريبا نورهان كانت مرعوبه منه .شاف فى عنيها الخوف ..عاصم نظراته ليها كانت كلها عتاب ولوم

غضب وتوعد نرجسيته بتحملها هي الذنب فى كل اللى عاشوا . واخيرا نورهان قدرت تستجمع نفسها قليلا.

بصت حواليها بقلق وخوف .لسه عاصم بيراقبها بنظرات مش قادره تفهمها ولا تستوعبها .. ديه نظرات غاضب ولا عاشق ..

فضلوا فى حالة الصمت كتير ..ونورهان قررت تقطع حالة الصمت ديه بسؤالها عن بنتها .

نورهان بخوف : بنتي فين 

عاصم بغضب كاسي ملامحه : مش هنا .بنتك فى مكان تاني غير هنا 

نورهان بترجي : ارجوك عيزه اشوفها ..لو سمحت هاموت واخدها فى حضني .

عاصم بيغمض عينه بألم وقال بجمود : قولتلك بنتك مش هنا . وقولتلك متخافيش بنتك كويسه مش هأذيها . 

طبعا نورهان مش واثقه فيه : طب ليه مروحناش عندها (عاصم بصلها بجنب عينه وسكت . وهي خافت من نظرته) 

عاصم بتساءل : بنتك اسمها ايه .

نورهان بخوف : نورهان 

عاصم ابتسم بسخريه : الأسد اللى سماها مش كده (نورهان هزت رأسها بأيوه) .وتابع عاصم سماها على اسمك من حبه ليكى 

صدفه غريبه .انا كمان معرفش اسمها وقررت يبقا اسمها نورهان .

نورهان بدموع وخوف : انا عيزه اشوف بنتي . عايزه اخدها فى حضني .عيزه اشم ريحتها . قبل ما تحكم عليا بالأعدام 

عاصم بعصبيه بغضب : احكم عليكى بالأعدام !! ليه شيفانى قتال قوتلا . 

نورهان خافت منه وكشت وضمت نفسها برعب .

عاصم اتضايق من نفسه عشان خوفها منه وقالها وهو مكشر . متخافيش مش هأذيكى .لو كنت عايز أذيكى .مكنتيش وصلتي 

هنا ..وعشان يهديها .عايزه تشوفي بنتك حاضر . طلع فونه واتصل على رحيمه فيديو .عاصم بيقول : يارب يارحيمه تفتكرى 

عملتك تفتحي التليفون ازاي . وتردي عليا .. وفعلا رحيمه فتحت وردت عليه 

عاصم : اهو الحمد لله .فين نورهان يارحيمه 

رحيمه : نايمه كيف الملايكه ياعاصم بيه ..

عاصم : طب وريهالى يارحيمه . ..رحيمه جابت الكاميرا على وشها . عاصم ابتسم وعيونه لمعت لما شاف الصغيره .. فالصغيره

ايضا ساحره . اوقعته فى حبها . ولكن هذا حب من نوع اخر ....نورهان بتبصله بأندهاش .من نظرته وابتسامته . عاصم خلى 

نورهان تشوف بنتها .نورهان بصت لبنتها بحب واشتياق والدموع ماليه عنيها .عاصم شاف نورهان كده صعبت عليه تلقائيا 

عايز يمسح دموعها . نورهان بعدت وشها الناحيه التانيه . انتبه على نفسه .انه مش قادر يسيطر على مشاعره .وحس بنظرات 

نورهان له بريبه ..
 بسرعه غير نظرته وعينه احتدت وقال بصوت خشن : خلاص كده يا رحيمه اعملي اللي قلتلك عليه .
نورهان اتوترت قلقت خافت . وسألت نفسها يا ترى هو قالها تعمل ايه ..

رحيمه بطواعيه : حاضر يا عاصم بيه ... وقفل عاصم مع رحيمه..

نورهان بخوف : انت قولتلها تعمل ايه . انت هاتعمل ايه فى بنتي . 

عاصم بجمود : قولتلك متخافيش . وبعدين زي ما اتفقت معاكى بنتك هاترجع لأبوها . ومحدش هيمسها بأذى .

نورهان بتبصله بعدم تصديق وعدم ثقه . ..

عاصم : مش مصدقاني صح مش ذنبى انك مش واثقه فيا انتى حره تصدقي ولا لاء انا كنت عايزك انتى بنتك كانت مجرد وسيله عشان انول بيها غايتي ودلوقتي خلاص بعد ما جيتي ما لهاش لازمه عندي ..

نورهان : طب وانا هاعرف ازاااي ان بنتى وصلت لحمزه ....عاصم اتعصب جدا لسماع اسمه .من فم نورهان 

عاصم بعصبيه : متنطقيش اسمه قدامي نورهان انتفضت من مكانها قرب عليها عاصم و دنى لمستواها وقالها بتحذير وتوعد 
عاصم : اوعي تستفزيني وتنطقي اسمه تاني .. (نورهان محسبتهاش صح .وكانت مفروض تاخده على اد عقله)
نورهان بعناد : ده جوزي ابو بنتي مش حد غريب عشان ما انطقش اسمه الطبيعي اني انطق اسمه اللي مش طبيعي انت وعمايلك وكل اللي عشته بسببك انت اللي وجودك في حياتنا مش طبيعي انت عايز ايه ليه مصمم على اللي انت بتعمله ده ليه

عاصم فقد اعصابه ومسك نورهان بعنف وبقى يرج فيها جامد وهو بيقول بعصبيه عايز ايه عايز حقى منك عايز انتقم منك ومنه دمرته حياتي وحكمته عليا بالموت خدك مني كان قاصد يتمم جوازه منك عشان يقهرني عليكى ..

نورهان : لا كذب ما حصلش انا عمري ما كنت ليك انت اللي كنت واهم نفسك بكده معرفش ليه انا وحمزه حبينا بعض وهنفضل نحب بعض لاخر نفس في عمرنا ومش انت اللي هتفرقنا عن بعض هفضل مرات حمزه الاسد لحد اخر يوم فى عمرى .

عاصم الغضب تملكه وفقد اعصابه و انهال على نورهان ضرب .بقا بيضربها بمنتهي الغل والوحشيه وهو بيقلها .انتي بتحبينى انا . وهي مصممه وكانت بتقولوا لاااا بحب حمزه . وهفضل احبه حتى لو موتني ... فضل مستمر فى ضربها ومحسش بنفسه 
ولا اتوقف غير لما شاف نورهان فقدت وعيها من شدة الضرب وبقت تنزف من انفها وفمها ...

مع عفاف صابر احضر لها العربيه . وجه عشان ياخدها بعد ما عرف مكان عاصم . 

عفاف : كل ده يا صابر اش حال ما العربيات متلقحه قدامك في الجراج .

صابر : معلش يا ست عفاف اصل الحاجه ام عاصم قابلتني وهارتني اسئله فين وفين على ما عرفت اهرب منها.

عفاف : طب يلا يلا.خلينا نمشي على طول ..

في فيلا الجارحي حمزه ومروان وعمار قاعدين في جنينه الفيلا حمزه قاعد بحال لا يرثى لها حاطط عينه في الارض وساند راسه على كفوف ايديه وسامح ورجاله بيفحصوا كاميرات المراقبه وشافوا نورهان خرجت ازاي حمزه مش مستوعب ان نورهان عملت كده فعلا . فجاه دخل احد رجال حمزه اللي مكلفهم بمراقبه بيت ثابت ويدعى كمال .

كمال دخل بلهفه يجرى على حمزه : حمزه بيه .
حمزه قام بسرعه البرق وبلهفه : في ايه يا كمال.
كمال : في حركه غريبه في فيلا ثابت القاضي واحد من رجاله عاصم جه وخد عفاف معاه اغلب الظن ان عفاف عارفه مكان عاصم ورايحه له دلوقتي ..
حمزه : طب يلا بسرعه . ..(جرى حمزه ومروان وعمار ).. حمزه لعمار : خليك انت هنا متسيبش البيت فاضي .
ركبوا عربياتهم . وطلعوا بسرعه البرق . 
حمزه ركب مع كمال .: بسرعه شويه ياكمال 
كمال : متقلقش ياحمزه بيه هما ماشيين على مهلهم . شكلهم مش عايزين يلفتوا النظر ..

مره تانيه مع عاصم .
 عاصم .شال نورهان وحطها على كرسي بس المره ديه مربوطه . فك طرحتها .واول ماشدها شعرها نزل بأنسيابيه على ضهرها .اتنهد بحب . وقال فى نفسه .لدرجه دي كل حاجه فيها حلوه .بدء يمسح اثار الدم من على انفها وفمها . لكن مقدرش يمحي اثار ايديه اللى علمت على وش نورهان بتورم ..لمح فى رقبتها سلسه قلب . فتح القلب .لقي صوره الأسد اتنرفز اكتر 
واتعصب .رمى على وشها ميه .فاقت نورهان وكانت بشرقه .لقيته بيقرب عليها وماسك فى ايده لصقه 
نورهان بخوف : انت هتعمل ايه .
عاصم بتوعد : هقفل بوقك عشان كلامك بيستفزني . وقفل فم نورهان باللصقه .

مع عفاف .صابر حس انه فى حد وراه بيراقبه . وحاول تمويهه وفعلا قدر صابر . يهرب منه بعد ما عربيه كبيره جدا كانت فاصله ما بينهم .
حمزه بنرفزه و نفخ : هو ده وقتك . الله يل*عنك انت كمان .. ونزل من عربيته . قرب عليه مروان .حمزه بصله وقاله تاهو مننا
مروان : ولا يهمك . كل واحد فينا من ناحيه واللى يوصل لحاجه يبلغ التانى . وامر مروان باقي الحراسه تنتشر وتطوق المكان 

مع عفاف عفاف لمحت ست وراجل ماشيين في الطريق ومعاهم طفل صغير ولما قربت عليهم عرفتهم رحيمه وجوزها ابراهيم

عفاف لصابر : هدي يا صابر هدي مش دي خاله رحيمه وعم ابراهيم جوزها...وندهت عليهم . ياعم ابراهيم . ياعم ابراهيم ونزلت من العربيه بسرعه .مستغربه من وجودهم هنا .
عفاف بشك : انتم ايه اللي جابكم هنا ومين اللي معاكم ده.
رحيمه بأرتباك : ده .ده . 
عفاف فهمت وقربت عليها . ده ايه . ومالك يا رحيمه متلخبطه ليه .ورينى كده وفتحت عفاف غطاء الطفله واول ما شافتها عرفت انها بنت نورهان على طول ..وتابعت بتساءل .رايحه بيها فين يارحيمه.
رحيمه بخوف : رايحه بيها .وقطع ابراهيم كلام رحيمه بسرعه . بص لعفاف بجمود وقال 
ابراهيم : معلش يا ست عفاف ده يخصك في ايه.
عفاف بسخريه : هو سر ولا ايه يا عم ابراهيم...وتابعت بغضب ..هات البت ديه .
ابراهيم بتصميم : ما نقدرش نديها لك دي امانه عندنا وهنردها لصاحبها.
عفاف بخبث : البنت دي سبب كل البلاوي اللي بتحصل واللي هتحصل .
رحيمه بخوف وقلق على الصغيره : لاه دي طفله بريئه ما تعرفش اب من رب ما عملتش حاجه في حد ما لهاش ذنب في حاجه
عفاف حاولت اخذ الطفله بالقوة وبغضب تابعت : البنت دي لازم تموت لازم امها تتحسر عليها زي ما حسرتني على جوزي لما خطفت قلبه مني .
رحيمه بحب للطفله : لاه لا يمكن اديهالك انتى قلبك ده ايه ما فيهوش رحمه عايزه تقتلي طفله صغيره ما تعرفش ليلها من نهارها بعدى يدك عن البت .
ابتعدت عفاف بجمود وثبات وندهت لصابر وقالت بسخريه. : صابر رحيمه ما عاوزاش تديني البت وخايفه عليها مني متابعه بغضب وتوعد لو مديتهاليش هقتلك قبلها .
ابراهيم بقلة صبر : يا ست عفاف الله لا يسيئيك سيبينا لحال سابيلنا وشوفي انت رايحه فين .

عفاف بجمود وامر لصابر : صابر خد منهم البت واكتم نافسها واللي يعترض منهم اقتلوا قبلها .
رحيمه بصت لصابر بترجي وصابر ابتلع ريقه بخوف
صابر : لا يا ست عفاف احنا ما اتفقناش على كده دي بنت الاسد . لو عرف هيقتل عيالي كلهم . انا لا يمكن اعمل كده
عفاف بغضب : انت بتعصى اوامرى يا حمار انت . ابراهيم استغل نقاشها مع صابر وهي مش واخده بالها خبطها على راسها بحجره وقعت فاقده للوعي . 
ابراهيم لصابر : انفد بجلدك يا صابر يا ولدي دي شيطان قاسيه ما عندهاش رحمه ما تورطش نفسك معاها .
صابر : امشي انت يا عم ابراهيم وقف اي عربيه تقابلك خليها تاخدك على النقطه سلم البنت وقول انك لقيتها في الخلا او عند الجامع .
ابراهيم هز راسه بتوتر .حاضر .حاضر . واخد رحيمه والطفله ومشيوا بسرعه .
عفاف بدات تفوق من الضربه اللي على راسها بقت تئن من الوجع صابر سندها .وركبها العربيه وتابع طريقه .
طلع ابراهيم ورحيمه على الطريق وشاور لاول عربيه شافها وبالصدفه كانت عربيه شرطه من غير سرينه وقفت العربيه .
 ابراهيم بتوتر : ممكن يا باشا توصلني للنقطه .
الضابط بشك : انت مين وبتعمل ايه هنا في الحته المقطوعه دي يا حاج .
ابراهيم : انا من البر الثاني وجاي انا وجماعتي لناس قرايبنا في البلد واحنا ماشيين سمعنا صوت خروشه ولما قربنا لقينا العيله الصغيره دي كانت بتعيط .
الضابط نزل من العربيه بسرعه وهو شاكك فيهم لكن ركبهم معاه وأمر السائق يرجع تاني مديريه الامن . 

مع عفاف كانت وصلت لمكان عاصم وصابر ما رضيش يطلع معاها خوفا من عاصم وساب العربيه ولسه هيمشي .
عفاف قالته يستني . صابر رفض وقالها 
صابر : لا يا ست عفاف لحد هنا وكفايه ما اقدرش اقرب لعب النار يحرقني انا غلبان وعندي عيال عايزه اربيهم ..لا انا اد عاصم بيه ولا حمل حمزه الاسد وسابها صابر ومشي بسرعه ....
عفاف طلعت مكان ماصابر شاورلها كانت عماره تحت الانشاء في مكان شبه مهجور دخلت شقه كانت تحت التشطيب وكل شبابيكها عليها قماش خيمه . تابعت عفاف التقدم في هدوء لحد لما وصلت لغرفه وكان ضوءها مشعل دخلت لقت نورهان قاعده على الكرسي ومتكتفه ومربوطه في الكرسي وفي لصقه على فمها. بصيت لها بشماته وسخريه 
طبعا نورهان كان وشها كله مورم ومتعلم عليها بصوابع عاصم وبدات عينيها بالزرقان يعني فعلا كانت واخده علقه موت
عفاف بسخريه وشماته : مش قلتلك ما صدقتنيش قلتلك عاصم ما بيسيبش حقه ابدا (وشدت اللصقه من على فمها بغل ) 
نورهان صرخت .جه عاصم بسرعه بيزبط هدومه لانه كان فى الحمام .
عاصم بصدمه وذهول من رؤيه عفاف : عفاف . ايه اللى جابك هنا . 
عفاف بسخريه : طبعا مكنتش متخيل .تشوفني هنا 
عاصم بعصبيه وغضب وشدها من دراعها : بقولك ايه اللى جابك هنا تردى عليا .

فى مديرية الامن *** وبعد ما الضابط اخذ اقوال ابراهيم ورحيمه وابراهيم اصر على اقواله انه لقى الطفله في الصحراء ولأن
ما فيش اي دليل يثبت عكس كلامه ولا شاهد واحد يقول غير كده اخلوا سبيله هو ورحيمه . ورحيمه كانت قلبها مفتور على الملاك الصغير واصرت تعرف مصيرها ايه .استنت بره المديريه في مكان ما تشاهد اذا احد من عائله الاسد سيأتي للتعرف على الصغيره او لا.
وكان الضابط اتصل على عمار وطلب منه ياتي في الحال وفعلا عمار جه بسرعه البرق ومعاه شروق وضحى .
فى غرفة الضابط . عمار وشروق وضحي قاعدين على اعصابهم ..والضابط كان فى مكتب اخر . ودخل غرفته وجدهم 
عمار وقف بلهفه .الضابط لعمار : احنا اسفين يادكتور عمار لو الموضوع مش مهم .مكنتش جبتك دلوقتي . 
عمار بلهفه : يعنى الكلام اللى سمعته ده صحيح . 
الضابط : ايوه صحيح ،فعلا احنا عثرنا على طفله .نفس مواصفات طفلتكم .
شروق بدموع وفرح : يارب . يارب تكون هي .ممكن اشوفها من فضلك ..
عمار بقلق : هي الطفله كويسه . 
الضابط : اه الحمد لله الطفله كويسه جدا . متقلقوش . وان شاء الله بنسبه كبيره هي (خرج الضابط .ليحضر الطفله ) 
القلق كاد ان يقتل كلا من شروق وضحي وعمار . ما هي الا ثواني . ولكن مرت عليهم كاالسنين . ودخل الضابط بالطفله 
اقتربت اليها شروق بلهفه واول ما رائتها . .. نورهان ياعمار نورهان . واحتضانتها بلفهه . قرب عليها عمار حمل الطفله لحضنه 
وبكي فرحا وتحول الموقف الى قنبله مشاعر .انفجرت فرحا وحبا وبكاء . تمموا المحضر .وخرجوا طايرين من السعاده 
وعادت نورهان الصغيره لحضن عائلتها 💓💓💓

حمزه لسه بيدور في الصحراء انهكه التعب والتفكير كل تفكيره دلوقتي في نورهان عمار اتصل عليه يزف له الخبر السعيد
عمار بفرحه وسعاده : ايه يا اسد لسه ما فيش اخبار عن نورهان
حمزه بصوت باكى : لا لسه ياعمار . ادعي ربنا يعترني فيها والاقيها .
عمار بسعاده : ان شاء الله هتلاقي نورهان الكبيره وتجيبها وتيجي على البيت نورهان الصغيره فى انتظاركم .
حمزه اتنفض بفرحه ولهفه وبكاء : انت بتقول ايه ياعمار . انت بتتكلم جد 
عمار بتأكيد : ايوه يا أسد .والله العظيم . نورهان الصغيره اهيه فى حضن جدتها . وان شاء الله هتتلاقي نورهان وهتجبها وتيجي . 
حمزه ببكاء : يارب . يارب . ..شافه مروان من بعيد قرب عليه . 
مروان : مالك ياحمزه .فى أيه 
حمزه قام حضنه من غير ولا كلمه .وببكاء وفرح ...عمار لقي نورهان بنتي وهي دلوقتى معاهم فى البيت .
مروان بسعاده : الحمد لله . الف حمد وشكر ليك يارب . ابشر ياحمزه .بدايه الفرج ان شاء الله . 

مع عفاف وعاصم ***
عاصم بغضب : جيتى ليه ياعفاف ..ومين اللى قالك على مكاني .
عفاف بغضب : رجالتك ياعاصم بيه .اللى دلونى . وجيت عشان اتأكد انك هتاخد حقك من حبيبت القلب ولا هاتضعف .
لما تشوف عيون الساحره ديه قدامك .وتابعت بسخريه .وواضح فعلا انك ضعفت .ماخلصتش عليها ليه ياعاصم . ماهنتش عليك مش أكده . قلبك مطوعكش . قررت تعفي عنها .
عاصم بغضب : مالكيش صالح شيء ميخصكيش .
عفاف بغضب وتوعد : انت ايه ياأخي . قلبك ده حجر . انت جوزي . فاهم جوزي .دايس على كرامتي ومشاعرى بالجذمه وبتحب وتعشق قدام عنيا .وتقولى مالكيش صالح . وتابعت عفاف كنت عارفه انك هتضعف من اول ما الراجل بتاعك قال لي انك خطفت البنت الصغيره بس عشان تخلي حبيبه القلب تجيلك كنت عارفه انك عاوزها هي ومش عايز تنتقم منها 
لسه بتحبها لسه بتعشقها 
نورهان سامعه حديثها وشايفه الغل في عيونها ونار الغيره اللي عاصم اوقدها هتحرق نورهان اندفعت 
 حمزه لسه بيدور في الصحراء انهكه التعب والتفكير كل تفكيره دلوقتي في نورهان عمار اتصل عليه يزف له الخبر السعيد
عمار بفرحه وسعاده : ايه يا اسد لسه ما فيش اخبار عن نورهان
حمزه بصوت باكى : لا لسه ياعمار . ادعي ربنا يعترني فيها والاقيها .
عمار بسعاده : ان شاء الله هتلاقي نورهان الكبيره وتجيبها وتيجي على البيت نورهان الصغيره فى انتظاركم .
حمزه اتنفض بفرحه ولهفه وبكاء : انت بتقول ايه ياعمار . انت بتتكلم جد 
عمار بتأكيد : ايوه يا أسد .والله العظيم . نورهان الصغيره اهيه فى حضن جدتها . وان شاء الله هتتلاقي نورهان وهتجبها وتيجي . 
حمزه ببكاء : يارب . يارب . ..شافه مروان من بعيد قرب عليه . 
مروان : مالك ياحمزه .فى أيه 
حمزه قام حضنه من غير ولا كلمه .وببكاء وفرح ...عمار لقي نورهان بنتي وهي دلوقتى معاهم فى البيت .
مروان بسعاده : الحمد لله . الف حمد وشكر ليك يارب . ابشر ياحمزه .بدايه الفرج ان شاء الله . 

مع عفاف وعاصم ***
عاصم بغضب : جيتى ليه ياعفاف ..ومين اللى قالك على مكاني .
عفاف بغضب : رجالتك ياعاصم بيه .اللى دلونى . وجيت عشان اتأكد انك هتاخد حقك من حبيبت القلب ولا هاتضعف .
لما تشوف عيون الساحره ديه قدامك .وتابعت بسخريه .وواضح فعلا انك ضعفت .ماخلصتش عليها ليه ياعاصم . ماهنتش عليك مش أكده . قلبك مطوعكش . قررت تعفي عنها .
عاصم بغضب : مالكيش صالح شيء ميخصكيش .
عفاف بغضب وتوعد : انت ايه ياأخي . قلبك ده حجر . انت جوزي . فاهم جوزي .دايس على كرامتي ومشاعرى بالجذمه وبتحب وتعشق قدام عنيا .وتقولى مالكيش صالح . وتابعت عفاف كنت عارفه انك هتضعف من اول ما الراجل بتاعك قال لي انك خطفت البنت الصغيره بس عشان تخلي حبيبه القلب تجيلك كنت عارفه انك عاوزها هي ومش عايز تنتقم منها 
لسه بتحبها لسه بتعشقها 
نورهان سامعه حديثها وشايفه الغل في عيونها ونار الغيره اللي عاصم اوقدها هتحرق نورهان اندفعت عفاف نحو نورهان وشدتها من شعرها بقوه وعاصم بقى يشد فيها وبصعوبه لما سابت شعرها وخربشتها من رقبتها بطريقه بشعه .
عاصم بغضب : انتى بتعملي ايه انتى اتجننتي سيبيها ما تقربيش منها تاني .
عفاف بغل وعصبيه : خايف عليها قوي انا هحسرك عليها وهخليها تكرهك باقي اللي فاضل من عمرك .
عفاف ألفت كدبه .بس عشان تضايق عاصم . وتشكك نورهان فيه . 
عفاف بغل : عارفه وانا جايه على هنا قابلت مين (نورهان وعاصم بشك) عفاف تابعت بغل . قابلت رحيمه وكانت معاها بنتك عاصم بيكدب عليكى قال لك انه هيرجعلك بنتك عند ابوها والحقيقه ان عاصم أمر رحيمه تموت بنتك 
نورهان بقت تهز رأسها بأستنكار وانهارت وبقت تصرخ . وتقول لااااااا لاااااااا . .وتابعت عفاف بغل . بنتك دلوقتى عند ابوها 
بس جثة . ياحبيبة قلب جوزي . 
عاصم كان هايتجنن . وبص لنورهان بترجي : متصدقيهاش ديه كدابه . اقسم بالله العظيم .ديه بتكدب عليكى .
نورهان بدموع ونظره قاتله لعاصم : انت وعدتني قولتلي انك مش هتأذيها . ليه .ليه حرام عليك . انا بكرهك ياعاصم بكرهك 
وهفضل طول عمرى اكرهك ... اه يابنتى .اه ياحبيبتى . وانهارت نورهان امام عاصم حزنا وبكاءا 
نظره الحب اللى فى عيون عاصم لنورهان . اتحولت لنظره انتقام من عفاف وانهال عليها ضرب ورماها على الكنبه ولف لنورهان بيحاول يهديها . 
عاصم بترجي لنورهان : نورهان (وبيمسك وشها بأيديه عشان تبصله) حبيبتى اسمعينى والله العظيم ماحصل بنتك زمانها 
فى حضن ابوها .بنتك كويسه صدقينى . 
نورهان بدموع : اصدقك .ليه . هي تعرف منين ان بنتي مع الست ديه . انت كداب . انت اكيد عملت كده فى بنتي عشان تنتقم مني . انا بكرهك ياعاصم . وكل يوم بيزيد كرهي ليك 
عاصم بضعف : وحياة بنتك . وحياة حبك فى قلبي . انا مأذتش بنتك . وهخليكى تتأكدى بنفسك . هخليكى تكلميهم فالبيت 
وتتأكدى بنفسك .عفاف قامت بمنتهي الهدوء واستغلت ضعف عاصم قدام نورهان .وضربته على رأسه بزجاجه وقعته على الأرض .وجريت على نورهان حطت ايديها على رقبه نورهان .وفضلت تخنق فيها بمنتهي الغل . وهي بتقولها انا اللى هاقتلك 
واشفي غليلي منك .هقتلك وأحسره عليكى . من يوم ماشافك وهو كرهني . من اول مره شافك دخلتي قلبه . بسمعه بينده اسمك فى احلامه .سيطرتي على قلبه وعقله . ومبقاش شايفني ... طبعا نورهان مش عارفه تدافع عن نفسها ولا عارف تقاوم غل وجبروت عفاف .عشان مربوطه . وفجأه قام عاصم وشدها من ضهرها .رماها بقوه على الكنبه .وبعدها تمام عن نورهان .عفاف اترمت على شنتطها فتحتها بسرعه . وطلعت منها م.س.د.س . .عاصم كان بيحاول يهدى نورهان اللى كانت بتاخد نفسها بصعوبه .قامت عفاف وقفت وصوبت المس*دس على ضهر عاصم .نورهان لمحتها 
نورهان بخوف : حاسب ياعاصم خلى بالك .
عاصم لف بسرعه ولسه هيقرب منها .اطلقت رصاصه .ولكن اصابت كتف نورهان
 .(حمزه ومروان كانوا قريبين سمعوا صوت اطلاق النار .جريوا على مصدر الصوت )
عاصم بص لعفاف بغضب وجن جنونه .وبهستريا .عملتي ايه يابت الكلب .قتلتيها قدامي . وبسرعه خرج مسدسه واطلق عليها بشكل عشوائي .وقعت عفاف بعد اصابتها 
عاصم قرب على نورهان اللى شايفها يتنزف .بقا يصرخ فيها و نورهان كانت بتتألم وخلاص معندهاش قدره تتكلم .عاصم 
شاف مكان الاصابه .وبقا يقولها ماتخافيش انا هنقذك .ياحبيبتى وقرب عليها وقف قدامها وميل عليها عشان يفك ايديها . لكن ملحقش . عفاف قامت وصوبت عليه عدة رصاصات فى ضهره تحت انظار نورهان . اللى بتنزف ومرعوبه وخلاص سلمت انها 
هي كمان مصيرها هيكون مصير عاصم ....عاصم قعد بهدوء جنب نورهان على الارض. وبصلها بكل حب وقالها 
بحبك يانور الدنيا .سامحينى ياحبيبتى . نورهان بصتله بشفقه ودموع وعنيها كانت بتقوله هسامحك .وبدء الدم يسيل من فمه 
لمح عفاف .بتحاول تصوب على نورهان استجمع كل قوته .وصوب في قلب عفاف اسقطها قتيله فى الحال . 
سند رأسه على رجل نورهان .يردف (يخرج) انفاسه الاخيره فى استسلام .... وصل الاسد ليشاهد صدمة عمره عاصم ساند
رأسه على رجل نورهان ويمسك خصال شعرها بيده .لفظ عاصم اخر نفس امام اعين حمزه ومروان ... نورهان كانت تشاهد 
احتضار عاصم ..شاهدت كيف تراخت يداه وثبتت عيناه ...حمزه ظن ان نورهان فقدت وعيها .ولكنها كانت صامته فى حالة
صدمه شديده .... حمزه بلهفه جررري عليها وخباها فى حضنه .عشان متبقاش شايفه بركه الدم اللى انفجرت فى المكان .
مروان فك قيودها ..وفى لحظه سامح ورجاله كانوا طوقوا المكان .وبدئوا فى شغلهم . سامح طلب الاسعاف لنورهان 
حمزه كان واخد نورهان فى حضنه . ومش شايف ولا سامع اي كلام بيتقال ..... 

فى فيلا ثابت **** صرخات احلام كانت تهز جدران المنزل .احلام كانت بتولد .فى نفس اللحظه اللى عاصم فارق فيها الحياه 
اتولد ابن سيد .عشان يكون عوض لأبوه وامتداد لأسمه ...الزغاريد ملت الفيلا. .دخلت فتحيه تحمل صغير سيد لجده ثابت
الثابت فى فراشه بلا حراك . 
فتحيه بدموع الفرح والعوض . سيد الصغير جه ياثابت .احلام ولدت وجابت ولد ياثابت .جابت ولد ...
ثابت دموعه نزلت فرحا وشوقا لسيد قلبه سيد : ونطق بصعوبه . صالح . ثابت قرر يسمى ابن سيد صالح . عشان الولد يحمل صفات اسمه .❤❤❤

فى المستشفي **** وبعد ما كان عدا كام يوم .ونورهان قدرت تتكلم . تم استجوابها ...وحكت كل حاجه حصلت معاها من أول اتصال عاصم لحد لحظة قتله على أيد عفاف ..حمزه كان بيسمع كلام نورهان اللى كانت منهاره من البكاء .وعذر رقه مشاعرها خصتا لما عرف ان عاصم مات عشان يحمي نورهان من عفاف .تم استجوابها . واكملوا التحقيق 
مات عاصم وماتت عفاف سويا فى نفس الوقت وكانت نهاية لمأساة الاسد .مع عاصم للأبد .

وبعد مرور اسبوعين خرجت نورهان من المستشفي وكانت كمان بتتعالج نفسيا من هول الصدمه اللي عاشتها .كان حمزه معاها 
مش بيسبها ولا لحظه واحده .طلبت من حمزه قبل وصولها البيت . تزور قبر والدها . حمزه فى الأول رفض . ولما لاقاها مصممه 
وافق ومحبش يكسر خاطرها .اشترت الورود لوالدها ولسيد ولعاصم .... كانت ترتدى ملابس سوداء ونظاره سوداء .
بدئت بقرأه الفاتحه على قبر والدها وسيد . واتجهت نحو قبر عاصم ..ووقفت تحت انظار حمزه اللى كان متضايق .لكن قال فى نفسه .ربما تشعر بالذنب ..اخدت نفس عميق وتكلمت ببكاء .بصوت مهزوز . عاصم .. ياابن عمي . انا جيت انهارده عشان 
اقولك اني سامحتك ..ولو رجع بيا الزمن واقدر اغير اللى حصل .كنت هامنع .ماما تكلم والدك عشان ينفذوا .وصيه بابا . .
انا اسفه . اسفه على حبك الكبير .ليا اللى الحقيقه انا معرفش ده سببه ايه . اسفه على كل حاجه حصلت وكنت السبب فيها..

ثابت على كرسيه المتحرك من خلف نورهان بلسان تقيل .وكلام متقطع . متلوميش نفسك يابنتي .
اللى حصل .كان لازم هايحصل .بوجودك أو من غير وجودك ..لو كان حد سبب فى اللى حصل يبقا أنا .انا اللى فرقت فى المعامله بين ولادى من البدايه .كبرت الصغير على الكبير .وقربته مني .وشربته حقدى وقسوتي .خليته اناني مبيحبش غير نفسه طماع بيطمع فى اللى مش ليه . خليته عنيد لازم ينفذ اللى دماغه .عنده حب امتلاك الحاجه اللى تدخل مزاجه لازم ياخدها . سيد كان ضحيه طمع عاصم .لما حس انه هياخد مكانه جانبي . وعاصم كان ضحيه لغروره وكبريائه . 
وكان ضحيه جبروتى وظلمي .. بسأل نفسي .انا ليه لسه عايش بعد موت ولادى الاتنين . ولقيت الاجابه انه يمكن يكون ده 
عقاب ذنوبي . عذابي الكبير ده فى الدنيا. ممكن يكون راحه ليا فى الأخره .يمكن ده ذنب ظلمى لأبويه واخويه .
ودلوقتي .بطلب منك تسامحينى انى مقدرتش احميكى من ظلمي .وطمع ابني فيكى . لو قدرتي سامحينى . عشان لما 
اقابل وجه رب كريم . مبقاش حامل ذنبك فى رقبتي .... نورهان بدموع قبلت رأس عمها ويده ..وهو كان متأثر . وبيبكى .
لسه بتلف عشان تمشيى .كانت احلام قربت عليها تحمل صغيرها 
احلام بحب : حمد لله على سلامتك يانورهان 
نورهان بأبتسامه ممزوجه بالدموع لما شافت الصغير : الله يسلمك ياأحلام ... نورهان مررت اصابعها على بشرة الصغير برقه .
احلام : ده صالح . ابنى .وابن سيد الله يرحمه . وان شاء الله ربنا يقدرني وأقدر أربيه ويطلع صالح زي أبوه الله يرحمه 
نورهان : ان شاء الله ....وتابعت بحزن .احلام انا اسفه على كل حاجه حصلت بسببي وكان نتيجيتها موت أبيه سيد 
احلام : متكمليش يانورهان .ده قدر . وعمره اللى مسبش منه لحظه . متحمليش نفسك الذنب . زي ما عمك قال . سيد ضحيه 
بس اكيد مش ضحيتك انتى . وانا الحمد لله ربنا عوضني بصالح . امتداد لاسم سيد .وتابعت احلام .نورهان .حقك امانه عندى
سيد الله يرحمه حطه امانه عند الشيخ عبد العزيز . وانا الوحيده اللى كنت اعرف . انا ها .نورهان قطعت كلام احلام بسرعه .
لاء انا مش عايزه حاجه .انا كلمت ماما وفريده واتفقنا . مش هناخد حاجه من الورث ده . احنا قررنا هنتبرع بيه .يتعمل بيه اي حاجه تنفع اهل البلد .وأبيه مروان وحمزه قالوا كده للشيخ عبدالعزيز .لما جه ومعاه الورق . وده قرار نهائى . واستئذنت نورهان .بعد ماتبسمت لعمها واحلام وسابتهم ومشيت .وراحت للأسد .اللى اول ماشافها جايه نزل من عربيته واخدها فى حضنه .وهي ماصدقت لقت حضنه استخبت فيه .وفضلت تبكى بشده وبحرقه .بكاء انهي كل العذاب اللى عاشته ...

في فيلا الجارحي **** وبعد مرور شهر على خروج نورهان من المستشفي وبعد كل اللى عاشته . حمزه قرر انه يفرحها 

بالاتفاق مع مروان وشروق .قرروا يعملوا سبوع كبير لنورهان الصغيره .وكان سبوع اشبه بفرح . اسود الجارحي كانوا داعيين 

كل كبار البلد .. نورهان الكبيره وسط ستات اهل البيت والبلد وكالعاده كانت ملكه متوجه ترتدى فستان ابيض . 

وطرحه بيضه .والقليل من اللمسات الجماليه . على بشرتها ..نورهان كانت وسط الجمع وهما بيدقوا هون سبوع الصغيره

 بوجود فريده ووفاء وساره صديقه نورهان اللى شافها عصام اخو ضحي واعجب بيها وقرر يرتبط بيها .الكل كان فرحان 

ومبسوط وشروق كانت طايره من الفرح بنورهان الصغير ه وكانت بتعرف كل اهل البلد ان الصغيره .عروسه الاسد الصغير 

اللحظات كانت كلها ضحك وسعاده وهزار .نورهان الصغيره كانت زي الملاك وهي كمان كانت لابسه فستان ابيض 

والاسد الصغير كان فرحان بيها ومزقطط وعمال يقول عروستى . 

   (يبدو ان هناك قصه حب جديده ستولد بين الاسد الصغير ونورهان الصغيره 🤫❤❤ ) 

  ضحي همست فى أذن عمار .وعمار نسي نفسه ونسي الناس الموجوده وصاح بأعلي .صوت . ياامي يامروان .ياأسد انا هبقا

   أب .ضحي حامل . والسعاده عمت المكان . وكان يوم مليان بالفرحه والسعاده . وبعد انتهاء اليوم . طعلت نورهان مع أسدها 

ومعاهم طفلتهم اللي زي الملاك .وتشبه الملاك الكبيره .نورهان كانت بتنيم الطفله فى سريرها . وبعد ما نيمتها طبعت بوسه 

 برقه على جبين صغيرتها . واتجهت نحو المرايا قرب عليها الاسد من ضهرها وحاوط وسطها بأيديه . واستنشق عطرها بحب 

لفت نورهان وبقت فى حضن الأسد . وتابع الأسد بحب .انا فرحان اووى .اليوم كان حلو وكله حب واخير ارتحنا من كل حاجه 

تعكر صفونا ..نورهان بحب : بلاش نتكلم عن اللى فات . خلاص انسي بقا ياأسد .اللى فات انتهي ومات . خلينا ننسي بقا 

حمزه بحب : انتى تستحقي تبقي سعيده .انتي انقي حاجه شوفتها فى حياتي . انتي حب حياتى 
  
نورهان ابتسمت بحب ولفت ايديها حوالين رقبه الاسد . وانت هتفضل حبى الاول والأخير .بحمد ربنا انه قربني ليك وجمعنى .

 بيك ،انت فرحة عمرى وأسد أحلامي .هفضل طول عمري احمد ربنا عليك .

حمزه بحب : وانتى حب الأسد وعمره انتى سرقتي قلب الأسد وأسرتيه .وسرقتي الأسد نفسه وروضتيه . 

 بحبك يا أجمل نورهان فى الدنيا  

نورهان قربت اكتر من الأسد والأسد كان بيبصلها بحب ولهفه .وهمست نورهان جنب أذن الأسد بحبك ياأسدي .

وطبعت قبله على شافيفه بشغف وحب 

 حمزه : بتعملي أيه فى الأسد ..

💜💜💜💜💜💜 تمت بفضل الله وحمده ورضاه 💜💜💜💜💜💜💜

تعديل المقال
الأقسام

مقالات قد تهمك

تعليقات



    حجم الخط
    +
    16
    -
    تباعد السطور
    +
    2
    -